Mijn verlof zit er bijna op. Maandagavond begin ik terug in UZA. Vandaag heb ik ook gewerkt trouwens maar dat was een bijstand in Mechelen en ja, extra shiften buiten UZA, da's voor mij niet werken,da's hobby. De bijstand vandaag was op Sante Locale, da's een familiedag van De Voorzorg, de socialistische mutualiteit. Voorbije week ben ik eindelijk in Noord Frankrijk geraakt, Cap Blanc Nez. Op de foto kan je zien dat het er wel zonning was maar helaas sloeg het weer nogal snel om. Ik heb een serieus stuk gewandeld, van bovenaan de kaap tot helemaal naar het strand en terug. Het afdalen ging vlot maar het terugkomen was in een paar etappes. Pfff . Best vermoeiend hoor. Maar ik ben wel blij dat ik het gezien heb, het was er echt mooi. En ik kom er vast en zeker nog eens terug. Gisteren was ik op een jumping in Zandhoven, daar kan je aan de zijkant ook foto's van terugvinden. Aan de andere kant vind je nog extra foto's van Frankrijk. Veel kijkgenot!
Robbedoes heeft het nog niet begrepen op Mokka. Jammer maar niet getreurd. De kooi die voor Mokka gekocht heb, was normaal naderhand een cadeau geweest voor Sabrina. Zij had al laten horen dat ze wel een konijntje in huis wilde nemen. Nu krijgt ze bij de kooi ook Mokka bij. Zaterdag toen Sabrina hier was hab ik ze dat ook verteld en ze was er duidelijk heel blij mee. Op de foto kan je zien dat die twee trouwens dikke vrienden zijn. Ik ben er nu al van overtuigd dat Mokka het erg goed naar haar zin zal hebben! Sabrina is een eche dierenvriend en het zal Mokka aan niets te kort komen. Nog een paar weekjes en Mokka verhuist een verdiepje hoger.
Ik ben sinds gisterenavond weer terug van Polen. Mijn reisje was een fijne ervaring. Niet dat ik Polen zelf zó geweldig vind maar ik heb toch een beetje de sfeer van het land kunnen opsnuiven. Je merkt dat het land aan een gigantische opbouw bezig is maar dat ze toch nog een lange weg af te leggen hebben. Wat zeker en vast mag gezegd worden is dat het wel een proper land is. De taxi, het ziekenhuis, ons hotel, de luchthaven, het is allemaal opvallend proper. We zijn niet in Warschau zelf gebleven maar ruim 100km verder in Radom. Na aankomst eerst onze patiënt gaan opzoeken en dan naar het hotel. Gelukkig hebben we daar nog eten gekregen want voor de rest was de buurt daar doods. Omdat de taxichauffeur het ziekenhuis niet wist zijn en eerst aan het verkeerde ziekenhuis aankwam hebben we wel wat tijd verloren en was het laat natuurlijk eer we in ons hotel waren. Gisterenmorgend werden we daar ook terug opgepikt om 10u. Geen tijd dus om zelf nog even buiten het hotel een wandelingetje te maken. Bij het terugkeren ging het alarm van de scanner af op de luchthaven toen ik er door liep. Gevolg dat zo'n Poolse vrouw iets begon te mompelen. Bleek dat ik mijn schoenen moest uitdoen en op de band zetten. Dat heb ik dan ook maar gedaan. Toen ik weer door de scanner liep was er de tweede geen alarm meer. Intussen stond mijn collega uit te leggen dan de verpleegtas van Ambuce niet mee in de bagageruimte mag en dus als handbagage mee op het vliegtuig moet. Probleem is echter dat er scharen inzitten en infuzen met een inhoud van meer dan 100ml. En dat vindt de douane uiteraard een probleem. Al die tijd stond ik echter wel op mijn sokken te wachten want de band was stilgelegd omdat ze de verpleegtas wilden controleren. Intussen was onze patiënt al onderweg naar de gate maar omdat die iets of wat gedesoriënteerd was, mocht die eigenlijk niet alleen blijven. Da's ook de reden waarom ik mee ben gegaan om de patiënt in het oog te houden als de verpleegkundige even bezet is. Tom zijn tas werd goedgekeurd, ik kreeg mijn schoenen terug en onze patiënt was netjes op een stoel gaan zitten wachten op ons. Gelukkig maar! Rond 8u gisterenavond was ik terug thuis maar wel moe. Het is dan ook niet zo erg laat geworden eer ik in mijn bed lag. Nu ben ik wel terug uitgeslapen, het wordt een rustig dagje. Ik heb wel een en ander te doen maar ik ben niet van plan me ergens voor af te jagen, 't is verlof nu!
. Best vermoeiend hoor. Maar ik ben wel blij dat ik het gezien heb, het was er echt mooi. En ik kom er vast en zeker nog eens terug.
