Vele jaren ben ik aktief geweest bij de jeugdvakanties. Zo gingen wij eens op kamp met 13-jarige jongens in een klein dorpje in de vlaamse ardennen. Naar jaarlijkse gewoonte hadden wij ons kamp goed voorbereid en hadden we ook een groots dorpsspel in mekaar gestoken. 't Was nog in den tijd voor het concilie, toen de nonnen nog rondliepen als pinguins. Wij hadden van thuis uit nonnenkleren meegenomen om 2 monitoren te verkleden. Ergens in het spel was het de bedoeling dat de jongens een opdracht hadden met de 2 verklede nonnen die ze via allerhande aanwijzigingen moesten zoeken in het dorp. Wat wij echter niet wisten was dat er in dat dorp toch wel een echt nonnenklooster was. Trof het toeval toch wel zeker dat tijdens ons spel dus ook 2 echte nonnen op de wandel waren. Ik zie het nog voor mijn ogen gebeuren. Wij op stap met een groep jongens, zien in de verte 2 nonnen. Om ter snelst stormden ze naar de nonnen, pakten ze bij hun rokken en rukten deze omhoog. Maar wat bleek? Het waren de echte nonnen. Wat nu? We maakten ons zo rap mogelijk uit de voeten. Diezelfde avond nog met het schaamrood tot achter onze oren belden we met enkele monitoren aan bij het klooster met een bloemetje om ons te verontschuldigen voor het voorval. Strafste van al was dat ze zegden dat ze het nog plezant vonden ook...
Kort na ons avontuur in Parijs geraakte mijn vriend Julleke een arm kwijt bij een werkongeval. Na een juridische lijdensweg was het dan zo dat hij uiteindelijk bijna 10 jaar later een grote som geld opstreek van de verzekering. Julleke hield wel van avontuur en hij ging op safari in, ik weet niet meer welk afrikaans land. Een tijdje later liep ik hem tegen het lijf en vroeg hem hoe het geweest was. Daar heb ik wat beleefd zei hij. Op zekere dag was hij moederziel de jungle in getrokken. Opeens komt aan z'n linkerkant een leeuw, aan z'n rechterkant een leeuw....'en toen' zei ik. Die kwamen dichter en dichter... 'en toen, wat heb je toen gedaan?' zei ik. Awel ik pakte de leeuw aan mijn linkerkant bij zijn nek en ook die aan de rechterkant bij zijn nek... 'en toen?' vroeg ik. Toen sloeg ik ze met hun koppen tegen elkaar en 't was gebeurd, knock-out! 'Jamaar' zei ik, 'je had toch maar één arm?' Ja, zei Julleke, op zo'n moment dan weet je niet wat je doet.!
