Twee dagen beetje moeilijk gehad met de wifi's en timing dus ik ga eerst een deel foto's sturen.
Ik gebruik ze namelijk als geheugenstuentjes, het gaat hier nogal rap van 't één uiterste in 't ander.
De volgorde van gebeurtenissen kan fout zijn ,maar, eerste foto was een resto waar we over de middag even binnenstapten , u ziet wat zer scheelt; er is enkel een inkomdeur plus een gat in de muur zoals op fot 2 ook te zien is.
De allervriendelijkste madam riep ons vanuit het gat "ola!" toe, wij wisten niet te best waar beginnen en gingen maar zitten, ik steek mijn kop door 't gat en zeg cervesa por favor , en gelijk verschijnt er een grote fles , ijskoud spul. Graaf!
Op onze vraag of we iets kunnen eten , gelijk bevestiging, ze ging meteen komen opnemen zie
Madam schiet haar keuken uit door haar achterhofke, via de carport , langs de voordeur weer binnen!!
Oh! meer kon ik niet zeggen , Chris vroeg een fles plat water, dat had ze niet, maar toen het haar klaarde dat we daar wel echt op stonden: no problema, cinco minutos por favor". Die springt me daar op de voor de deur staande brommer en smeert eruit, ons achterlatend met grote ogen en een fles koud bier. Het kon erger hé.
Vijftal minuten later brommer met madam terug met twee grote , ijskoude mineraalwaterflessen. Awel als je van inzet spreekt zie.
Voor de volledigheid nog even melden dat ze onze twee dames ook nog meenam naar de buur om naar 't toilet te kunnen gaan, alles kon daar.
Deftig gegeten maar vooral een blije belevenis rijker.
U ziet de dame in kwestie op twee foto's in haar keuken, getrokken door het fameuze "hole in the wall", ook haar voorraad etenswaar kreeg Chris te zien, gelukkig na de maaltijd!
Op een andere keer waren we onderweg met de mannen van de 505 , stopten om iets te drinken en wat vinden we op de parking: onderdelen!
En wat staat er aan de overkant mijn onderdelen!
Bij het vertrekken troffen we , zoals veel gebeurd het menu op poten tegen.
Tot zover.
|
