Ik ben een echte filmster, wauw, ik kan het zelf
bijna niet geloven! Ik heb natuurlijk altijd al geweten dat ik een natuurtalent
ben. Maar toch ...
Eventjes terug naar mijn doodgewone, saaie
schoolleventje.
Alhoewel het deze week toch net iets
spectaculairder is verlopen dan anders
Ik ben de week begonnen met een nieuwe piercing te
laten zetten. Stress had ik niet, want ik heb er immers al een. Ik mocht kiezen
uit een groot boek, het aanbod was groot, maar een neuspiercing leek mij echt
de beste keuze. Iedereen zou mij ik weet niet hoe stoer vinden met mijn
stierenring.
We waren nog maar enkele dagen verwijderd van de
laatste 100 dagen! Iets waar ik al weken naar uit keek. Ik was al wel
7 keer van outfit veranderd, van Paris Hilton tot Christina Aguilera en zelfs tot
Heidi in Tirol!
Na lang aarzelen, heb ik dan toch
besloten om mij in een echte filmster te verkleden, Free Willy. Heel het school
zou jaloers zijn op mij, althans dat hoopte ik, maar jammer genoeg kreeg
niemand mijn outfit te zien...
Ze hadden de douane ingevoerd op
school en water werd een verboden product.
Ja hallo, ik bestond alleen maar uit
water! Ik moest dus noodgedwongen het pak van mijn lichaam verwijderen. Daar
stond ik dan in mijn tijgerbikini. Het liefst van al was ik al wenend naar huis
gelopen. Maar ja, het onbijt à volonté kon ik hoe dan ook niet missen.
De show die we daarna te zien kregen
was echt fantastisch! Daarmee bedoel ik niet de inhoud maar iets totaal anders. Ik was helemaal van de kaart toen ik háár het podium zag
opkomen. En hopla, het onmogelijke gebeurde,
ik, Cindy Slaegers, werd smoorverliefd op een meisje.
Ik vond haar zo sexy in haar jurkje,
haar gestroomlijnde lijf kwam duidelijk tot uiting.
De dansmove die ze daarop deed, ik
geloof dat het de struisvogel was, deed me helemaal zwijmelen.
Ik wilde meteen naar haar toelopen
om haar mijn liefde te verklaren. Ik sprong recht en toen
Joepie! Ik ben weer veilig
thuis en heb weer een heel avontuur achter de rug. Alles verliep zoals ik had
gehoopt, op een paar kleine probleempjes na Na het inchecken moest ik door
die metaaldetectoren, tot groot ongenoegen begon dat ding toch wel te piepen
zeker. De knappe security fouilleerde mij van kop tot teen, maar ze vonden
helemaal niets en toch ging dat stomme alarm steeds af wanneer ik er door liep.
Omdat ze mij er verdacht uitzien vonden mocht ik mee naar een kamertje
achteraan en moest me daar helemaal uitkleden. Daar stond ik in mijn string
voor die knappe security. Om een lang verhaal kort te maken was eigenlijk al
die heisa de schuld van mijn nieuwe tepelpiercing. Eens in het vliegtuig was ik
de trotse bezitter van stoel 69. Naast mij zat natuurlijk weer zon vervelend
kereltje op zijn gameboy te spelen, gelukkig had ik eraan gedacht om mijn
nieuwe roze Ipod mee te nemen.
Eens opgestegen had het
vliegtuig wat last van turbulentie, en ik wat van mijn maag door die
turbulentie .. Wel, misschien had ik beter die zeven Big Macs voor na de vlucht
gehouden. Hoe dan ook, van dat kereltje was ik nu tenminste vanaf. Ik had nog
een hele lange vlucht te gaan dus had ik mij voorzien op enkele joepies en
Girlz Magazines. Wanneer plots de stewardesse via de intercom vermelde dat de
passagier op stoel nummer 69 zich naar de andere kant van het viegtuig moest
begeven. Dit omdat het vliegtuig uit balans geraakte en zo blijkbaar een
verkeerde koers aannam. Na een klein uurtje moesten we onverwachts een
tussenstop maken omdat het vliegtuig vanbinnen moest gereinigd worden, woops
misschien moet ik het de volgende keer maar bij vier hamburgers houden. Wanneer
we eindelijk waren aangekomen in het sprookjesachtige Hollywood bracht dokter
Frank Stijnen, die ik ondertussen Frank mocht noemen, me naar de hotelkamer. Ik
maaktte mij helemaal op voor de veel belovende film waar ik, Cindy Slaegers,
mocht in mee spelen. Niet te geloven toch?! Om stipt 11 uur in de ochtend
kwamen ze mij oppikken aan het hotel. Ik had alvast mijn tijger-latex pakje
aangetrokken met mijn torenhoge pumps. Ik ben er zeker van moest Argo mij zo
zien dat hij me meteen zou willen. Zoals afgesproken stond de taxi er stipt op
tijd en ik stapte zoals een echte filmster in de auto.
Eindelijk zou ik gelanceerd
worden als filmster, ik wist gewoon dat ik talent had. De filmset zag er net iets
anders uit dan ik verwacht had. Frank kwam meteen naar me toe om te zeggen dat
ik de hoofdrol kreeg in de nieuwe film: Free Willy The Return. Zucht, nu had ik
mijn mooie outfit voor niets aangedaan en moest ik zon lelijk, nat
walvissenpak aantrekken. Hoe dan ook, het was mij toch een unieke ervaring. Nu
ben ik ondertussen weer terug in België en heb ik hier ook al enkele
aanbiedingen gekregen voor nieuwe films.
Ohnee ik kom bijna te laat
op mijn afspraak voor mijn nieuwe piercing!
Het was deze week nogal een hectische dus ik heb nu pas tijd kunnen maken om jullie te schrijven. Vorige week schreef ik jullie dat ik bij een dokter ben langsgegaan voor mijn "verslaving", en dat hij mij pas zou helpen als ik hem een dienst had bewezen. Wel, bleek dat onze brave dokter in zijn vrije tijd veel met films bezig is en dat hij zelfs verschillende connecties heeft in Hollywood waar ze momenteel bezig zijn met een nieuwe film. Maar ze missen nog een hoofdpersonage en dus kun ik mijn morfine krijgen op voorwaarde dat ik meeging naar Hollywood.
Vanaf het moment dat ik "Hollywood" hoorde was ik verkocht. na mijn "Ja"-woord pleegde hij een aantal telefoontjes en gaf hij mij een dosis morfine, waarna een lekker gevoel zich van me meester maakte. Gelukkig was het deze keer een juiste dosis, waardoor ik niet terug tilt sloeg. Maar mijn gedachten kregen wel de vrije loop en draaiden en keerden bij mijn gedachten aan Hollywood... Aah Hollywood, in de voormiddag opnames maken voor de film waarbij die trutten Keira Knighley en Angelina Jolie verbleekten bij mijn acteertalent.
In de namiddag zou ik me dan even laten bijwerken bij één van de plaatselijke chirurgen. En s'avonds zou ik me laten inpalmen door die charmante dokter waarna we samen dolle pret beleefden. En daartussen kon ik mijn favoriete bezigheid uitvoeren: Eten! Eten zoveel ik wilde. Een buffet zou me overal volgen met allerlei lekkernijen die je maar kan bedenken... Maar voor ik daar was moest ik mijn mama toch wel even op de hoogte brengen van de laatste ontwikkelingen in het leven van haar dochter. Maar wat had je gedacht... Thuis dikke ruzie met gebonk op de muren en trappen, dichtslaande deuren en één grote scheldpartij. (Papa was indertijd ook naar Amerika vertrokken waarna we hem nooit meer hebben teruggezien.)
Maar ik zou me niet laten laten tegenhouden door dat mens. Eigenlijk kon niets me meer tegenhouden. Van de klas trok ik me allerminst iets van aan, ik was na ongeveer een trimester nog steeds niet geaccepteerd. En aan mij kan het toch niet liggen? Heel even dacht ik nog aan Argo. Maar het was een vluchtigge gedachte die snel weer verdween nog voor ik er echt bij stil had gestaan. Dus ben ik vertrokken. Momenteel sta ik hier op de luchthaven van zaventem te wachten op het vliegtuig met die charmante dokter aan mijn zij en m'n GSM in de hand. Het zou best kunne dat ik de komende weken niet schrijf. (Dus mam, maak je geen zorgen!)
O ja, voor ik vertrek vertel ik jullie nog even de naam van die charmante dokter. Hij heet Frank Steinen... Een beetje een rare naam, als je de letters een klein beetje verschuift krijg je de naam van een bekend personage, namelijk...
Eigenlijk klink ik veel te
enthousiast. Ik heb lang voor mijn laptop zitten filosoferen. Ik wist zelfs
niet dat mijn brein dat kon. Filosoferen over het leven Hmm rijmen enz kan ik
ook al. Normaal filosofeer ik alleen over jongens, feestjes, dieetpillen en
eten. Dit schooljaar is zo hectisch. Er gebeurt zoveel in een keer in mijn
leven. Om terug te pikken op vorige week, dat rotjoch Argo had me zo hard
gekwetst met zijn briefje. Ik kwam
tot het besef dat ik hem veracht. Beetje bij beetje nam mijn liefde voor hem af
en zit ik nu alleen met de aszwarte kolen van het vuur van de liefde. Deze haat
was zelfs zo groot dat ik recht in zijn gezicht boerde na een lekker, groot
broodje prepare. Hij was er echt niet goed van. Maar ik dwaal nu helemaal af.
Ik ben eindelijk van dat gips af. Het was wel een hele boodschap omdat het
beschimmeld was vanbinnen door de kotsactie van Argo op dat feestje. Mijn benen
waren opgezwollen, rood en hadden een vachtje doordat ik weken niet had kunnen
scheren. Ik schaamde me dood bij die knappe dokter. Hij vroeg me of ik pijn had
en ik knikte verleidelijk ja. Hij gaf de verpleegster de opdracht om me
morfine te geven maar wat deed dat stoem wijf?! Ze gaf me te veel waardoor ik
helemaal tilt sloeg. Ik kraamde de grootste onzin uit zoals :Dokter, kam mijn
beenhaar en Verpleegster steek die spuit in uw gat! Om het niet te
ontkennen, die morfine gaf me een hemels gevoel. Ik kon even iemand anders
zijn. Ik geloof dat ik op dat moment een tikkeltje verslaafd ben geraakt aan
morfine. Ik moest overnachten voor observatie. In mijn ziekenkamer had ik de
hele avond niets te doen. Ik was wat aan het zappen toen ik opeens op porno
stuitte. Zo vroeg in de avond. Niet dat ik daar iets op tegen heb maar ik dacht
dat het niet mocht. Maar bleek dat ik fout was en dat het een Nederlandse
documentaire was over schoonheidsidealen in onze maatschappij. Die
documentaire-maakster zat op een gegeven moment in Amerika en sprak r met een
plastische chirurg die gespecialiseerd was in vagina-lifting. Ik vond het zo
interessant! Waarom woonde ik niet in Amerika waar je overal plastische
chirurgie hebt en waar het normaal wordt gevonden! Zouden ze zon plastische
chirurg ook in België hebben? Ik droomde die nacht dat ik een hele
lichaamscorrectie had laten uitvoeren. Ik had een sexy, strak playboy-lichaam
met alles erop en eraan. De volgende dag werd ik wakker in de harde realiteit
met mijn behaard en dik lichaam.
Het was zelfs zo erg dat ik niets zag doordat mijn te dikke borsten in de weg
zaten. De dokter kwam langs en vroeg hoe het met me ging. Het ging emotioneel
echt niet goed. Morfine zou me nu weer helemaal happy maken! Ik zou het nog zo
graag halen bij de apotheker om het af en toe te gebruiken tijdens moeilijke
momenten zoals deze. Zonder schaamte vroeg ik de dokter:Kunt u mij misschien
wat van die morfine voorschrijven? Hij keek me diep in de ogen, legde zijn
grote hand op mijn schouder en fluisterde intens :Voor wat, hoort wat
blondie! AAarrgh! Dat
irritant mens van een moeder roept! Ik moet door! Tot de volgende!
Pff... Kvoel mij rot. Deze week was echt een stomme week.
Ma kzal jullie eerst over woensdag vertellen in de strafstudie. Ik zat daar dus met mijn argo'tje. Kvond dat hij er weer super goe uitzag, dus had ik mijn bloesje wat open gezet. Ik was helemaal in de wolken omdat hij daar ook was , maar toen gaf hij mij een briefje. Tsss ik dacht da da eindelijk mijn zijn liefdesverklaring was en da hij het ging aanvragen. Ma der stond gwn op dak mijn bloes moest toedoen omda't echt geen zicht was. Kwas helemaal geshockeerd . Kben kei hard beginnen wenen en naar buiten gegaan. Da was ni zo handig me mijn poten in de plaaster zenne.
Mevr. Strafstudie kon er helemaal ni mee lachen dus heeft ze mij nog 3 woensdagnamiddagskes voorgeschreven. Uiteindelijk vind ik da ni er want mijn Argo'tje zal er dan ook wel zitten en hij blijft tenslotte toch wel mijn prins op het witte paard.
Oh ja, kmoet nog vertellen hoe het bij de psycholoog was. Twas echt rampzalig. Kmoest om te beginnen zeggen waar ik echt van droom. Kdee mijn ogen toe en zag Argo'tje voor mij in alleen een Tarzan-broekje. Ik had enkel een topje aan en een minirokje en zo slingerde we van boom naar boom. Zalig eh! Zoals den echten Tarzan en Jane. Ma toen gebeurde der iets echt raar. Ma da ga ik volgende keer vertellen want mijn gips mag er eindelijk af. Joepiiii!! :) Hop naar het ziekenhuis.
Het was een vakantie van geluk, schaamte en verdriet. Eigenlijk de drie
dingen waaruit mijn leven bestaat.
Ik ben de vakantie begonnen met een shoppingtripje. Broeken kon ik niet
echt passen met mijn twee benen in het gips, maar k heb toch mooie dingen
gekocht hoor ! Een prachtige bontjas en flashy paarse oogschaduw.
Ik ben ook nog naar dat
feestje in t Jokot geweest. De avond begon goed ! Ik was gezellig aan het
rolstoeldansen toen ik plots Argo in het vizier kreeg. Amaj, moeilijk was het
ook niet, hoor. Een paar keer lonken met mijn paars geverfde ogen en hij kwam
als een hondje op mij afgesprongen. Hij had gedronken en was heel gewillig. Ik
kon mijn geluk echt niet meer op ! Toen hij een lapdansje op mijn schoot deed
bleek zijn maag wat om te draaien. Van het één kwam het ander en binnen de
seconde voelde ik natte, kleverige brokken in mijn gips glijden. Hij had mij
gewoon helemaal ondergekotst ! Gelukkig is mijn liefde voor hem zo groot dat ik
het hem vergaf.
De eerste schooldag was gewoontjes voor mij. Ik had wel het gevoel dat
de klas wat afstandelijk was. Het zal waarschijnlijk de geur van mijn gips
geweest zijn. Mijn mama kon geen nieuwe betalen, begrijp je.
Woensdag had ik strafstudie en weten jullie waarom?! Meneer van Frans
had zijn bril vergeten, dus hij zag niet dat ik twee gipspoten had. Toen hij
zoals elke morgen luidkeels
ON SE LÈVE! brulde, kon
ik niet rechtstaan en gaf hij me strafstudie. Gelukkig zat Argo, zoals elke
woensdagnamiddag, daar ook. Ik zette mijn bloesje open en ging naast hem
zitten. Hij zei geen woord tegen mij, maar hij gaf me wel een briefje. Wat
daarop stond heeft echt mijn hart gebroken.. Daar vertel ik jullie volgende
keer wel wat meer over, want ik moet nu vertrekken naar de psychologe. Spannend
hoor het is de eerste afspraak. Hopelijk voel ik me daarna wat beter.
Het is eindelijk zover, ik heb een piercing! Maar
ik zal jullie eerst nog het speciale vertellen van vorige week. Ik had jullie
verteld hoe gelukkig ik was. Wel, vorige week had ik voor het eerst een gesprek
met Argo, een jonge uit mijn klas. Ik had er nooit echt iets in gezien maar na
ons gesprek kon ik alleen nog maar aan hem denken. Hij doet mij Nico helemaal
vergeten. Nico, daar heb ik niks meer van gehoord trouwens. Maar maakt voor mij
ni meer uit, ik ga vanaf nu helemaal gaan voor Argo.
Nu het minder goede nieuws van vorige week.
Tijdens het rond paraderen met mijn nieuwe hakken brak plots mijn linker hak.
Ik viel voor de voeten van Argo. Hij ging direct ijs voor me halen maar toen
hij terug kwam zei hij dat mijn voet waarschijnlijk verstuikt was toen ik dat
hoorde viel ik flauw, spijtig genoeg niet in zijn armen maar op mijn andere
voet. Het resultaat is dat ik hier nu in een rolstoel zit met mijn twee voeten
in het gips. Niet gemakkelijk, zeker de woensdag ni. Ik ging me Sylvia om mijn
tepelpiercing. Zij had Angela meegevraagd. Angela heeft zelf een piercing dus
zij kon ons raad geven als er iets zou gebeuren. We kwamen aan in de winkel en
ik begon al zenuwachtig te worden toen ik in de stoel moest gaan zitten. Het
was een hele klus voor Angela en Sylvia om me in de stoel te krijgen, met 2
voeten int gips was da ni makkelijk. Dan was het zover, de man van de winkel kwam
voor me staan, ik deed mijn bh uit en hij prikte een gaatje in mijn tepel. Ik
had bang voor de pijn die ik zou voelen maar vond het eigenlijk opwindend en
plezierig. Toen de man de wond proper maakte zag ik aan de muur posters hangen
met informatie over genitale piercings, misschien een idee voor later. De man
was klaar en ik mocht een piercing kiezen. Ik had er een gekozen met diamantjes,
hopelijk gaat Argo deze ooit zien. Ik betaalde de man en we gingen tevreden
naar huis.
De rest van de week verliep
goed. We hadden bezinningsdag die wel redelijk saai was. Maar ik voel me toch
al beter aanvaard in de groep. Toen we een klasfoto gingen trekken tijdens de
bezinning begonnen de jongens van mijn klas ineens met bolsters te gooien en ik
was zo blij dat de bolsterbom is
niet op mij was.
Het was een drukke week maar nu
ga ik genieten. Kga naart feestje int Jokot. Kga wel ni kunnen dansen met dee
rolstoel maar ik ga vooral voor den Argo. Hopelijk gaat er iets leuk gebeuren.
Ik ben echt dolgelukkig vandaag, maar ik zal seffens wel vertellen waarom. Het is echt iets speciaal. Eerst nog het vervolg van vorige week.
Ik rolde dus van den deltaberg en ze kwamen mij halen met den ambulance. Awel, alles viel heel goe mee. Mijn pols moet alleen eventjes in een verband. Maar ho man, t was weer gênant. Ik lag dus in deen ambulance op den brancard en de verpleger zat naast mij op dat bankje. Ik rook al heel den tijd iets vies en een paar minute later was de geur gewoon ni meer te harden. Ik begon dus voorzichtig rond te zien. Eerst is aan mijn oksels ruiken ( want ja, ik was eigelijk dee morgend vergete deo te spuiten), maar dat was het dus niet. Ik keek wat verder en ja lap, het moest weer is bij mij voorkomen Ik zag zo een heel bruine veeg op mijne nieuwe chirorok. Ge kunt al wel raden wat het was ja inderdaad KAK. Blijkbaar was er dus ne mens gaan wandele met zijn hond daar waar wij gingen spele Tgoh en wie rolt er natuurlijk weer in Bibie hier. Dee verpleger dacht waarschijnlijk dat ik in mijn broek had gekakt van t verschiete. Chanceke dat ik dee mens waarschijnlijk nooit meer zal zien. s Maandags int school vroegen ze allemaal wat er gebeurd was , iedereen lachtte mij kei hard uit.
Den dinsdag heb ik voor het eerst met Sylvia gepraat over piercings. Ik denk wel dat ik goed met haar overweg kan. Toen ik thuis was heb ik nog is nagedacht over een navelpiercing, maar ik denk toch ni dat ik er een ga laten steke. Nu heb ik een ander idee. Komende woensdag ga ik een tepelpiercing laten zetten. Ik zie het al volledig zitte, alleen ben ik bang dat het pijn gaat doen.
Voor de rest is er ni echt iets gebeurt.
Alleen eergistere . Ik was tijdens de leswisseling aan het rondparadere met mijn nieuwe hakken en
OW SORRY!MOET SNEL NAAR MIJN OMA! KAN NIET VERDER VERTELLEN, VOLGENDE KEER! EN DAT SPECIALE OOK DAN!
Khad dus woensdag me Nico in 't karoke afgesproken. Het begon goed, we bestelde allebei hetzelfde,
ne grote smos kaas en twee worstenbroodjes. Toen we aan een tafelke gingen zitten, was ik al bijna naast mijne stoel gaan zitte. Al goe dat hij dat niet gezien had.
Maar toen ik aan mijn laatste worstenbroodje bezig was, viel er een stuk recht in mijnen decollete! Nico kon er wel me lachen. Hij is mij moeten komen helpen want ik kreeg dat er nimeer uit. Gelukkig zaten we helemaal in het hoekske en had nie veel volk het gezien.
Daarna heben we nog even op de kaai gezeten, een beetje gepraat, ons msn gegeven en we zijn dan allebei naar huis gegaan.
De volgende dag was iedereen int school mij aan het uitlachen. Die paar mensen dat ons in 't karoke met dat worstenbrood hadden gezien, hadden dat natuurlijk al doorverteld aan iedereen.
's Avonds was ik het al helemaal vergeten, omdat ik heel de avond met Nico heb gepraat op msn. Hierdoor had ik natuurlijk mijn taak van Frans niet gemaakt, een nul kon me niet veel schelen want ik was dolblij dat het zo goed klikte tussen mij en Nico!
Vrijdag leek sterk op de dag ervoor, alleen werd ik al iets minder uitgelachen.
Zaterdag had ik afgesproken met mijn vriendinnen uit het dorp waar ik vroeger woonde. We zijn gaan shoppen in Antwerpen. Ik heb weer veel nieuwe kleren gekocht, waaronder een nieuw rokske, en een paars toppekke.
We zijn ook gaan kijken voor een navelpiercing. Ik ben namelijk aan het overwegen of ik er een zou laten steken of niet. 's Avonds nog ne lekker vettige durum gegeten en dan de bus terug naar huis gepakt.
De zondag zijn we me de chiro naar den deltaberg in de schorre gegaan. Toen da we bijna boven waren schoof ik ineens uit, kben dan helemaal naar beneden gerold. Den ambulance is mij moete kome hale, maar volgende week meer daarover.
SWOOSH, stok
losgelaten. Dieje stok recht op t gezicht van een van de golfbegeleiders seg!
Da zag er ni goed uit, het bloed stroomde uit zijne neus op zijn mooi gestreken
golfpakske. Den andere begeleider spurtte naar zijne caddy en pikte dieje me
zennen blodneus op om naar den EHBO te gaan. Zonder iets te zeggen waren ze
weg.
Daar stonden we dan schoon, rond te koekeloeren.
Kdenk da we
daar pakt een kwartiereke hebben gestaan tot da een v/d twee terugkwam me zen
karreke. Hij gaf ons nog een paar instructies en na een half uurke golfen was
het eindelijk middag.
De namiddag verliep nog rustig en voorda we het wisten, waren we al terug in
Boom.
De zaterdag
kreeg ik dan tóch nog een berichtje van dieje kerel:
Hééj Cindy, (hij wist
menne naam dus nog!!)
Al een hele week ben ik aan u aan het denke, ik krijg u ni uit mijn
hoofd.
En nu heb ik dan toch de moed bijeengesprokkeld om aan u te vrage of ge
woensdag is wilt afspreke in t Karoke.
Wa denkt ge dervan? J
Xx Nico
Ik ben nog
NOOIT zó gelukkig geweest! Nico heette hij dus. Direct een berichtje
teruggestuurd da da dik in orde was voor de woensdag.
Zondag,
chirodag. Uiteraard ook weer goed geamuseerd!
Maandag en
dinsdag gingen snel voorbij, kzat me mijn hoofd in de wolken.
Daar waar mijn engeltje Nico rondfladdert.
En dan,
woensdag, eindelijk! Mijn mooiste kleedje aangedaan, goei laag make-up, men
hoge hakke aan en hopla op de bus richting school.
Zondag had ik nen sms
gekregen van da onbekend nummer. Awel ik zat vol spanning te wachten tot het
berichtje openging doordat men gsm ni zo goe werkt, ge kent da hé..
Zon oud bakske omdat
ge van u ma gene nieuwe krijgt.
Na eventjes wachten was het toch geopend en begon ik het smske te lezen.. ik
zal het eventjes voor jullie citeren:Liefste schat, ik vond het zeer leuk dat
ik je zaterdag heb gezien!! Hopelijk zie ik je nog deze week? Liefs en vele
kusjes.. Je oma O MY GOD! Ons oma had nen gsm gekregen enja ik was om haar gelukkig te maken de
zaterdag voor pukemarock haar gaan uitleggen hoe zon ding werkt. Was da nen domper..
Ahja ik dacht dat ik van iemand van Pukemarock nen sms kreeg, het was blijkbaar
niet zo..
Dan maandag schooldag.
Op de klas had ik al niet zon goeie indruk gemaakt met mijn, euhmm.. tante
roza, daar beneden! Toen ik uiteindelijk op school was kreeg ik rare blikken van mensen op de speelplaats,
eigenlijk was de hele maandag maar een rare dag, OVERAL waar ik kwam keek
iedereen naar me en ik weet nog steeds niet waarom.
En den donderdag dan..
Bij Meneer Esthetica kregen we nen onverwachten test, over de kunsten in de
tijd?? Wa was me da! Al een geluk da het het laatste echte LESuurtje was voor
deze week want vrijdag was het dan uiteindelijk sportdag.
Jah over sportdag
gesproken.. Ik had dus even voor de duidelijkheid nummer 3 gekozen! Iets met badminton,
voetbal en nog wat sporten.. Al dus echt niks voor mij maar naar de zee gaan
zag ik toch ook ni zitten. We begonnen den dag met volleybal.. waar we al
direct werden afgedroogd dat nimer kon. Bij badminton was het het zelfde Lieke
en dan was het nog maar 1 sport voor dat ik men koffiekoeken kon gaan eten.. En
dat was GOLF. We werden in 2 groepen verdeeld en we gingen beide swingen, das
zo iets da ge op tv ziet maar daar ging het goe mis.. Oepsss ons ma roept dak
moet gaan eten! MMM, spaghetti
De vrijdag
is al een beetje verwerkt Alleen schaam ik me nog altijd kapot! Ik kwam dus in
klas 6.4 en iedereen begon te lachen Blijkbaar had ik een serieuze vlek Daar
beneden Mijn leren broek kleurde helemaal rood slechte timing om tante Rosa
op bezoek te hebben seg! Mijne goeie indruk is ook al om zeep! Volgende keer
beter!
Dit weekend
heb ik vooral op pukemarock gezeten, maar daarover later meer!
Ik ben dus
nieuw hier en heb weinig vriendjes, na dit incidentje zeker! Dus wou er iets
aan doen! Ik ben zaterdag naar de gidsen gegaan. Hohoooo, wa voor meisjes lopen
daar rond seg Al die meisjes zitten daar te sjorren en die willen altijd
wandelen en dan die kleren: van da lelijk kaki uniformke en dan nog is me nen
das erbij! Kwas precies een manwijf! Pff, nee nee das niets voor mij! De zondag
ben ik dan eens gaan horen in de chiro! Een wereld van verschil! Die deden echt
allemaal leuke spelletjes! Op een bepaald moment was het echt aant gieten en
die jongens en meisjes waren zich gewoon verder aan het amuseren in de regen!
Van mietjes dus geen sprake in de chiro! Ik mocht al zelfs een mooi rokje
dragen! Hier kom ik zeker nog eens terug! J
Ik was dus
naar pukemarock gegaan met mijn mamie, maar die heb ik snel kunnen afwimpelen.
Ik ben dan maar alleen naar enkele groepen gaan kijken: Netsky, de jeugd van
tegenwoordig, die waren allemaal echt wel vet! Heb me goe geamuseerd ik denk
da toch! Want eum kwas beetke scheil gegaan zaterdagavond en weet ni meer goe
wa er echt is gebeurd ik denk wel dak ne jongen ben tegengekomen. Met blond
haar, nee bruin, aléja tkan ook zwart zijn. En ik denk dat em zo wa mijn
postuur had. Hmm, jammer dak zijne naam ni meer kan herinneren oei, ik krijg
ier just nen sms van nen onbekende nummer! Misschien van die jongen!
Ik ben Cindy ^^
kben zo juist verhuist naar Boom en wow seg ik kwam hier aan en dacht: das
hier echt wel groot!! Ö Ik kwam
uit een klein boeregat waar een kerk 3 huizen en een café stonden en dan
is dit echt wel HET tegenovergestelde. Dan de eerste dag heb ik met mijn moeder gewoon wat zitten
uitpakken, alles op orde zetten en dan lekker wa luieren in de zetel om me de
dag daarna in mijn leren broekje te hijsen (dat in ons dorp gewoon echt DE mode
is), ik trok mijn zwarte met kant bezette korset erover, en dan het beste van
allemaal mijn juist nieuw gekregen super mooie en knal roze all stars aan te
doen! Als ik op school aankwam keken de mensen echt raar naar mij, maar ja ik denk
da da was omdat ze me nog nooit gezien hadden. Ik wist nog niks zijn dus eerst
maar even langs het secretariaat passeren en die hebben mij bij het belsignaal
naar mijn nieuwe klas gebracht 6.4. Toen we aankwamen was ik wel wat nerveus
ik voelde me onder mijn leren pantys al wa beginnen te zweten ma eens dak
binnen was, ging het wel weer. De eerste persoon dak zag was mevrouw
godsdienst, wow wat een gelukske seg we hebben gewoon godsdienst! Da was natuurlijk
super sarcastisch want ik haat godsdienst! Maar ja. De rest van de week verliep
rustig nu ja tot vrijdag alleszins.
We hadden les van mevr.Nederlands, ik kwam twee minuten te laat binnen in de
klas (want ik had een klein noodgevalletje) en iedereen staarde mij echt super
hard aan en begon te lachen! Ik schaamde mij gewoon kapot! Ik ben echt in
tranen uitgebarsten! Ik schaam me momenteel te hard om te vertellen wat er
gebeurd is maar ik zal het de volgende keer zeker aan jullie laten weten! Ik en
mama gaan nu effe shoppen om alle zorgen wa te vergeten!
