Zoals ik jullie de vorige keer heb laten weten, werd ik wakker bij Frank Steinen. Dokter Frank Steinen om precies te zijn. Hij nam me mee naar Amerika om in Free Willy de hoofdrol te spelen, zodat ik niet zonder drugs kwam. Welnu hier stond hij weer, na al die maanden. Cindy, jij bent een stout meisje geweest, zei hij op verwijtende toon. Drugs, sex, SM?!? Ik wist niet wat zeggen, hij had gelijk, wat ik het voorbije jaar had gedaan was niet goed. Ik wilde me toch verweren tegen zijn verwijt maar er kwamen geen woorden uit. In plaats daarvan kwamen de tranen. Kom, kom... Het is niet jouw schuld dat je al die dingen hebt gedaan... zei hij met een kille blik. Ik heb je gebruikt Cindy, dacht je nu echt dat ik je zomaar zou helpen? Maar ik heb je toch geholpen?, riep ik terug , de tranen nog steeds vloeiend, maar nu meer van woede dan van verdriet. Wat heb je met me gedaan?!, riep ik en ik wilde hem eens laten weten wie ik was. Maar ik werd tegengehouden. Verscheidene riemen hielden me tegen. Ik zat vast en was overgeleverd aan Dr. Frank Steinen. Rustig maar, ik zal je alles vertellen, aangezien je toch hebt afgedaan als proefpersoon... P...Proefpersoon!, riep ik uit en deed nog een poging om los te komen. Als je nu die domme kop niet van je houdt maak ik je meteen af!, sneerde hij. Ik verstijfde... Goed, begon hij, dan zal ik beginnen. Zoals je waarschijnlijk al weet, heet ik Frank Steinen. Maar dat is slechts een pseudoniem voor mijn echte naam. Mijn echte naam is Victor Frankenstein, vernoemd naar mijn betovergrootvader... Nu wist ik weer waarom ik zijn naam raar vond aan de terminal! En zoals je waarschijnlijk vermoedt heb ik een aantal trekjes van die bedovergrootvader meegekregen... Ik heb je laten deelnemen aan het GROOTSTE experiment van de wereld. Een doorbraak in de wetenschap! Ik heb een drug geschapen die mensen controleert!, en zijn ogen blonken op een krankzinnige manier bij die woorden. Ik heb je dus nooit de drugs gegeven die jij zo nodig had, maar mijn eigen maaksel, dat je langzaam maar zeker naar beneden trok naar een staat van willoosheid, waarop je niet meer kan denken en je je daarna ook niets meer herrinert van het voorval. Herrinner je je iets van die vermoorde pooier? Of van die nacht op de boot met Nico? Ik zei niets Dat dacht ik al en hij lachte, zoals alleen gestoorden dat kunnen doen. De politie zal je binnenkort opzoeken, ze hebben een anonieme tip gekregen die naar jou leidt. Maar voor ze je vinden, pleeg je zelfmoord. En hij lachte weer alsof hij iets grappigs had gezegd. Welnu, dan geef ik je nu je shotje en dan stuur ik je naar huis, waar je een afscheidbrief schrijft en uit het raam springt, zei hij bloedserieus. Ik begon onbeheersbaar te wenen. Ik wilde niet dood! Nee, gilde ik, ik wil niet sterven. Dat is dan spijtig, zei hij zonder een grammetje medeleven. Ik zag de injectienaald, ik voelde de prik in mijn ader. En dan Dr. Frankenstein die me losmaakt. Ga naar huis Cindy en doe wat ik je zojuist heb opgedragen. Ja Victor zei ik. Was ik dat?! Dat kon ik niet zijn. Mijn woede haalde de overhand. Ik gaf hem een stevige rechtse, waardoor hij tegen de kast sloeg, in een impuls zag ik de brievenopener op zijn bureau liggen. Ik raapte hem op en ging terug op Victor af. Het is te laat, meisje, zei hij nu met eens ietwat onzekedere stem. Je hebt je injectie en je opdracht gekregen. Je kan je nog wel even verzetten maar ik win! En hij begon weer hysterisch te lachen. Die lach liet ik hem echter niet afmaken. Met mijn volle gewicht plantte ik de brievenopener tussen zijn ribben in zijn borst. Victor keek verbaasd naar zijn borst, en vervolgens naar mij, je hebt me... Verder kwam hij niet. Hij viel dood op de grond, en dat was het einde van Victor Frankenstein. Ik stond nog niet recht of ik voelde de onweerstaanbare drang om naar huis te gaan. Ik kon me niet lang verzetten en ging naar huis. Eerst rustig, maar daarna steeds sneller. Ik heb nog nooit zo hard gelopen als toen. Thuis begon ik direct te schrijven aan mijn afscheidsbrief, en zette mijn naam eronder. Ik weet het niet, maar mijn eigen naam scheen me een laatste helder moment te geven, en voor ik mezelf van het leven zou beroven, schrijf ik jullie wat er gebeurd is. En ik hoop dat jullie als jullie in het nieuws over de moorden en zelfmoord van Cindy Slaegers horen jullie toch zullen denken aan de persoon die ik daarvoor was: Die dikke bimbo van 6.4... :'(
Mijn
vorige blog eindigde toen ik Angela probeerde op te bellen, Maar ze nam niet
op. Ik had geen tijd te verliezen zo snel ik kon rende ik naar Angela s huis.
Mijn string stak zo hoog dat ik vreesde voor een chirurgische ingreep, ik
verloor onderweg ook nog een hak! Maar ik zette door. Toen ik bij Angela s
huis aankwam stond de deur open. Met de laatste restjes energie die ik nog
overhad, rende ik de trap op en zag Tom in haar kamer staan met een camera. Ik
verstopte me achter de deur, Angela was vastgeketend aan haar bed en Nico was
al het materiaal klaar aan het leggen. Ik moest iets doen maar wat? Hmm, Ik
wist het al, Met bruut geweld. Al schreeuwend liep ik de kamer binnen:
NEEEEEEEE!!! Laat Angela met rust!! Tom draaide zich om, ik gaf hem een klap
in zijn gezicht en hij viel met een grote smak op de grond. En wat nu? Ik ben
er dan maar op gaan zitten Veel effect had het niet, hij lachte even en zei:
Pakt ze Nico! Zo snel Nico kon greep hij me vast en ketende ook mij aan het
bed. Filmend kwamen ze dichter,
Doet gij het maar zei Tom. Nico lachte en kwam naast me op het bed zitten.
Dichter en dichter, ik voelde zijn adem al in men nek. Ik gilde, ssssst zei
hij, het is oké! Maar euhm, ik moet u eerst nog iets zeggen Ik zag Tom zijn
glimlach verbreden en ook Nico moest zijn best doen om niet in de lach te
schieten. Youve been totally busted on playboy TV riep Nico
uit.
Alles werd wazig, Ik
hoorde Angela, Tom en Nico lachen op de achtergrond. Ik voelde nog net hoe Nico
de handboeien los deed en liep verdwaasd naar buiten. Was het een Grap? Alles?
Ik zag de auto net te laat KNAL, alles werd zwart stilaan kwam ik terug bij
bewustzijn. Mijn hele lichaam deed pijn! Ik opende mijn ogen: Uh, dokter Frank
Steinen?
Vorige keer heb ik jullie verteld hoe ik de
SM-kamer had gevonden in Nicos zolder. Na mijn vrezelijke ontdekking heb ik
Nico horen aankomen vergezelt door een andere persoon dat bleek Tom te zijn. Ik
kon geen reden bedenken voor zijn aanwezigheid. Terwijl ik achter een luik
verscholen, hun conversatie aan het luisteren was, heb ik Nico horen opscheppen
over wat hij mij aangedaan had, wat een asshole ! Hij was daar fier op ! Ik heb
ze urenlang horen converseren. Nico zei tegen Tom dat hij alles gefilmd had, en
dat binnen enkele dagen het filmke op het internet verkocht zou worden Ik werd woedend, maar wat kon ik
doen ? Daarna hebben ze efkes gebabbelt over hun toekomstige projecten,
Tom zei dat hij al iets in gedachten had. Hij wou een pornofilm maken met
dwergen WTF ? em zei tegen Niko dat hij daar al jaren op kikte, en nu was de
perfecte opportuniteit om zijn fantasme te realiseren Ik kon mijn oren niet
geloven !
Niko stemde mee wa ne bende freaks waren
me dat Tom zei dat hij dat hij geen dwergen kende ma dat em wel al een aantal
personen in gedachten had da nog redelijk in het rol van de dwerg zouden passe,
allemaal klasgenootjes van hem, tzou het dubbel zo leuk maken zeit em !
Alledan, over wie zou het gaan ? Kvonnet zelf spannend !! Na urenalng
gediscussieerd te hebben konden ze nog steeds niet kiezen, toen besloot den Tom
om gewoon tkleinste persoon van de klas te pakken, Angela. Niko zei dat het oké
was en dat ze haar den dag zelf gingen kidnaperen.. ik moest ze verwittigen! Ik
heb toen gewachten tot ze weg waren en kwou naart raam lopen maar kben gestruikeld
op een halve meter lange dildo en op mn bakkes gegaan ze hadden mij ghoord ! kben
nog just uit den raam geklommen en kei hard beginnen te lopen naar huis. Den
tom had mij gezien en em begon mij te achtervolgen maar kheb em uiteindelijk
wel afgeschud nooit zo hard
gelopen van mn leven. Mijn gsm snel! Hopelijk hadden ze haar nog niet gepakt!
Ik kon amper haar nummer intikken eindelijk! Tuut, tuut, tuut
