Een rustig weekje tot hiertoe. Maandagnacht heb ik voor het eerst in de drie weken dat ik in UZA sta een kalm nachtje gehad. 's Avonds een ritje en 's morgens om 8.30u maar eerst het volgende. Het heeft me wel deugd gedaan. Overdag hebben we het ook niet zo druk gehad maar wel regelmatig bezig, zo heb ik het graag. Dat je de tijd hebt tussen twee ritten om je administratie af te werken, de auto aan te vullen, even iets drinken en dan te vertrekken naar het volgende ritje. Maar zo werkt de dringende hulpverlening nu eenmaal niet, gelukkig maar voor onze patiënten. Stel het je eens voor: "even geduld mevrouw of meneer, de ambulanciers hebben net een kwartiertje pauze" Voor wie op de ziekenwagen staat te wachten duren alle minuten al te lang. Maar we kunnen er ook niets aan doen natuurlijk, als de ziekenwagen in een bepaalde sector buiten is moet de ziekenwagen van verder komen en dan kan het al wel eens wat langer duren, of als het verkeer vast staat en je moeilijk door geraakt, dan verlies je ook kostbare tijd. Maar gelukkig vallen de meeste ritten goed mee en weten de meeste chauffeurs goed hoe ze moeten reageren als er een priortair voertuig aankomt. Voor diegenen die het niet goed weten: probeer om een extra rijvak te maken, daarmee wil ik zeggen; de mensen die op het linkse vak staan moeten proberen uit te wijken naar links en die aan de rechtste kant moeten dat dan proberen naar rechts. Soms zien we dat mensen van het linkse vak dan proberen van heel hun vak vrij te maken en mee naar rechts gaan. Ongetwijfeld goed bedoeld maar op die manier zet je het hele verkeer strop. Probeer ook niet te paniekeren en ineens op de rem te gaan staan, want ja, zo geraken we ook niet voorbij uiteraard. In ieder geval bedankt aan iedereen die er in de toekomst rekening mee wil houden. Aan de collega-hulpverleners zou ik zeggen, als jullie het niet eens zijn, opmerkingen zijn welkom Gisteren was ik thuis en ook 's avonds moest ik niet gaan werken. Er stonden reeds twee vrijwilligers op de lijst, dus heb ik vannacht in mijn eigen bed geslapen. Andere kant van de medaille is natuurlijk dat ik vanmorgend moest opstaan om te gaan werken. Uitslapen is er zowiezo niet bij, in de straat achter mij zijn ze aan het bouwen en de heren bouwvakkers zijn vanmorgen al om 6u begonnen. Ik had nog de hoop van in UZA op de zetel even terug te gaan liggen maar we hebben voor de middag 6 ritten gehad. En nu dat ik klaar wakker ben, is 't stil gevallen Gisteren ben ik schoenen gaan kopen en zoals het de meeste vrouwen vergaat ben ik met schoenen en een nieuwe blouse thuis gekomen . Daarna ben ik nog langsgegaan bij mijn ouders. Hoewel ik eigenlijk maar even zou blijven, heb ik er mee gegeten en het was na 16u eer ik er weer weg was. Dan ben ik nog op bezoek geweest bij mijn schoonzus die nog in het ziekenhuis ligt. Om ze wat bezigheid te schenken, had ik een cadeautje bij met denksportboekjes. Zo kan ze de tijd wat verdrijven, want zelfs wanneer ze naar huis zou mogen, zal ze nog heel veel moeten rusten en platliggen. (en lekker bediend worden door Filip). Ik wens ze in ieder geval veel succes met het verdere verloop van de zwangerschap. Oh ja, we mogen nog niet weten wat het geslacht van de baby is maar ik gok op een jongen.
Gisterenavond was ik begonnen aan een nieuw bericht en het was al een heel verslag geworden toen de 100 telefoon rinkelde (ik had nacht in Wijnegem) We mochten vertrekken voor een verkeersongeval. Ik wilde nog snel mijn bericht opslaan maar dat is dus misgelopen, heel de tekst weg. Daarom dat ik er nu in alle rust thuis terug aan begin. De voorbije week was een rustig weekje waarin niet erg veel speciaals gebeurd is. Ik ben twee dagen secundair gaan rijden met Sarina, dat was wel leuk, de andere dagen had ik dag of nacht in UZA. Zaterdag heb ik nog een extra shiftje bijgedaan in UZA, een typische zaterdagnacht waarin "zat Antwerpen" weer op z'n best was. We zijn 3 keer moeten opstaan voor zatten. Niet dat ik het erg vind van ritten te doen maar toch liever ritten waar ik wat meer kan betekenen dan alleen maar chauffeur te zijn naar de spoedgevallen waar de heren dan hun roes kunnen uitslapen. Gisteren ben ik, net voor ik naar Wijnegem vertrok, nog even langs geweest in het ziekenhuis van Deurne, mijn schoonzus Arina (de vriendin van mijn broer Filip) is opgenomen omdat ze al wat contracties had. Normaal wordt de kleine maar tegen einde mei verwacht, dus nog 11 weken te gaan. Ze is ter observatie opgenomen, nu duimen dat het allemaal snel in orde komt. Veel rusten en nog veel meer platliggen. Gelukkig is Filip deze week thuis, dan kan hij gemakkelijk alles regelen en moet hij niet 's avonds na het werk nog vanalles doen. Vanavond sta ik weer voor 24u in UZA, hopelijk wordt het een rustig nachtje want dat heb ik nog niet kunnen meemaken in UZA, maar we blijven hopen hé Ik heb net mijn nieuwe (tweedehandse) bureau ineengezet. Zoals je eerder kon lezen was ik die bij Filip gaan afhalen. Diegenen die mij goed kennen, hebben al wel door dat de planken dan ook maar net uit mijn auto zijn. maar uitsel is geen afstel. Hij staat er!!!
Voor wie op de ziekenwagen staat te wachten duren alle minuten al te lang. Maar we kunnen er ook niets aan doen natuurlijk, als de ziekenwagen in een bepaalde sector buiten is moet de ziekenwagen van verder komen en dan kan het al wel eens wat langer duren, of als het verkeer vast staat en je moeilijk door geraakt, dan verlies je ook kostbare tijd. Maar gelukkig vallen de meeste ritten goed mee en weten de meeste chauffeurs goed hoe ze moeten reageren als er een priortair voertuig aankomt. Voor diegenen die het niet goed weten: probeer om een extra rijvak te maken, daarmee wil ik zeggen; de mensen die op het linkse vak staan moeten proberen uit te wijken naar links en die aan de rechtste kant moeten dat dan proberen naar rechts. Soms zien we dat mensen van het linkse vak dan proberen van heel hun vak vrij te maken en mee naar rechts gaan. Ongetwijfeld goed bedoeld maar op die manier zet je het hele verkeer strop. Probeer ook niet te paniekeren en ineens op de rem te gaan staan, want ja, zo geraken we ook niet voorbij uiteraard. In ieder geval bedankt aan iedereen die er in de toekomst rekening mee wil houden.
Ik had nog de hoop van in UZA op de zetel even terug te gaan liggen maar we hebben voor de middag 6 ritten gehad. En nu dat ik klaar wakker ben, is 't stil gevallen 
