zaterdag 27 februari

Grüss Got!

Wat een heerlijke dag vandaag. Zon, sneeuw, natuurpracht, skiën, glijden, … De ideale mix voor een dag vol plezier. Het begon allemaal met een heerlijk Tirools ontbijt. Nadat we allemaal krachten hadden opgedaan konden we ons voor de tweede keer gaan uitleven op de skipiste. Bij het aankomen kreeg groep 2 een andere skileraar, Filomena. Bravo voor onze twee groepen want ze vorderden allemaal zo goed dat iedereen de volgende lift mocht nemen. Op de tweede piste leerden we ploegen. Zo konden we al mooie bochten maken. Handjes op de knieën, handjes in de lucht, handjes opzij en snel beneden waren wij. Super leuk vonden we dat! Na twee uur skiën smaakte een glaasje water nog nooit zo lekker. Zonder dat we het wisten lieten sommigen onderweg hun handschoenen liggen om morgen de weg naar boven terug te vinden. Helaas voor hen want de laatste juf had deze ‘sporen’ opgeruimd. Maar geen nood, we vinden de weg zo ook wel terug J.

Veel tijd om te eten hadden we niet want om kwart over één moesten we al op de bus zitten. Daarom hadden onze lieve kookouders, Frans, Francine en Mieke een lekkere noedelsoep voorzien en boterhammen met een rijke keuze aan beleg. Met ons poepplankje in de hand kwamen we op tijd aan in Bach om met het ‘Linienverkehr’ (= lijnbus) naar de Jöchelspitze te gaan. Per twee ‘sprongen’ we op een stoeltje en zweefden we 20 minuten lang in het prachtige landschap. De pistes die we hier konden zien (blauw en rood) moesten we gelukkig nog niet afdalen. Boven genoten we van het mooie uitzicht en stoeiden we in de sneeuw. Vooral het met de poepplankjes naar beneden glijden vonden we geweldig. Spijtig genoeg gleden twee plankjes zonder hun begeleider de dieperik in. De tijd vloog voorbij want voor we het wisten stonden we weer in Stanzach. Een fris drankje en een koekje ging er vlotjes in. Tijd om onder de douche te kruipen en even in het sneeuwschoolboek te werken. De kookouders zijn al druk bezig met de spaghetti en hebben voor ons een heerlijke fruitsalade gemaakt als dessert. Want ja hoor, die vitamientjes komen zeker en vast van pas. Vanavond zetten we het huis op stelten. Het wordt een allegaartje van dansen, quizzen, uitbeelden en zingen maar er zal maar één groep winnen. Wordt dit het team van juf Karin, juf Stefanie, Annick of Ulli? Wie van jullie kan voor morgen 17u00 het winnende team raden? Misschien verklappen foto’s ook al iets.

Bis Morgen!

vrijdag 26 februari

Guten Tag, Belgien! Hier in Stanzach alles Gute! Juf Karin had ons verwittigd! Om 06u00 ’s ochtends zou de klokkentoren 6 maal luiden op 6 verschillende manieren. Hebben jullie het gehoord? Helaas… sommigen wel maar de meeste waren nog ver in dromenland. Gelukkig vielen die enkelingen weer in slaap zodat we om 07u45 samen aan onze dag konden beginnen.  De geur van verse tirolerbroodjes en warme chocomelk zorgden dat we onze buikjes meer dan vol aten. Na dit heerlijke ontbijt begonnen we aan een minder leuke taak: brieven en kaarten schrijven terwijl de zon buiten op ons aan het roepen was. Iedereen werkte flink door zodat we toch nog eventjes van het mooie weer konden gaan genieten. Jammer genoeg lag er te weinig sneeuw om na het lesje van de rivier de slag om de Lech uit te vechten.

Om half 12 trokken we naar het skilokaal om onze botten en latten te halen. Nu moest alles even snel gaan. Om half 1 aan tafel om te smullen van tomatensoep met balletjes, lekkere puree met een saté en daarbij wat salade en tomaatjes. Als kers op de taart kregen we een slagroompuddinkje. Snel snel snel in ons skipak om dan eindelijk aan onze eerste skiles te kunnen beginnen. Benni en Hubert stonden ons al op te wachten. Ze namen elk een groep onder hun hoede en zorgden ervoor dat iedereen op het einde van de namiddag vlot de eerste piste kon af skiën. Jaja, jullie lezen het goed: iedereen ging sierlijk naar beneden.  Een vermoeiende maar super leuke middag. Al puffend gingen we weer naar ons huisje waar we op krachten kwamen met een tas lekker warme chocomelk en een koekje. Gelukkige konden we nadien het zweet van ons afspoelen en een spelletje spelen.

Het begint hier al goed naar spek en eitjes te ruiken waardoor we al weer honger krijgen. De pret kan niet op, want straks worden we in ‘Casino Krone’ verwacht. Glitter en glamour zal zeker niet ontbreken.

donderdag 25 februari

Jodelahiti! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.

Om 08u10 stonden we met z’n allen klaar voor ons groots sneeuwklasavontuur. De winterse kou kon ons niet deren, we stonden te popelen om te vertrekken. Heel lang moesten we niet wachten want om 08u45 draaide de bus de parking op. Even grote paniek, zouden alle koffers wel een plaatsje kunnen krijgen op onze bus… . Want zolang onze buschauffeur niet alles op zijn plaats had mocht er niemand op de bus. Oef… gelukt. Nog wat kushandjes naar mama en papa en we konden vertrekken. Om 09u15 begon het allemaal echt! Geloof het of niet, maar we zagen geen enkel traantje vloeien J.

Na een uurtje stopten we al voor een eerste plaspauze. Niet dat we dringend moesten maar twee andere chauffeurs reden met ons verder vanuit Luik richting Stanzach. Hoogtijd voor de eerste DVD, waarvan we eigenlijk bijna niets gezien hebben. Babbelen, spelen, lachen en gieren, boterhammetjes eten, voor we het wisten waren we vier uur verder, klaar voor onze eerste grote stop. 45 Minuten de tijd voor een plasje en om ons uit te leven in de speeltuin. Met FC De Kampioenen konden we op een leuke manier de reis verder zetten. Dit stukje duurde ons wat langer en speelden we een leuk kwisje. Hip hip hoera voor Tine en Kiara want zij waren de grote winnaars. Ondertussen werd de lucht grijzer en grijzer en dwarrelden de eerste sneeuwvlokjes uit de lucht. Gelukkige bleef de baan goed open en scheen even later het zonnetje weer. Omdat het nu echt wel lang begon te duren zongen we enkele liedjes. Hoog tijd voor onze laatste stop. Het was ondertussen al 18u20. Gelukkig duurde deze maar 15 minuten want we stonden te popelen om aan te komen in ons sneeuwklasdorp.

Aan het laatste stukje leek maar geen einde te komen. EIN-DE-LIJK, na een dikke 10 uur rijden komen we aan. De eerlijkheid gebied ons toe te geven dat alles super vlot is verlopen, geen file, goed weer, wat konden we ons nog meer wensen! Het uitladen ging redelijk vlot. Alle koffer waren in een mum van tijd uitgeladen en uitgepakt. Na een heerlijke pizzabaguette was het de hoogste tijd om onze pyjama aan te trekken. Na een rustig zangmomentje en met een dikke kus en knuffel van de juffen maakten we een einde aan een spannende maar vermoeiende eerste dag. Om 23u00 vielen we allemaal als een blok in slaap, dromend van de mooie tijd die komen gaat. Slaapwel.

PS: Het verslag konden we gisterenavond jammer genoeg niet online omdat ons internet nog niet beschikbaar was.