|
Is aan mij niet dierect besteed, zeker niet in het Spaans gegeven, maar toch één en ander opgestoken.
Toch effe beginnen bij het begin, vanmorgen om 06.00h opgestaan met een zware kop, iets kleins gegeten en holder de bolder in de auto want onze maat voor de dag reed al van de parking. Onze blauwe geschelpte is 's morgens niet zo gewillig (ik ken er nog met ochtendhumeuren) maar toch aangepikt bij de mannen met de Peugeot 505 , Pierre Yves Mander nogwat dus heette hij PIM en Jean de mecanieker. Om te zeggen dat het erg voreg was , de zon was nog niet boven de horizon en de reflex gaf een wat merkwaardige kleurbalans zoals te zien mag zijn.
We rijden nu richting Chili tot Chilecito om precies te zijn. Geen fluit te zien hier, we zitten in het ACA (Argentina Club Automovil) een hele mond vol voor iets waarvan ze in Cuba in de jaren 60 fier op moeten geweest zijn, enfin, 't is maar om te slapen zeker hé.
Onze organisatie maakte er ons op attent dat we op 75 km van een nationaal park passeerden, aan de avondtafel gekeken en geschat , we gingen ervoor gaan. Origineel was het een rit van 350 km maar met dat ommetje kwamen we alrap bij de 500 uit, met nog het bezoek aan het natuurpark erbij van 2 a 3 uur een volle dag dus.
Wij zijn echter voor 't geluk geboren denk ik, zonder één keer fout te gaan , alle politiecontroles (en ze hebben er hier wel wat) bijna mogen doorrijden stonden we reeds voor 10.30 aan het park, daar direct aan de toonbank ticketten kopen en om 10.45h reden we met het busje de bush in.
Het is dus een behoorlijk groot park (meeste dingen zijn hier bangelijk groot) waar er gene zever gemaakt wordt , de toeristen worden afgezet telkens voor een houten wandelpark dat boven de grond ligt, ze kunnen er niet af en kunnen nergens aan. Dus weinig of geen afbreuk aan de originaliteit van de omgeving van ongeveer 215.000 ha en sinds meer dan 1000 jaar onbewoond. De erosie kan hier zijn gangen gaan, de schaarse dieren die we zagen trekken zich van de busjes niks aan we reden door de rivierbedding net zoals we dat in Omaan deden enkele jaren geleden. Je mond valt er bij open , de wanden zijn bij plaatsen 150meter hoog, ik deed mijn best om het in beeld te krijgen maar zelfs met de 16mm op full frame geeft dit niet weer zoals ik het ervaren heb. Ook de tekeningen uit de oudheid zijn met plaatsen goed te zien.
Enfin dik de moeite om eens om te rijden.
Ik voeg enkele foto's bij, gisteren was er eentje bij met een steak frit, wel dat was wat er overbleef nadat Chris er haar best aan gedaan had. Meer dan voldoende om er een flinke scheper een maagindigestei mee te bezorgen, en dat lappen ze hier ongeveer elke keer, ikke niet klagen hoor.
Auto doet het nog steeds goed, het is echter veel te warm om open te rijden , en de airco moet soms ingezet worden als chauffage om de file-heetlopers op te vangen. Voor de rest geen problemen te melden
Op de kaart ziet het er mogen een erg lange rit uit dus , rap foto's sturen en alles gaan gereed zetten
Juist , ja de flora veranderd ook, zie effe de berg cactussen!!!
|
