Voor het eerst in mijn leven las ik een Kuifje strip. Vroeger weigerde ik dit te lezen omdat het te kinderachtig was en nu, zoveel jaren later waag ik het erop. Het was op zich geen slechte strip, maar het was vaak nogal voorspelbaar. Op een moment dacht ik echt dat als de hond zou praten, het helemaal in orde zou zijn. En enkele pagina's verder deed hij dit ook. Nochtans had dit geen belang voor het verhaal, heel overbodig en storend dus. Maar de strip heeft mij ook wel verrast. Al van in het begin dacht ik te weten wie de dief was van Bianca Castafiores juwelen, omdat het er zo dik op lag. Maar uiteindelijk was de dief een ekster, heel flauw, maar ook verrassend want ik had daar helemaal nog niet aan gedacht. De strip was op zich niet slecht, maar ik zou hem zeker geen tweede keer lezen.