Vanmorgen reeds vroeg uit de veren. De auto is in de maak dus dien ik gebruik te maken van het openbaar vervoer. Nu merk ik pas hoe een mens afhankelijk is van de wagen. Om 7.05u neem ik de bus welke me 5 minuten later brengt alwaar ik dien over te stappen. Ik kijk op het bord met de uren en blijkt dat ik ongeveer een half uurtje dien te wachten. Normaal gezien is dit doenbaar maar bij -5°C is het al iets minder. Dus begin ik gezwind te stappen. Een uurtje denk ik maar neen hoor, na dik 25 minuten sta ik aan het centrum. Dus 7.35u ben ik aanwezig terwijl er nog geen kat te zien is.
Normaal als we pas verwacht worden vanaf 8.45u.
Rond 8u komt de eerste therapeute aan welke me zonder problemen binnenlaat. Gezellig in de warmte zou ik zeggen. Ook was er reeds koffie gezet dus de dag begon zeer goed. Ook kwam één van onze groepsleden terug na twee dagen afwezigheid. Ze was heel enthousiast maar ook de andere groepsleden omdat ze dachten dat ze de therapie zou opgeven.
"Aandachtstraining" Dit werd vandaag gegeven door onze verpleegkundige maar in een aangepaste versie. Het was eerder een meditatiemoment. Dit ging door in de kleine parketzaal. Deze zaal gelegen aan de zijkant van de grote sportzaal mochten we niet betreden met de schoenen. Dus iedereen zijn schoenen uit. Daarna namen we met zijn allen een matje waar we in kleermakerszit plaatsnamen. Eerst kregen we een theoretische uitleg over de meditatie in het algemeen, de achtergrond, het waarom ...
De oefening bestond eruit om de ogen te sluiten en zich te concentreren op het verhaal van onze verpleegkundige. Het ging over een wetenschapper die een reis maakte naar een verre planeet en die daar aangekomen volledig kon bewegen, ademen en functioneren als op de aarde. Echter was hij niet voorzien van voedsel en diende hij op zoek te gaan naar eten. We moesten onze hand uitreiken en er werd iets in onze hand gelegd. We dienden te voelen, ruiken, horen als je er op tikte maar ik had onmiddellijk door dat het een M&M was. Misschien heeft dat zijn doel wat gemist maar ik probeerde zo goed mogelijk verder te doen.
Dan mochten we de snoep in onze mond steken en zachtjes de waarnemingen ervaren zoals smaak, gevoel in de mond, het smelten van de suikerlaag en nadien de chocolade om tenslotte het nootje over te houden.
Nadien een korte bespreking van wat men ervoer tijdens deze sessie en dan nog een afsluitende ademhalingsoefening. Wat me wel opviel tijdens deze sessies met gesloten ogen was dat je gehoor blijkbaar veel beter was. Eén van de groepsgenoten merkte op dat als je één van je zintuigen uitschakelt je meer beroep doet op de andere.
"Schrijfatelier" Zoals steeds dienen we ons bezig te houden met literatuur, beeldende kunst ...
Vandaag nam ik een boek met citaten ter hand. Eéntje bleef er me bij en dat was "Er is geen grotere angst dan de angst voor de angst zelf" Nadien heb ik m'n blog getoond aan de therapeute en het uurtje was zo voorbij.
"Context" Vandaag dienden we onze relaties met anderen te beschrijven. In mijn geval beschreef ik de relatie met m'n moeder, broer en dochter. Relaties zoals vrienden en partner staan op een laag pitje en momenteel hou ik dat liever zo. Relaties tot collega's kan ik moeilijk over oordelen alhoewel dat ik denk een goede collega te zijn met zijn goede en minder goede dagen. De bedoeling was dat we nog een vervolg zouden breien aan deze oefening maar we kregen ruim de tijd om ons verhaal te doen alsook bevinden we ons nog in een heel kleine groep wat wel leuk is.
Afsluiten gaf de therapeute ons mee dat het leuk was om met zo een compacte en open groep te kunnen samenwerken. Waarschijnlijk is dat alleen al een stuk van ons helingsproces.
Bij m'n zoektocht op google 5 interessante sites tegen gekomen
www.leren.nl
www.fitinjehoofd.be
www.lerenloslaten.com
www.mijnkwartier.be
www.loslatenhoedoejedat.nl
De eerste twee zijn volledig gratis
OP de derde en vierde site staat er redelijk wat te lezen (vooral de derde) Ook kan je tegen betaling meerdere info krijgen maar daar doe ik persoonlijk niet aan mee. Via de 5de site kan je ook één en ander te weten komen. Aan u de keuze.
Je bent nooit te oud om jezelf te informeren .... op de sites staan tips die je kunnen helpen op de één of andere manier in meerdere of mindere mate. Aan jou om het te "ervaren".
Vandaag -wegens afwezigheid van onze therapeute- kregen we vervanging door onze verpleegkundige. We mochten eerst een oefening landen doen. We hadden dat nog nooit eerder gedaan dus gaf zij het voorbeeld. In feite diende je je gevoelens weer te geven. Waarover was je tevreden, misnoegd op dat moment.
Ikzelf had een goeie dag niettegenstaande m'n wagen het had laten afweten (misschien door de vrieskou). Waarschijnlijk had ik me op een ander ogenblik (lees nov - dec vorig jaar) heel wat minder goed gevoeld.
Nadien ging ze over tot de orde van de dag en we gingen een oefening doen over de 4 windstreken. Toch diende ik een paar keer de wenkbrauwen te fronsen bij de voorstelling van hetgene dat we moesten doen maar toch sta ik open voor veel tijdens deze dagopnames. Al bij al viel het heel goed mee. De oefening was mijn inziens gebasseerd op ademhalen en concentratie. M.a.w. niet te snel oordelen.
"Sport"
Tijdens dit therapieblok mochten we zelf kiezen wat we wilden doen. Ik stelde badminton voor en dat was voor de andere dagpatiënten ok. We mochten ons vrij over gans de sportzaal bewegen en dit gaf een goed gevoel. Geen punten, geen regels .... gewoon vrij spelen en loslaten. Na een half uurtje was het goed en de therapeut stelde ons voor om iets te drinken. Nadien hebben we niet meer gespeeld maar een leuk gesprek aangeknoopt over zijn roots.
Deze middag was het hutsepot om te eten. Lekker bij deze vrieskou. Nadien nog een kop koffie en dan naar ons lokaaltje. Omdat het nogal kaal is zal ik tijdens de sessie "vrij werk" een werkje maken om het zaaltje wat op te fleuren. Ook hebben we kennis gemaakt met enkele leden van de andere groep. Het is bij de voorstelling van de namen gebleven maar het is alweer een stap voorwaarts.
"Vrij werk"
Het is geen boetseren geworden maar een kunstwerkje. Dit zoals eerder vermeld om onze wachtzaal wat op kleur te geven. Tijdens het uurtje hebben we ook met elkaar wat gepraat over het bestaan van de psychiatrie en hoe buitenstaanders reageren. Sommigen staan er wantrouwig tegenover anderen staan ervoor open.
Wat ik ook nog wil meegeven is dat deze dag ontzettend snel voorbij was.
Goeie middag, fijn en leuk weekend achter de rug (er was een feestje bij mijn broer).
Vandaag ging onze tweede week dagtherapie door. Zoals gewoonlijk hadden we volgende blokken op onze agenda staan :
"Zelfversterkend werken"
We bouwden voort op onze eerste vragenlijst van vorige week. nadien bespraken we deze en als laatste vraag kregen we wat we wilden behouden van positieve zaken tijdens deze therapie.
"PMT"
Net zoals bij "zelfversterkend werken" herhaalden we enkele punten van vorige week. We dienden allerlei thema's aan te halen die ons beperken of net vrijheid geven in ons doen en laten. Het was een lange tijd geleden dat ik nog zo eens mijn hersenen had doen kraken (intensief gebruiken) welke ervoor zorgde dat ik het eventjes moeilijk kreeg (vermoeidheid sloeg toe).
Ik was blij dat we na een half uurtje overgingen tot een iets actiever gedeelte van de therapieblok. Daarin moesten we met een bal naar elkaar gooien en rollen. In eerste instantie mocht hij de grond raken, later niet meer. Indien de bal toch de grond raakte diende de veroorzaker een dansje te doen. Wat de therapeut opviel is dat ik me te gemakkelijk excuseerde. M'n eerste werkpunt, minder "sorry" zeggen.
"Psycho educatie"
Tijdens dit blok kregen we uitleg over de "balkmetafoor". Het gaat over het hebben van steunpilaren, stressoren en je eigen krachten en kwetsbaarheden. Lijkt bizar, maar toch hele leuke oefening die je ook aan het denken zet.
Vandaag hebben we m.a.w. veel onze hersenen gebruikt ... waarschijnlijk is het de bedoeling dat we anders gaan denken en niet constant in onze vicieuze cirkel blijven draaien. Er worden nieuwe manieren aangereikt ;-)
