Je kan ons (= Vic en ik) volgen van 27 juni tot 3 juli op www.tourtransalp.de . We hebben startnummer 65 ( firenzerunners). Ambitieuze doel is top 50 overall van de 600 koppels (vorig jaar 69ste samen met Bart Vandenbrande).
Zaterdagmorgen 19 juni: klaar voor de laatste voorbereidingswedstrijd vooraleer we richting Alpen trekken. Vorige week viel de Trois Ballons wat tegen, dus dit was ook de allerlaatste kans om het broodnodige vertrouwen op te doen met het oog op de Transalp.
Doordat we nogal laat in Hoei waren, bracht de inschrijving en de start nogal wat stress met zich mee, maar gelukkig was ook Eddy Merckx himself wat later, waardoor we toch mooi op tijd aan de start verschenen.
De eerste helling voelde ik de benen al vollopen, maar ik kon net mijn wagonnetje aanpikken bij het koppeloton. Ik voelde echter wel dat dat niet lang meer zou duren, en de tweede helling was al de helling teveel. Met koude spieren volle bak een helling opvlammen is - zeker voor mij - niet simpel. Ik heb wat tijd nodig om onder stoom te geraken blijkbaar. Het gevolg was dat de eerste 60 gaan vliegen waren.
Ik kon me echter goed handhaven in een achtervolgend groepje van een man of vijf, ook omdat het tempo daar wat stokte. Dat krijg je met een verzameling gasten waarvoor het vooraan net te snel gaat. Hierdoor kwamen van achteruit telkens groepjes terug, waardoor we na een kleine 50 km wedstrijd met een omvangrijke groep van ongeveer 35 man waren. Daarin kon ik eigenlijk heel gemakkelijk meepeddelen, wat niet dikwijls gebeurt in een cyclo.
Er was echter een probleem...Ik moest nogal dringend plassen, en ik wist dat ergens stoppen betekende dat ik de groep zou moeten laten gaan, en een groep van 35 in je eentje terug inhalen, is alleen heel goede fietsers gegeven, dus dat was geen optie. Mijn enige redding was de Chambralle, een lange steile klim in Aywaille (1550 m, gemiddeld 9.5 procent, stukje aan 20 procent). Het plan: aan het begin voet aan de grond zetten, plassen in recordtempo en dan de Chambralle zo rap als mogelijk oprijden. Het plannetje lukte perfect, een kilometer voorbij de top zat ik weer in de buik van de groep, mede dankzij een vriendelijke Nederlander die ook voet aan de grond moest zetten tijdens de beklimming, en een wagen van mavic die een goed mikpunt vormde.
Na de Chambralles was het een hele tijd windstil in de groep, ik heb me dan ook op zijn Van Petegems rustig vanachter gezet om geen energie te verspelen. Na wat schermutselingen achtte ik mijn moment gekomen op de cote de ben-ahin, voorlaatste beklimming met de top op 10 km van de streep in Hoei. Ik zette me op 1 km van de top op kop en versnelde lichtjes. Niemand was happig om mee te gaan, waardoor ik tot mijn eigen verbazing plots een gat van 50 m had. Onder het motto: blijven we niet voorop, het is toch een goede training geweest met het oog op de transalp, zijn we op dat moment vollebak aangegaan. De laatste 10 km vloog ik (blijkbaar zat er nog voldoende kracht in de benen) en heb ik nog een paar gelosten van het eerste peloton kunnen oprapen. De groep achter mij heb ik niet meer gezien.
Eindbalans: 53ste op 800 starters, 174.4 km met 2800 hoogtemeters in 5u31m15s, of 31.33 km/u. Behalve van de eerste 20 km, kan ik daarmee heel tevreden zijn!
Les Trois Ballons, of een heel zware cyclo in de Vogezen met meer dan 4000 hoogtemeters en 205 km. Door een zware training de donderdag voordien, voelden mijn benen nog heel vermoeid aan bij de start zaterdagmorgen in Champagney. Druilerige regen en een korte nacht maakten dat de moraal niet superhoog was, maar wedstrijddier als we zijn, voelden we de adrenaline en daarmee gepaard gaande de 'goesting' toch terugkomen vlak voor de start.
De eerste kilometers gingen in groep richting eerste obstakel: de Ballon de Servance. Daar moest ik vrijwel onmiddellijk mijn eigen ritme zoeken. Een degelijk tempo rijden lukte, maar in het rood gaan niet. Hoogstwaarschijnlijk een gevolg van de trainingsarbeid de dagen voordien. Daardoor kwam ik na de Servance in een groep van een man of 50 te zitten, samen met wt-er Wouter.
Op de volgende hellingen kon ik bijblijven, al was dat met hangen en wurgen, om daarna op de Grand Ballon te moeten lossen bij de groep. Na een goede afdaling zijn we met een groepje van een 10-tal man aan de Ballon d' Alsace begonnen. Daar begon ik er wat door te komen en ben ik in een mooi tempo (15 a 16 km/u) naar boven gereden. Daar kwam ik Wouter opnieuw tegen.
Na de Alsace zijn we met een relatief grote groep richting slotklim gereden. Het tempo stokte duidelijk. Op de slotklim, La Planche des Belles Filles, een beest van vijf kilometer met stijgingspercentages die vaak de 10 procent overschrijden, bleek dat de meesten hun beste pijlen verschoten hadden. Ik ben als één van de eersten van die groep bovengekomen, met als uiteindelijke resultaat een 133ste plaats (op 1500 ongeveer). Mijn eindtijd was 7u21m46sec, of vijf minuten trager dan vorig jaar.
Na de aankomst zat ik met een dubbel gevoel: enerzijds sta ik scherper dan vorig jaar, maar toch is de eindtijd vijf minuten langzamer. Hoogstwaarschijnlijk heeft dit dus met de zware training op donderdag te maken. Volgende afspraak: Gran Fondo Eddy Merckx met aankomst op de muur van Hoei, zaterdag 19 juni.
Trouwens tot slot nog een bedankje aan mijn tijdelijke huisgenoten Dominic en Vic voor de leuke en harde trainingsweek en het toffe gezelschap in de Vogezen, en aan Dominic een dikke proficiat met je uitslag. En Vic, jammer van de platte tube, maar de benen had je, en dat zal er de komende weken wel uitkomen!
En niet te vergeten een dikke proficiat aan Bart Bury en Edith Vandenbrande voor hun overwinningen en de toffe babbel na de finish! Tof dat jullie zo goed kunnen fietsen en toch heel down to earth blijven en de sterallures achterwege laten!
Toch een korte voorstelling van mezelf: David Depuydt, bijna 31 jaar, ik woon en werk in Gent en ben al een aantal jaar fervent duursporter in mijn vrije tijd. Vooral wielrennen beoefen ik al geruime tijd, en de laatste jaren zijn daar in het najaar halve marathons bijgekomen, en vorig jaar heb ik zelfs mijn eerste volledige marathon (Firenze) gelopen.
Een paar van mijn prestaties:
FIETSEN
10 x op rij de volledige ronde van vlaanderen voor wielertoeristen gereden 10 x E-3 prijs als voorbereiding 2 x La Marmotte (7u35 beste tijd,2007, 349ste op 6200) 2 x Les Trois Ballons (7u16 beste tijd, 2009, 93ste plaats op 1400) 2 x Gran Fondo Eddy Merckx (2009: 69ste op 800, 2010: 53ste op 800) 2 x Velomédiane Claude Criquelion 2 x Jeantex Tour Transalp (2009 samen met Bart Vandenbrande 69ste op 550 koppels, 2010 samen met Vic Van Kerrebroeck opgave na blessure Vic) 2 x Vikingtour Noorwegen (2009, opgave na valpartij, 2010 30ste algemeen op 140 starters, winnaar ploegenklassement samen met Anthony Spysschaert, Vic Van Kerrebroeck en Marjolein Truyers) 1 x Freddy Maertens-classic (de enige keer dat deze wedstrijd georganiseerd werd, kwam ik als zesde van 80 over de streep)
LOPEN
1 x Halve marathon Brussel 2009 (1u28min02sec, 136ste op 4370) 4 x Halve marathon Deinze-Aalter (Persoonlijk record in 2009: 1u23m38s, 26ste op 514) 1 x Marathon Firenze (3u35min)
Zaterdagmorgen 19 juni: klaar voor de laatste voorbereidingswedstrijd vooraleer we richting Alpen trekken. Vorige week viel de Trois Ballons wat tegen, dus dit was ook de allerlaatste kans om het broodnodige vertrouwen op te doen met het oog op de Transalp.
