Het is een hele tijd geleden dat ik hier nog wat gepost heb. Ja, soms heeft een mens het wat drukker dan anders hé. Maar laat ik ineens beginnen met goed nieuws; ik heb er een neefje bij, Raf is zijn naam. Schoonzus Arina en broer Filip zijn de fiere ouders van een flinke zoon. Bij de geboorte woog Raf 3,850gr en was al 53cm groot. Hij is geboren op 6 juni om 20.25u in het OLVMziekenhuis te Deurne. Intussen zijn Arina en Raf allebei al thuis, van gisterenmiddag. Donderdag was ik samen met Sarina al eens eventjes langsgegaan maar we hadden niet zo veel tijd want we waren eigenlijk ziekenwagen aan het rijden . Zaterdag ben ik dan terug langs gegaan. Eerst langs Dreamland voor een cadeau, dan naar huis voor mijn bankkaart te gaan halen die ik vergeten was en dan terug naar Dreamland . Toen ik in het ziekenhuis aankwam waren Karine en Joeri er ook met Axana en ook de papa en stiefmama van Arina. Ik had het geluk van Rafke zelf eventjes op de schoot te mogen houden tot het toch wel tijd werd dat hij zou gaan eten. Vanmorgen heeft Filip de foto's doorgestuurd en eentje daar van zie je bij dit berichtje staan. Vrijdag ga ik samen met Eva terug op bezoek. Na het babybezoek gaan we dan samen iets eten. Mijn collega Alexander gaat weg bij Ambuce en zowel Peter als ik worden samen diensthoofd. Peter staat in voor alles wat betreft personeel en administratie en ik zelf ben verantwoordelijk voor de ziekenwagen, materiaal en het wachtlokaal. Netjes verdeeld en zo kunnen we ons allebei toeleggen op wat onze sterkste kant is. Vanaf 18 juli krijgen we er een derde vaste collega bij, Ricardo. Tot dan vullen we onze lijst op met vrijwilligers en een vaste collega van onze standplaats in Limburg. Jurgen wil heel graag op een 100 standplaats gaan werken maar Ricardo heeft meer anciënniteit dan hem. Vanaf morgen ga ik 3 dagen naar Brussel voor de bijscholingen van de DGH. Dat wil zeggen dat ik niet veel ga werken deze week. Vanavond heb ik nacht in UZA en dan pas vrijdagavond weer. Vanaf zondagavond begint mijn weekje recup. Bedoeling is van dan, als er wat vrij is natuurlijk, een tweedaagse repat te gaan doen samen met Nynke. Duimen dus maar! Intussen zitten we nog steeds te wachten op onze nieuwe ziekenwagen, die staat nog steeds in Wijnegem op de parking te wachten om actief te worden Hij zal al mogen gewassen worden voor we hij in dienst komt, de ziekenwagen staat nu onder de bomen en plakt vol met blaadjes. Maar eenmaal dat alles in orde is, zullen we dat met plezier doen. Onze huidige ziekenwagen is echt aan pensioen toe. Vaak krijg ik van patiënten de opmerking dat ik goed gereden heb maar dat ik eens aan mijn baas een nieuwe wagen moet vragen en dan antwoord ik, intussen al een paar maanden, nog een weekje geduld en dan is hij er. Maar we blijven geduldig wachten. De ziekenwagen komt er wel maar de baas is zo slim geweest van er geen jaartal bij te zeggen. Als onze nieuwe wagen er is, gaat de huidige onder handen genomen worden en worden alle kleine mankementen hersteld zodat we toch een volwaardige vervangwagen zullen hebben. Als de nieuwe wagen er is zal ik zeker wat foto's plaatsen. Verder gaat alles zijn gewone gangetje, altijd wel met iets bezig en vaak tijd te kort voor vele dingen die ik nog zou willen doen. Ik zou naar de kapper moeten, mijn grasmachine zou moeten hersteld worden, ik moet nog eens naar het recyclagepark en ik moet dringend mama en papa hun grasmachine lenen om zowel in de voortuin als in de achtertuin de gazon terug te kortwieken. Hopelijk is er volgende week niet alle dagen werk voor de repats zodat ik nog wat tijd heb om mijn lijstje van dingen die moeten gedaan worden, in te korten. Nu ga ik slapen, ik ben al de hele dag moe en loop maar te gapen. Zelfs in het zwembad kreeg ik een slok water binnen bij het geeuwen. Dus tijd om naar dromenland te vertrekken,