Patrick Fort is een jonge man die lijdt aan het Syndroom van Asperger, een vorm van autisme. Hij heeft zijn vader enkele jaren geleden verloren in een verkeersongeluk en is sindsdien gefascineerd door de dood. Hij begint zijn studie anatomie aan de universiteit van Sussex. Samen met zijn medestudenten moet hij een lijk ontleden, waarbij hij een andere doodsoorzaak vaststelt dan wat officieel op papier staat. Maar doordat hij autistisch is, wordt hij door niemand geloofd. Hij zet echter door, wat hem in een moeilijk parket brengt.

De lezer maakt ook kennis met Samuel Galen, een comapatiënt die nog alles kan horen en zien, maar niet in staat is te reageren. Hij is getuige van de moord op zijn kamergenoot.

 ‘Wat dood is’ is een verhaal dat boeit vanaf het begin tot het einde, niet alleen door de aantrekkelijke schrijfstijl maar vooral door het onderwerp. Patrick is autistisch en daardoor ietwat wereldvreemd. Zijn uitspraken en bedenkingen zijn soms eigenaardig, waardoor er een glimlach op je gezicht getoverd wordt, al was het alleen maar omdat die vreemde uitspraken in feite erg logisch zijn in zijn gedachtegang.

Belinda Bauer verstaat de kunst om haar hoofdpersonen tot leven te laten komen en ze als echte mensen neer te zetten die in je hoofd kruipen. Lang nadat je het boek hebt dichtgeklapt, zitten ze er nog steeds.

 ‘Wat dood is’, is geen thriller die je op het puntje van je stoel zet, maar je wilt wel weten wat er nog staat te gebeuren. Aanvankelijk is het verspringen van heden naar verleden wat verwarrend, maar daar wen je snel aan en het is in het geheel niet storend. Het boek is ingedeeld in vijf delen met elk korte, vlotlezende hoofdstukken die telkens een ander personage volgen.

Belinda Bauer heeft met dit boek een verhaal geschreven met twee opmerkelijke invalshoeken: het leven bekeken vanuit een autistisch persoon en vanuit een comapatiënt. Beide zijn even geloofwaardig.  

03-05-2014 om 00:00 geschreven door Christine Bols