Fietstocht naar Compostela: voor het goede doel * Vertrek vanuit Heverlee op 17 mei 2015.
Een spiritueel avontuur, de moeite waard !
28-05-2015
Dag_12_*_Liguge 27_km_-_abdij-rust?=
Zeer mooi weer, met de zon opgestaan, alles klaargemaakt afscheid genomen van Carla en Camiel (mooie babbels gehad...dank jewel) - ook René en Reggie gegroet. Voormiddag nog grote inkopen en alle reserve weer aangevuld, en de blog in een café vervolledigd - dank aan Wout !!!), Daardoor pas om 12.20 vertrokken. In Poitiers - net als vroeger - van kastje naar de muur gestuurd om er stempel te krijgen van een van de kerken, maar in Tourisme geen probleem. Weer twee pelgrims ontmoet, Nel en Felix, ze hadden al over Kris en Dees gehoord... Verder gefietst - hoewel we van Kris eerst een Paulaner Weissbier moesten drinken. Mooi kerkje in Saint Benoit en toen namen het besluit door te fietsen naar een echte Benediktijnerabdij in Ligugé. Eerst verloren gereden waardoor we nog méér klimmetjes hadden. Rond 16.30 toegekomen in een schitterend mooie abdij, een juweeltje. Hartelijke ontvangst door gastenpater Joel, elk een kamer, sleutel van de kloostertuin en alles ok. Vespers met mooie zang (25 monniken) dan overvloedig avond met glaasje rode wijn samen met de paters, dan de completen en in de kloostertuin vullen we de blog in, want nu hebben we plots wél WIFI. Dit klooster is er aanrader voor alle pelgrims. Morgen iets langere trip...
We denken aan jullie ...
Kris en Dees www.bloggen.be/compostela2015krisendees
Na onze rustige kloosternacht waren we met alles klaar tegen de misviering van 8.30 uur. Sfeervol, Dees concelebreerde. Nog enkele leuke babbels onderandere met enkele stappers en ook met een oude broeder van een unieke congregatie: La resurection. Allemaal weduwenaren. In de hemel hoopt hij op een dubbele ontmoeting: Le bon Dieu et son épouse... Ontroerend !Hartelijk afscheid en terug op de fiets, we ontmoetten een Nederlandse jonge man, die alleen fietste, op GPS maar zonder stempels enz. Hij had lekke band en kampeerde op sportveld, vroeg ons enkele plakkers. Bij een optieker vulden we de blog aan, omdat die op het klooster maar half ging... Warm weer, enkele fameuze klimmetjes... Onderweg in Vivonne toegekomen bij een priester die zei dat we als tweeling samen moe waren, samen honger hadden en dus ook samen dorst...hij nodigde ons uit voor een aperitief met zijn parochieploeg...gezellig hij beloofde ons een priester in Melle te belle. Goed gefietst met zon maar sterke tegenwind, vooral dr laatste loodjes... Onderweg verse appelsien als dessert na onze gewoontegetrouwe camenbert. Zeer mooie landschappen, soms zie je nergens huizen, we rijden boven plateaus, met mooie grillige bomen. Wonderbare natuur. We volgen dus de nieuwe route, naar de kust toe, de moeite waard. Om 16.45 in Melle, maar dan stuurde die priester ons door naar mensen die van niets wisten en na lang zoeken en verloren rijden kwamen we om 18.30 in een Sint-Jabosgite aan - intussen hebben we wel enkele mooie kerken, romaans met stenen reliëf, bezocht. In de gite was er nog een Franse pelgrim we hebben ons eigen eten gekookt en gedeeld met zijn culinair avontuur... In het kleine rommelige huisje vulden we ons boekje in en ons gebedje en naar onze tweepersoonskamer. Onze was hangt te drogen... Moe maar content het was weer een mooie dag, we zijn allebei in topconditie. We haalden vandaag de 1000 km. Straffe mannen hee. Hopelijk vinden we morgen een WIFI-plaats. Dada
Na ontbijt in de (primitieve, nog in aanbouw zijnde) gite vertrokken we, lichte miezerregen, de moeite niet om KW aan te doen. Eerst nog een kerk bezocht - ze zijn allemaal uniek en uiterst mooi... In een restaurant gevraagd om op WIFI te mogen en dan blog aangevuld en verstuurd. Nét bij vertrek zagen we Reggie en René, onderweg zullen we hen wel nog vaker zien. Toch af en toe venijnige klimmetjes. De zonnebloemen staan al 20 cm. Ze kijken ons aan alsof er zich excuseren dat ze nog niet bloeien. Enkele kwartiervlagen (= een regenbui waarvoor je enkele minuten nodig hebt om de KW aan te doen, dan enkele minuten regen, dan stopt het en heb je enkel minuten nodig om de KW uit te doen en de bril te kuisen). 30 minuten door het bos van Aulnay gefietst, zalig rustig, écht genieten zei onze Kris. We zagen een zeer mooie duiventoren (2000 nesten voor de postduiven van toen...) enig ! Enkele zéér mooie romaanse oeroude kerken en kerkhoven (wacht tot we de foto's hebben;). Straffe zon (de regen is dus weer naar België) maar echt sterke tegenwind en dat valt tegen naar het eind van de tocht. Dit keer tijdig op onze bestemming we zitten in de gite van een zeer oude abdij, een dubbele kamer ergens op de zolders. Mooie stadsverkenning lekker eten en dan om22.15 uur naar bed. Morgen naar de Atlantische kust... Tot blogs... Lourdes nadert, nog minder dan 400 km. We zijn zo dankbaar om die enorme kans om in goede gezondheid deze tocht te mogen doen, gedragen door de vele mensen die ons volgen en door de vele sponsors voor Haïti...
PS: Je mag ons, altijd bemoedigen door een mailtje te sturen (knop mail mij) of door "reageer"... Dank voor jullie ondersteuning...
Dag 15 * 31 mei * aangekomen in Royan, Atlantische Oceaan + monding van de Gironde --- bergop en tegenwind !
In de doolhof van de abdij, op zolder goed geslapen, al om 7 uur op gestaan en ingepakt - dit is altijd een hele ceremonie - toen de wekker afging was de fiets al quasi geladen. Vertrokken om 7.45 uur, enkele poorten waren nog dicht, dus even in paniek zoeken. Onderweg was er een bakker die koffie en koeken verkocht. Stevig ontbijt en dan definitief weg. We begonnen met enkele goede klimmers, dit "geluk" zal ons heel de dag achtervolgen. We vragen ons af hoe je zoveel meer kan stijgen dan dalen, alsof de kust op berghoogte ligt. Grijs tot zonnig, enkele minuten regendreiging, maar boze pelgrimsblikken hebben de wolken verdreven. Onderweg vele koekoeken gehoord, het is alsof de een of andere zijn koekoeksklok blijft hangen. Zeer mooie kerkjes gezien, Vande 12de eeuw...de moeite, zelfs een zeer oude steen-lantaarn als licht voor de gestorvenen. Het koolzaad is overal uitgebloeid, we proberen ons voor te stellen hoe het er een maand vroeger zou uitgezien hebben. Vele grote velden erwéééten (Westvlaams) die op kapitein Iglo wachten. We zitten tussen de mooie wijngaarden. We kwamen een Antwerps koppel tegen, op de tandem een geschenk voor hun 60ste, ze waren op terugreis, heel enthoesiast, we wisselden onze blogadressen uit... In de stad Saintes bezochten we een amfitheater van de Romeinen en enkele grote kerken, we waren bij een doopsel- en eerste communieviering, mooi, maar wel met de nonchalante Franse liturgie. Intussen meer dan 40 km met sterke Atlantische tegenwind en bergopjes gereden... We kwamen doodmoe aan op de camping aan de kust. Alle modaliteiten, zodat we in een hangaar ons potje konden koken...lekker ! Misschien lukt de WIFI en anders zal het voor morgen zijn... Oei het begint hier goed te regenen... Weer een nieuwe ervaring, maar onder de hangaar bij de drankautomaat zitten we droog. Morgen de overzetboot en weer een nieuwe dag, we danken seffens de Heer, maar met een waarschuwend knipoog, dat het morgen geen wind of regen mag zijn eens zien of Hij ook naar eenvoudige pelgrims luistert. Slaap wel en dank voor de nieuwsjes en de bemoediging...
Vroeg uit de veren en onze mooie camping verlaten omdat we de overzet van de Gironde moesten halen. De Atlantische oceaan lacht ons even toe... 30 minuten overzet, we zien veel gepakte fietsers, die de Bordeaux-streek affietsen, maar geen pelgrims. We zijn nu toeristen. Toch de enige typische oudere kerk in Soulac bezocht met Jacobsbeeld en een mooie Madonna, we hebben er met een groep gepensioneerden de rozenkrans gebeden voor de intenties van jullie en van de mensen die ons onderweg aanspreken; daarna inkopen inde Lidl, zodat de zakken van Kris weer volzitten. Na wat verloren rijden terug op de route... Vanaf nu is het genieten van de schitterende natuur: door bossen en heide en duinen, de fietser is er alleen...geen auto's echt wonderbare natuur. Schitterend fietsweer... We komen in Lacanau aan waar we moeten naar een betaalbare camping... We zijn nu echt toerist. In onze Camping moeten volle pot betalen, immers zwembad inclusief, maar het is al gesloten... Wat een logica, toch betalen. We koken maken wat foto's en kruipen moe, na 95 km, in bed. We slapen echter zeer goed, als ronkende rozen... Dank aan de oordopjes van de jeugddienst - dagelijks toch minstens 7,5 uur, we staan sterk, ondanks ons verfrommeld gezicht 's morgens... Dat ziet best niemand, het is een privilege voor ons alléén. Morgen weer 73... We deden nu al 1231 km... Zaterdag zijn we in Lourdes...
Dag 17 * 2 juni * Salles * 80 km gefietst in mooie natuur.
In alle stilte de camping verlaten om 9.30 uur - weer heel de dag in de natuur: bossen en heide en duinen. 50 km in deze geurende stille natuur, enig... Fijne fietspaden, geen verkeer, alleen af en toe fietsers. Zelden een pelgrim. Rond 11 uur Dees lek - vooraan, scherpe steentjes... In het bos een nieuwe band gestoken, probleem met de buitenband en 15 minuten later opnieuw afgelaten, band herstoken en weer opgepompt...pfffft blijkbaar een perforatie vanuit de spaken... Nieuwe band alles goed nagekeken en hop..
We zijn al 50 km verder...hopelijk lukt het - hout vasthouden zegt Kris en er is hier genoeg hout. Kerkje in Ares bezocht, brood in plaatselijk winkel en gepicknickt... Onderweg water gevraagd...een man die droomde van Compostela, maar niet kon owv beenamputatie, vroeg ons te bidden... Wat een geluk dat wij gezond genoeg zijn... Rond 17 uur op de bestemming: Salles, even in het binnenland, dus weg van de oceaan. Dr hele dag mooi weer... De toeristische dienst deed speciaal open voor ons. Goede kamping iets verder, pelgrimsprijs... Grote kamping, we mochten overal liggen. Op het terras van een lege caravan kookten we een feestelijk gerecht... Dan op de koffie bij kampeerders uit Brecht, dan boekje, ons gebedje en naar het matje en de slaapzak. Morgen verlaten we de Compostelaroute en hop naar Lourdes, waar we zaterdag verwacht worden...
Enkele mooie foto's om onze rijke ervaringen met jullie te delen... Slaap wel. Ik ga nog even naar de receptie om met de heilige Wifi die daar woont, dr blog te versturen...intussen een mooie klare sterrenhemel dus morgen weer goed weer !!!
Na een warme nacht (hoewel we de kledij niet helemaal droog kregen) vertrokken we om 10.15 uur, omdat we eerst de volledige planning hebben gemaakt. Goed fietsweer, we verlaten de Compostelaroute en nemen een oude spoorweg-fietsweg ... zonder hellingen,
56 km fietsen in de natuur, weer "superbe"; Enkele zeer mooie typische oude kerkjes bezocht, bij het middagmaal in Villandraut was alles dicht en zelfs na kloppen deed men niet open... dus in een sandwicherie een broodje met kaas, drank had Kris nog. In de
katedraal van Bazas, mooie schilderingen. Een politieman-fietser toonde ons een mooie weg en zo zakten we de Landes in, terug eerst wat klimmen en dalen...
We kwamen in bekend gebied: Lerem et Musset, vroegen een stempel bij vriendelijke dame en zo mochten we daar onze tenten opslaan, kregenwe avondmaal en waren we dus gast aan huis... heel lieve mensen, ingeweken vanuit Noord-Frankrijk. Weer aan een supermooie
kerk, hun huis is het voormalige buitenverblijf van de bisschoppen van Bazas, na de Franbse revolutie aangeslagen en verkocht... Het koppel op pensioen kent Lourdes heel goed, kent ok de dame waar we vorig keer sliepen (in de buurt) we bezoeken ze morgen.
Vandaag schitterend weer - echt heet in de namiddag. We hebben dus weer veel geluk ... nog 160 km van Lourdes, we deden er al 1392 ... halfweg --- dada --- slaapwel
Kris en Dees
Na gezellig ontbijt bij de gastfamilie nog enkele foto's, de tenten inpakken en om 9.20 uur vertrokken. Mooie kleine baantjes in de Landes... en opnieuw zien we de wondermooie originele kerkje van eeuwen geleden... Plots vraagt Kris: zie je mijn achterwiel slaan... Inderdaad weer een spaak gebroken, alles OK, maar een fietsenmaker is enkele steden verder, dus voorzichtig rijden met wat spanning...
We komen bij de lieve dame van vorige pelgrimstocht, ze had onze mail niet gelezen maar herkende ons direct. Een blij weerzien een frisdrank, wat foto's bekijken op de blog... We gingen ook op het kerkhof haar man groeten... Een uur later weer weg. We nemen een nieuwe geplande route, dat lukt zonder problemen. Het is snikheet de asfalt plakt aan de wielen de bergop is nog zwaarder, we puffen maar rijden verder. In Cazoubon vragen we in de post naar een fietsenmaker... 15 km uit de richting, dus besluiten we naar Nogaro te rijden, een stad op de route, omdat het later wordt, snikheet met meer bergop dan af, zoeken we in Maisonneuve naar mensen die... We bellen bij het eerste huis aan - het is 17.30 uur, we halen immers nooit Nogaro voor sluitingsuur - en komen bij een echte Parisienne, ze komt net uit bed woont alleen, "mariée avec la liberté" een groot huis vol met rommel en 4 honden, onvoorstelbaar met groot terrein in de volle natuur. Een speciale vrouw, overal ter wereld al geweest ... Ze brengt ons fris spuitwater, ze geeft ons een propere kruiwagen, want ze heeft geen propere emmer. We wassen als echte "flandrien" en doen onze was, die flink droogt, we MOETEN elk een pizza eten, een yoghurt en chocolade, op de trap buiten, want binnen geen plaats... Alle minuten komt ze langs om te vertellen, boeiend maar vermoeiend..
Zo puur en zo van harte... Met veel moeite raken we om 22 uur in bed... Weer een fantastische dag, heel veel reden om dankbaar te zijn, de bosduiven en krekels en kikkers zingen ons in slaap. Wel zwaar. Maar we drinken veel en de hartslagmeter telde max 115...excellent.
Geen internet, morgen dus het nieuws van vandaag...maar een onvergetelijke dag. Slaap lekker...
Dag 20 * 5 juni * Rabastens-de-Bigorre * 76km. * blij weerzien * warme dag, wind in de rug, overwegend plat.
Stil en vroeg vertrokken bij onze Parisienne Alexandra (zeg maar Alex). Nog een brief geschreven en een gebedje beloofd en een steentje meegenomen als samen (vér-)dragen van de lasten en zorgen. Weer glooiend en al moe toegekomen in Nogaro, waar GEEN fietsenmaker was. Emotioneel dipje... uitgepraat en weer verder, in Nogaro frisse pint en elk twee painsderaisins...op wifiterras, Duitsers spraken ons aan: Ihr seid schöne Zwilinge... Tof hé... In Sorbet bij een bejaard koppel water gekregen, weer een blij weerzien, ze herinnerden zich nog onze picknick van vorige keer. Leuk. Verder schone platte wegen met sterke zon en wind inde rug...het kikkert op. In Mauburguet, weer GEEN fietsenmaker... Spanning stijgt, Kris rijdt al meer dan100 km met gebroken spaak, enkele km. verder Dees gescheurde buitenband (nochtans nieuw) de spanning stijgt..
Gelukkig vind we in Vic en Bigorre een lieve man in Centre de Tourisme, die ons naar een fietsenmaker verwijst en priester Hilary - van vorige keer - opbelt om te vragen dat we mogen komen...positief. Nu nog een vriendelijke fietsenmaker die alles herstelt: de spaak van Kris en een nieuwe buitenband voor Dees. Met veel courage nog 6,5 km tot bij Hilary die ons al in de straat begroet, weer een blik weerzien. Hij moet weg maar stelt keuken en bad en Wifi ter beschikking..
Heel gastvrij. We hebben elk een kamer, doen de was, die heel vlug droogt, we maken lekker eten, vullen boekje in, ons gebedje van dankbaarheid en om 22.45 in bed. We genieten nog even van de mooie herinneringen van vandaag, de mooie typische kerkjes, waar we alleluia zongen. Kerkjes uit de 12de eeuw als burcht in de strijd tegen de protestanten... Heel mooi. Intussen hartelijk dank voor de mailtjes of reacties die op ons adres toegekomen zijn, dat doet echt deugd ! Morgen zijnwe in Lourdes. Slaap lekker...
Dag 21 * 6 juni * LOURDES * 50 km... de fiets mag even op rust - en wij ook.
Eens in een echt goed bed geslapen... Hilary maakte speciale thee en een goed ontbijt, als alles klaar is om in te pakken...Dees platte voorband (3)... De buitenband toont hier en daar al wat sleet... Nieuwe band en na het afscheid op de baan. Eerst wat kleine roestinnekes voor de binnenband, ja in Rabastens is er een fietsenmaker - we kregen ze gratis. Wat grijs weer, dus niet te heet. Een paternoster lang rustig fietsen doorheen kleine dorpjes en veel natuur, daarna komen we in Tarbes, bezoeken een mooie Jozefkapel en een speciale (van vorm) kathedraal. Bij een fietsenmaker vervangen we mijn verloren spiegeltje ... Nu kan ik weer onze Kris achter mij zien zuchten en blazen... Een vriendelijke fietser helpt ons om Tarbes uit te geraken. We doen een klein Lidltje, eten brood met Camembert... Lekker je raakt het nooit beu ! De weg wordt weer wat glooiend, we zien de besneeuwde Pyreneeën en het vliegveld van Ossun zegt ons dat Lourdes erg dicht komt... Inderdaad om 13.55 uur staan we aan de plaat van Lourdes dus modern als we zijn: een selfie... Vlug een bonbonnetje gas kopen zodat we ook na Lourdes het vuur onder de ketel kunnen houden en om 14.15 uur staan we met onze kleine norta-muilezel te pronken in het heiligdom, fietsers mogen er niet binnen, maar voor de foto kan het even. Veel beziens, mensen uit Overijse spreken ons aan... We gaan bij de verantwoordelijk Mark, doen even ons verhaal en krijgen de sleutels van onze studiootjes in La Maison des Chaplains. Als we terug bij de onbewaakte fietsen komen (met zo'n zware fiets gaat er niemand lopen hoor) hangt er een briefje ... "Buen Camino, drie Brugse stappers..." Lief hee. We doen de was, installeren ons, sturen een blij bericht de wereld in en gaan naar de grot... Moe en blij en dankbaar, we hebben het gehaald, niet altijd zo gemakkelijk als de scènes bij pot en pint doen vermoeden... Maar we hebben er deugd van. We fietsten nu al meer dan 1590 km tot bij Maria in Lourdes. Als een goede moeder heeft ze ons veilig tot bij haar geloodst. Stille vreugde, zoals de alleluja's die we in menig kerkje hebben gezongen... Het is druk op het heiligdom we maken de plechtige aanbidding mee, een Duitse bisschop zegent, de ondergrondse kerk zit 3/4 vol mooie gezangen ... We stoppen nu even onze activiteiten en rusten uit. We zijn met jullie sterk verbonden... Dank voor de bemoedigingen die binnenkomen. We moeten gaan eten... Misschien daarna vroeg in bed... Tot later...
Dag 22 * 7 juni * LOURDES * 00,00 km * rusten en genieten..
Het was een heerlijk Frans avondmaal met een goed fris wijntje, aan tafel met de Duitse priesters en Chantal en priester Arnold, voor de Nederlandstalige pelgrims... Na lange babbels zijn we naar bed gegaan... 21 uur...dat was nodig... Een heerlijke nacht van 10 uur wie doet ons na ? Deze morgen fris naar het uitgebreid ontbijt aan een Spaanse tafel, dit was al onze voorbereiding op volgende week... Dan de Nederlandstalige mis, Dees concelbreerde en vertelde over onze pelgrimstocht, daardoor nadien leuke babbels met Vlamingen Zottegem... Inkopen in de stad (douchegel en parfum...) en op tijd aan tafel voor een copieus middagmaal amai. Daarna onze middagdut...doet dat deugd zeg. Nadien kon Kris wat verkennen en Dees werkt wat emails af * ik blijf wel economeke-op-afstand ! * De sakramentprocessie was mooi, met een volle PiusX-kerk. Eens echt stil in gebed verbonden met jullie allemaal, met de mensen onderweg, met verleden en toekomst... Stil genieten. Daarna pintje pakken - ook genieten - en mensen van 's morgens in de mis trakteren voor een tweede pint...weer genieten. Straks avondmaal, route voorbereiden voor morgen, kaarsjesprocessie en dan naar bed...Morgen goed uitgerust weer weg. Lourdes een welverdiende rust op alle gebied ! Dada
Dag 23 * 8 juni * van Lourdes naar Buzy * 51 km back to reality...
Na een goed avondmaal, namen we afscheid van Chantal en Uwe, we bereiden onze route voor, nemen aan een mooie sfeervolle kaarsjesprocessie, met veel volk, schone gezangen... Vredewens aan enkele Vlamingen en dan naar ons appartement... Wat zie ik... voorband bijna plat. Het is 22 uur... Dedjuuuu... nu moet ik het weten... Na intens zoeken en met een schroevendraaier in alle mogelijke gaatjes peuteren... gevonden: een minuscuul stukje glas... eindelijk. Band geplakt... om 23.30 in bed, maar een beetje verlost. Opgestaan om 7 uur, alles op de fiets, een Duitse confrater maakt nog wat foto's, stevig ontbijt, afscheid van Isabelle, Nathalie en Marie (de huismoeders, die nog een goeie picknick maakten) nog even naar de grot, ons gebed E de kaars voor onze dierbaren, afscheid van Maria en Bernadetje dan de mis met mini-pelgrimszegen, dank en afscheid aan Arnold en vooral Mark en om 11 uur beybey Lourdes... Deel II van onze bedevaart. Rustig fietsen door de bossen maar al vlug "the reality" klimmetjes enkele venijnige tot 7%... Het wordt glooiend vermoeiend, maar mooi, we wanen ons in Zwitserland, zo'n vergezichten maar telkens met zweet bekocht... In Nay - eerst een klim van 10% met hartslag 133 (even niet opgelet,maar vlug gerecupereerd) - een heel mooie kerk, onthalend met licht en muziek (maar de clerus is afwezig). Na 51 km arriveren we in Buzy-en-Béarn (vandaar de Béarnaisesaus !) ... Eerste contacten zijn grimmig, men wil niet antwoorden als we naar camping of slaapplaats vragen "on ne sait pas..." Toch een dame gevonden die de Mairie wel wil wijzen, daar sturen ze ons 2km verder... Intussen stoppen we bij een lege gite, een heel schilderachtig landhuis... er staat een raam open we roepen en vragen aan de twee oudere broers 65 en 70 Jean en Henri, die het grootouderlijk huis opknappen, of we ons tentje mogen zetten... Ze onthalen ons met een frisse pint, welkom... Ze zullen ons goed verwennen en terwijl wij ons elk in een sjieke badkamer wassen rijden ze weg om inkopen... Als ze terugkomen, verwelkom ik hen vanop het balkon:"Bienvenu dans mon chateau". Weer een pint Leffe (ruby-rouge per ongeluk, want ze wilden bruine kopen) dan gebabbel, op het terras een plaatselijke aperitief, dan vissoep, meloen, steak met kaaspasta, frisse rosé, yoghurt en kaas... Was dat genieten. Jaja, pelgrim-zijn is niet altijd gemakkelijk. Leuke avond, er kwam een goed onweer en om 22.30 lagen we op onze kamer in bed, zonder ons gebedje (foei...vergeten)... Toch enorm dankbaar voor wat ons weer geschonken werd. Overmorgen beginnen de bergen wel echt... Slaapwel.
Dag 24 * 9 juni * aangekomen in ORDIARP * 63 km * Boerderij
Goed geslapen bij de "Jean" - toen we opstonden had hij al een stevig ontbijt klaar. Nog gebabbeld - ingepakt - enkele foto's en klaar op de fiets. We 'mochten' niets betalen, want het was voor Haïti... Hij ging nog met ons mee tot op het kruispunt. Hartelijk afscheid. Wat zijn er toch lieve mensen ... Het is 9.05 uur. Goed kunnen doorfietsen, want vlak ... weer speciale gevariëerde types van kerkjes. Onderweg in de Mairie van Escout onze blog klaargemaakt om later te kunnen versturen. om 12 uur in Oloron St.Marie. Op tourisme alles verstuurd, dan eten gekocht en bij een schapenwei lekker gegeten: brood, straffe saucisse en verse melk, want wij leven gezond. Apropos, we hebben 3 verjaardagen te vieren: Inge, Franske en Laurens. In Hospital-Blaise weer een heel schone kerk, dan door richting Mauléon - maar eerst hebben we onszelf - owv de verjaardagen - getrakteerd op een frisse pint, een koffie en een Baskische taart ... Inderdaad we zijn in Frans Baskenland, met overal tweetalige opschriften ... In Mauléon stuurde een vriendelijke dame ons op weg richting onze dikke vriend "le Col d'Ostiche" (8%) - onderweg in Ordiarpe weer een heel mooi kerkje, alleluia gezongen en plaats gezocht. We komen 5 km verder (van de route) bij Jacqueline enMartin, een boerderij die ons héél goed ontvangen, een artisanaal avondmaal (alles bereid in eigen ambacht): rilette, omelette-papate-salade-bayonnehesp- noten met kiwi (van Eigen bomen) en Eigen kaas Brebis. Lekker. Om 22.30 gaan slapen, groot bed ... een mooie wat primitieve gîte, met lieve mensen: actief in de pastoraal, met projecten voor Haïti, wonderlijk hee. Het koppel heeft een zoon verloren en hebben daarover hun verdriet met ons gedeeld. Weer een fijne dag om dankbaar in bed te kruipen... Slaapwel.
Dag 25 * 10 juni * VALCARLOS ... SPANJE * we leren klimmen en de regen trotseren...
Na het ontbijt op de boerderij bij Martin en Jacqueline hebben we ingepakt ... Toen begon het te regenen, te gieten... (tot 12 uur trouwens) dus zijn we maar vertrokken... De "Col d'Osquiche" moesten we overwinnen, hard, 5km en per kilometer stond een plaat. In gietende regen ... onderweg stopte een camionet die voorstelde ons naar St.Jean-Pied-de-Port te brengen, lief hé, maar wij hebben ook onze fierheid... Na de berg - het is 11.30 uur, straffe afdaling... We komen een schoolgroep wandelaars tegen, ze bewonderen ons... Later een kleine blokhut waar er voor pelgrims een tas koffie klaar staat, met kaas en yoghurt. We zijn plots op de weg van 2010 en herinneren ons enkele kerkjes... We zingen en bidden... We zien meer en meer stappers ... Om 13.45 komen we in St.Jean-Pied-de-Port, een Duitser geeft ons alle nodige info... Dan naar de post om onze tentjes enz. te versturen... Maar... dozen te klein, eerst grote dozen zoeken in de winkels... Een kruistocht, uiteindelijk wat dozen gevonden, tape gekocht, terug naar de post, onder veel hilariteit ingepakt en getaped... 11,700 kg opgestuurd naar Don Bosco Heverlee wat waren wij toch domme muilezels... Dus volgende week komt daar een bompakket toe. Dan elk 2 pain de raisins gekocht en hup de spannende tocht naar Valcarlos, al de eerst 10 km stijgen in de Pyreneeën ... effe afzien en om 16.45 komen we toe... Een English lady brengt ons naar de gemeentelijke gite waar al 4 pelgrims zitten: 1 echte en 3 die maar 3 dagen stappen. Het wordt een Engelse avond, we doen inkopen en koken en delen met elkaar, maar mijn verse salade bekoort ieder ... We delen met een Hongaarse Amerikaan, die ons nadien een pint tracteert... Natuurlijk pas na ons glas rosé en onze Brébis-kaas... Pelgrim zijn is ook genieten! Met ons beste Engels hebben we de dames gewaarschuwd dat we vannacht snurken... Om ons verhaal af te sluiten: Alles dik in orde, we zitten 1.758 km van huis... In een mooie natuur, morgen slapen we bij Don Bosco in Pamplona... Maar daarvoor eerst nog 700 m. klimmen en afzien, maar dat is ons probleem ! Dank om de bemoedigingen... Slaap lekker... en enkele foto's om jullie mee te laten te genieten... Weet je dat we reeds 4.590 hebben voor Haïti... aarzel niet om dat getal te laten stijgen...
Dag 26 * 11 juni * van Valcarlos naar PAMPLONA * 71 km * De pyreneën goed getrotseerd ¡
Vanuit de Don Boscogemeenschap in Pamplona, met een qwerty-klavier beginnen we dewe blog. Goede nacht gehad op ons slaapzaaltje met 6 ... De verantwoordelijke was nog cake en koffie komen brengen, ontbijt, alles inpakken en om 9.30 uur in de regen vertrokken ... de overwinning van de Pyreneën: 16 km. klimmen aan 7-9% - op ons kleinste versnelling, op 't gemak - na een half uurtje stopt het met regenen, fris en af en toe een zonnetje. UIteindelijk, na 2,5 uur klimmen staan we op de Ibañeta:1057 m. Onderweg zagen we een italiaans koppeltje: Luca en Denise, ze wonen in Londen en fietsen naar Compostela om daar op 29/6 te trouwen ... we mogen erbij zijn en zullen in het Nederlands iets zingen ... Mooi. Op de top duiken plots Karel en Jeannine op, een koppel uit Bornem, dat me nog kent van de infodag in Hasselt. We wisselen wat adressen uit en maken wat foto's. Dan fikse afdaling naar Roncevalles, weer een vrome foto, ergens een kop koffie en hop, nog 40 km voor Pamplona. En nu begint de regenperiode: zware buien striemende regen, dan stopt het weer even en dan terug ... kloddernat. Veel dalen hoezel er nog twee klimmetjes zijn van 3 km aan 7%. Onderweg even wat koek en youghourtdrank, een fikse bui, 10 km voor Pamplona hopeloos verloren gereden en dus moe en nat na nog wat klimmen in Don Bosco toegekomen, 71 km. om 18.30 uur. Intussen besloten we twee dagen te blijven (ze hebben hier morgen wel hun familiedag). Warme douche, onze grote was en met ons beste Spaans kunnen we gedaan krijgen dat Kris zijn wasdraad in de chauffagekelders mag hangen ... met ons klein woordenboekje communiceren we, ge moest ons eens bezig zien ! Spaans avondgebed en dan aan tafel - hier eten ze om 21 uur !... alles wat ze ons voorschotelden hebben we opgegeten ... lekker ! Afspraken voor morgen met Pater Filippe, die Frans spreekt. In de Don Boscobar hebben we WIFI en boven vullen we de blog in. Nu gaan we slapen, want het is al 23 uur passee, en morgen gaan we als echte pelgrims oñ 7 uur naar de mis. In totaal deden we al 1839 km, dus nog een dikke 800. Slaap wel !
