Verdorie, 't gaat toch wel snel hé. Reeds 10 dagen rookvrij en voel me met de dag beter. Gisteren nog wat info gekregen van de "fans" aangaande gebruik van de nicotinepleisters waarvoor mijn dank. Ik denk dat ik toch gewoon ga blijven verder doen met de 21 mg plakkers. In het verleden heb ik reeds kauwgom gebruikt, maar dat lukt niet zo goed. Ten eerste omdat de dosis niet gelijkmatig komt, je mag niet knabbelen zoals bij gewone kauwgom en je moet het ook steeds bij je hebben. Vooral dat laatste is iets waarvan ik blij ben dat dat niet meer hoeft => Ik moet geen sigaretten meer meezeulen. Da's plaats gewonnen en minder om te onthouden . Vandaag was de meter van Jasper op bezoek. Zij is 5 weken geleden gestopt en doet het op eigen initiatief met behulp van plakkers. De visie aangaande rookstop kan toch echt wel verschillen van mens tot mens. Voor haar is het eerder een tijdelijke stop omdat ze de nadelen van het roken beu was (slechte adem, gezondheid, geur in de woning ed), maar ze is ondertussen een 10kg bijgekomen. Frustratie alom en ze zal terug beginnen te roken als dat zo blijft. Tja, ik heb de info meegegeven wat ik op de rookstopcursus heb geleerd aangaande gewichtstoename maar dat heeft niet veel indruk gemaakt. Volgens haar blijf je de rest van je leven een roker ook al ben je misschien al een aantal jaren gestopt. Ik ben daar niet van overtuigd. Ik denk dat je jezelf ervan kan overtuigen dat je een niet-roker bent ondanks een lange rookperiode in je leven. Het zal allicht wel zo zijn dat je in vergelijking met iemand die nog nooit gerookt heeft wel altijd moet uitkijken om niet opnieuw in de val van de sigaret te trappen. Het bedriegelijke gevoel dat een roker ervaart tijdens het roken (gezellig, maatje, enz.) is iets dat een nooit-roker natuurlijk niet kent en dus ook niet zal missen. Dat "missen" is op zich natuurlijk ook al een bedrog van de sigaret => zééééér slechte vriend Hoe voel ik me de laatste dagen. De gedachte aan de sigaret is zeker nog niet weg en besef ook heel goed dat ik nog steeds kwetsbaar ben. Er zijn nog te veel momenten waarbij ik de spontane gedachte krijg om een sigaret te gaan roken. Tegelijk moet ik zeggen dat ze wel wat schaarser aan het worden zijn en dat ze ook minder lang duren. Daarnaast is er een zeer prettige evolutie. Er dienen zich af en toe momenten aan dat ik het gevoel heb volledig af te zijn van de sigaret. Geen drang, geen verlangen naar, gewoon de dagelijkse handelingen doen zonder de overheersing van de stinkstok. Dat geeft me moed en ik sla deze momenten op in mijn geheugen. Dit beschouw ik als steunpunten bij moeilijke momenten die er zeker nog bij de vleet zullen komen. Zo, ik ga der nu maar mee stoppen voor vandaag. Jasper heeft me "gespot" en wil papa helpen schrijven op de "compjoeper"
Hallo Bloglezers.. Vandaag nog wat tijd gevonden om dit dagboek toch wat levend te houden 't is ongelooflijk maar dit is reeds de 7de dag (niet het tv programma) zonder sigaret. Het WE ben ik goed doorgekomen hoewel er zeker nog voldoende valkuilen waren. Blijven focussen is de boodschap. De moeilijke momenten duiken ook meer en meer onverwacht op. Het zijn die momenten die niet zo dikwijls voorkomen maar waar ik anders wel een sigaret zou opsteken. Zoals vb: vrijdag ban ik naar de handcarwash gereden met de auto. Dit doe ik meestal 1 keer per maand om de auto eens grondig te laten kuisen. Dit zijn zo van die staons waar meestal buitenlandse ondernemers (Indisch, Turks of weet ik veel) met een 4-tal mensen je wagen handmatig onder handen neemt. Dit gaat gewoonlijk best snel en is zeker niet slecht gedaan. Voor een kleine meerpijs reinigen ze ook nog het interieur. Terwijl ze daarmee bezig zijn moet je natuurlijk (buiten) staan wachten en dan....is daar de sigaret. Dan krijg je plots die drang naar een sigaret en moet je toch even weer dat knopje omdraaien en een schop tegen het nicotinemonstertje zijn achterste geven dat het zich rustig houdt Zaterdag was er ook een begrafenis van een nonkel, maar dat viel gelukkig heel goed mee. Er waren nauwelijks rokers te bespeuren dus de sfeer was: hier wordt niet gerookt. geweldig! (behalve het overlijden natuurlijk) De stappenteller: Is best wel een uitdaging. Als ik niet oplet kom ik niet aan 3000 stappen. Het record staat voorlopig op 7800 stappen, niet slecht maar toch nog geen 10.000 stappen. Een wandeling met de hond levert wel een 2500 stappen op, dus daar doe ik nu wel beter mijn best. Onze Moby vind dat helemaal niet erg. Gisteren zelfs heel het gezin kunnen mobiliseren voor een uitgebreide wandeling door het bos achter ons. Vooral Jasper (3 jaar) vond dat geweldig. Paddestoelen ontdekken, stenen verzamelen, stokken meesleuren zijn zijn favoriete bezigheden onderweg. Morgen is er weer een bijeenkomst van onze rookstopcursus. Het gaat me deugd doen om daar te kunnen zitten met de wetenschap dat ik reeds 8 dagen zal gestopt zijn. Mijn echtgenote heeft alvast een karton kwaliteitswijn gekocht met het uitgspaarde geld van de rookstop. Geen slecht initiatief maar ze heeft al wel 89 uitgegeven terwijl ik nog maar 35 het uitgespaard.....
.
