De maand december is nog in zijn volle glorie bezig, maar ik heb er een klein beetje genoeg van. Ik vind december werkelijk een heerlijke maand qua gezelligheid, maar het is ook dé maand van het jaar waarbij ik zoveel chocolade eet dat ik tot de volgende december er geen trek meer in heb. Een bijkomend voordeel is natuurlijk dat het dan de komende elf maanden een makkie zal worden voor me. Gisteren hebben we Sinterklaas gevierd, de Kerstman kwam overigens ook even langsvliegen, waarbij er uiteraard chocoladepepernoten aanwezig waren. Want wat is nu een Sinterklaasfestijn zonder chocoladepepernoten? Ja, hetzelfde festijn, maar dan gezonder. Het nare aan deze hele situatie is dat ik vele gekleurde chocoladepepernoten mee had genomen die niet erg in de smaak vielen bij mijn geliefde vrienden. Nu zit ik dus met de gebakken peren, want er is een hele berg over. Om eerlijk te zijn is die berg al aardig aan het slinken en ergens anders in mijn lijf aan het groeien. Ik hoef die dingen helemaal niet, maar het kijkt me aan, bah. Vandaar dat ik blij zal zijn als het over elf dagen eindelijk klaar is met alle variaten van chocolade, want dan mag het nu eenmaal niet meer. O, wat een fijne tijd zal dat nieuwe jaar worden. Geen chocolade, yes
