|
Hallo allemaal!
Op zondag gingen we dus op ontdekking in Stellenbosch op
zoek naar een leuk plekje om wat rustig te zitten lezen. Dit hebben we gevonden
in de botanical garden. Een prachtige tuin met heel wat inheemse en exotische
bloemen en planten. (Er liepen ook wat beestjes rond, maar wegens angst voor
rabiës zijn we daar maar ver van weg gebleven.) Tegen 16u30 maken we dan
aanstalten om door te gaan, het sluitingsuur was om 17u en we wouden zeker niet
opgesloten worden. Maar als we dan terug bij de poort aankomen, merken we dat
deze al gesloten is. Een lichte golf van paniek kwam over ons heen toen we dan
ook niet direct een andere uitgang vonden! Gelukkig is Stellenbosch nogal
commercieel ingesteld en was er nog een restaurant aan de tuin dat wel nog open
was. Langs daar konden we dan toch nog ontsnappen
Onze eerste dag op de stage verloopt wat onwennig, blijkbaar
bestaat er wat onduidelijkheid over wat we kunnen en over onze functie daar. Al
gauw kunnen we uitgelegd krijgen dat we geen onderzoekservaring hebben en dat
we dus niet gekwalificeerd zijn om een onderzoek uit te voeren. Net wat ze
nodig hebben natuurlijk- Maar uiteraard zou het nuttig zijn voor ons om dit nu
nog te leren en dat maken we ook duidelijk aan Colette. Die dag kunnen we
buiten het doorlezen van een aantal documenten niet veel doen, terwijl Colette
eens verder nadenkt over welke taken we op ons kunnen nemen. We kunnen wel van
de dag gebruik maken om boodschappen te doen en om eindelijk een matras aan te
kopen -dat moeten jullie dus niet meer in een postpakketje stoppen J-.
De dag nadien komt Colette het idee voorstellen om verder te
werken aan een project waar de vorige stagiaire mee begonnen is. Het is de
bedoeling een lessenpakket samen te stellen voor jongeren van 13-14 jaar waarin
onderwerpen zoals rollenpatronen, gender, emancipatie en dergelijke aan bod
komen. Yana en ik begonnen onmiddellijk te brainstormen en kregen het idee er
een soort assertiviteitstraining aan te koppelen. Jonge meisjes weerbaar maken
past helemaal in de werking van Women on Farms en blijkt ook een soort van
missing link in hun werking te zijn. Door enkel te focussen op volwassen
vrouwen, kan je de cyclus niet stoppen. Verder stelt Colette ook voor om iemand
aan te stellen voor het onderzoek en dat wij dan een workshop SPSS krijgen en
dan die persoon assisteren bij het onderzoek. Maar hiervoor is het wachten op
de andere studenten die komen. Volgens de geruchtenmolen zouden het Duitse
politicologen zijn! In dat geval is het misschien wel mogelijk om samen een
klein onderzoekje in dat veld op te starten?
Tijdens de middagpauze (die hier dan een dik uur en een half duurt) leggen we
dan de eerste contacten met de collegas en leren we ook Ida (die onlangs in
België is geweest) en Bongeka kennen. Na heel wat gelach met het woord poes
en het gebruik hiervan in België, worden we door hen uitgenodigd om hen maandag
te vergezellen terwijl ze folders gaan uitdelen over het minimumloon. Het
belooft de moeite te worden! Ik voel dat het een ganse daguitstap gaat worden
en Ida wil dan ook eens haar huis tonen.
Vandaag was het dan teambuilding! Hiervoor moeten we om 5u
opstaan om dan te gaan werken op een boerderij en helpen met het plukken van
druiven. Het wordt me al snel duidelijk dat het een lastig karwei is en dat we
bijzonder veel geluk hebben met het weer. Het is vrij bewolkt en gelukkig iets
minder warm dan de voorgaande dagen. Na wat rond te vragen, komen we tot het
besef dat de vrouwen hier maar ongeveer 7000 rand per maand mee verdienen.
Hiervoor moeten ze per dag 30 kisten vullen en voor elke kist die ze meer doen
krijgen ze 2,50 rand. Laten we zeggen dat wij ongeveer een half uur deden om
een kist te vullen, wij zouden dus al niet aan ons dagelijkse quota komen. Na
een tijdje leer je de trucjes wel, maar dit neemt niet weg dat de houding die
je moet aannemen bijzonder lastig is voor de rug. En aangezien wij ook een dag
mochten komen werken op de boerderij, ga ik er vanuit dat het dan nog een van
de betere is
We hebben ook al gehoord van plaatsen waar mensen maar 0,70 rand
krijgen voor een kist (dat is nog geen 10 eurocent).
Aangezien dit al een vrij lange blog is, zal ik dan maar
stoppen met schrijven en verdere anekdotes houden voor een volgende keer
Liefs,
Charlotte
22-02-2012, 00:00 geschreven door Charlotte 
|
