Veel armen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika zitten echt niet met hun vingers te draaien. Ook al leven ze in een sloppenwijk en zijn hun kinderen ondervoed. Ze willen werken en ze hebben goede ideeën over hoe ze meer kunnen verdienen.
Het ontbreekt hen echter aan een startkapitaaltje om hun dromen te realiseren.
Een kleine lening kan hun leven radicaal verbeteren. Daarom steunt 11.11.11 lokale kredietgroepen. Die zorgen voor het basiskapitaal én geven de aanvragers ook lessen in bedrijfsbeheer en boekhouden. Vooral vrouwen zijn hierbij succesvol. Ze zijn nauwgezet en werken keihard om hun kinderen een betere toekomst te bieden. Een eerste krediet loopt meestal van 70 tot 100 euro.
Kleine leningen zijn ook een wapen tegen regelrechte uitbuiting. Weet u dat sommige visverkoopsters in India 20% per dag betalen aan hun financiers? Begrijpt u dat zij nooit iets kunnen sparen? En dat ze nooit op eigen kracht uit die cirkel van armoede en uitbuiting kunnen geraken?
U kan die uitweg bieden.
- Aan mensen als de visverkoopster Shanti Wadagama en haar kinderen in India.
- Aan Macedonia Gonzales in Peru die graag een plantenkwekerij wil beginnen
- Aan Amina Mtoni in Tanzania die kippen wil kweken
- en vele anderen
Daarom wees mild voor de honderden vrijwilligers die dit weekend weer de straat op gaan. Chapeau voor al deze mensen die zich weer belangloos inzetten voor de medemens in nood!
SERVAS :
gastvrijheid en
verdraagzaamheid
Graag wil ik iedereen laten weten dat er nog vele gastvrije mensen zijn, ook in Vlaanderen. Als gastgezin bij Servas heb ik dan ook enkel leuke ervaringen:
--------------------------------------------------------------------------------
SERVAS is Esperanto voor "dienen, wij dienen"
Na de tweede wereldoorlog zochten veel mensen naar een middel om dichter bij elkaar te komen en zo bij te dragen tot de wereldvrede. Gewetensbezwaarden, quakers, studenten op internationale werkkampen en anderen openden hun huis om elkaar beter te leren kennen in hun dagelijkse omgeving, om welwillendheid, verdraagzaamheid en vrede aan te moedigen. Servas heeft niet de bedoeling een goedkope touroperator te zijn.
Openheid voor internationale contacten staat voorop.
Er zijn 16.000 "open deuren" in 80 landen. Meest verspreid in Europa, Japan, India, Australië, Nieuw-Zeeland, Canada, USA, Mexico. Van elk land bestaan lijsten met persoonlijke gegevens, zoals leeftijd, interessen, beroep, talenkennis, hoe er te geraken...
U wenst te reizen
Reizigers die in deze geest wensen te reizen, nemen contact op met de secretaris, of dichterbij de persoon waarvan je het adres verderop vindt.
Na een persoonlijk gesprek wordt een introductiebrief opgesteld.
In de taal van het te bezoeken land of een andere gangbare taal, meestal engels, stel je jezelf voor, wat je zoal uitspookt en waarom je op reis gaat.
Daarop komt een SERVAS-jaarzegel. Voor deze zegel wordt een bijdrage gevraagd; voor de lijst 2,5 tot 5 euro, volgens het volume. In principe worden de lijsten, vooral grote, niet gegeven maar ontleend zodat ze hergebruikt kunnen worden.
SERVAS ontvangt geen enkele financiële hulp. Het werk wordt vrijwillig gedaan. Verder wordt er geen geld uitgewisseld tussen reiziger en gastheer.
Tenminste telefoneer je een of meerdere dagen vooraf.
Maar dan vind je misschien niemand thuis, ofwel zijn de mensen er niet op voorbereid, is er belet. Dring dan niet aan. Reken er niet altijd op een gastfamilie te vinden; voorzie dus geld genoeg.
Neem ook lakens mee of een slaapzak; SERVAS gastfamilies zijn geen hotels. Toon meteen uw introductiebrief. Vraag misschien naar de gebruiken in het huis; wat van u verwacht wordt. Ongeschreven, ongesproken conventies zijn zowel voor de gast als de gastheer moeilijk en geven wrijvingen langs beide kanten. Vandaar de regel dat men niet langer dan twee dagen blijft (tenzij de gastheer het uitdrukkelijk vraagt) om moeilijkheden te voorkomen, en erger, dat de gastheer zich laat schrappen.
Bedenk dat SERVAS geen toeristische organisatie is met "nuttige" adressen.
De reiziger moet er iets van zichzelf in leggen, trachten een helpende hand uit te steken.
Zeker in Oost-Europa en minder ontwikkelde landen moeten we trachten iets te geven, eerder dan te nemen . Voor ons lijkt ginds alles spotgoedkoop, maar voor hen is het onbetaalbaar.
Als je gebruik maakt van de telefoon, betaal hem dan.
Tracht tekens op te vangen van uw gastgezin. Ze zullen allicht te beleefd zijn om te vragen op te houden met praten en naar bed te gaan. Uw vrije tijd is wel onbeperkt als je op reis bent, maar denk eraan hoe kostbaar hij is voor de meeste mensen. Schrijf een bedankje als je vertrekt of als je weer thuis bent.
Het is prettig een welkome gast te zijn.
--------------------------------------------------------------------------------
Wenst u gastheer te zijn...
--------------------------------------------------------------------------------
Gastheren geven de reizigers onderdak voor een of twee dagen, zonder daarom hun levensgewoonten te wijzigen. Dat mag ook met een uitklapbaar bed in een hoekje van de woonkamer. Zelfs zonder overnachtingsmogelijkheid is de reiziger al blij rond een kop koffie te kunnen praten met de mensen van hier (day-host).
Overigens worden we in België niet onder de voet gelopen: in grote steden mag men zich verwachten aan enkele reizigers per jaar, op het platteland dikwijls geen. Gedurende de dag trekt de reiziger er op uit om de omgeving te verkennen, waarbij het gastgezin goede wenken kan geven. Van de gast zullen we veel leren over zijn land zonder er zelf naartoe te kunnen reizen.
meer info: www.servas.be
Gisteren organiseerden de scouts Carpe Diem van Arendonk Fata Morgana, naar het voorbeeld van Fata Morgana van TV Eén.
Evenzo moesten er 5 opdrachten uitgevoerd worden, waaronder 200 mensen samenbrengen in park Deroissart voor samenzang van hun themalied met de hoopvolle titel: Verdraai de wereld Ze slaagden erin bijna 500 mensen bijeen te krijgen. Ook werd er van alle hapjes en drankjes aangeboden. De andere opdrachten slaagden ook allemaal. De opbrengst van dit alles gaat naar Artsen zonder grenzen
Is dit dan toch een lichtpuntje in onze steeds meer verzurende maatschappij?
Onze generatie heeft nog de onbezorgde tijd gekend van een ongeschonden leefomgeving. Waar is de tijd gebleven dat we in de zomer konden zwemmen in de beek in onze achtertuin en dat we nog zuiver konden genieten van de natuur overal rondom ons. Mede daarom beschouw ik het ook als onze plicht het goede voorbeeld te geven aan de hedendaagse generatie om hieraan iets te doen. Veel kleintjes maken een groot zegt het spreekwoord. Hierna wat ikzelf daaraan probeer te doen:
Voor boodschappen in mijn eigen gemeente gebruik ik altijd de fiets. Wij proberen GEEN afval te kopen. Koop indien mogelijk geen verpakte eetwaren. Dranken kopen we uitsluitend in statiegeld flessen. Wat resulteert in slechts één zak met restafval om de 6 weken voor 6 personen. Ik neem steeds een boodschappentas mee en gebruik fietstassen. Wij proberen in ons gezin ook heel zuinig te zijn met water. We gebruiken voor alles regenwater behalve in de keuken. We proberen ook altijd af te spreken voor grotere verplaatsingen van ons of onze kinderen, samen met andere ouders te rijden. Enkele jaren geleden hebben we een zonneboiler geïnstalleerd voor ons warm sanitair water.
Ik zou hier voorstellen om nog meer tips te verzamelen en door te geven aan elkaar om zo de leefwereld te vrijwaren voor onze kleinkinderen.
Geef me tips via mijn gastenboek, ik zal ze regelmatig publiceren.
