Ik schreef al dat we dan maar iets gingen eten voor een "prijske" . Wel dat kostte  dan uiteindelijk toch wel iets meer dan voorzien. Enkele uren later stak ik met een volwassen tourista in mijn bedde. de nacht die daarop volgde wil ik zo rap mogelijk vergeten . Soms vertellen we dat zo van " ik heb elk uur van de nacht gezien" ik denk te kunnen zeggen ikke twee keer, één keer vanop het toilet en één keer vanaf een bureaustoel met mijn benen op bed en half onder het laken om toch maar niet in fase 2 te komen , het verlies van vloeistoffen langs boven.

Norrit en maagpillen (aangereikt door ons Chrisje) hebben me er min of meer doorgekregen. Zoverre dat we toen het licht werd het volgende plan smeedden.

Tenminste het werd Chris haar opdracht.

De kamer ontruimen, alles in de auto gaan stoppen, gaan ontbijten en een potteke yoghourt meeritsen (ik was ruim te optimistisch dat ik dat de volgende 12 uur kom opeten en binnen houden).

 Minder dan een halve pan zou ik dan samen met haar de lift nemen naar beneden, in de auto stappen en voluit proberen de voorliggende 315 km af te haspelen tot het volgende hotel.

Er waren die nacht al andere zaken door onze koppen gegaan die we, om de sfeer niet helemaal kapot te maken vertelden we die niet tegen mekaar, dus hier ook niet.

Maar het zag er wel erg slecht uit.

Zo gezegd zo gedaan, de ondergrondse garage uit en .....de beschrijving klopte niet!!!!

Enig creatief knutselwerk leverde uiteindelijk een uitweg uit het plaatselijke Oostende x 5.

Nu dan de paarden aan het werk om de verloren tijd in te halen. Ik wist dus niet hoelang ik van de WC zou wegkunnen en had al maar een short aangetrokken voor alle valle voor.

Lap, file toch wel zeker. Kruipen we omhoog in de volle zon..man man, gene vette. En maar slikken om alles beneden te houden, het eten van de dag ervoor lag daar  "als een dode rat" op mijn maag te liggen. Eindelijk , open baan, arree juuuuu.

Toch wel flikken met ne speedgun zeker. Sigaar, ga het maar uitleggen in 't Spaans, en knikkende knieen(niet van de schrik maar van flauwte).

Toen bleek dat we toch voor 't gelijk geboren zijn, de mannen vonden het een "bonito coche y una grande carrera" en lieten ons na enkele bangere momenten toch gaan

na ettelijke "perdone's " en beloften dat ik 't niet meer ging doen.

Long story short, we zijn er geraakt, mijn short is nog steeds bruikbaar, ik heb geslapen van 13.00h tot 19.30 , Chris ook zo'n beetje, heel even vijf stukjes ananas en noten gegeten, twee kwartjes van een aardappel en terug te bed tot vanmorgen om 06.00h om in kolonne naar Peru te rijden.

En dan gelijk vandaag: het ging stukken beter na nog meer farmacies, het was ook een dag te laat voor mijn wekelijkse ontmoeting met de spuit, Voorzichtig wat cereals gegeten en een stuk getoast brood , wat water en weg ermee.

Soms lijkt het hier meer op een strafexpeditie dan op een uitstap, mijn "train de vie" past niet helemaal bij het vroege opstaan, maar we krijgen er wel iets voor te zien, zij het bijna altijd vanuit een rijdende auto. Daar moet ik nog aan werken.Beloofd.

De foto's zijn dus niet van de kwalijke dag, we hadden andere dingen aan het hoofd toen.

En nu voor ééen keer op speciaal verzoek 

So now for one time on special request

The pictures in English:

1parking this morning, look at the light beneeth the carport, it was so dark i could not see Chris, outstanding camera

2 same parking

3one from the road

4on a 15% slope coming downhill(he was not us)

5some excotic places to go.....?

6bite on tha way around noon or so, i got on special request papas frita, as good as it gets, with some mayonaise!!!(out of a sealed plastic bag!!)

7special coca cola from....the coca cola compagny

8 proof of the "special Peru " version dinner costs us for all 7 all included 17.5 euro, really.

9 for the ones who read Spanish to, why i got , what i had........