Fietstocht naar Compostela: voor het goede doel * Vertrek vanuit Heverlee op 17 mei 2015.
Een spiritueel avontuur, de moeite waard !
08-06-2015
Dag 23 * 8 juni * van Lourdes naar Buzy * 51 km back to reality...
Na een goed avondmaal, namen we afscheid van Chantal en Uwe, we bereiden onze route voor, nemen aan een mooie sfeervolle kaarsjesprocessie, met veel volk, schone gezangen... Vredewens aan enkele Vlamingen en dan naar ons appartement... Wat zie ik... voorband bijna plat. Het is 22 uur... Dedjuuuu... nu moet ik het weten... Na intens zoeken en met een schroevendraaier in alle mogelijke gaatjes peuteren... gevonden: een minuscuul stukje glas... eindelijk. Band geplakt... om 23.30 in bed, maar een beetje verlost. Opgestaan om 7 uur, alles op de fiets, een Duitse confrater maakt nog wat foto's, stevig ontbijt, afscheid van Isabelle, Nathalie en Marie (de huismoeders, die nog een goeie picknick maakten) nog even naar de grot, ons gebed E de kaars voor onze dierbaren, afscheid van Maria en Bernadetje dan de mis met mini-pelgrimszegen, dank en afscheid aan Arnold en vooral Mark en om 11 uur beybey Lourdes... Deel II van onze bedevaart. Rustig fietsen door de bossen maar al vlug "the reality" klimmetjes enkele venijnige tot 7%... Het wordt glooiend vermoeiend, maar mooi, we wanen ons in Zwitserland, zo'n vergezichten maar telkens met zweet bekocht... In Nay - eerst een klim van 10% met hartslag 133 (even niet opgelet,maar vlug gerecupereerd) - een heel mooie kerk, onthalend met licht en muziek (maar de clerus is afwezig). Na 51 km arriveren we in Buzy-en-Béarn (vandaar de Béarnaisesaus !) ... Eerste contacten zijn grimmig, men wil niet antwoorden als we naar camping of slaapplaats vragen "on ne sait pas..." Toch een dame gevonden die de Mairie wel wil wijzen, daar sturen ze ons 2km verder... Intussen stoppen we bij een lege gite, een heel schilderachtig landhuis... er staat een raam open we roepen en vragen aan de twee oudere broers 65 en 70 Jean en Henri, die het grootouderlijk huis opknappen, of we ons tentje mogen zetten... Ze onthalen ons met een frisse pint, welkom... Ze zullen ons goed verwennen en terwijl wij ons elk in een sjieke badkamer wassen rijden ze weg om inkopen... Als ze terugkomen, verwelkom ik hen vanop het balkon:"Bienvenu dans mon chateau". Weer een pint Leffe (ruby-rouge per ongeluk, want ze wilden bruine kopen) dan gebabbel, op het terras een plaatselijke aperitief, dan vissoep, meloen, steak met kaaspasta, frisse rosé, yoghurt en kaas... Was dat genieten. Jaja, pelgrim-zijn is niet altijd gemakkelijk. Leuke avond, er kwam een goed onweer en om 22.30 lagen we op onze kamer in bed, zonder ons gebedje (foei...vergeten)... Toch enorm dankbaar voor wat ons weer geschonken werd. Overmorgen beginnen de bergen wel echt... Slaapwel.
