|
Computer says yes
Van op een andere laptop, mijn oude vertrouwde eerste laptop, kan ik dan toch nog eens werk maken van een nieuw blogbericht. Aangezien het al even geleden is en er toch alweer heel wat gebeurd is hier in Zuid-Afrika, zal ik toch proberen de omvang wat te beperken. Kwestie van iedereen geboeid te houden tot het einde
Dus op 8 maart heeft mijn laptop besloten er de geest aan te geven, ook op die dag kwamen Marc en Karien hun bedankingsetentje in ontvangst nemen. Op het menu stond, al zeg ik het zelf, een vrij geslaagde lasagne en een ijsje als dessert. Dit alles werd natuurlijk vergezeld door bijpassende FAIRTRADE wijnen. Het was een gezellige avond waarop we wat konden bijpraten, maar helaas kwam de avond al vrij vroeg ten einde. Karien werd opgebeld door een vriendin met een probleem en zoals we haar kennen, wou ze die toch gaan helpen vanavond.
De dag nadien kwamen de Duitse studenten dan aan en konden we dus met hen kennis maken. Vrijdag was ook de laatste dag dat Griet in het land was en dat konden we niet ongemerkt voorbij laten gaan. s Avonds gingen we dus met haar, Bongeka en Ida iets gaan eten en Ida heeft ons ook de lokale club getoond. Ook dit was een zeer leuke avond, al konden sommige mensen (en het waren niet de Belgen) niet zo goed tegen de drankjes die we genuttigd hebben.
Op zaterdag had Karien ons meegenomen naar Franschhoek. Een zeer idyllisch dorpje dat weggelopen lijkt te zijn uit de Provence. Op zondag zijn we dan naar het strand geweest, een plaats die zeer handig ook gewoon Strand noemt. Dus ons weekend was toch wel vrij goed gevuld en we waren helemaal klaar voor maandag.
Op maandag dan een meeting met Colette, de program officers en de andere studenten en iedereen krijg dan (eindelijk) een programma toegewezen waarbij we mochten werken. Ik mag dan toch bij Land and Housing werken. Een voordeel hieraan is dat ik nu toch eindelijk echt wat werk krijg. Een nadeel aan dit krijgen van werk is toch wel dat ik precies te snel werk naar Afrikaanse normen en dus om de paar uur nieuw werk moet vragen. De reactie is dan vaak ah, ik dacht dat je daar toch een paar dagen tot een week mee zou bezig zijn
Ondertussen hebben we ook afgesproken met Ivana en Claus om met hen op een roadtrip te gaan het komende weekend. Bij de organisatie is dat een verlengd weekend aangezien het woensdag human rights day is. Dus op zaterdagochtend vertrekken we richting Cape of Good Hope. Eerst maken we een tussenstop in Kirstenbosch Botanical Gardens. Hier waren we al met Marc en Karien geweest, maar dan hadden we niet echt veel gezien. Na een paar uurtjes reden we dan toch door naar Cape of Good Hope. Ook hier hebben we echt prachtige dingen gezien. Een zeer mooi landschap en bavianen! Die nacht bleven we in Simons Town slapen. De dag nadien gingen we dan op zoek naar de pinguïnkolonie die hier verblijft. Al gauw hadden we ze gevonden, de bordjes voor de toeristen missen hun effect dus niet. Maar een eerste ontgoocheling was wel dat we moesten betalen om op het strand te gaan daar. Dus hebben we maar wat van achter omheining naar die beestjes gekeken.
Daarna zijn we doorgereden naar Mosselbay, maar Ivana wou toch graag even stoppen in Strand dus hebben we eerst even de zonneklopper uitgehangen. Met alle gevolgen van dien. Opnieuw heb ik moeten vaststellen dat ik dus constant met zonnecrème moet smeren als ik in de zon wil zitten. Met verbrande benen, buik en billen dan toch veilig aangekomen in Mossel Bay. Hier konden we overnachten in een omgebouwde trein. Echt een leuke ervaring. De trein stond namelijk op het strand en we konden vanuit de raampjes de zee zien.
Op maandag zijn we dan doorgereden naar Plettenberg. Onderweg zijn we gestopt in Victoria Bay, waar er echt een prachtig strand was, maar we konden er toch niet echt ten volle van genieten deze keer
De volgende stop van Knysna. Ook dit was een zeer mooi stadje, met een mooie lagune en met heel wat kraampjes om te shoppen! Dus de eerste souvenirtjes zijn bij deze aangekocht
Toen we s avonds in Plettenberg aankwamen zijn we iets gaan eten met Jasper (die in Plettenberg zijn stage doet). De dag nadien konden we dan met hem even mee naar het township waar hij werkt en ik moet zeggen dat het echt wel interessant is om zo eens te zien waar anderen op hun stage mee bezig zijn. Moest ik echt heel veel spaarcentjes hebben, zou het zelfs leuk zijn om een wereldreis te maken en bij iedereen van de richting even te stoppen, maar ik vrees dat ik daarvoor nog veel met de Lotto zal moeten spelen.
Later op de middag zijn we dan doorgereden naar Oudtshoorn, waar we tegen de avond aankwamen. De dag nadien zijn we dan naar een struisvogelboerderij geweest, vond struisvogels altijd wel grappige beestjes dus wou die wel graag eens van dichterbij zien. Nu heb ik er in deze redenering geen rekening mee gehouden dat we een struisvogelBOERDERIJ gingen bezoeken. De beestjes die we zagen, werden dus allemaal voorbereid op een slachting en laten we zeggen dat dit bezoek toch niet echt aan mij besteed was! Daarna een lange rit richting Stellenbosch. Na een vermoeiende roadtrip sprak het idee om eens terug op mijn eigen matras te slapen, me ook wel enorm aan
Ook het feit dat ik dan toegang had tot mijn vrij uitgebreide EHBO-kit en eindelijk mijn gigantische muggenbeten kon soigneren, deed me wel een beetje verlangen naar mijn tijdelijke thuis.
Donderdag ben ik dan met Carmen en de andere interns naar een workshop geweest. Deze workshop was een samenwerking tussen Zuid-Afrika en Brazilië om kennis uit te wisselen over traditionele, kleinschalige landbouw. Deze sessie ging over het bewaren van zaden. Aangezien ik helemaal niets ken van landbouw, was dat ook eens iets anders J
Op vrijdag ben ik dan met Thandi en Christina (een vrijwilligster van de organisatie) naar Spooky Town geweest om mensen uit te nodigen op de vergadering die er dinsdag zou zijn. Dit was toch wel een aparte ervaring. Vooral de verhalen die ik daar te horen kreeg, bleven toch nog een paar dagen in mijn kleren hangen. En toch zijn er mensen die ook daar iets proberen te maken van hun leven en die zorg proberen te dragen voor anderen ook al hebben ze zelf bijna niets.
Zaterdag zijn Yana en ik dan naar een feestje in Kayamandi geweest. Een wereldbekende dj (in Zuid-Afrika dan toch) kwam daar draaien en daar moesten we natuurlijk bij zijn. Al verklaarden heel wat mensen ons zot dat we daar als blanken naartoe geweest zijn. Maar het was echt een zeer toffe avond waar we weer heel wat leuke mensen hebben leren kennen. Ook tof om te merken dat er heel wat vriendelijke mensen zijn die aan wildvreemden een slaapplaats aanbieden om er toch zeker van te zijn dat ze veilig zouden zijn. Maar aangezien Yana een escorte voor ons had geregeld was het dus niet nodig om op deze voorstellen in te gaan.
Dinsdag was het dan de communitymeeting in Spooky Town. Hier heb ik opnieuw enkele fameuze kippenvelmomenten beleefd. Al waren ze deze keer toch iets positiever dan toen ik er vrijdag was. Hopelijk kan er vlug iets veranderen aan de situatie daar!
Zo en dat was het dan weer voor deze keer. Volgende keer zal ik proberen van mn blog toch iets beknopter te houden!
Liefs,
Charlotte
28-03-2012, 20:29 geschreven door Charlotte 
|
