Soms zou je willen dat de tijd wat trager gaat Het is nu al 2 weken geleden dat ik hier nog eens een berichtje heb achter gelaten. Van een dagboek kan een mens dan wel niet echt meer spreken zeker? Maar allé, de rookstop dus. Eigenlijk gaat alles prima. Zijn er nog moeilijke momenten? jazeker maar ze worden schaarser naargelang de tijd vordert. Bij een "moeilijk moment" denk ik dan nog wel eens aan de vroegere graving (of hoe heet dat nu weer Brigitte?), dat hevige verlangen naar een sigaret, en stel met een innerlijke glimlach vast dat ik daar dan nauwelijks last van heb. Sinds een 4-tal dagen ben ik gestopt met de nicotineplakkers. Eerder uit vergetelheid dan bewust. ttz, ik doe er nog wel eens eentje op om de 2 dagen, of als ik denk dat ik in de gevarenzone kom (zwak moment, feestje ofzo) en dat geeft dan een geruststellend gevoel. Zo, dat was het dan nog. Normaal wordt er nog eens samengekomen voor de receptie ergens begin september. Ik zal eens een mailke sturen of er kandidaten zijn...
500, dat is het aantal sigaretten dat ik NIET meer gerookt heb sinds de start van mijn (en de rest van onze groep) rookstop. Eigenlijk zijn het er al meer op dit moment. Eigenlijk was de kaap van 500 reeds vrijdag bereikt dus mag ik zeggen 540. Maar 500 is een mooi rond getal en een kaap die is genomen. Slechts 3,5 weken zijn we bezig en reeds zoveel van die monstertjes links laten liggen. Leg dat eens op een hoop... Ik denk dat de grootste moeilijkheden voor mezelf achter de rug zijn. Ondertussen ben ik begonnen aan de tweede stap van de pleisters, hoera! Donderdag had ik het wel wat moeilijk maar is mijn eigen schuld. Ik denk dat ik wat overmoedig was en de plakker van 21mg langer dan 24u heb laten kleven (was dan dus al uitgewerkt) + 't was de laatste en ik was nog niet naar de apotheek geweest... zat dus zonder.... Ik heb het overleeft en eigenlijk ging dat nog redelijk vlot. Ondertussen zit er ook reeds 45 in ons potje. Dat gaan we morgen opsoeperen aan zee. 'tIs herfst, Jasper is thuis, verlengd WE, de winkels zijn dicht... wat doe je dan? Juist, een lekkere herfstwandeling langs het strand....ZONDER sigaretten. Zaterdag (gisteren) zijn we naar Plopsaland indoor geweest met 3 gezinnen. Als ik terug kijk moet ik zeggen dat er weinig of geen momenten geweest zijn dat ik aan een sigaret heb gedacht (zalig). Vroeger was dat dan dus om het uur buiten gaan staan om een shot te nemen. Nu heb ik van alle momenten mee kunnen genieten zonder ook maar één keer een drang te hebben naar de sigaret. Je ziet dan een paar enkelingen buiten staan roken, het deed me niets. Ik voelde zelfs enig medelijden, maar was vooral blij dat ik er niet hoefde bij te gaan staan. Dinsdag is 't weer vergadering. Benieuwd hoe de rest het ervan heeft af gebracht.
Even geleden dat ik mijn dagboek nog een update heb gegeven na de laatste alarmerende melding van mijn "uitschuiver". Bedankt Koen voor de herrinnering en aanmoediging. Van Pascal heb ik ook een mailtje gekregen, bedankt hiervoor!! Voor alle duidelijkheid en zie ook titel ; na de uitschuiver van vorige week dinsdag heb ik niet meer gerookt. Het ging om die ene sigaret, een zwak moment waar ik de focus niet de bovenhand heb kunnen laten nemen. Maar ik heb me goed herpakt! Als ik het zo links en rechts rond mij bekijk is het voor mij precies een stuk moeilijker dan de meeste van onze groep. Ik vind dat niet erg hoor, integendeel. Ik ben altijd al wat hardleers geweest en dat blijkt hier ook nog maar eens. Een ander kwalijk trekje van mezelf is dat ik nogal gemakkelijk op de lauweren ga rusten... hééél gevaarlijk. Maar ik ben er me van bewust, en zelfkennis is het begin van de wijsheid... De afgelopen week was wel een stuk gemakkelijker. Ik ben wat rustiger geworden en hoef me wat minder te focussen op de rookstop zelf. De focus ligt nu toch vooral op het mijden van de valkuilen. Gisteren bijvoorbeeld. Familiefeestje bij ons thuis voor de verjaardag van Jasper (3 jaar geworden). Gelukkig nagenoeg geen rokers + bijna iedereen was op de hoogte van mijn rookstop. Toch even een moeilijk moment. Stefan, de oudste zoon van mijn schoonbroer en 18 jaar is blijkbaar net beginnen roken (spijtig). Hij stond plots bij mij met de vraag waar de asbakken waren. Met een zekere blijdschap en trots kon ik melden dat ik reeds bijna 3 weken gestopt was en dat alle asbakken of wat daar voor kon doorgaan in de vuilbak lagen... Hij bekeek me even raar en stond daar dan met zijn brandende sigaret. Ik heb dan van een stuk zilverpapier een asbakje geknutseld, dat is gemakkelijk weg te gooien achteraf. Uiteindelijk heb ik twee peukjes gevonden toen iedereen weer weg was, end of story. De bedenking passeerde me dat ik nog niet zo lang geleden op dezelfde plaats stond, sociaal afgezonderd om het monstertje te voeden. Erg toch? Ik heb tegen stefan gezegd dat hij er beter mee kon stoppen en hij knikte bevestigend. Benieuwd of het iets zal uitgehaald hebben, dat is zijn beslissing. Op zo'n gelegenheden merk je toch vooral dat je een ander leven lijd. Vroeger was dat altijd met de steevaste onderbrekingen en mistte ik steeds een deel van de sociale gebeurtenissen. Het wegvallen van die onderbrekingen is echt wel nieuw (of toch zeker zo lang geleden dat ik het me niet meer kan herinneren). Aha, nog iets.... , De wijn die mijn echtgenote reeds op "de poef" had gekocht met het uitgespaarde rookgeld is sinds gisteren afbetaald. Inclusief het pakje dat ik gekocht heb voor de uitschuiver. Vandaag ligt er 10 in het potje. Mijn echtgenote heeft hiervoor speciaal eentje gedraaid (pottenbakkerscursus). We hebben de afspraak dat er iets mee gedaan wordt als er effectief geld in zit, dus niet meer op de poef... Eens een restaurantje, een leuk cadeautje, een lingeriesetje,... Allé, ik ga het hierbij houden. Ik wens iedereen veel sterkte toe. Misschien kan het lezen van dit dagboek een steun zijn tijdens moeilijke momenten, wetende dat je dan zeker niet de enige bent. Maar we houden vol en kiezen voor rookvrij leven!!
Vandaag is een rampdag. Tenminste voor de rookstop. Sinds vanmorgen heb ik het zeer lastig. Reeds de hele voormiddag had ik een sterke hunkering naar een sigaret. Ik heb alles gedaan om dit om te keren en dat is me tijdelijk gelukt doch rond 11u was die hunkering er weer. Teveel zorgen momenteel zowel privé als professioneel zorgden hiervoor. Ik was alleen thuis en uiteindelijk heb ik toegegeven. Ik ben in de wagen gestapt en ben een pakje sigaretten gaan kopen. Ik wou absoluut die ene sigaret roken beseffende dat misschien alles hiermee naar de vaantjes was. Ik heb ze gerookt. Daarna heb ik het pakje in de vuilbak gekieperd omdat ik me zeker nog niet gewonnen geef. Ik besef maar al te goed dat van één sigaret een tweede komt enz.. en dan ben je weer vertrokken. Maar de motivatie is weer groter. Ik heb de slechte smaak weer in de mond en dat vind ik vies, de geur van een sigaret kwam me niet lekker over. Ik beschouw dit als een uitschuiver. Vanavond is er weer vergadering. Ik zal het daar maar opbiechten.
Verdorie, 't gaat toch wel snel hé. Reeds 10 dagen rookvrij en voel me met de dag beter. Gisteren nog wat info gekregen van de "fans" aangaande gebruik van de nicotinepleisters waarvoor mijn dank. Ik denk dat ik toch gewoon ga blijven verder doen met de 21 mg plakkers. In het verleden heb ik reeds kauwgom gebruikt, maar dat lukt niet zo goed. Ten eerste omdat de dosis niet gelijkmatig komt, je mag niet knabbelen zoals bij gewone kauwgom en je moet het ook steeds bij je hebben. Vooral dat laatste is iets waarvan ik blij ben dat dat niet meer hoeft => Ik moet geen sigaretten meer meezeulen. Da's plaats gewonnen en minder om te onthouden . Vandaag was de meter van Jasper op bezoek. Zij is 5 weken geleden gestopt en doet het op eigen initiatief met behulp van plakkers. De visie aangaande rookstop kan toch echt wel verschillen van mens tot mens. Voor haar is het eerder een tijdelijke stop omdat ze de nadelen van het roken beu was (slechte adem, gezondheid, geur in de woning ed), maar ze is ondertussen een 10kg bijgekomen. Frustratie alom en ze zal terug beginnen te roken als dat zo blijft. Tja, ik heb de info meegegeven wat ik op de rookstopcursus heb geleerd aangaande gewichtstoename maar dat heeft niet veel indruk gemaakt. Volgens haar blijf je de rest van je leven een roker ook al ben je misschien al een aantal jaren gestopt. Ik ben daar niet van overtuigd. Ik denk dat je jezelf ervan kan overtuigen dat je een niet-roker bent ondanks een lange rookperiode in je leven. Het zal allicht wel zo zijn dat je in vergelijking met iemand die nog nooit gerookt heeft wel altijd moet uitkijken om niet opnieuw in de val van de sigaret te trappen. Het bedriegelijke gevoel dat een roker ervaart tijdens het roken (gezellig, maatje, enz.) is iets dat een nooit-roker natuurlijk niet kent en dus ook niet zal missen. Dat "missen" is op zich natuurlijk ook al een bedrog van de sigaret => zééééér slechte vriend Hoe voel ik me de laatste dagen. De gedachte aan de sigaret is zeker nog niet weg en besef ook heel goed dat ik nog steeds kwetsbaar ben. Er zijn nog te veel momenten waarbij ik de spontane gedachte krijg om een sigaret te gaan roken. Tegelijk moet ik zeggen dat ze wel wat schaarser aan het worden zijn en dat ze ook minder lang duren. Daarnaast is er een zeer prettige evolutie. Er dienen zich af en toe momenten aan dat ik het gevoel heb volledig af te zijn van de sigaret. Geen drang, geen verlangen naar, gewoon de dagelijkse handelingen doen zonder de overheersing van de stinkstok. Dat geeft me moed en ik sla deze momenten op in mijn geheugen. Dit beschouw ik als steunpunten bij moeilijke momenten die er zeker nog bij de vleet zullen komen. Zo, ik ga der nu maar mee stoppen voor vandaag. Jasper heeft me "gespot" en wil papa helpen schrijven op de "compjoeper"
Hallo Bloglezers.. Vandaag nog wat tijd gevonden om dit dagboek toch wat levend te houden 't is ongelooflijk maar dit is reeds de 7de dag (niet het tv programma) zonder sigaret. Het WE ben ik goed doorgekomen hoewel er zeker nog voldoende valkuilen waren. Blijven focussen is de boodschap. De moeilijke momenten duiken ook meer en meer onverwacht op. Het zijn die momenten die niet zo dikwijls voorkomen maar waar ik anders wel een sigaret zou opsteken. Zoals vb: vrijdag ban ik naar de handcarwash gereden met de auto. Dit doe ik meestal 1 keer per maand om de auto eens grondig te laten kuisen. Dit zijn zo van die staons waar meestal buitenlandse ondernemers (Indisch, Turks of weet ik veel) met een 4-tal mensen je wagen handmatig onder handen neemt. Dit gaat gewoonlijk best snel en is zeker niet slecht gedaan. Voor een kleine meerpijs reinigen ze ook nog het interieur. Terwijl ze daarmee bezig zijn moet je natuurlijk (buiten) staan wachten en dan....is daar de sigaret. Dan krijg je plots die drang naar een sigaret en moet je toch even weer dat knopje omdraaien en een schop tegen het nicotinemonstertje zijn achterste geven dat het zich rustig houdt Zaterdag was er ook een begrafenis van een nonkel, maar dat viel gelukkig heel goed mee. Er waren nauwelijks rokers te bespeuren dus de sfeer was: hier wordt niet gerookt. geweldig! (behalve het overlijden natuurlijk) De stappenteller: Is best wel een uitdaging. Als ik niet oplet kom ik niet aan 3000 stappen. Het record staat voorlopig op 7800 stappen, niet slecht maar toch nog geen 10.000 stappen. Een wandeling met de hond levert wel een 2500 stappen op, dus daar doe ik nu wel beter mijn best. Onze Moby vind dat helemaal niet erg. Gisteren zelfs heel het gezin kunnen mobiliseren voor een uitgebreide wandeling door het bos achter ons. Vooral Jasper (3 jaar) vond dat geweldig. Paddestoelen ontdekken, stenen verzamelen, stokken meesleuren zijn zijn favoriete bezigheden onderweg. Morgen is er weer een bijeenkomst van onze rookstopcursus. Het gaat me deugd doen om daar te kunnen zitten met de wetenschap dat ik reeds 8 dagen zal gestopt zijn. Mijn echtgenote heeft alvast een karton kwaliteitswijn gekocht met het uitgspaarde geld van de rookstop. Geen slecht initiatief maar ze heeft al wel 89 uitgegeven terwijl ik nog maar 35 het uitgespaard.....
hm hm, Ik ben op het einde van de derde dag gekomen en..........ik leef nog. Toch nog veel moeilijke momenten gehad. Vooral de vaste rookmomenten zijn soms erg moelijk en ik moet mezelf dwingen om niet in het automatisme te vallen. Nu dat lukt wel. Ik ijsbeer minder en ben al wat rustiger dan de eerste dag maar de drang naar de sigaret is zeker nog niet weg. Ik moet dus nog echt wel goed opletten. Niet stoppen bij een tankstation enz. Recht naar huis of de naar volgende klant... Ik ben vandaag ook begonnen met de stappenteller. Valt dat even tegen. Ok, ik heb hem pas aangehangen rond 11 u deze voormiddag maar toch... We zijn nu 17.11u en ik heb (roffel) 1385 stappen gezet. En dan zou een mens dus 10.000 stappen per dag moeten zetten. Ik denk dat er nog wat werk aan de winkel is Wat ga ik nu doen met die 140 die vrij komt... Ik denk dat ik maar eens ga sparen voor een deftige mountainbike. Daar droom ik nu al lang van maar is er nog nooit van gekomen. Een 6-tal maanden is genoeg.. Tot hier de derde dag. Morgen of overmorgen meer nieuws..
't is nu 17.43u en de eerste dag zonder de sigaret nadert zijn einde. Hoe heb ik mij gevoeld, wat heb ik meegemaakt. Awel, het was niet gemakkelijk. Héél dikwijls zin gehad om in de auto te springen en "het pakje" te gaan halen. Toch niet gedaan. YES! Ik denk dat ik een liter of 3 water binnen heb en dat heeft zeker geholpen. Verder heb ik natuurlijk wel een nicotinepleister gebruikt. Zo'n doorzichtige van 21mg. Kwaliteit niet goed, het ding blijft langs geen kanten kleven op de huid. Ik heb dus wat extra hulpmiddelen aangebracht onder de vorm van tape (om compressen vast te plakken, geen ducktape ) En ijsberen natuurlijk, véééél ijsberen. ik heb zeker 3 km afgelegd in de kamer waar ik werk. Buiten wandelen was wat moeilijk wegens pijpestelenregen... Ok, ook wat gesnoept maar dat heb ik kunnen inperken. Vandaag lag het internet van Belgacom redelijk plat in Vlaanderen dus ik kon niet eerder iets bloggen. Maar allé da's niet erg. Ik moet zeker toegeven dat er verschillende momenten zijn geweest dat ik op het randje van opgeven stond. Maar ik ga doorzetten, ik wil er definitief van af. Zeker als je weet wat je er allemaal moet voor DOEN om er vanaf te geraken moet je echt wel een idioot zijn om ermee te willen verder gaan of terug te herbeginnen. Morgen de tweede dag. Ik kijk er naar uit. Reeds 4,60 in de pocket, morgen 9,20. Dat loopt toch wel snel op hé. Op een maand 140!!! En je hebt er dus NIETS aan hé. Morgen meer nieuws...
Vandaag is de laatste rookdag van mijn leven. Dat ik dat nog ooit zou schrijven. We hebben ondertussen reeds 2 vergaderingen gehad ter voorbereiding van de rookstopdag van morgen 06/10/2009. Iedereen die meedoet is sterk gemotiveerd en wil er absoluut voor gaan. Dat werkt zeer motiverend. Ik heb de pleisters reeds klaar liggen en ben aan mijn laatste pakje sigaretten bezig. Ik zal ze niet missen, die duivelse stinkstokken. Reeds 20 jaar beheersen ze mijn leven en ik ben het "biep" beu. De rest van mijn leven zal rookvrij zijn. Straks om 20u is er nog een meeting om ons te motiveren. Dit gebeurd door 2 twee knappe tabacologen en tevens ook zelf ex-rooksters. Ik kijk er al lang naar uit, naar deze rookstopdag. De eerste informatievergadering was ergens in mei. Ik vond het wat frustrerend om nog tot oktober te moeten wachten maar zo was de planning nu eenmaal. Alleen zou ik het zowieso niet gered hebben. Allé, ik ga er nog eentje roken. Morgen meer nieuws
; na de uitschuiver van vorige week dinsdag heb ik niet meer gerookt. Het ging om die ene sigaret, een zwak moment waar ik de focus niet de bovenhand heb kunnen laten nemen. 
, De wijn die mijn echtgenote reeds op "de poef" had gekocht met het uitgespaarde rookgeld is sinds gisteren afbetaald. Inclusief het pakje dat ik gekocht heb voor de uitschuiver. Vandaag ligt er 10 in het potje. Mijn echtgenote heeft hiervoor speciaal eentje gedraaid (pottenbakkerscursus). We hebben de afspraak dat er iets mee gedaan wordt als er effectief geld in zit, dus niet meer op de poef... Eens een restaurantje, een leuk cadeautje, een lingeriesetje,...
)
