Hallo allemaal,

Even geleden dat ik mijn dagboek nog een update heb gegeven na de laatste alarmerende melding van mijn "uitschuiver". Bedankt Koen voor de herrinnering en aanmoediging. Van Pascal heb ik ook een mailtje gekregen, bedankt hiervoor!!
Voor alle duidelijkheid en zie ook titel ; na de uitschuiver van vorige week dinsdag heb ik niet meer gerookt. Het ging om die ene sigaret, een zwak moment waar ik de focus niet de bovenhand heb kunnen laten nemen.
Maar ik heb me goed herpakt!  Als ik het zo links en rechts rond mij bekijk is het voor mij precies een stuk moeilijker dan de meeste van onze groep. Ik vind dat niet erg hoor, integendeel. Ik ben altijd al wat hardleers geweest en dat blijkt hier ook nog maar eens. Een ander kwalijk trekje van mezelf is dat ik nogal gemakkelijk op de lauweren ga rusten... hééél gevaarlijk.
Maar ik ben er me van bewust, en zelfkennis is het begin van de wijsheid...
De afgelopen week was wel een stuk gemakkelijker. Ik ben wat rustiger geworden en hoef me wat minder te focussen op de rookstop zelf. De focus ligt nu toch vooral op het mijden van de valkuilen.
Gisteren bijvoorbeeld. Familiefeestje bij ons thuis voor de verjaardag van Jasper (3 jaar geworden). Gelukkig nagenoeg geen rokers + bijna iedereen was op de hoogte van mijn rookstop. Toch even een moeilijk moment. Stefan, de oudste zoon van mijn schoonbroer en 18 jaar is blijkbaar net beginnen roken (spijtig). Hij stond plots bij mij met de vraag waar de asbakken waren. Met een zekere blijdschap en trots kon ik melden dat ik reeds bijna 3 weken gestopt was en dat alle asbakken of wat daar voor kon doorgaan in de vuilbak lagen... Hij bekeek me even raar en stond daar dan met zijn brandende sigaret. Ik heb dan van een stuk zilverpapier een asbakje geknutseld, dat is gemakkelijk weg te gooien achteraf. Uiteindelijk heb ik twee peukjes gevonden toen iedereen weer weg was, end of story.
De bedenking passeerde me dat ik nog niet zo lang geleden op dezelfde plaats stond, sociaal afgezonderd om het monstertje te voeden. Erg toch? Ik heb tegen stefan gezegd dat hij er beter mee kon stoppen en hij knikte bevestigend. Benieuwd of het iets zal uitgehaald hebben, dat is zijn beslissing.
Op zo'n gelegenheden merk je toch vooral dat je een ander leven lijd. Vroeger was dat altijd met de steevaste onderbrekingen en mistte ik steeds een deel van de sociale gebeurtenissen. Het wegvallen van die onderbrekingen is echt wel nieuw (of toch zeker zo lang geleden dat ik het me niet meer kan herinneren).
Aha, nog iets.... , De wijn die mijn echtgenote reeds op "de poef" had gekocht met het uitgespaarde rookgeld is sinds gisteren afbetaald. Inclusief het pakje dat ik gekocht heb voor de uitschuiver. Vandaag ligt er 10€ in het potje. Mijn echtgenote heeft hiervoor speciaal eentje gedraaid (pottenbakkerscursus). We hebben de afspraak dat er iets mee gedaan wordt als er effectief geld in zit, dus niet meer op de poef... Eens een restaurantje, een leuk cadeautje, een lingeriesetje,...
Allé, ik ga het hierbij houden.
Ik wens iedereen veel sterkte toe. Misschien kan het lezen van dit dagboek een steun zijn tijdens moeilijke momenten, wetende dat je dan zeker niet de enige bent. Maar we houden vol en kiezen voor rookvrij leven!!