Onze ontbijttafel moesten we delen met 2 franse vrouwen uit Le Puy en 2 Deense jongeren. Geen probleem qua hoeveelheid ontbijt, want de meneer des huizes bleef maar getoaste baguetjes en warme melk aanvullen... 'Pour prendre des forces, vous en aurez besoin' zei hij in een heel moeilijk begrijpbaar baskisch Frans.

'Oow wacht, we moeten nog een baguette kopen..', 'Hee kijk, een kraantje om onze drinkbussen aan op te vullen..', 'Ooh, wat een mooi zichtje, stoppen voor de foto...' en toen waren de excuses op en moesten we er wel aan beginnen. Na een paar korte voorbereidende klimmetjes, staken we bijna ongemerkt de spaans-franse grens over, nog 1 laatste foto en toen was het 'blik op oneindig - versnellingen terugschakelen - en trappen maar!'

Na een kleine 2 uurtjes klimmen, met uiteindelijk maar 1 pauze om onze drinkflessen op te vullen en snel een Dextro-tabletje te verorberen, draaiden we de laatste bocht om en kregen we het kruis op de Porte Ibaneta in zicht... Het laatste uit de spiertjes wringend en met tranen in de ogen (van de koude wind weliswaar..) kwamen we uitgeput boven aan! 

Voor we afdaalden hebben we onze handschoenen, buffs en windstoppers maar boven gehaald, want zweet kan op 10sec ijskoud aanvoelen op 1056m hoogte.. Nog even van het uitzicht genieten (waarvoor moet je anders zo hard afzien?) en dan ...zoef... naar Roncevalles. De afdaling duurde misschien maar een minuutje, maar we zitten dan ook nog vrij hoog.. Ons slaapplekje van vannacht is een abdij waar er al sinds de 11de eeuw onderdak geboden wordt aan pelgrims en waar we heel vriendelijk werden ontvangen door het Nederlands Compostellagenootschap. We werden ondergebracht in een grote slaapzaal met zo'n 50 man. Dat wordt dus niet snoezen morgenvroeg want vanaf 6u zullen er al ijverige pelgrims in hun kastjes beginnen rommelen!

Tegen 14u waren we ter plaatse en besloten maar hier te blijven om uit te blazen want 'we zijn vandaag wel al de Pyrenneeen overgestoken he'! We namen een picnic in het lekkere zonnetje en deden nadien onze wasjes en plasjes.  's Avonds stond er een pelgrimsdiner op het menu: groentensoep, forrel met frietjes en chocoladepudding... Wat hebben de beenspiertjes meer nodig na een dagje afzien! We sloten onze avond af met de vespers in het kloosterkerkje, waar alle pelgrims voor het buitengaan nog gezegend werden voor een veilige Camino. Nu kan het niet meer mis gaan!

Na een deugddoend ontbijt in onze reusachtige prive-gite, werden de stalen rossen weer opgetuigd voor een nieuwe fietsdag. Lang moesten ze vandaag niet kreunen onder het gewicht, want rond de middag hebben we er in St-Palais 15kg afgehaald. De tent, het kampeermateriaal, ongebruikte handcreme, overbodige poepzalf,... allemaal met een postpakket naar huis! Het aanblik van de Pyreneeen aan de horizon gisteren, was voldoende om ons daarvan te overtuigen..

Ineens hadden we de indruk dat we over de hellingen heenvlogen, of toch niet... Met het zonnetje op de snoet, jaja inderdaad, na (vele dagen) regen komt zonneschijn, waren sommige hellingen best pittig! De laatste, eentje van 12% over 200m, had ons gebroken zou het niet aan twee meefietsende kindjes gelegen hebben. Ze hadden ons 'begeleid' vanuit het laatste dorp en voor die fameuze helling vroegen ze ons of we het gingen halen... Wat moet je dan doen? Inderdaad, tanden bijten!!!

Met die laatste kuiten/billen/armen/...bijter zijn we aangekomen in St.Jean-Pied-de-Port; een mooi middeleeuws pelgrimsstadje aan de voet van de Pyreneeen. Aan slaapgelegenheid is er hier geen gebrek; een heel middeleeuws straatje met de ene pelgrimsrefuge naast de andere, elk met eigen uithangbord en prijzen, net 'La rue des bouches', maar dan anders...

Na een lekkere picnic met uitzicht op de valei, een wandelingetje naar de bovengelegen citadel van Vauban en het uithangen van de was, is het weer tijd voor ons brokje slaap!!

Planning voor morgen (en later...): 

De klim over de Pyreneeen (tromgeroffel) en overnachten in Roncevalles. 'Slechts' een etappe van 28km morgen, maar aangezien er 16 daarvan een continue klim zijn, aan een gemiddelde van 7%, krijgen we ons dagje wel gevuld!

Morgen steken we dus de grens over (onze tweede, joehoe) en daarmee is het ook gedaan met mobiel internetten via het franse 'Orange'. 

Waarschijnlijk zal het dus duren tot Pamplona voor we een spaanse simkaart op de kop kunnen tikken.

Ondertussen hopen we op gratis Wifi op onze slaapadresjes! Zoniet: tot binnen een paar dagen!

Foto: 'team blue' aan de 'Stele van Gibraltar', het punt waar de pelgrimswegen vanuit Tours, Vezelay en le Puy samenkomen

De eerste uurtjes schoten we weer flink op aangezien we nog in Les Landes vertoefden, en het dus nog steeds lekker vlak was. Dat valt reuze mee na de voorbije weken op en af. Rond de middag moesten we op zoek naar iets voor te  eten, maar helaas was het weer zondag. Nergens iemand te bekennen en alle luikjes toe. We zijn dan maar doorgereden naar Dax. Dit deden we trouwens via een omweg omdat het originele parcours onder water stond door de overstromingen. In Dax hebben we na even zoeken toch nog een restaurantje gevonden waar we konden eten. En gelukkig dat we ineens waren. 

Met volle buikjes gingen we weer opweg naar Sorde-l'Abaye, onze eindbestemming van de dag. Vanaf Dax kwam er een einde aan Les Landes, en dat hebben we gevoeld! Terug een beetje op en af, maar ook een enkele stevigere klim. Tijdens 1 van de laatste afdalingen konden we in de verte ook de silhouetten van de pyreneeen aanschouwen... Toch wel een speciaal gevoel. Ook konden we net voor het binnenrijden van het dorpje de gevolgen van de overstromingen zien: akkers verzopen in de modder, een auto temidden van een reusachtige wei en een dode vis op de rijbaan... Speciaal...

Onder een stralend zonnetje zijn we dan toegekomen aan onze eerste refuge (dit is een slaapplaats voor pelgrims, maar met grote slaapzalen). Weliswaar is het nog niet echt een uitdaging aangezien we de enigen zijn, en dus de hele keet voor onszelf hebben. Na een lekkere picnic en een verkwikkend soepje werd het dan weer tijd om onder de wol te kruipen. 

Foto: ons slaapadresje voor vannacht