Ik ben Carine
Ik ben een vrouw en woon in Ruisbroek () en mijn beroep is Invalide.
Ik ben geboren op 05/07/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: p.c , Vrijwillegerswerk in de school.
Ga zeker ook een kijkje nemen op de website van onze zaak!
www.bloggen.be/develder
Oef, eindelijk verlof! Wat heeft het lang geduurd. Spijtig genoeg kunnen mijn man en ik niet samen vertrekken. Mijn man moet eerst nog een project afwerken en zal zich later bij ons voegen. Kim en ik vertrekken morgen naar zee, alles is zo goed als ingepakt. Wat kijk ik er naar uit! Even weg van alles. Spijtig genoeg maar alleen met Kim maar ja, dat kan even niet anders. Kim is erop uit om naar zee te vertrekken, geef hem maar zand en water en je hebt er geen last meer mee. Aan vriendjes heeft Kim ook nooit geen gebrek, die legt snel contact en is nooit alleen. Als het weer mee zit hoef je eigenlijk niet verder te gaan dan onze belgische kust. In Blankenberge zit ook Kim zijn goede vriend en daar zullen we dan ook weer eens mee afspreken. Hopelijk speelt de rug me niet te veel parten zodat ook ik met Kim kan genieten van onze tijd aan zee.
30-06-2009
Kim zijn rapport
Wat zijn wij trots en fier op onze zoon. Kim is naar huis gekomen met een SUPER rapport. In het 2 de leerjaar gaat het nog niet echt met procent maar gewoon alle vakken op 10 punten. Bij elk rapport rekenden wij altijd zelf het rapport uit, nu dus ook weer en zo komen we op een mooi getal van 92 op 100! Wij zij echt blij dat Kim zo goed zijn best heeft gedaan op school. Nu kan hij genieten van een welverdiende vakantie.
Vandaag was ook de laatste dag dat ik mijn kindjes veilig over de straat mocht brengen. Van drie lieve zusjes heb ik een heel toepasselijk kado gekregen, wat doet het toch deugd te weten dat de mensen het waarderen wat je doet. Verschillende mensen zeiden ook een welgemeende " Dank u " en dat doet zeker zo'n deugd dan een mooi boeket bloemen. Zo gaan we dan nu de vakantie in, hopelijk met mooie zomerdagen.
28-06-2009
Einde van het schooljaar
Wat gaat de tijd toch snel, nog 2 dagen en het schooljaar is weer voorbij. Dinsdag moeten ze dan maar een halve dag gaan want om 12u05 gaat de bel voor het laatst en mogen alle rakkers naar huis. Ik kan het vaak echt niet vatten dat Kim dan al naar het 3 de leerjaar gaat. Als de buren Kim hier zien dan zeggen ze ook " wat is die toch groot he " en inderdaad, als je hem tussen zijn klasgenootjes ziet staan dan is het echt wel een grote jongen.
Het einde van het schooljaar is ook altijd wat emocioneel vind ik. Vrijdag had ik persoonlijk al prijs toen mijn lieve kapoenen van de 1 ste kleuterklas mij beloonde met een prachtige kado is de vorm van een vierkante spiegel als bedanking dat ik bij hun in het klasje kom om te puzzelen, kleuren leren enz..... De dikke knuffel en zoen van elke kapoen was weer zo iets waar je echt even bij stil blijft staan. Wat heb ik toch al veel vriendschap van al die kapoenen gehad, zowel van de 1 ste, 2 de als de 3 de kleuterklas.
Morgen is het voor Kim de grote dag, zijn rapport! Mijn man en ik hebben er alle vertrouwen in dat het goed zal zijn. Kim zelf is altijd nog een beetje zenuwachtig en dan laten we hem maar, wij weten wel beter.
18-06-2009
Die verdomde pijn
Zo, hier zitten we dan weer. De pijn heeft weer eens de bovenhand gekregen en houd me weer eens uit mijn slaap. Blijkbaar zijn de inspuitingen van Maart al uitgewerkt en dat is toch wel weer redelijk vlug. De symptonen zijn zo mooi herkenbaar he, ijskoude voeten, verkleurde benen en dan natuurlijk de pijn dat ik direkt weet, daar gaan we weer. De afspraak in de pijnkliniek is gemaakt voor 4 Augustus! Ja, inderdaad, nog erg lang. Als de pijn zo blijft aanhouden dan bel ik terug of zal het, in het slechtste geval, via spoed zijn. De pijn op zich is al zoiets en daar dan nog de gevoelens bij die je parten spelen maakt het allemaal niet gemakkelijk. Als je bedenkt wat je op een mooie dag kan doen in de tuin en je lichaam laat het niet toe? Wel, daar had ik gisteren weer het meetste last van. Je wil maar het gaat niet. Ik snap echt niet hoe sommige mensen zeuren dat ze moeten gaan werken, ze beseffen niet hoe gelukkig ze zijn dat ze het kunnen!
14-06-2009
Een speciaal verjaardagsfeestje
Gisteren moest Kim naar een verjaardagsfeestje. Niets bijzonder zou je denken maar het was niet even in de buurt. De papa van een klasgenootje van hem woont in Wuustwezel en wou ook zijn dochter eens verwennen. Aangezien ze haar Communie ook gedaan heeft en jarig was geweest kon de dag niet meer stuk. We zijn met enkele mama's en kinderen naar daar gereden. Een GPS is een mooi ding maar de mijne stond op binnenwegen dus hebben we in de buurt zeer mooie villa's kunnen bewonderen. Bij aankomst was het direkt feest voor de kids, springkasteel, trampoline, glijbaan en schattige geitjes waar ze dan nog bij konden ook. De mama's hebben even iets gedronken en zijn dan naar Brasschaat getrokken waar we het direkt eens waren, een goed terrasje en meer moet het niet zijn! Gezellig wel zo een echte mama namiddag, serieuze gesprekken over alles en nog wat. Rond 17u zijn we dan terug afgezakt naar de feestzaal waar onze kids bij aankomst nog aan het smullen waren van een zalig buffet. Ze hadden het geluk een echte Communiefeest te hebben aangezien gans de familie daar aanwezig was. Uiteindelijk zijn we daar dan toch rond 18u kunnen vertrekken voor gelukkige kinderen in de auto's. Moe maar voldaan waren onze kinderen van deze prachtige dag.
07-06-2009
Even geleden
Eindelijk is het me gelukt om op mijn blog te schrijven. Nu de drukte voor de Communie voorbij is komt de rust weer terug. Ondertussen is er wel weer veel gebeurd. De week na de Communie moesten we naar de 21 ste verjaardag van een nichtje. Aangezien ze een echt frietmaniak is hadden ze een heuse frietmobiel gehuurd en dat was wel super tof vond ik. De dag erna moesten we naar de Communie van de zoon van mijn vriendin. Dat was op de golf te doen, een prachtige locatie moet ik zeggen en ook zéér lekker eten. Onze Kim heeft zich daar reuze geamuseerd en wij ook! Nu tellen we stilletjes af naar de grote vakantie. Voor mijn man is de drukte zeker niet voorbij want daar zijn wel enkele veranderingen op til.
Op vraag van zijn broer word de zaak, die volgend jaar 50 jaar zou bestaan , door hun ouders uit de grond werd gestampt, uit mekaar gedaan. Eric zal alleen verder gaan. Bang zijn we er zeker niet voor want het werk komt nog langs alle kanten binnen. Enkel het geloop dat je met dit alles hebt om de papieren in orde te brengen voor het opstarten van de zaak is even druk. Op dit moment werkt Eric de lopende contracten af zodat hij binnen enkelen maanden voor zijn eigen zal beginnen. Zo beginnen we aan een nieuw hoofdstuk in ons leven.
22-05-2009
Kim's eerste communie
Gisteren was het dan zover, Kim deed zijn eerste communie. Wat een mooie maar wel zware dag was het. Tegen 9u30 werd Kim in t'school verwacht waar een fotograaf een gezinsfoto nam en de ouders naar de kerk mochten vertrekken. Even voor 10u kwamen onze kapoenen dan de kerk binnen. Een dikke pluim voor Juf Freya, die had echt een prachtige viering in mekaar gestoken samen met de kinderen. Even werd het mij echt te veel toen onze kinderen met een mooi geschenk met een bloem in ieder naar zijn mama en papa gingen. Bij het buiten komen van de kerk lieten onze kinderen ieder nog een ballon in de lucht met de hoop dat die ergens terecht gaat komen. Zo was het ondertussen al bijna 11u30 en moesten wij ons haasten naar het restaurant voor een heerlijke namiddag. Om 12u was de receptie voorzien van de nodige hapjes en drank. Een goed uur later zijn we aan tafel gegaan voor het eten. Mmmmmm.......wat was het zalig, iedereen heeft zijn buik meer dan vol gegeten en met de nodige drank erbij was de feest meer dan geslaagd. Kim vond het zalig dat hij een ijslam kreeg, toen hij het hoofd sneed kwam de grenadine tevoorschijn en dat vond hij maar een raar bedoening. Die rakker isweer verwent tot en met. Kim had vooral euro' tjes gevraagd zodat hij zelf iets kon kopen. Van zijn meter heeft hij een mooi uurwerk gekregen waar hij superblij mee was. Zo was Kim zijn eerste communie een feit en konden wij terugblikken op een zeer mooie dag.
05-05-2009
Ben er even niet goed van...
Stilaan komt de 1 ste Communie van Kim dichter bij. Kim heeft al zijn kleding, enkel de foto's moeten nog getrokken worden maar dat gebeurd vrijdag. Hopelijk is het goed weer, dat maakt de dag voor de kinderen nog mooier.
Verleden week ben ik héél erg geschrokken. Naast onze deur staan er appartementen. Op de gelijkvloers woont een tof koppel, heel lieve rustige mensen. De vrouw was zwanger, hun baby' tje was voorzien voor augustus. Eigenlijk vond ik het wel super, elk nieuw leven vind ik ongelooflijk tof. Blijkbaar heeft de natuur een lelijke rol gespeeld want mijn lieve buurvrouw heeft verleden week haar kindje ( ik schat dat ze ongeveer 24 weken was ) moeten afgeven. Een jongetje dat van zijn mama en papa de prachtige naam " Lysho " meekreeg. Dat zijn van die zaken die me raken tot in het diepst van mijn ziel. Een kindje dat de kans niet kreeg om op de wereld te komen, de onschuld zelve...........daar kan ik echt ziek van zijn ook al is het van mijn buurvrouw. Het is niet dat wij vrienden zijn maar een goededag is er altijd! Die mensen werken ook de ganse dag en hebben dan ook niet zoveel tijd. Iemand afgeven doet altijd pijn maar als het dan om kinderen gaat die de kans niet krijgen om de wereld te leren kennen? Ja, dan raakt het mij tot in het diepste van mijn ziel. Woorden kom ik tekort om te zeggen hoe ik mee leef met onze buren. Verleden jaar heb ik in de vriendenkring naar een crematie geweest van een voldragen baby van 9 maand die door een dom geval om het leven was gekomen de dag van de geboorte, weken ben ik er niet goed van geweest. Die mensen hebben het geluk gehad dat ze samen goed konden praten en zijn er, met vallen en opstaan, stilletjes door gekomen. Ondertussen zijn ze opnieuw zwanger en leven stilletjes maand per maand naar de bevalling toe. Ik hoop, uit de grond van mijn hart, dat mijn lieve buren de kracht hebben om dit met de tijd een plaatsje te geven in hun leven en dat ze er samen door komen. Ook voor hun zal de zon weer schijnen, daar ben ik zeker van maar eerst zullen ze door een zware bewolking moeten gaan.
28-04-2009
Wat een drukte
De verlof is nog maar juist achter de rug en de drukte neemt toe. Met de veranderingen die er op til zijn bij mijn man in de zaak komt er ook wat stress aan te pas en dat voel je wel. Het is ook, gelukkig maar, nog altijd druk in den bouw. Tot hier toe is de crisis nog niet voelbaar, hopelijk blijft het zo. Aangezien mijn man veel werk heeft lukt het hem niet altijd om materiaal aan te halen, die job mag ik dan doen. Het contact dat je hebt met de leveranciers vind ik ook zeer aangenaam. Ik doe dat heel erg graag maar je steekt er wel wat tijd in, gaan halen, weg doen naar de werf, nog iets weg doen........het is dan vlug tijd om Kim te gaan halen op school want een voormiddag is niks eigenlijk. Gelukkig kan ik elke woensdag rekenen op Veerle, dat is mijn lieve poetshulp. Wat zou ik zonder haar toch doen? Veerle neemt heel veel werk uit mijn handen zodat ik rustig kan doen wat nodig is voor mijn man. Het is fijn iemand te hebben die het goed met je meent, die werk ziet......... Zo is de drukte voor mij aangenaam om te dragen en dat komt iedereen ten goede.
22-04-2009
Tenerife was super!!!
Eindelijk een verslag van onze reis naar Tenerife. Zaterdagnacht om 4u zijn te ons komen ophalen. De vlucht was voorzien om 6u05 maar door het drukke verkeer in de lucht moesten we wachten tot 6u30 om te starten richting Tenerife. Na een perfecte vlucht zijn we rond 11u toegekomen in ons hotel ( in Tenerife was het dan nog maar 10u want die staan een uur achter). Onze kamer was nog niet klaar maar we konden onze valiesje veilig weg zetten en kregen een drankje aangeboden. We zijn dan maar direkt op verkenning vertrokken om zo rond 14u onze kamer te krijgen en te beginnen uitpakken. Onze Kim die wou al direkt in het zwembad wat we dan ook gedaan hebben. Het weer was er zalig, niet te warm, niet te koud, echt goed. Er waren momenten dat je dacht, amai, bewolkt maar als je buiten kwam was het echt zwoel. Het hotel was mischien een beetje verouderd maar ze waren al begonnen met de renovatie van de kamers op de 1 ste verdieping. Het feit dat ze er elke dag poetste als zot maakte dit hotel echt super, alle dagen proper handdoeken, de kamers telkens dweilen.......daar kon je echt niets van zeggen. Bij het ontbijt had je keuze in overvloed, hetzelfde bij eht avond eten! De mensen dat dat tegen spreken zijn blijkbaar niet veel gewoon, er viel werkelijk niets op aan te merken er was voor ieder keuze genoeg. Onze kim vond het super om eens met een catamaran te gaan varen.......wat ben ik ziek geweest!! Nooit meer, amai. Dat was voor mij het enige negatieve aan de hele reis. Zonnen, wandelen, eten, drinken en slapen, zo hebben we onze week gevuld en we hebben ervan genoten! De animatie in het hotel was ook goed. De spaanse " IL DIVO " echt goed , de spaanse " SUPRIMES " supergroep en de laatste avond de spaanse " TEMPTIONS" ook keitoffe mannen om naar te luisteren. Wat ons wel opviel was dat er in Tenerife heel veel nederlands word gepraat, in de winkels, in het hotel, als je iets gaat drinken.... Het was véél te vlug weer zatedag en tijd om naar huis te komen. Onze Kim wil volgend jaar zeker en vast terug gaan en wij zien het ook wel zitten!
10-04-2009
Tenerife
Hehe, eindelijk is het dan zover! Om 4u deze nacht komen ze ons halen en als alles zo blijft zullen we om 6u05 opstijgen naar Tenerife. Geen minuut te vroeg als je het mij vraagt. Zowel mijn man als ikzelf ( met de gezondheid) hebben zware weken achter de rug. De rust en hopelijk ook de zon zullen ons goed doen! Alles is gepakt dus laat maar komen die verlof. Als we de voorspellingen mogen geloven dan zal het weer meevallen, 20/21 graden zijn de voorspellingen maar ik weet uit ervaring dat daar vaak in playa de las americas, nog enkele graden bij komen dus zullen we geen klagen hebben zeker? Nu nog hopen dat we een goede keuze van hotel gedaan hebben en dan kan de week nie meer stuk. Volgende week mogen jullie een verslapg verwachten met de nodige foto's. Alvast een fijn paasweekend aan alle bloggers hier. XXX
03-04-2009
Waar gaat dit eindigen?
Vandaag ben ik weer naar de pijnkliniek geweest voor mijn, voorlopige, laatste inspuiting. Weer een zeer pijnlijke bedoening, ik hoop alleen dat het iets uithaald. Na de inspuiting heb ik een flesje extra pijnstilling gekregen, het was echt niet te doen, om al je haar uit te trekken! Ik ben daar aan de praat geraakt met een heel lieve mevrouw die me een beetje aan mezelf deed denken. Ook al 6 operatie' s gehad, ook zenuwpijnen, ook moeilijkheden met het aanvaarden, ook ijskoude voeten........alleen, bij mevrouw zijn er al tenen die blauw/zwart zien. Het is precies of die sterven af. Het was voor mij heel zwaar, het besef van, dat staat mij ook nog te wachten was WEER eens een klopje. Met het praatje deze morgen kwam het ook ter sprake hoe weinig begrip mensen hebben. Die mevrouw had eht ook zwaar met eht feit dat er zoveel achter je rug word verteld. Ik denk niet dat de mensen beseffen wat wij, als chronische pijnpatiént, alle dagen moeten doorstaan. De mommenten dat je denkt, ik kan het aan worden altijd maar minder en minder want meer en meer word je met de feiten geconfronteerd. Ik ondervind dat ook zeer goed in het huishouden. Je kan minder dan zeg maar een jaar terug. Denk dat het best is om er allemaal niet teveel bij stil te staan want dan word je zeker zot. Genieten van het goede weer wat ik deze namiddag, toen ik thuis kwam uit de kliniek, gedaan heb. Een zetel buiten en zalig in het zonnetje en aftellen naar volgende week zaterdag, dat vertekken wij met ons drie naar Tenerife voor een week, wij kijken er naar uit!
25-03-2009
Een beetje vanalles
Een week heb ik nu mijn nieuwe tanden en ik moet zeggen ze blijven super goed zitten! Van de moment dat de tandarts ze plaatsen had ik het gevoel mijn eigen tanden in te hebben en dat is nog steeds zo, gelukkig maar. Nu moet ik morgen op consultatie gaan voor een inplantaat te plaatsen-en na de middag naar de tandarts terug voor verder te beginnen werken aan de tanden links. Het zal nog even duren voor mijn mond in orde is maar dat heb ik er dubbel en dik voor over!
Vrijdag ben ik dan een dagje in de kliniek geweest voor een inspuiting in de rug. Ai wat is dat toch altijd een pijnlijk gedoe. Mijn haar komt echt recht omhoog als ik daar nog maar binnen ga. Normaal zou ik zaterdag beterachap moeten gevoeld hebben maar dat is spijitg genoeg niet het geval! De pijn is niet te doen. Mijn linkerbeen doet verschrikkelijk veel pijn, veel kracht zit er niet meer in, mere een soort verlamming. Vrijdag moet ik terug gaan voor de opwarming, wéér met die naalden in de rug, ik mag er niet aan denken!
Zondag was het palingfeest voor onze school. Petra en ikzelf hadden de verantwoordelijkheid over het dessertbuffet. Een zeer aangename bedoening moet ik zeggen. De ouders, grootouders en zelf leerlingen hebben hun lekkerste gebak voor ons gemaakt wat wij dan aan de mensen konden aanbieden. Om 11u30 gingen de deuren open en een uur later zat de zaal vol! Tot 19u konden ze genieten van onze lekkere paling. Wie het niet luste kon zich laten verwennen door een stukje lekkere kip met championesaus. Bij het sluiten was ons buffet volledig leeg dus meot ik niet zeggen dat het wederom een succes was he. Na het palingfeest zijn we nog iets gaan drinken om een evaluatie na zo een drukke dag. Het was super tof maar gelukkig gebeurd het niet al te vaak want dat zou ik echt niet kunnen. Gelukkig was het maandag geen school en konden we het rustig aandoen.
19-03-2009
Nieuwe tanden
Vandaag heb ik eindelijk mijn eerst nieuwe tanden gekregen. Er is nog een lange weg te gaan voor gans mijn mond in orde is maar het is een begin. Het zijn de 6 tanden die het ganse zicht van mijn mond is. Onze Kim die kan er niet van over, ik heb al veel naar hem moeten lachen want dan ziet hij mij zo graag! Nu moet ik zeggen, het zijn prachtig tanden! Het zijn er nog maar 6, toch voel ik mij al een heel ander mens. Ik had gedacht dat ik pijn ging hebben of dat k mij lastig zou voelen maar niks daarvan, die tanden zitten gewoon perfect!! Volgende week moet ik gaan voor inplantaten, die moeten een maand ingroeien en in die periode gaat de tandarts de anders kant van de mond al doen; De bedoeling was om de bovenste tanden in orde te hebben voor de communie van onze Kim en dat zou in orde komen. Het is allemaal wel veel geld maar het is toch gans het zicht he
15-03-2009
Aftellen naar vrijdag
Het aftellen is begonnen voor mij naar vrijdag toe. Dan moet ik terug een dag naar de kliniek voor een inspuiting in de hoop zo de pijn terug een beetje onder controle te krijgen. Eigenlijk kijk ik er weer zeer erg tegenop want het zijn inspuitingen om U tegen zeggen. Brullen van de pijn doe ik op die momenten, elke keer denk ik " het zal wel meevallen" en soms is het ook zo maar niet vaak genoeg! Het is nu 3 weken na mekaar dat ik moet komen, poeh, kijk er echt tegenop!! Niet enkel voor de inspuitingen die pijnlijk zijn maar ook het feit dat ik altijd enkele kilo's bij kom en die er zéér moeilijk weer af te krijgen zijn. Ach ja, we zien wel. Aan zo'n vreselijke pijn went een mens wel nooit. Je word er zeer moe van, dat wel. Vaak zijn er dagen dat ik weinig of niets doe en toch zo moe ben. Denk dat weinig mensen weten wat " echt " pijn hebben is. Hoe vaak hoor ik niet zeggen " ik heb het OOK in mijn rug? ", de mensen die het werkelijk hebben die weten direkt waarover ik het heb. Het is niet zomaar een rugpijn, het is een pijn die door merg en been gaat, die je al je haren doet uittrekken, zot word ik er vaak van! Toch moet je altijd weer vooruit, voor je kind, je man......voor jezelf, gemakkelijk is het niet maar het moet! Gelukkig zijn er altijd wel zaken die je er weer bovenop helpen. Het weer geeft vaak ook een beetje pijnverbetering. De zon ipv van die regenbuien maakt ook veel goed voor chronsiche pijnpatiénten Dus, hop naar vrijdag en hopen dat de inspuitingen terug hun werk doen want dat is ook vaak afwachten.
06-03-2009
De pijn neemt weer toe
Sinds een tijdje is de pijn in de rug en de benen weer zeer erg toegenomen. Zolang de nachten nog goed zijn gaat het nog maar die worden nu ook weer korter en korter en dan bereikt het zijn hoogte punt. Ik zal nog even moeten volhouden want het duurd nog veertien dag voor ik naar de pijnkliniek mag komen voor weer een nieuwe pijnbehandeling die over 3 weken loopt. Ondertussen zullen het de klassieke pijnstillers zijn die mij een beetje het comfort geven van pijnverlichting. Met de morfinepleisters wil ik niet te vlug beginnen aangezien ik er veel te ziek van ben. Dit zijn voor mij weer zo van die momenten dat ik weer besef wat gelukkige mensen het zijn die alle dagen kunnen gaan werken ZONDER pijn! Ze beseffen het niet want ook zij zijn vaak niet gelukkig maar geloof me, ik wil direkt ruilen! Mijn vrijwillegerswerk in onze school lijd er ook onder. Gisteren na de middag ben ik even geweest maar met die pijn gaat het mij niets af. Spijtig vind ik dit allemaal, zeker omdat de kinderen dan vragen wanneer ze nog eens mogen komen lezen of de kleinste wanneer we nog eens gaan puzzelen......dan doet mijn hart verschrikkelijk pijn maar ja, even gaat mijn gezondheid weer voor, hopelijk duurd de pijn deze keer niet te lang en kan ik terug genieten van onze kinderen.
01-03-2009
De zee was zalig!
Zo is onze verlof weer voorbij. In één woord, Wenduine was zalig!! Ik heb genoten van de eerste tot de laatste minuut. Dinsdag in de vooravond zijn we er toe gekomen na dat we eerst mijn schoonmoeder zijn gaan halen. Daar toegekomen hebben we naast de deur een lekkere spaghetti gaan eten, dan uitpakken en tv kijken. Elke dag zijn we buiten geweest, soms was het wat frisser maar het was droog en dat geeft veel. S'morgens rond 8u een wandeling op de dijk met ons " Beauke "...........zalig vond ik dat. Ontbijten, douche en dan een goede wandeling....iets eten, rusten.....ja ik heb ervan genoten. Donderdag met Kim schelpjes gaan zoeken op het strand, toen was er wel wat wind maar toch een zalig weer vond ik. Vrijdag zijn we naar Blankenberge geweest waar we een bezoek hebben gebracht aan vrienden die er een leuk appartement hebben. De winkels nog eens afgedaan in de Kerkstraat bij een rustig weertje was dan ook een aanrader. Vrijdagavond is mijn man dan gekomen en hebben we samen gegeten en rustig tv gekeken. De zaterdag met Kim gaan zwemmen, wéér genieten!! Een wandeling bij zalig weer en een lekker glaasje maakte de dag weer meer dan volmaakt. Zondag inpakken en op tijd vertrokken voor de file voor te zijn. Het was de eerste keer dat ik enkele dagen zonder mijn man ben weggegaan, het was even wennen maar we hebben ervan genoten. De vrijdag was dan ook een fijn weerzien tussen ons-D . Morgen begint dan weer de werkweek en kunnen we uitkijken naar naar April, dan gaan we naar Tenerife!
23-02-2009
Wij tellen af.
Gisteren moesten we naar een babbyborrel wat heel tof was. Enkele mensen terug gezien wat heel lang was geleden en dat is altijd leuk. Nadien zijn we nog iets gaan eten en heeft Kim twee van zijn vriendjes mee gebracht en zijn ze ook blijven slapen. Die kinderen hebben echt super braaf geweest.
Nu zijn Kim en ik aan het aftellen voor naar de zee te gaan. Morgen en de late namiddag gaan we eerst mijn schoonmoeder oppikken en dan rijden we naar Wenduine. Wat kijken wij er naar uit! Normaal ga ik nooit zonder mijn man weg maar hij vond het zeker geen probleem, het is schoolvakantie en Kim is al zolang aan het zagen voor naar de zee te gaan. Eignelijk kijk ook ik er ennorm naar uit. Het hebben weer zware dagen geweest en dan is het zeker geen overbodige luxe om er eens uit te zijn. Vrijdagavond komt mijn man dan ook naar daar, hopelijk zit het weer wat mee dat we extra kunnen genieten van onze kust.
18-02-2009
Mooie tekst
Enkele weken terug was ik met onze Kim naar de lichtmis geweest ter voorbereiding van zijn eerste communie. We kregen daar een boekje met verschillende gebedjes. Nu ben ik helemaal geen kerkloper of katholiek maar er was één gebed dat ik zeer mooi vond en waar veel waarheid in zit dat ik het hier met jullie wil delen.
Gebed om vergeving.
Waar kleine kinderen spelen, Waar grote mensen zijn, gebeuren wel eens fouten Soms grote, soms ook klein. Een mens kan zich vergissen, een mens is soms gemeen, maar wil hem toch vergeven en laat hem niet alleen.
Denk dan bij jezelf, ook ik ben wel eens fout. Niet steeds met opzet, maar soms echt wel fout.
Want Jezus heeft gezegd: Doe je zelf alles goed zeg dan pas wat verkeerd is in wat een ander doet.
Ik zou het niet mooier kunnen zeggen, wel kleiner T' is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
11-02-2009
De zwaarste dag!
Vandaag, 11 Februari is het 4 jaar geleden dat ons Ma is overleden. De zwaarste dag van gans het jaar. Ik kan het nog altijd niet geloven dat het al 4 jaar is. Hoe langer ze weg is, hoe meer ik ze mis! In alle kleine dingen die ik doe, bij overal waar ik ga...............altijd is ze in mijn gedachten. Het is niet eerlijk van mij, ik weet het maar mijn hart doet altijd pijn als ik en moeder en dochter samen zie winkelen, gezellig kneuvelen, een koffietje drinken........het zijn dingen die wij ook samen deden en waar ze super van genoten. Hoe vaak moest ik niet lachen als ik nog maar zei " ik ga naar de winkel ", dan was ons Ma de eerste die in de auto zat. Altijd had ik mijn chaperone bij. Ach ik kan zo uren blijven mijmeren, dat is ook het enige dat we nu nog hebben he. Ieder van ons heeft vandaag zijn dag op zijn eigen manier doorgebracht. Ikzelf ben deze namiddag naar het kerkhof geweest en dan even tot bij Ikea om zo mijn zinnen te verzetten. En ons MA? Die ging de ganse tijd met me mee! Het is wel zo dat ik blij ben dat de dag bijna voorbij is. Het enige dat ik kan zeggen is, geniet van je ouders want het doet verdomme wreed pijn als ze er niet meer zijn.
