'Ik ga een jaar lang geen friet eten' riep ze ineens uit. 'Een jaar lang geen friet eten?!' reageerde ik verbaasd. Wie komt er nu op het krankzinnige idee om een jaar lang geen friet te gaan eten? Bij elk frietje dat ik in mijn mond prop is de smaak altijd weer een verrassing; soms is het frietje smakeloos, maar het frietje erna kan weer onwijs lekker zijn met een knapperig randje waar ik zo van kan genieten. Een jaar lang geen friet eten was voor mij dus niet eens het overwegen waard. Wel leek het me een goed plan mezelf ook ergens een jaar lang van te onthouden. Op die manier kunnen wij bij elkaar uithuilen in moeilijke tijden wanneer de drang naar dat ene wat niet mag te groot is. Maar waar kan ik nu een jaar van afblijven? Iets waar je niet dagelijks mee te maken krijgt, want dan is het onbegonnen werk. Wel moest het iets zijn wat stiekem erg lekker is, want anders is de uitdaging eraf. Chocolade. Natuurlijk, chocolade. Nu zul je misschien denken 'een jaar lang geen chocolade is als een jaar lang niet geleefd' maar zo zie ik dat niet. Ik eet chocolade bij uitzondering. Als ik het in handen heb moet het wel altijd in één keer op, dat geef ik toe, maar ervoor zorgen dat ik het niet in handen krijg gaat me altijd vrij goed af. In mijn hoofd zag ik al helemaal voor me hoe de weken voorbij zouden gaan en dat ik alle verleidingen doorstond. In mijn hoofd maak ik dingen graag mooier en makkelijker dan ze zijn, zo ook nu. Want hoe langer ik erover nadenk hoe vaker ik bij nader inzien eigenlijk chocolade eet. Ik eet elke dag hagelslag op brood. Er is niks beters dan de dag te beginnen met een bruine boterham met onzichtbaar weinig boter en een flinke scheut hagelslag. Dat dus ook niet meer. Ook geen stratiatella yoghurt meer, want daar zitten stukjes chocolade in. Oeh, die yoghurt is toch lekker! Geen brownies, geen Mac Flurrie's in de smaken waar ik zo van hou, geen hele repen chocolade meer naar binnen stouwen, geen bonbons. Wauw, het leek ineens toch een stukje moeilijker dan ik in eerste instantie dacht. Maar goed, als je ergens aan begint maak je het af. Ik weet, het beginnen moet nog beginnen, maar in mijn hoofd was ik al bezig met het nieuwe jaar en dus was ik praktisch al begonnen. Uiteraard hebben wij allebei een doel nodig, want zonder doel red ik het niet. Als één van ons het niet red moet die die ander trakteren op een heerlijk avondje bios inclusief drinken en een dikke bak popcorn (uiteraard neem ik dan een pot chocoladesaus mee, want ondanks dat het ranzig is mag dat dan weer!). We zaten er eerst over te denken om elkaar ook nog mee uit eten te nemen, maar je kunt het ook overdrijven, want stiekem verkeren wij vaak in geldnood. Het enige waar we nu nog voor moeten zorgen is een contract waarbij we behalve een handtekening ook een flinke druppel bloed op dat papier druppen zodat we er echt niet meer onderuit kunnen. En laat dan het jaar maar beginnen..
