Het is gelukt! Zoals gepland ben ik vrijdag iets gaan eten met Eva. Rond 11u was ik bij haar aangekomen in 's Gravenwezel en na een gezellige babbel zijn we dan naar het shopping center van Wijnegem gereden. Het gemakkelijke was dat ik daar dan ineens kon gaan zien voor een nieuwe gsm. Mijn (ondertussen) vorige toestel bleef vaak haperen als ik berichtjes wilde typen en viel af en toe vanzelf uit. Niet adt die gsm al zo oud was, want die valt nog onder garantie maar "ordelijk" zoals ik ben, kan die papieren natuurlijk niet meer vinden. Ik had nog een aantals cadeaucheques en zodoend moest ik maar 40 opleggen. Da's nog een meevaller. Na die aankoop is Eva ook nog even een winkel binnen geweest voor wat kleren en dan zijn we iets gaan eten. Uiteraard dat dat ook gezellig was Vrijdagavond ben ik terug naar UZA gegaan voor 24u en het eerste deel daarvan was behoorlijk druk, tegen half 10 's morgens hadden we al 8 ritten gedaan. Niet erg veel geslapen dus In de namiddag hebben we dan nog 1 ritje gedaan. Andersom was het beter geweest natuurlijk, 's nacht goed kunnen slapen en overdag veel werken maar daar heb je natuurlijk de hand niet in wanneer mensen ziek worden. Vanmorgend was ik al vroeg wakker, om 7u! Maar alleen maar omdat ik terug naar UZA moest. Ik heb een extra shift aangenomen en dan doe ik aansluitend mijn 24u als vaste. Ben vanmorgend al een keer buiten geweest voor een rit naar Aartselaar. Als het rustig blijft ga ik vannamiddag nog even een dutje doen, kwestie van er tegen te kunnen voor de komende nacht. Nu ga ik eerst op "strooptocht" voor eten. Want als je vroeg opstaat, heb je natuurlijk vroeger honger hé
Zoals eerder gemeld ben ik dus zondag naar Hoboken gereden om bij mijn zus een salontafel op te halen. Ik was nog maar net binnen en ik kreeg al de vraag van niet te snel terug te vertellen. Axana was op de hoogte dat ik langs kwam en wilde me zeker gezien hebben. Joeri was haar net uit haar bed gaan halen na haar middagslaapje. Toen ze beneden binnenkwam was ze blij van me te zien maar dat was ook wederzijds hoor. Ik heb een hele hoop knuffels mogen aanschouwen en samen hebben een paar boekjes bekeken. Ik kon ook zelf ontdekken dat ze al tot 10 kan tellen en al heel veel kleuren kent en dat voor een kleuter van 32 maanden! Maandag was ik in de dag nog thuis en zou ik op Ambuce het programma Ambit gaan aanleren. Toen ik aanwam was Danny van de administratie buiten voor een rit voor de 100. Ik ben dan maar gaan buurten bij Eva van de dienst personeel. Daar schiet ik heel goed mee op en we hebben dan ook goed gebabbeld. Tegen dat Danny terug was, was het intussen een uur verder en vond ik het al te laat geworden om nog mee te gaan. De bedoeling was immers om aansluitend bonnetjes van de ziekenwagen UZA in te tikken omdat daar Ambit niet meer op de PC staat. Nadat ik vertrokken ben bij Ambuce ben ik met een omweg via Merksem naar Duffel gereden om mijn auto te laten wassen. Papa is ineens meegereden met zijn auto, want die was ook aan een wasbeurt toe (de auto hé ) Misschien vragen jullie zich af waarom ik helemaal naar Duffel rijd om mijn auto te laten wassen, wel, een beetje uit luiheid. Op de grens met St Katelijne Waver is er een hand-carwash waar drie Pakistani werken en voor 15 wordt de auto daar van binnen en buiten gekuist. En het resultaat is echt de moeite. Misschien is er in de buurt van Berchem ook wel zoiets maar ik ben gewoon van ginder te gaan uit de tijd dat ik nog in Duffel woonde. Maandag avond had ik dan nacht in UZA, samen met Tom. Ik heb zelf nog mee gezocht naar een collega want om 17.30u was er nog steeds niemand om mee de nacht te doen. Hoewel Tom al 4 keer telefoon had gekregen heb ik hem toch kunnen overtuigen met de belofte dat hij zeker en vast op tijd zou afgelost worden 's morgens want hij moest naar school. Het is een rustig nachtje geweest qua ritten, twee keer buiten. Maar we hebben wel ons werk gehad met het nakijken en aanvullen van de ziekenwagen. We zijn er meer dan 2,5u mee bezig geweest maar het is belangrijk dat de ziekenwagen in orde is. Dinsdag had ik ook nog aansluitend de dagshift en was het weer zo rustig. 's Middags heb ik een klinitransport gedaan van UZA naar VUBJette en 's avonds rond 18u was er nog een 100ritje. Ik heb wel twee keer bezoek gekregen in UZA. Sarina was voor de middag even langs gekomen toen ze een patiënt waren komen afzetten. Ik moet toegeven dat ik ze wel mis hoor en dat het fijn is dat ze langs komt. In de namiddag is Sabrina ook nog even langs geweest en zo gaat de dag wat beter vooruit hé. Gisteren (woensdag) was ik thuis, en ben ik naar de bank geweest. Ik had al een paar dagen achtereen gezien op Centea-online (online banking van Centeabank) dat ik nog steeds geen loon had gekregen. Ik had voordien al met mijn baas gebeld maar die verzekerde mij dat het zeker en vast gestort was. De service van Centea online wordt gewijzigd door in de toekomst in te loggen met een kaartlezer en bankkaart en de oude methode zou nog een half jaar te gebruiken zijn. Nu blijkt dat die periode van een half jaar nog wel loopt maar dat de verrichtingen al gearchiveerd zijn. Ik kan dus enkel zien wat er gebeurd is tot en met 14 februari. Mijn loon was dus wel degelijk gestord maar ik kon dat niet zien verschijnen. Nu is het wachten op een bankkaart die ik dan maar ineens besteld heb. De kaartlezer had ik al in de bus gekregen maar een bankkaart heb ik tot nu toe nog niet. Nog even geduld dus. Ik ben ook nog langsgeweest bij Filip, hij had nog een bureau staan die hij moet wegdoen. Plaats ruimen voor babyspullen hé Ik dacht eerst dat ik er niet voldoende plaats voor zou hebben maar ik heb het intussen nagemeten en nu is het alleen nog kwestie van de platen uit mijn auto te halen en terug ineen te zetten. Tweemaal meubeltjes gekregen op nog geen week tijd, vandaar ook de titel kringloop Normaal moest ik gisterenavond weer terug naar UZA maar omdat er al iemand op de lijst stond, was ik thuis en doe ik vanavond nacht in Wijnegem. Gisterenavond kreeg ik triestig nieuws van Nynke, haar konijntje is gisterenavond overleden. Ze had zelf de pijnlijke beslissing moeten nemen van het te laten inslapen. Ik wil ze dan via mijn blog nog veel sterkte wensen. Ik weet nog heel goed hoeveel verdriet ik heb gehad toen een van mijn konijntjes (in Duffel nog) gestorven was.
Vanmorgend ben ik dan wel mijn dagshift begonnen en omdat het alweer zo rustig is heb ik tijd om mijn blog wat aan te vullen. Vanmorgend om half 8, net aan het begin van mijn shift moesten we naar Duffel, op twee straten van het ziekenhuis af maar de eigen wagen was weg naar Kessel en mochten wij buiten onze sector. Bij die rit is het voorlopig gebleven, dus ik hoop dat er toch wat telefoontjes komen voor ritjes, jammer voor de zieken en gekwetsten maar iedere collega begrijpt vast wel wat ik er mee bedoel. Morgen ga ik samen met Eva lunchen, we hebben al zo vaak geprobeerd om af te spreken en hopelijk gaat het deze keer door.
Ik had deze week op televisie gehoord dat er zaterdagavond een maansverduistering zou zijn. Voor de slimmerikken die nu denken dat ik toch geen televisie heb; het was tijdens mijn shift in het UZA dat ik het gezien heb Oorspronkelijk was ik van plan van met de auto ergens heen te rijden waar weinig bebouwing is maar ik had voordien gezien dat ik in mijn tuin ook de maan zou kunnen volgen. Veel gemakkelijker natuurlijk! Dan kon ik af en toe terug naar binnen want de volledige cyclus van de maansverduistering duurde zo'n twee uur. Ik heb ze gevolgd tot dat de verduistering compleet was en het eerste sikkeltje licht terug verscheen en dan ben ik terug naar binnen gegaan om de foto's te bekijken en het hele verschijnsel terug te kunnen aanschouwen. Ik had 120 foto's getrokken maar daar heb ik er maar +- 15 van overgehouden. Heel veel foto's zijn niet gelukt omdat het beeld niet lang genoeg stil gehouden wordt. Maar van de foto's die wel gelukt zijn, heb ik er enkele toegevoegd aan mijn blog. Dan kunnen jullie ook (terug?) meegenieten.
Gisteren ben ik, zoals eerder gezegd, terug een dagje secundair gaan rijden. En net als anders was het ook gisteren een leuke dag. Ik was wel wat moe, omdat ik nacht had gedaan in Wijnegem en ik door de ritten een paar uurtjes minder geslapen heb, maar dat is het risico natuurlijk. Rond 17u was ik al terug binnen in Wijnegem en kon ik aan de volgende rit beginnen. Ik had namelijk een repatje aangenomen van Rotterdam naar Markegem. Omdat het twee jaar geleden was dat ik nog op de luchthaven van Rotterdam was geweest had ik min of meer er op gerekend van de GPS van de ziekenwagen te kunnen gebruiken maar ja, dan moet die wel werken natuurlijk Mijn colllega was vorige week zaterdag voor de eerste keer naar Rotterdam geweest maar ook met een GPS en dan let je minder op de weg natuurlijk maar dankzij zijn goeie geheugen hebben we het toch vanzelf gevonden. Ook de rit met patiënt is vlotjes verlopen, ipv van Markegem is de bestemming Waregem geworden en dan nog een adres vlakbij de oprit van de autostrade, dus heel gemakkelijk om de weg terug te vinden. Rond half 11 waren we dan al terug in Wijnegem en hoewel ik dan ook niet erg laat in mijn bed ben gekropen heb ik toch geslapen tot 10u vanmorgend. Na de middag heb ik mijn appartement gekuist en daarna heb ik genoten van een half uurtje zonnebank. Morgen wordt het ook een rustig dagje, in de namiddag ga ik even langs bij mijn zus en schoonbroer in Hoboken, zij hebben een nieuw salon besteld en doen hun oude salontafel weg. Omdat die nog mooi is en ik ze wel graag zie, mag ik ze hebben. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het vergeten was dat ik die tafel moest gaan ophalen maar na dat Karine me er de voorbije week aan herinnerde hebben we dus afgesproken dat ik die morgen ga ophalen. Maandag moet ik pas 's avonds gaan werken maar tijdens de dag ga ik wel naar Ambuce om het programma Ambit aan te leren. Dat is een programma waarin alle ritten die door de ziekenwagen uitgevoerd zijn, geregistreerd worden. Momenteel staat dat programma niet meer op de PC in het UZA en Danny van de administratie vroeg of ik dan in Wijnegem een deel van de ritten wil komen intikken, tegen recupuren uiteraard. Er moeten nog ritten van een hele maand ingevoerd worden maar ik zal wel zien hoever ik geraak, alles wat gedaan is is weeral minder werk voor de dienst facturatie en ik kan nadien weeral wat genieten van extra vrije uren. Mooie deal, niet?
Zoals jullie hebben kunnen lezen ben ik vandaag aan mijn eerste dag begonnen in het UZA. Tot nu toe heb ik al 4 ritjes achter de rug.2 daavan waren klinitransporten, de eerste naar St Jozef in Bornem, de andere naar St Elisabeth te Herentals. Bij die tweede klini heb ik al meteen brokken gemaakt Toen we van intensieve zorgen terug naar de auto gingen ben ik met de monitor achter de deurlijst blijven haken en is er een stuk afgebroken van de monitor. De monitor is nu in herstelling, hopelijk is het snel in orde. Het etentje gisteren was heel erg gezellig en Nynke en Liesbeth werden terecht door Annik figuurlijk in de bloemetjes gezet. Rond 23u was ik terug thuis en dan ben ik maar ineens gaan slapen. Morgen ga ik dan nog een dagje secundair rijden met Sarina. Hopelijk wordt het dan niet té laat want 's avonds moet ik al terug naar UZA. Donderdagavond heb ik ook nacht in UZA en vrijdag staat er al iemand anders op de lijst in mijn plaats. Ik zal dan die dag ook maar secundair gaan rijden, kwestie van wel aan mijn shiften te komen.In totaal kom ik in maart 3 dagshiften en twee nachten te kort. De nachten zijn geen probleem want ik kan nog twee donderdagen in Wijnegem doen deze maand. Voor de maand april is alles wel in orde. Als ik er echt op sta dan kan ik mijn shiften wel zelf doen maar ik vind het zelf vervelend om vrijwilligers terug van de lijst te moeten halen. Uiteindelijk heb je ze nodig om je lijst op te vullen en is het dankzij hun dat je als vaste ook in verlof kunt gaan. Bovendien heb ik er geen probleem mee om tussendoor een keertje secundair te rijden. En zeker niet met Sarina. Het klikt goed tussen ons en ik heb er me de voorbije weken heel erg goed mee geamuseerd, ik heb dikwijls met de tranen in mijn ogen gezeten van het lachen. Ik ben er van overtuigd dat ik ze nog ga missen. Gisteren was volgens de statistieken van mijn blog de dag met het meeste aantal unieke bezoekers, 15 verschillende mensen zijn gisteren eens komen kijken. Voor wie graag meer statistieken leest: www.bloggen.be/chrisdh77/statistieken
Dit weekend is het op Ambuce allemaal gipsvluchten waar het om draait. Net als alle voorgaande jaren is het laatste weekend van krokus het drukste weekend van het jaar. Er komen dan op één dag tijd verschillende vluchten aan met gekwetste skiërs en die moeten dan van de vlieghaven naar huis of naar een ziekenhuis gebracht worden. Onnodig te zeggen dat dit heel wat organisatie vraagt en ook een extra inzet van alle vrijwilligers bij Ambuce. Zonder hen krijg je het ook niet opgelost. Het is trouwens al de hele voorbije week druk geweest voor de repats. Donderdag had ik nacht in Wijnegem op de 100 maar omwille van de drukte heb ik Katty, de nachtdispatchster tot kwart voor een mee geholpen met verschillende dossiers. Aan- en afmelden van dossiers, prijsberekeningen, personeel opbellen, ... het vergt heel wat tijd en als ze het alleen had moeten doen was het toch enkele uren later geweest voor ze had kunnen gaan slapen. Vrijdag ben ik na mijn secundair dagje nog mee gaan helpen tot laat in de avond en gisteren was ik om 9u alweer in Wijnegem.Om 13u30 had ik zelf een repat, van luchthaven Deurne naar Oostende, samen met Tom. Hij had aansluitend ook nog een rit maar dan met zijn neef Tim, die jobstudent is bij Ambuce. Zij moesten hun patiënt gaan halen in Rotterdam op de luchthaven. Ik heb na mijn rit van Oostende met een andere collega nog een dringende transfert gedaan van Middelheimziekenhuis in Antwerpen naar St Luc in Woluwe. Rond 20u was ik dan weer in Wijnegem. Vannamiddag is er pas om half drie afgesproken voor de "opkuis". Dat houdt in dat alle wagens terug moeten gecontroleerd worden en indien nodig terug in orde gebracht, lakens en dekens verschonen en aanvullen zodat het vast personeel maandag hun vaste wagen proper en ordelijk terug krijgen. Vanavond gaan we nog eten in Wommelgem om het weekend af te sluiten en dan start ik vanaf morgen (terug) in het UZA. Normaal had ik vanavond mijn eerste shift gedaan maar door het drukke weekend heb ik Alexander gevraagd om vervanging te zoeken. Dinsdag ga ik nog een dag secundair rijden en dan 's avonds voor 24u naar UZA. En vanaf dan is het om de andere dag dat ik ga werken. 's Avonds begin ik dan aan 24u en dan ben ik 24u terug thuis. Per 14 dagen doe ik 6 keer 24 en dus ben ik om de twee weken drie dagen achter elkaar thuis. Het voordeel van 's avonds aan je shift te beginnen is dat je 's morgens niet moet opstaan om te gaan werken want je bent al op je werk, als je een drukke nacht hebt gehad blijf je wat langer liggen en als je 's avonds naar huis gaat kan je vanalles doen want de dag nadien kan je thuis uitslapen. Ik ga ook de kans krijgen om terug regelmatig te gaan zwemmen want de voorbije week ben ik maar twee keer in het zwembad geweest en daarvoor was het dan twee weken geleden. Hopelijk houd ik nog tijd over om af en toe iets op mijn blog achter te laten
Vandaag was ik vroeg thuis, om 13u al. We waren vanmorgend al vroeg begonnen, om 5u en het is dan wel leuk om vroeg te mogen stoppen. Na het werk ben ik me thuis komen omkleden en ben ik naar het Wijnegem shopping center gegaan om in de fnac een slot te gaan kopen voor mijn laptop. Dan kan ik die meenemen tijdens mijn shiften in het UZA en staat die toch een beetje veiliger. Na het winkelen (dat zoals gewoonlijk bij mij van korte duur is) ben ik thuis wat foto's beginnen nemen van de tuin, of meer bepaald van de vogels en mijn konijntjes. Het is bij fotografie vaak lang wachten op een mooi plaatje maar het was voor mij wel de moeite waard, Ik heb een paar leuke foto's genomen van mijn konijntjes en dan nog enkele van een meesje dat aan het vogelhuisje zit. Voor diegenen die nog nooit het konijnenhok gezien hebben, het is een heel stuk groter dan het lijkt op de foto. Het is een ren van 3 op 3 meter met daarin twee hokken, een groot waar de konijnen hun hol onder hebben en dan nog een klein hokje waar ze vaak in of op zitten en dat hokje is hetgene dat je op de foto's ziet. Ik heb de foto's hiernaast bijgeplaatst.
Vannamiddag ben ik gaan zwemmen met mijn nichtje Lore en ze heeft haar eerste zwembrevet gehaald, dat van 25m. Proficiat Loreke!!!! Dikke kus van tante Chris
Vanmorgen ben ik begonnen aan 24u in UZA. Dat maakt dat ik tijd heb om hier nog eens wat te schrijven. Ik ben intussen terug genezen. Enkel nog een beetje last van een hoest maar het is al hard verminderd. Doordat ik bij mijn griep ook een ontsteking had van mijn luchtpijp ben ik intussen al twee weken niet meer gaan zwemmen. En ik mis het wel. Maandag ben ik thuis en dan ga ik terug naar het zwembad. Maar echt veel baantjes zwemmen zal er niet bijzijn want ik neem mijn nichtje Lore mee. Ze is vorig jaar ook een paar keer meegeweest naar het zwembad om haar brevet te halen maar dat is tot hiertoe niet gelukt. De eerste keer omdat ze de 25m niet kon uitzwemmen en de keer nadien, toen ze het wel drie keer gehaald heeft, vond de redster dat haar schoolslag toch nog niet helemaal perfect was. Onzin in mijn ogen om omwille van die reden geen brevet uit te reiken want op de voorwaarden van het 25m-brevet staat dat je zelf de zwemslag mag kiezen en bovendien werkt het demotiverend, want Lore was toen heel teleurgesteld en vond zwemmen niet meer leuk. Maar nu gaan we het toch nog eens terug maar dan in een ander zwembad. Hopelijk krijgt ze haar brevet deze keer wel. Vorige week vrijdag was ik mee gaan eten met de dispatching, het was echt gezellig maar omdat ik ziek was heeft het eten niet allemaal gesmaakt en heb ik echt weinig gegeten maar we hebben de recepten meegekregen (het was een workshop koken) dus ik kan alles thuis zelf nog eens maken. Voorbije week heb ik secundair gereden en de komende week ga ik da ook nog doen en daarna mag ik terug als vaste naar het UZA. Sabrina heeft haar ontslag gegeven bij ambuce en gaat als brancardier werken op de spoed van Stuivenberg en zodoende komt er een plaatsje vrij in UZA vanaf 26 februari. Gisteren heb ik samen met mama in de voortuin gewerkt, de rozen die in de tuin stonden hebben we uitgespit en naar het containerpark gebracht. Het waren nog gezonde struiken maar al zo oud dat de stammen en takken echt dik waren en grote doornen hadden en dat is niet mooi. Daarom dat ik jonge struikjes geplant heb. Ineens het gras afgereden en nog een stuk bijgezaaid. Nog eens terug naar het containerpark en dan mama terug naar huis gebracht. Toen was het ongeveer 16u. Terug thuis ben ik heel lang in bad gegaan, daarna een dvdtje gekeken en gaan slapen. Een rustige avond gehad dus maar dat maakt dat ik er vanmorgen echt goed uitgeraakte We hebben intussen al één ritje gedaan en als het aan mij ligt mogen er nog veel bijkomen.
Gisteren ben ik mijn met collega naar de opnames van Kinderen van Dewindt gegaan. We zijn om half 3 op Ambuce doorgereden en waren net op tijd op de afgesproken locatie. We hebben een hele tijd voor een brug gestaan, zo gaat dat in de haven en als je daar niet zo bekend bent, riskeer je geen alternatieve wegen natuurlijk. Zoals Nynke ons reeds verwittigd had was het er best wel koud, zo vlak aan het water en dan met de wind erbij, voelt het eens zo koud aan. Gelukkig dat het in de ziekenwagen lekker warm was en dat we binnen koffie en thee konden krijgen. De eerste uren zijn maar héél traag voorbij gegaan, het ging precies niet vooruit. Zo heel af en toe moesten we maar eens iets doen en dan nog banale dingen, zoals voor de ziekenwagen wat rondlopen of een rondje maken met de ziekenwagen. Tegen het einde hadden we wel wat te doen, en dan ging het ook veel beter vooruit natuurlijk. We hebben ook zowel onze maag als onze ogen de kost gegeven. Tijdens het eten (jaja, we zijn niets tekort gekomen) kwamen er verschillende mannen van POZA binnen en daar liep er eentje tussen die aardig om zien was POZA is een onderdeel van de Federale Politie maar zij zijn getraind om gewapende invallen te doen. Helemaal bij de laatste scene vallen zij het kantoor binnen en nemen twee gijzelaars mee en dan was het aan ons om naar de gegijzelde te gaan. Wel leuk om zien hoe zo'n dingen er aan toe gaan als je weet dat het toch allemaal maar fictie is. Oorspronkelijk was er ons gezegd dat het rond middernacht zou gedaan zijn maar dat klopte niet. Het zou 1u worden en omdat het nog wat uitgelopen is was het half 2 eer we op de Scheldelaan zijn vertrokken. Omdat ik normaal om 7u15 moest beginnen en met de griep zit heb ik vannacht aan de nachtdispatcher gemeld dat ik vandaag niet zou komen werken. Ik heb Sarina nog naar huis gebracht en zodoende was het kwart na 3 eer ik thuis was. Na een lekker warm bad ben ik dan in mijn bed gekropen en al goed dat ik niet ben gaan werken want ik voel me vandaag nog even ziek als gisteren. Ik heb trouwens geslapen tot 13u en dan nog eens van 14 tot 15u. Straks naar de huisarts voor een ziektebriefje want verder kan je aan griep toch niets doen. Veel rusten en goed drinken. Morgen en vrijdag heb ik zowiezo recup. Morgen heb ik nacht in Wijnegem en normaal gezien ga ik die ook wel doen. En vrijdagavond ga ik mee eten met dispatching. Dat is cadeautje van de baas omdat Ambuce een aantal maanden eerst stond voor de kwaliteit van vervoer voor ZNA (ZiekenhuisNetwerkAntwerpen) en omdat het ook nog mijn verdienste was dat we daar goed gescoord hebben, mag ik nog mee. Als ik daarna niet te moe ben, ga ik nog naar de "nacht van de verpleegkunde", een fuif in zaal stuurboord maar dat zal er van af hangen hoe ik mij voel. Het is niet dat ik me stokoud voel maar ik merk toch dat ik meer dan een nachtje slaap nodig heb om te recuperen van een avondje stappen
Mijn 8e dag op rij gewerkt en nog 2 te gaan. Ik geraak er 's morgens niet meer zo goed uit maar voor de rest valt het eigenlijk goed mee. Eenmaal ik uit mijn bed ben geraak ik wel op gang De voorbije week heb ik gewoon secundair gereden zonder al te spectaculaire dingen maar zo gaat dat nu eenmaal. Ik amuseer me nog steeds en dat is het belangrijkste. Donderdag had ik samen met Nynke nacht in Wijnegem en dan hebben we wel een leuk ritje gedaan. Om10 na 4 moesten we vertrekken voor een spoedbevalling. Toen we aankwamen bleek dat de mama reeds bevallen was en wel van een tweeling! Het strafste van alles was dat de mama zelf niet wist dat ze zwanger was! Ongelooflijk toch. Nynke en ik alletwee een baby in onze armen en de arts en verpleegkundige van de MUG hebben al het materiaal gedragen. Eerlijk verdeeld hé Gisteren ben ik met Sarina naar Parijs gereden, ipv van een dagje secundair hebben we een repatje gekregen van de luchthaven van Charles de Gaulles naar Brussel. Wel héél vroeg opstaan, om half 3 ging de wekker al. Iets voor 9 moesten we in Parijs zijn en al een geluk dat de aanrijtijd ruim gerekend wordt want door de mist hebben we wel wat tijd verloren. Op sommige stukken autostrade in Frankrijk was het zicht nog minder dan 50 meter. Maar we hebben het goed gevonden én we waren op tijd. Op de luchthaven zelf hebben we wel wat moeten zoeken maar dankzij de hulp van een vriendelijke politieman zijn we geraakt waar we moesten zijn. Morgen hebben Sarina en ik weer een speciaal dagje. We moeten pas na de middag op Ambuce zijn en tegen half 4 moeten we ergens op de Scheldelaan (midden in de haven) zijn voor opnames van Kinderen van Dewindt. Ik zal me maar goed warm aankleden want vorige keer is Nynke daar geweest en blijkbaar waait het daar nogal fel. Woensdag doen we dan ons laatste dagje secundair voor deze week en dan is het pas maandag eer we weer terug moeten komen. Ikzelf heb donderdag nog nacht 100 in wijnegem maar da's voor mij niet werken hé En voor de rest veel slapen, denk ik, heb wat in te halen
Het is heel lang geleden dat ik hier nog iets geschreven heb, dus hoog tijd om jullie op de hoogte te houden. Ik ben intussen al aan mijn 5e week secundair rijden begonnen en ik moet toegeven dat ik het eigenlijk wel graag doe, nu ja momenteel toch nog. Ik weet wel dat dat nog rap kan veranderen maar op dit moment doe ik het wel graag. Ik begin alle dagen vroeg maar in het algemeen heb ik dan ook op een redelijk uur gedaan en heb ik bijgevolg nog iets aan mijn dag. Sommige dagen kan ik dan nog gaan zwemmen, daar ben ik wel blij om. Zondag heb ik 60 baantjes gezwommen op een uur tijd, niet slecht hé. Maar meestal zijn het 50 baantjes. Als ik een paar dagen niet in het zwembad geraak mis ik het zwemmen wel. Het is voor mij een goede ontspanning en ik geniet er echt van. In de voorbije weken zijn er ondertussen ook al twee jarig geweest, de 14e was mama jarig (hou het stil maar ze werd er 61 ) en de 18e werd nichtje Eline al 5 jaar! Dat zijn we de 21e dan ook gaan vieren in OLV Waver. Zaterdag ben ik met Sabrina en Nynke gaan eten in het Wokpaleis en zoals altijd heeft het me weer goed gesmaakt! Ik ben er nog een heleboel bekenden tegengekomen, een aantal collega's en nog oude bekenden van de duikclub waar ik vroeger lid van was. We hebben afgesproken van elke maand iets te doen met ons drietjes en de eerste gelegenheid zit er op. Voor februari moeten we nog een datum afspreken maar dan komen Sabrina en Nynke naar mij thuis en eten we hier, maar het zal er niet minder gezellig voor zijn. Zondag ben ik gaan wandelen, eerst in Hoboken en daarna in het Peerdsbos in Schoten/Brasschaat omdat Sabrina daar met haar mama was gaan wandelen. Gisteren ging ik normaal 's avonds naar de bijscholing in Stuivenberg voor een leswissel, ik heb nog steeds 3 uurtjes tekort. Maar we waren al 45 minuten te laat en toen we voor de deur van het auditorium stonden dierven we geen een van de twee binnen gaan (stelletje helden hé). We zijn dan maar langs de spoedgevallen gegaan voor en babbeltje te doen. We waren er een kwartiertje ongeveer toen we hoorden oproepen dat er een collega zwaargewond was na een ongeval op de Noordersingel in Borgerhout. We zijn dan ook blijven wachten tot hij binnengebracht werd. Omdat hij momenteel op intensieve ligt zijn we een hele tijd daar gebleven om af te wachten hoe zijn toestand was en ook om Melissa te steunen, die hem zeer goed kent van buiten het werk om. Ik lag dus laat in mijn bed en heb weinig geslapen. Vanmorgen heb ik nog met Melissa gebeld maar veel kunnen ze nog niet zeggen. Omdat het om een collega-ambulancier gaat zijn ze op de intensieve wel iets soepeler qua bezoekuren en mocht zij er vanmorgend nog bij. We kunnen niets anders doen dan duimen en hopen dat het allemaal nog wel meevalt. Maar dat zal de toekomst uitwijzen ...
De eerste werkweek van het jaar zit er op. Ondanks een dipje op dinsdag is het verder wel meegevallen. Dinsdag zat ik wat in de put toen ik thuiskwam maar voor de rest van de week is het wel meegevallen. Ik heb een vaste collega en die valt erg goed mee. Dat is volgens mij al de helft van het succes van de job als het klikt met je collega. Bovendien kent ze goed haar weg en kan ze goed kaartlezen en dat is toch ook aangenaam hé. Het is ook al van pas gekomen dat ze goed de weg weet. Dinsdag moesten we van Kruibeke naar Bornem en daar zou ik zonder haar toch wel achter hebben moeten zoeken. We hebben de hele week ook vroeg mogen stoppen maar dat vind ik niet zo erg. Het is enorm wennen aan het vroege uur om op te staan. Alle dagen liep de wekker af tussen 5 en 6 de voorbije week. Ik heb er wel zelf om gevraagd om vroeg te mogen beginnen, dan heb ik af en toe goed op tijd gedaan en heb ik eens een vrije namiddag. Om te gaan zwemmen bijvoorbeeld. Dat is deze week toch twee keer gelukt. Woensdag moest ik wel al na 45 minuten uit het zwembad, er is een redder in staking en dan zou er vanaf 17u maar één redder zijn en dat is er eentje te weinig. 's Avonds wilde ik terug naar het zwembad voor de eerste training van de duikclub waar ik me graag zou bij aansluiten (www.wilrijkseduikschool.be) maar ik las nog op tijd op hun website dat ze geen training hebben tijdens de schoolvakanties. Maar niet getreurd, dan is het voor volgende woensdag. Ik mag 3 lessen "op proef" komen voor ik beslis of ik lid wil worden. Ik heb al een deel van mijn materiaal van onder het stof gehaald. Toch datgene dat ik nodig heb om in het zwembad te trainen, de rest van mijn materiaal ga ik tegen april, wanneer ik terug in open water zou gaan, eerst eens laten nakijken bij de duikwinkel of alles nog in orde is. Veiligheid boven alles! Donderdag heb ik het bed dat ik van mijn meter heb gekregen ineen gezet, ik heb er mee afgezien (met het bed, niet met mijn meter!). Het bed zelf dat ging nog wel maar er moest ook een plank op waar dan de matras op komt en die was echt zwaar om alleen op z'n plaats te krijgen maar het is gelukt. Het andere bed dat er stond is (uiteraard) afgebroken en staat nu in Ekeren als logeerbed. Vanmiddag ben ik dan een dekbed en een matrasovertrek gaan kopen, ik moet enkel nog een dekbedovertrek hebben maar ik vond niets dat bij de kamer past, dus dat is iets voor later. Gisteren heb ik iets langer moeten werken maar ik mag er niet om klagen, zonder de overuren van gisteren zou ik al uren te weinig gehad hebben. Na het werk heb ik nog een paar boodschappen gedaan en dan het konijnenhok binnen proper gemaakt. Normaal zou ik gisterenavond naar de bijscholing gegaan zijn op Ambuce maar ik verwachtte bezoek en vrienden gaan voor hé. Vanmorgen heb ik dan geslapen tot ongeveer 10u, en dan na een tijdje bijzonder niksen ben ik weer boodschappen gaan doen maar met de auto dit keer. Dan kan ik wat meer meenemen dan met de fiets. Vanavond had ik normaal een repatje van Rotterdam Airport naar St Genesius Rode maar omdat de nachtdispatcher ziek is hebben ze van Ambuce gevraagd of ik nacht wil komen doen. Gisteren hebben ze er ook al voor gebeld maar die nacht heb ik niet aangenomen. Voor vanavond krijg ik dan een dag recup op aanstaande maandag. Zondag heb ik nacht in OLV Middelares in Deurne en het is dan een meevaller dat ik maandag niet moet gaan werken. De komende week sta ik trouwens alle dagen met een andere collega, Sarina moet alleen woensdag komen werken. Dinsdag sta ik in Duffel, wat wil zeggen dat ik 's morgens vanuit het St maartenziekenhuis moet vertrekken en de hele dag in de regio Mechelen zal moeten rijden. Echt laat zal dat niet worden want ik heb om 17u een afspraak met mijn grote baas. Woensdag sta ik dan wel met Sarina, donderdag zal het met Ricardo zijn dat ik de baan opga en vrijdag ga ik secundair rijden met mijn baas, Dirk Christiaen. Het is niet de eerste keer dat we samen staan en het is bovendien wel leuk. 's Avonds is het in Wijnegem nieuwjaarsreceptie en dus wordt het vrijdag ook een kort dagje. Dirk begint nooit voor 9u en zijn broer dr.Christiaen zal er wel voor zorgen dat hij op tijd in terug op de centrale is. Voor mij geen probleem, dan ben ik ook op tijd om mee te vieren
Het is gelukt, Melissa en ik zijn samen gaan eten! Het is het Wokpaleis geworden in Deurne (www.wokpaleis.be). en nadien zijn we nog naar Melissa thuis geweest en nog echt muntthee gedronken mmmmh... Na een tijdje waren Saïd en Rania ook thuis. Toen ik wilde vertrekken was Rania (27 maanden) boos en moest ik terug gaan zitten. Braaf als ik ben, heb ik dan maar geluisterd en kwam ze me toedekken met een dekentje van Nemo. "Chrimsje niet weggaan" Dan kun je toch niet weigeren hé Om 23u ben ik dan uiteindelijk toch vertrokken, tegen de zin van Rania maar ik moest woensdag op tijd opstaan. Woensdag ben ik met de rolwagenbus van Ambuce naar Leuven gereden, mijn meter en nonkel gaan verhuizen en doen een en ander weg. Hun villa is verkocht maar ze hebben nog geen nieuwe woonst. Omdat ze een huis in Ekeren hebben gekocht waar mama en papa gaan wonen, trekken ze voorlopig daar in tot ze in Frankrijk iets gevonden hebben naar hun zin. Al een geluk dat we er op tijd waren want we zijn tweemaal over en weer moeten rijden om alles te kunnen laden. Het meeste moest naar Ekeren maar er was ook een heel deel dat naar het containerpark moest. Daarna zijn we naar de matrassenwinkel gereden waar mijn meter reeds een matras besteld had. Ik heb een bed gekregen van haar, het is al 90 jaar oud dus zonde om het weg te doen. Het bed is 130 cm breed en dat is geen standaardmaat, vandaar dat de matras eerst op maat moest gemaakt worden. Toen ik in Berchem aankwam om het bed al uit te laden en daarna door te rijden naar Ekeren om de rest af te zetten, zag ik dat de buurman weer in mijn tuin was. Om welke reden dan ook, de buren zijn er van overtuigd dat er niet voor mijn konijnen gezorgd wordt. De buurman van het eerste verdiep was een plastiek aan het spannen over het konijnenhok, had een plank gevezen tegen het tuinhuis om de plastiek onder vast te maken en had weer een hoop hooi in het hok gelegd. Toen mama en ik buiten kwamen om te zeggen dat hij uit de tuin moest en dat hij er niets te zoeken heeft, weigerde hij weg te gaan. ik heb dan maar de politie gebeld en een half uurtje later waren die er. Ze hebben de buren aan hun verstand (als ze dat hebben tenminste) gebracht dat ze niet het recht hebben om in zomaar in andermans tuin te komen. De buurman zegt dat hij overtuigd is dat de konijnen in grond kruipen omdat ze kou hebben en dat hij ze daarom extra bescherming wil verschaffen. Iemand al ooit in de natuur een konijnenhol gezien waar een plastiek over getrokken is tegen de regen???? Natuurlijk kruipen de konijnen onder grond, dat doen ze het hele jaar door, ook in de zomer. In ieder geval hoop ik dat het nu voorbij is en dat ik van die moeiallen vanaf ben. Nadat de politie weg was zijn we doorgereden naar Ekeren en dan ben ik de wagen gaan wisselen in Wijnegem, ik moest nog nacht doen in UZA. Het is rustig gebleven tot 22.30u en dan hebben we vier ritten achtereen gedaan, het was half 3 eer we in ons bed lagen. Om half 8 ben ik terug opgestaan om secundair te gaan rijden. Kwestie van er al een beetje aan te wennen voor de komende maanden Donderdag stond ik samen met Nynke, dus dat viel al goed mee. Vrijdag stond ik normaal met Sarina, zij wordt mijn vaste collega tot ik naar een standplaats kan. Maar de eerste dag hadden ze ons al uit elkaar gehaald en stond ik met Glenn, een jobstudent. Het is zeker meegevallen ook al kende ik die jongen niet. Het is omwille van de vakantie dat ze ploegen uiteen halen om de jobstudenten (met minder ervaring) bij vast personeel te zetten. Dus voor volgende week zal ik ook nog moeten afwachten. Vrijdagavond ben ik met Nynke en Sabrina meegeweest naar Clouseau in het Sportpaleis. Nynke had via haar buren kaarten en ze wou heel graag dat ik mee zou gaan. Normaal had ik nacht in het UZA samen met Sabrina maar daar is dan vervanging voor gezocht. Ik had eerst niet veel zin om mee te gaan, Clouseau is niet echt mijn ding, zelfs niet gratis maar ik heb me uiteindelijk wel geamuseerd. Het duurde eventjes maar na een tijdje begon ik wel in de sfeer te geraken. En zeker toen Natalia opkwam als special guest. Echt bangelijk!!! In april komt ze trouwens zelf naar het Sportpaleis en ik ben bij de gelukkigen die kaarten heeft. Want de tickets waren al snel uitverkocht. Gisteren ben ik 's morgens gaan zwemmen in Merksem, het zwembad van Wilrijk is deze week gesloten dus moet ik deze week uitwijken hé. Er zijn nog wel zwembaden dichter bij huis dan Merksem maar ofwel vind ik het daar niet zo proper of ik durf er mijn auto niet met een gerust hart achterlaten. Normaal was ik nadien nog even naar mijn ouders gereden maar tegen dat ik buiten was, was mama naar de kapper, dat had ze me voordien al verteld en dus ben ik maar naar huis gereden. Thuisgekomen heb ik mijn appartement gekuist, dat moet ook af en toe gebeuren hé. 's Avonds ben ik een dvd gaan huren en na de film ben ik gaan slapen. Vanmorgend was ik om 8u30 al wakker en ben ik naar de Delhaize gereden om vlees te kopen. Ik was gisterenavond ook tot daar geweest maar er was zoveel volk dat ik ben teruggekeerd. Vandaag is de supermarkt open tot 15u maar ik stond er om 9u en toen was het gelukkig nog heel rustig in de winkel. Vanavond heb ik nachtdispatching in op Ambuce. Ik geef niet zo om oudjaar en tenslotte moet er iemand het doen hé. Een afscheidscadeautje aan mijn collega's-dispatching. Nynke komt ook mee nacht doen. Zij start in 2007 als jobstudent nachtdispatcher om te kunnen vervangen als een van de vasten in verlof is. Haar opleiding zit er bijna op maar ze moet nog een nachtje volledig meedoen en die doet ze vanavond. Tof toch?! Zit ik niet alleen en kunnen we samen in de keuken gourmetten. Misschien kunnen we vanuit de venster nog wel wat vuurwerk zien? Hopelijk is het na middernacht niet te druk meer en kunnen we nog wat slapen. Ik laat zeker weten hoe het geweest is. Aan iedereen alvast de beste wensen voor 2007! Ik heb al een eerste smsje met wensen ontvangen.
Het is een kalm nachtje geweest. Enkel een paar telefoontjes voor ziekenvervoer en een equipe die rond 4u vertrok voor een repat. Voor de rest heb ik goed kunnen slapen. Ik lag er om 23u al in en ben opgestaan om kwart na 5. Een kwartiertje later vertrekt de eerste taxi en dan ben ik graag uit mijn bed. Ik ben een lichte slaper en op dispatching slaap ik niet zo vast en daarom ben ik thuis toch nog terug in mijn bed gekropen. Ik ben weeral goed bijgeslapen. Mijn dutje begon om 8u en ik heb gelapen tot iets na 12u. Niet slecht hé. Vannamiddag heb ik nog eens afgesproken met Melissa en dan gaan we samen iets eten maar we moeten nog beslissen waar. Benieuwd wat het wordt! Ik heb geen nacht vandaag dus we moeten alvast de klok niet in het oog houden en een uur om thuis te komen heb ik niet
Vrijdagmiddag weer niet bij Melissa geraakt! Ze stuurde me een bericht dat ze nog bij haar nichtje was om te koken en dat ze later ging thuis zijn. Omdat ik 's avonds nog shift ging doen op de ziekenwagen, heb ik voorgesteld om het eventueel uit te stellen. Als er niets tussenkomt gaan we dinsdag dan samen ergens eten. Ik heb dan even naar Sabrina gebeld of ik mocht langskomen. Ik had haar beloofd dat als ik kon, even een bezoekje te brengen. Omdat het niet ver is ben ik er met de fiets naar toe gereden. Maar ik was amper de straat uit dat ik voelde dat mijn achterband nogal plat stond. Ik ben dan toch maar doorgereden maar het is wel vermoeiender. Voor ik bij Sabrina vertrok heb ik mijn band nog kunnen oppompen en het terugrijden ging een stuk vlotter. Ik ben een paar uurtjes bij Sabrina gebleven en we hebben weer heel wat gebabbeld. De mama van Sabrina was ook thuis en haar grootmoeder was ook op bezoek, het was een gezellige namiddag. Rond 17u ben ik dan weer vertrokken, kon ik nog douchen en mijn uniform strijken voor ik vertrok. De 24u op de 100 van Borgerhout zijn zéér rustig verlopen. Op die twee shiften heb ik amper 3 ritjes gedaan en dat is echt weinig voor de ziekenwagen Borgerhout. Om 6u45 hebben we maar ons eerste ritje gedaan. En dan nog in de sector van Stuivenberg. Die hebben wel een drukke nacht gehad want toen wij daar om kwart na 7 terug doorreden naar de standplaats mochten zij buiten voor hun tiende (!) rit na middernacht. Gek toch dat het zo kan verschillen. Om kwart voor 10 en om om half 4 zijn we dan nog een keertje buiten geweest. Ondanks dat is onze shift zeer goed vooruit gegaan, ik had een boek bij en ben nu ongeveer halverwege. En voor de duidelijkheid, ik was nog maar net begonnen aan dat boek Zaterdagavond was een rustig avondje thuis, ik ben in bad geweest en heb daarna naar een DVD gekeken. Gisterenmorgend was ik om 9u wakker en rond 10u stond ik aan het zwembad van Wilrijk. Ik had op de website gezien dat het zwembad open zou zijn tot 13u maar dat klopte dus niet. Toen ik in Doornstraat was stond de kassierster buiten en zij wist me te vertellen dat er geen redders waren en dat ik dus niet in het zwembad mocht. Jammer maar uiteraard niets aan te doen. Ik ben dan maar even terug naar huis gereden en me omgekleed. Daarna groenten gaan kopen aan het rond punt in Wommelgem en dan doorgereden naar Merksem om de soep voor het Kerstdiner te maken. Tegen half 5 waren de laatsten ook gearriveerd.We hebben kerst gevierd met twaalf, mama en papa, mijn zus Ann en schoonbroer Mike met hun twee kids Lore en Eline, mijn zus Karine en schoonbroer Joeri met hun dochtertje Axana, mijn jongste broer Filip en vriendin Arina en ik natuurlijk. We hebben lekker gegeten, cadeautjes uitgedeeld en gekregen en gezellig bij elkaar gezeten en veel gepraat. Rond middernacht ben ik terug naar huis gereden en na een heerlijk warm bad ben ik mijn bed ingekropen. Vandaag wordt een rustig dagje, straks misschien wat gaan wandelen, en vanavond naar Wijnegem om nachtdispatching te gaan doen. Normaal was het een shift voor Sandy maar omdat zij graag Kerst wil gaan vieren bij haar ouders vanavond had ze gevraagd of ik wilde overnemen. Normaal doe ik niet zo graag nachtdispatching maar in dit geval heb ik er geen enkel probleem mee. Bovendien is het weeral een zakcentje extra en dat is altijd meegenomen, zeker met de feestdagen
Gisteren was ik stipt om 16u in Wijnegem. Nynke mocht van de baas op tijd stoppen en dan zijn we samen doorgereden naar de Bordeauxstraat. We waren ruim op tijd op onze afspraak maar dat gaf ons de kans om rustig te wennen.Ook al zouden we niet veel moeten doen, het is toch vreemd voor buitenstaanders om te figureren voor TVopnamens. Toen we nog maar net boven waren beseften we dat we vergeten waren om een fles zuurstof mee te nemen. De auto waar we mee vertrokken waren komt net terug van de garage en buiten wat mij hadden ingeladen, was de auto leeg. Al een geluk dat Filip zo vriendelijk was om nog een ploeg langs te sturen met een zuurstoffles. De opnamens zelf duurden niet zo lang maar moesten twee maal gerepeteerd worden en dan pas opgenomen. Dat wil zeggen dat we 4 keer de brancard moesten optillen en echt licht was onze "patiënt" niet. Maar je hoort ons niet klagen, we hebben na afloop een omslag meegekregen met figurantenvergoeding en dat maakt het weer goed natuurlijk Tegen half 8 waren we terug in Wijnegem en konden we aan ons nachtje beginnen op de 100. Voor het eerst sinds maanden heb ik een shift gedaan zonder een enkele rit. Dat betekent dat we alletwee goed geslapen hebben. We lagen er al voor 22u in. Vanmorgend ben ik om 7u30 opgestaan en ben ik naar de standplaats van Ambuce Limburg gereden om een rolwagenbus weg te brengen. De standplaats in Genk heeft dat zelf (nog) niet en dus gebruiken ze af en toe eentje van ons. Toen ik terug was heb nog een patiënt weggebracht en dan ben ik weer naar huis gereden. Van namiddag ga ik op bezoek bij Melissa, zij is een Marokkaanse collega waar ik al een hele tijd mee probeer af te spreken en vandaag gaat het eindelijk lukken. Tegen 15u word ik bij haar verwacht. Echt laat kan ik het daar niet maken want vanavond ga ik samen met Nynke voor 24u naar Borgerhout voor de 100. Daar mag het wel wat drukker zijn dan vorige nacht in Wijnegem. Ik vind het niet erg natuurlijk dat ik 's nacht kan slapen maar ik doe toch graag wel wat ritjes met de ziekenwagen. In Borgerhout is dat echter zelden een probleem. Het is een sector waar je, zeker op een vrijdagnacht, normaal wel je werk hebt. Het is ook een sector waar de bewoners sneller naar de 100 bellen dan ergens anders maar dat neem ik er graag bij. Het gezelschap zit mee dus het wordt weer een aangename shift!
Mijn internet is weer aangesloten! Nu heb ik geen excuus meer om niets achter te laten op mijn blog. Deze week ben ik weeral thuis. Tot hiertoe is het een zeer rustig weekje geweest. Maandag ben ik gaan zwemmen en heb ik wat boodschappen gedaan en ben ik in Merksem even langs gegaan bij mijn ouders. Dinsdag heb ik een aantal verhuisdozen weggebracht. De lege dozen naar mama en papa en een aantal volle dozen van Filip heb ik naar de garage gebracht. Die dozen zijn na onze verhuis van Duffel naar het verkeerde adres verhuisd en staan hier intussen dus al meer dan een jaar. Dinsdagnamiddag ben ik gaan wandelenin het Fort van Merksem. Ik heb er ontzettend van genoten, het was er heel rustig. Ik had ook mijn fototoestel meegenomen en vooral veel foto's genomen van paddestoelen. Normaal zijn die allang weer verdwenen maar door het uitzonderlijk warme weer deze herfst hebben er toch nog veel overleefd. Aan de zijkant van de blog kun je een aantal foto's zien. Gisteren ben ik 's morgensvroeg al naar het Wijnegemshoppingcenter geweest. Niet dat ik dat zo leuk vind, voor de mensen die het niet weten, ik heb een hekel aan shoppen! Mijn schoonbroer is nu eenmaal een van die mensen die op de laatste moment zijn verlanglijstje voor de kerstcadeautjes doorgeeft en dat maakt dat ik nog mocht gaan winkelen. Ik was om 9u al in Wijnegem en mits de telefonische bijstand van mijn oudste zus heb ik toch mijn inkopen kunnen doen. Nadin ben ik ook nog naar Decathon geweest, voor een muts en een sjaal. Nee, ik ga niet op skiverlof! Het is voor na het zwemmen, het is niet zo gezond van met nat haar zo buiten te komen, vandaar. Ik heb ook een zwembril gekocht. Normaal zwem ik altijd zonder brilletje omdat ik in het zwembad ook vaak onder water de lengte overzwem in het diepe en dan druk zo'n bril alleen maar hard op de ogen. Met een gewone duikbril heb je dat probleem niet, daar zit je neus mee ingepakt en los je dat drukverschil op door een beetje lucht via de neus uit te blazen. Jammer genoeg mag je in de Antwerpse zwembaden niet gaan zwemmen meteen duikbril. Maandag ben ik mijn twee lenzen verloren met onder water te zwemmen, vandaar dat ik mij toch maar een zwembril heb aangeschaft. Ik heb wel steeds mijn bril in de auto liggen en thuis heb ik nog enkele paren lenzen reserve maar dat is geen reden om ze zomaar kwijt te spelen. Gisterennamiddag ben ik even langs geweest in het UZA, op bezoek bij Sabrina. 's Avonds ben ik dan naar Ambuce gereden en met Tom, een collega-vrijwilliger wat gaan rondrijden in het industrieterrein. Tom heeft wel een medische shifting en mag met de ambulance rijden maar hij wilde toch eerst wat oefenen en dus hebben we een uurtje rondgereden, optrekken, stoppen, manouvreren, ... Hij heeft het helemaal onder de knie. Nadien ben ik dan nog naar Nynke geweest en zijn we samen wat gaan wandelen, we hadden allebei nood om even buiten te zijn en dan kunnen we samen wat babbelen natuurlijk. Vanavond hebben we ook weer samen nacht maar eerst gaan we samen met de ziekenwagen naar Antwerpen voor opnames van de nieuwe één-reeks Emma (http://www.een.be/televisie1_master/programmas/e_emma_programma/index.shtml) Om 17u worden we verwacht in de Bordeauxstraat op het eilandje. Het is niet de eerste keer dat Ambuce gevraagd wordt om mee te werken aan opnamens. Vorige week nog heeft Nynke samen met Mike een hele dag opgeofferd voor opnames van "Kinderen van De Windt" Voor de baas is het een moie reclame en voor ons is het weeral een uurtje of twee plezier, want geloof me, we lachen samen wat af!
In de namiddag hebben we dan nog 1 ritje gedaan. Andersom was het beter geweest natuurlijk, 's nacht goed kunnen slapen en overdag veel werken maar daar heb je natuurlijk de hand niet in wanneer mensen ziek worden.
) Misschien vragen jullie zich af waarom ik helemaal naar Duffel rijd om mijn auto te laten wassen, wel, een beetje uit luiheid. Op de grens met St Katelijne Waver is er een hand-carwash waar drie Pakistani werken en voor 15 wordt de auto daar van binnen en buiten gekuist. En het resultaat is echt de moeite. Misschien is er in de buurt van Berchem ook wel zoiets maar ik ben gewoon van ginder te gaan uit de tijd dat ik nog in Duffel woonde.
Toen we van intensieve zorgen terug naar de auto gingen ben ik met de monitor achter de deurlijst blijven haken en is er een stuk afgebroken van de monitor. De monitor is nu in herstelling, hopelijk is het snel in orde.
Vandaag was ik vroeg thuis, om 13u al. We waren vanmorgend al vroeg begonnen, om 5u en het is dan wel leuk om vroeg te mogen stoppen. Na het werk ben ik me thuis komen omkleden en ben ik naar het Wijnegem shopping center gegaan om in de fnac een slot te gaan kopen voor mijn laptop. Dan kan ik die meenemen tijdens mijn shiften in het UZA en staat die toch een beetje veiliger.
Gisteren ben ik mijn met collega naar de opnames van Kinderen van Dewindt gegaan. We zijn om half 3 op Ambuce doorgereden en waren net op tijd op de afgesproken locatie. We hebben een hele tijd voor een brug gestaan, zo gaat dat in de haven en als je daar niet zo bekend bent, riskeer je geen alternatieve wegen natuurlijk. Zoals Nynke ons reeds verwittigd had was het er best wel koud, zo vlak aan het water en dan met de wind erbij, voelt het eens zo koud aan. Gelukkig dat het in de ziekenwagen lekker warm was en dat we binnen koffie en thee konden krijgen. De eerste uren zijn maar héél traag voorbij gegaan, het ging precies niet vooruit. Zo heel af en toe moesten we maar eens iets doen en dan nog banale dingen, zoals voor de ziekenwagen wat rondlopen of een rondje maken met de ziekenwagen. Tegen het einde hadden we wel wat te doen, en dan ging het ook veel beter vooruit natuurlijk. 
Beste wensen voor het nieuwe jaar! Dat al jullie wensen en dromen mogen uitkomen,
Vrolijk Kerstfeest aan iedereen!!!
Mijn internet is weer aangesloten! Nu heb ik geen excuus meer om niets achter te laten op mijn blog. 
