Even terug naar de dag zonder internet: Na San Francisco
hebben we smorgensde Berkeley
universiteit bezocht:een campus met stijlvolle, Victoriaanse gebouwen met een
kabbelend beekje helemaal in het groen. Carolien kreeg zowaar heimwee.
Namiddag in Yosemiti hebben we eerst wat geprofiteerd van
ons luxe appartement ter gelegenheid van Berts verjaardag:,zwembad naast deur
de en de Yosimiti kolkende rivier onder ons raam. Het was er 20 graden warmer
dan in San Fransico.
Met de avondzon op Glacier Point konden we maar niet genoeg
krijgen van de panorama zichten van de watervallen en de vergezichten ( oa. Op
de half-Dome). Volgens de Amerikanen was er deze winter uitzonderlijk veel sneeuw,
en daardoor nu erg krachtige en brede watervallen.
Ook voor mij liet Yosemiti een tipje van het aards paradijs
prijs zien. Op de trail ( klim)naar
Vernal Fallszijn we af en toe moeten
gaan zitten om de mooie beelden in ons op te nemen. En goed nat geworden.
Vandaag zijn we met de auto via de Tioga Pas door Yosemiti
getrokken, van waaruit we weer andere idylissche plekjes ontdekten.
Een andere leuke verrassing was het spookstadje Bodie. De
sfeer van het goudzoekerstadje is heel goed bewaard gebleven. Geen commercie ,
of verklede cowboys om show te geven. Neen, puur en alleen de oude gebouwen en
voorwerpen in de huizen, zoals ze zijn achter gelaten (alles onder het stof) We
vonden het leuk om er rond te lopen en binnen te kijken door de ramen naar de
vervallen interieurs. Babette kon zich uitleven met haar foto-toestel.
Nu moeten we nog ergens genoeg water inslaan om ( men zegge
4 liter min per persoon) om morgen de tochtjes door Death Valley aan te
vatten.( In de auto gaf het 101 graden Fahrenheit aan, 40grC)
Gisteren geen blogpost wegens toch nog plekken op deze aardbol zonder internet... Vanuit San Francisco zijn we doorgereisd naar Yosemite National Park waar we gisteren al enkele van de bekende uitzichtpunten verkenden. Vandaag zijn we dan te voet het vallei ingetrokkn om er één van de zeven watervallen van dichtbij te gaan bekijken. Woorden schieten echt tekort om de overweldigende indruk die dit park op me gemaakt heeft te beschrijven. Ik kan allen maar vermoeden dat onze Schepper de avond voordat Hij aan Yosemite begon ne bijzonder goeien djoef met madam de Schepper gemaakt heeft. De foto's hieronder zullen nooit het echte beeld in mijn herinnering kunnen vatten, maar toch... grtjs, Bert
Wat ben ik blij dat San Francisco mijn eerste kennismaking met de States was. Alle Amerikaanse vooroordelen overboord. Frisco heeft mijn hart veroverd, met zijn fantastische ligging, de charmante kleurige houten huizen , de heuvellange straten en de kabeltram als vervoermiddel voor ons. De straten zijn breed en niet druk, daardoor konden we via de 49 miles Scenic route langs 28 bezienswaardigheden ( gebouwen, cultuur en natuur) rijden en ons vergapen aan wat deze stad te bieden heeft: Zo konden we op de heuvels rond de stad genieten van de vergezichten en de grote parken, waar je met de auto doormag. De stukken tevoet vragen wel wat inspanning van de kuiten. Wel gek weer hier, in de ochtend koud en mist . Voor mij betekent dit 2 fleecen en een jas, op de middag komt de zon door en om 17u is de mist en wind terug daar. Rond 17 graden. Vandaag zijn we noordelijker gaan rijden : prachtige natuur en stranden. Deed ons aan Schotland denken. Deze eerste etappe van de reis was voor mij al een voltreffer. Het mag zo verder gaan. Lydia.
Een levensgroot Bloomingdales center en een nog groter, acht
verdiepingentellend Macys gebouw in het midden van Industrial district in San
Fransisco dat is het ook zoeken! Dag drie werd dus erg nuttig benut met
shoppen, shoppen en nog eens shoppen. (Met uitzondering op de man in het
gezelschap die al dit geshop niet aankon en zich dan ook wijselijk naar het Museum
Of Fine Art begaf). Omdat onze benen na al dat gewinkel en na 3 dagen wandelen
in de heuvelachtige straten van San Fransisco toch een beetje moe begonnen te
worden, kregen we het ingenieuze plan onszelf te laten vervoeren door de Cable
Car. Hét vervoermiddel voor de toeristen in deze indrukwekkende stad.
Deze vruchtbare dag werd afgesloten met een geweldig uitzicht op Twin Peak,
waar je heel San Fransiso in één oogopslag kon bewonderen.
When you brake the rules you go to prison, when you brake the rules in prison you go to Alcatraz!
08/07/10
Na de passieve dag van gisteren, gingen we vandaag voor the
ultimate danger in Alcatraz. Tot onze grootste verbazing was de best
beveiligde gevangenis van de wereld niet meer in gebruik en besloten we dus maar
gewoon een kijkje te nemen in de celblokken, douches, binnenplaats, en dit
allemaal terwijl we luisterden naar de verhalen van ex-gedetineerden en cipiers
(via een hoofdtelefoon uiteraard). Na deze uiterst spannende en gevaarlijke
belevenissen keerden we terug naar pier 39, waar we het gezelschap kregen van
een vijftigtal zeeleeuwen. Al beweerden sommigen onder ons (uit respect noemen
we geen namen, al kan ik wel zeggen dat de ene een baard heeft en de andere
veruit de oudste is) dat we sowieso een dolfijn of zelfs een haai zouden hebben
gezien
Ter afsluiting van de dag reden we sightseeinggewijs rond in onze witte Toyota
en leerden zo alle mooie, verbazingwekkende, idyllische, plaatsjes in San
Fransisco kennen.
Bij het schrijven van deze geweldig verrassende en
gevarieerde gebeurtenissen van dag 1 van ons tripje naar de US and A, liggen
de overige leden van de family Claessens we mogen gerust spreken van het
zwakkere deel -in de meest ingewikkelde
posities te slapen. Vreemd als je weet dat we vandaag niets anders gedaan
hebben dan als een bende passievelingen op een vliegtuig te hebben gezeten en
het buiten klaarlicht is. Minder vreemd als je weet dat het in België nu reeds
1u s nachts is en voorvernoemde familieleden niet de grootste helden zijn in
het laat opblijven. En al beperkt mijn kennis van lange afstandvluchten zich
tot geen, ik denk dat we hier toch mogen spreken van een zogenaamde jetlag
die parten speelt. Hopen datde schone
slaapsters ooit nog ontwaken en terug fris genoeg zijn om de huurauto op te
pikken, zodat de vakantie eindelijk echt kan beginnen. Zoals ik al zei: een
erg spannende en gevarieerde dag dus
Behoudens wat file op weg naar Zaventem is onze reis naar San Francisco nagenoeg probleemloos verlopen. Wel wat ellende met de US customs. Eén van hun sniffer dogs had het niet begrepen op onze bagage en na grondig onderzoek werden in beslag genomen: 4 appels ... Morgenvroeg staat Alcatraz op het programma !
Morgenvroeg vanuit Brussel via Philadelphia naar San Francisco. Van daaruit via Yosemite, Death Valley, Las Vegas, Zion National Park, Bryce Canyon, Momument Valley, Grand Canyon, route 66, Palm Springs en Los Angeles uiteindelijk naar San Diego van waaruit we op 28 juli terug richting Belgie vertrekken.
Wat ben ik blij dat San Francisco mijn eerste kennismaking met de States was. Alle Amerikaanse vooroordelen overboord. 
