Ik ben Carine
Ik ben een vrouw en woon in Ruisbroek () en mijn beroep is Invalide.
Ik ben geboren op 05/07/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: p.c , Vrijwillegerswerk in de school.
Ga zeker ook een kijkje nemen op de website van onze zaak!
www.bloggen.be/develder
Gisteren moesten we naar een babbyborrel wat heel tof was. Enkele mensen terug gezien wat heel lang was geleden en dat is altijd leuk. Nadien zijn we nog iets gaan eten en heeft Kim twee van zijn vriendjes mee gebracht en zijn ze ook blijven slapen. Die kinderen hebben echt super braaf geweest.
Nu zijn Kim en ik aan het aftellen voor naar de zee te gaan. Morgen en de late namiddag gaan we eerst mijn schoonmoeder oppikken en dan rijden we naar Wenduine. Wat kijken wij er naar uit! Normaal ga ik nooit zonder mijn man weg maar hij vond het zeker geen probleem, het is schoolvakantie en Kim is al zolang aan het zagen voor naar de zee te gaan. Eignelijk kijk ook ik er ennorm naar uit. Het hebben weer zware dagen geweest en dan is het zeker geen overbodige luxe om er eens uit te zijn. Vrijdagavond komt mijn man dan ook naar daar, hopelijk zit het weer wat mee dat we extra kunnen genieten van onze kust.
18-02-2009
Mooie tekst
Enkele weken terug was ik met onze Kim naar de lichtmis geweest ter voorbereiding van zijn eerste communie. We kregen daar een boekje met verschillende gebedjes. Nu ben ik helemaal geen kerkloper of katholiek maar er was één gebed dat ik zeer mooi vond en waar veel waarheid in zit dat ik het hier met jullie wil delen.
Gebed om vergeving.
Waar kleine kinderen spelen, Waar grote mensen zijn, gebeuren wel eens fouten Soms grote, soms ook klein. Een mens kan zich vergissen, een mens is soms gemeen, maar wil hem toch vergeven en laat hem niet alleen.
Denk dan bij jezelf, ook ik ben wel eens fout. Niet steeds met opzet, maar soms echt wel fout.
Want Jezus heeft gezegd: Doe je zelf alles goed zeg dan pas wat verkeerd is in wat een ander doet.
Ik zou het niet mooier kunnen zeggen, wel kleiner T' is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
11-02-2009
De zwaarste dag!
Vandaag, 11 Februari is het 4 jaar geleden dat ons Ma is overleden. De zwaarste dag van gans het jaar. Ik kan het nog altijd niet geloven dat het al 4 jaar is. Hoe langer ze weg is, hoe meer ik ze mis! In alle kleine dingen die ik doe, bij overal waar ik ga...............altijd is ze in mijn gedachten. Het is niet eerlijk van mij, ik weet het maar mijn hart doet altijd pijn als ik en moeder en dochter samen zie winkelen, gezellig kneuvelen, een koffietje drinken........het zijn dingen die wij ook samen deden en waar ze super van genoten. Hoe vaak moest ik niet lachen als ik nog maar zei " ik ga naar de winkel ", dan was ons Ma de eerste die in de auto zat. Altijd had ik mijn chaperone bij. Ach ik kan zo uren blijven mijmeren, dat is ook het enige dat we nu nog hebben he. Ieder van ons heeft vandaag zijn dag op zijn eigen manier doorgebracht. Ikzelf ben deze namiddag naar het kerkhof geweest en dan even tot bij Ikea om zo mijn zinnen te verzetten. En ons MA? Die ging de ganse tijd met me mee! Het is wel zo dat ik blij ben dat de dag bijna voorbij is. Het enige dat ik kan zeggen is, geniet van je ouders want het doet verdomme wreed pijn als ze er niet meer zijn.
08-02-2009
Rustig weekendje
Het weekend is weer voorbij, morgen een nieuwe werkweek. Voor kim is het morgen geen school, die heeft nog een extra dagje verlof. Geen overbodige luxe voor hem want donderdag was hij weer zwaar verkouden dat de dokter terug is langsgeweest. Hopelijk, met de nodige medcijnen kan hij dinsdag terug naar school. Vrijdagavond zijn we weer naar ons weekendhuisje in St pauwels geweest, altijd gezellig. Kim vind het tof om daar dan naar het frituur frietjes te gaan eten.
Zaterdag hadden we afgesproken met mijn vriendin en haar zoontje in het shoppingcenter. Dat is altijd een leuke bedoening. De kinderen genieten evenzeer van die uitstap dan wij. Spijtig hebben we niets gevonden waar we naar op zoek gingen namelijk communiekleding voor onze Kim. Ik had het nu niet echt verwacht om het daar te vinden maar ja, je wist maar nooit. Morgen kunnen we dan nog wel eens gaan kijken want het word wel tijd, straks vinden we niets meer.
Vandaag heeft mijn man voor ons gekookt. S' zondags doet hij dat gemakkelijk de laatste tijd en eigenlijk vind ik dat wel leuk. Het is altijd lekker dat moet ik wel bekennen.
Hoewel het er deze week nog een pijnlijke dag komt met 11/2 de jaargetijde van ons Ma kijken wij toch ook hoopvol de week tegemoet. Mijn man en ik waren met iets bezig en donderdag zullen we weten of het doorgaat. Dus hopelijk brengt de week niet alleen verdriet maar ook vreugde met zich mee;
01-02-2009
zwaarste weken van het jaar.
Deze week beginnen de zwaarste weken van het jaar weer. Februari is een zéér zware maand. 4 Februari is de dag dat ons Ma haar operatie aan het hart kreeg nu 4 jaar terug, 6 Februari is haar verjaardag en 11 Februari is de dag dat ze overleden is. Elk jaar als die periode er weer aankomt ben ik zeer verdrietig, het word elk jaar zwaarder te beseffen dat ze er niet meer is. Ik kan dan ook nooit snappen dat er kinderen zijn die niet meer bij hun vader of moeder komen. Als ze blij zijn dat ze die nog hebben! Geloof me, je beseft pas goed wat je ouders je waard zijn als je ze moeten afgeven hebt. Nog elke dag zijn er dingen dat je zegt, " o ons ma zou dit of dat wel weten ". De dagen dat ik meer pijn heb zijn ook zo van die momenten, ons Ma was er altijd! Ik kon op elk uur van de dag een beroep doen op haar. Zij was het die altijd voor alles een oplossing wist, zij was het die poetste als ik niet kon, de strijk deed...............alles! En nu, bij de slechte dagen, blijft alles liggen. Mijn Pa doet wel boodschappen maar ik kan niet verlangen dat hij mijn strijk doet of kookt. Het is normaal dat je leven nooit meer is wat het geweest was, altijd is er die lege plaats. De eerste vertien dagen van Februari mogen voor mij dan ook zeer vlug voorbij zijn!
30-01-2009
Een rustige week.
Zo is de week weer voorbij. Eigenlijk een vrij rusitge week. Woensdag zijn Kim en ik gaan bowlingen, best wel zwaar voor mij met de rug maar soms meot je dat eens opzij zetten anders kan je niets meer doen. Met een extra pijnstiller is het al bij al nog goed gegaan en het belangrijkste was, Kim heeft er van genoten!
Woensdag heeft Kim ook een klein rapport gekregen op school. Een goed rapport terug, enkel met de tafels zijn er wat problemen maar dat is algemeen in de klas en niet enkel onze Kim. S'avonds is hij nog gaan trainen op de voetbal en was er niets aan de hand. Donderdag bij het opstaan had hij koorts en zwaar verkouden. Na de middag was het beter dat ik dacht, morgen kan hij naar school maar dat was niet het geval. Bij het opstaan was hij nog zwaarder verkouden, had hoofdpijn en keelpijn. Dan maar de dokter laten komen en volgens haar was het een griep. Bij kinderen blijkbaar niet zo zwaar dan bij volwassenen.
De voetbal van morgen gaat dan ook niet door voor Kim. Na de middag moet hij wel naar de " lichtmis " ter gelegenheid van zijn eerste communie op 21 Mei. Dat vind hij niet zo erg want erna zijn er pannekoeken en dat eet Kim graag. We zullen dan ook één van de dagen eens werk moeten maken van voor kleding te gaan zien voor de communie, althans voor Kim al, voor Eric en mij is er nog tijd. De feest en alles ligt al vast dus dat is al veel waard.
Alvast een prettig weekend gewenst!
23-01-2009
Wat een zware dag
Vol ongeloof verneem ik deze morgen het drama te Dendermonde. Wat bezield er iemand om zoiets te doen? Een kind, de onschuld zelve, volledig weerloos........het zijn gemakkelijke slachtoffertjes. Hoe die verzorgers alles deden voor die kindjes te redden. Voor de ouders die hun kindjes hebben verloren is zoiets een drama om nooit te boven te komen. Ze brengen s'morgens hun kindje gezond en wel naar daar en verliezen het door iemand die blijkbaar volledig gevoelloos is. Zoiets kan je echt niet begrijpen! Een onschuldig kind...... Het doet mij volledig naar adem snakken. Voor de mensen die er werken moet het verschrikkelijk zijn. Hoe kunnen zij zoiets plaatsen? Het doet me terug denken aan het drama dat Hans Van Temsche aanrichten. Het is echt niet te verstaan. Vaak kom ik in onze school als vrijwilleger, die kleutertjes zijn de onschuld zelf........hoe vaak zijn vandaag die beelden niet door mijn hoofd gegaan? Je mag er niet aan denken, dat zullen die mensen in Dendermonde ook nooit verwacht hebben. Het enige dat we nog kunnen hopen is dat die man de zwaarste straf krijgt die er is, hopelijk word hij niet ontoerekeningsvatbaar verklaard. Het brengt de slachtoffertjes en de mevrouw spijtig genoeg niet terug . Een zwarte dag of nooit of nooit te vergeten! Het doet mij ook even nadenken over alles. Tegen 2012 gaat er hier in onze buurt een gevangenis open. Een ultra moderne wat betreft de veiligheid word er gezegd, was het niet dat zelfs in de best beveiligde er nog mensen ontsnappen! Was het nu niet dat die gevangenis bijna in de tuin van onze school hier komt. Als er dan zoiets gebeurd, dan denk je wel extra na over alles. Wat als in die gevangenis zo een gestoorde ontsnapt? Je mag er niet aan denken en toch, als mama, als mens......doe je dat wel! Mijn gedachte zijn dan ook de ganse dag in Dendermonde geweest.
22-01-2009
Die verdomde rug toch
Het heeft ongeveer 4 maand goed geweest maar de pijn in de rug is terug zoals voorheen. Maandag heb ik naar de pijnkliniek gebeld en ik mag maar op 16/2 komen. Elke nacht is het weer enkele malen wakker zodat je nooit een deftige nachtrust hebt. Deze avond begin ik dan ook terug met de zwaardere pijnstilling zodat de nachten weer wat beter worden. Veel heb ik vandaag dan nog niet gedaan. Deze morgen een prijsofferte voor mijn man weggedaan en enkele boodschappen. Gewoonlijk ga ik op donderdag en vrijdag naar t' school voor met de kinderen bezig te zijn en zelfs dat gaat me niet dus dat wil al wat zeggen. Ik vrees dat het dan ook niet lang meer zal duren voor ik terug mijn kruk tevoorschijn mag halen. Zo heb ik meer steun als ik stap. Toch ben ik blij met de enkele maanden die ik redelijk goed ben geweest. Tja, wie het kleine niet eerd is het grote niet weerd he.
18-01-2009
De pijn is er weer.
De week is voor onze Kim nog goed afgelopen. Bij nazicht, vrijdag in de kliniek, moest er geen nieuwe gips meer aan. De groeischijven waren geraakt maar die moeten nu zo genezen, wel heel moeilijk voor onze Kim zenne, dan zal hij moeten het rustig aan doen en dat kent hij niet!
Verleden week heb ik, eindelijk mijn parkeerkaart voor invalide gekregen, geen dag te vroeg eigenlijk want de inspuiting is ondertussen zo goed als uitgewerkt. Deze keer heb ik er eigenlijk redelijk lang goed mee geweest, de nodige kilo's moest ik erbij nemen maar ja, dat is cortisone he. Veel keuze is er niet, wil je een beetje leven dan moet je vaak wel opofferingen brengen. Veel mensen begrijpen dat niet, sommige durven zelfs de kritiek te leveren dat je "dik " bent zonder de oorzaak ervan te weten. Gelukkig is dat iets waar ik mijn slaap niet meer voor laat! S' nachts word ik terug enkele malen wakker van de pijn, na een beetje woelen val ik dan wel terug in slaap maar hoelang nog? Morgen zal dan ook mijn eerste telefoontje naar de pijnkliniek zijn.
14-01-2009
Kim in de gips
Onze Kim is maandag in t'school uitgegleden en gevallen. Toen ik hem s'middags ging halen deed zijn voet vreselijk pijn maar kon hij er nog op staan. Dinsdag bij het ontwaken was het veel erger, de pijn was niet te doen en Kim kon niet op de voet staan. We zijn dan dadelijk naar de spoed gereden waar ze direkt foto's hebben genomen. De dokter kon niet direkt iets zien omdat de voet dik was en er vocht in zat. Ze hebben de voet in een open gips gedaan tot vrijdag, dan moeten we terug en zullen ze opnieuw foto's nemen, dan zullen we mischien ook meer weten wat er aan de hand is. De dokter sprak niet direkt van een gewoon breuk maar meer van een breuk in de groeischijven, iets wat blijkaar moeilijk te zien is. Kim heeft blijkbaar zeer fijne botten, het is nog niet zolang geleden dat hij dezelfde voet op 2 plaatsen gebroken heeft. Onze meneer gaat nu naar school in de rolstoel, gelukkig heb ik mijn eigen rolstoel die nu goed van pas komt. Wat een week weeral he. Gelukkig bestond deze week niet alleen uit ongeluk. Maandag hebben we gelukkig ook goed nieuws gehad, wat onze week toch nog goed heeft gemaakt.
12-01-2009
Eerste week van 2009
Ondertussen zijn we al met een week van het nieuwe jaar weg. Voor veel mensen denk ik moet de eerste werkdag van het nieuwe jaar nog komen. Door de weersomstandigheden is het nog niet ideaal geweest om te werken. Ook mijn man is nog niet echt ' gestart " dit jaar, hoewel, ik denk dat hij er verleden week niet kwaad voor was. Eric heeft drie dagen met een ferme griep op de zetel gelegen en als die thuis blijft dan wil het al wat zeggen. Het is ondertussen 9 jaar geleden dat die een dag thuis is geweest, dat kunnen niet veel mensen zeggen denk ik. Gelukkig liet het weer werken niet toe want anders was het voor hem nog lastiger geweest. Deze morgen is hij al wat bezig geweest thuis maar echt goed gaat het hem allemaal nog niet af. Denk dat je echt de griep hebt dat het niet voor te lachen is. Kim is vrijdag ook thuis geweest maar die was enkel zwaar verkouden en kon gelukkig vandaag al weer naar school. Zo zag onze start van 2009 eruit, niet echt goed maar och, een slechte dag is zeker en vast geen slecht jaar hoor.
03-01-2009
Gelukkig Nieuwjaar
Gelukkig nieuwjaar aan allen mensen hier. Ik wens jullie alle goeds met een optimale gezondhied want dat is het belangrijkste.
Onze feestdagen zijn prachtig geweest. Op oudjaar waren we te gast bij mijn schoonzus en haar man. Met de kinderen en mijn schoonmoeder erbij was het van in de begin dolle pret. Na een lekker feestmaal was het om 00u tijd voor de nodige zoenen. We hebben het zelfs gewaagd van een dansje te doen. Met het nodige vuurwerk was de sfeer echt top! Met de nieuwjaarsbrief van Kim was het weer even een emoctioneel moment maar dat past bij de dagen. Na dit moment was het tijd voor fun en een goed geprek. Met een lekkere tas koffie en de rest was het vlug laat.
De volgende dag was het tegen 13u bij mijn pa. Ook daar was het weer dolle pret. Weer de nieuwjaarsbrief van Kim voor Vake en Meter en dan de nodige pret erbij was het vlug 16u00. Even vlug naar huis en dan naar mijn schoonmoeder voor nog een gezellige babbel en wat eten erbij en zo was het dan weer vlug tijd voor ons naar huis te begeven. Zo waren de feestdagen weer voorbij zonder we het wisten. Ergens ben ik er niet kwaad voor want voor ons gaat er niets boven de gewone gang van zaken.
Zo is 2009 een feit. Maandag beginnen we dan weer met de school en, normaal werken maar aangezien het weer zal het voor mijn man nog niet 100% zijn. Dit jaar hebben we veel dingen om naar uit te kijken. Met pasen een weekje verlof, Kim zijn eerste communie................, denk dat we een prachtig jaar tegemoet gaan. Wij wensen jullie dat dan ook van harte toe!
30-12-2008
Van oud naar nieuw.
Zo is het jaar dan stilletjes op zijn eind aan het lopen. Morgen nog vlug het laatste kado kopen en dan hop naar oudjaar. Wij worden verwacht bij mijn lieve schoonzus voor een gezellige avond in familiekring. Zoals als zo vaak het geval was zal het ook nu weer dik in orde zijn met het nodige vuurwerk erbij. Onze Kim kijkt daar telkens naar uit, elk jaar opnieuw. Na het vuurwerk is het dan tijd voor de pakjes, ook Kim zijn ding hoor. Donderdag is dan ook een drukke dag. S' middags bij mijn pa met de familie en daarna naar mijn schoonmoeder, zo zal het jaar dan weer goed ingezet zijn vrees ik.
Bij deze wens ik de lezers een fijn eindejaar toe en een prachtig 2009!!!!!!!!!!!!!
24-12-2008
Kerstavond
Zo zijn we dan beland op, bijna, kertsavond. Voor ons word kerst en nieuw steeds in familiekring gevierd. Deze avond worden we met zijn allen bij mij zus verwacht en worden daar de pakjes opengemaakt. De kinderen kijken er dan ook met volle teugen naar uit. De één al benieuwder dan de ander wat er dit jaar voor hun onder de kerstboom zal liggen. Met lekker eten, een goed glas wijn en de nodige spelletjes erbij zal het zeker en vast weer een avond worden waar we nog lang van zulle nagenieten. Morgen worden we dan bij mijn schoonmoeder verwacht. Met wéér lekker eten, een glaasje wijn en een goede babbel, een spelletje of een grap zal ook deze kerstdag weer volop genieten worden. Voor ons gaat er niets boven deze gezellige dagen met de familie door te brengen. Dit jaar mogen we weg gaan zowel met kerst als met nieuwjaar, volgend jaar is alles dan weer bij ons maar och, het enige dat van belang is is de gezelligheid die de dagen met zich meebrengen of het nu thuis of ergens anders is. Bij deze wens ik de bezoekers een fijne kerst toe!
18-12-2008
Laatste schooldag
Morgen is het de laatte schooldag van het jaar 2008. Ik denk dat er deze week eigenlijk niet zo heel veel meer is gedaan. Vandaag hebben we pannenkoeken gebakken met de jongens en meisjes van het 5 de en 6 de leerjaar. Het was op momenten echt gieren hoor. Die mannen zijn echt niet te doen, je maakt er dan ook veel plezier mee. De pannenkoeken vlogen p een bepaald moment letterlijk en figuurlijk in het rond! Wat een " krakken" zijn dat toch.
Morgen ga ik dan pannenkoeken bakken voor onze kleuters van 1, 2 en 3 de kleuterklas. Ze zien er dan ook naar uit die kleine rakkers. Eerst een kerstfeestje met een geschenkje en dan, na de speeltijd, pannenkoeken en chocomelk. Voor die kinderen is dat echt feest!
Om 15u25 is dan voor onze Kim het grote moment want dan komt hij met zij raport naar huis. Telkens is het al zéér goed geweest dus ik hoop dat het nu ook het geval is Zo zijn we dan aan de laatste schooldag beland. Wat is het toch voorbij gevlogen! Ik hoop dan ook dat 2009 even goed mag verlopen als het afgelopen jaar.
14-12-2008
Kerstsfeer
Vrijdag was het kerstmarkt in onze school. Onze kinderen, klein en groot, hadden meer dan hun best gedaan om allerlei mooie stukjes te maken die dan verkocht konden worden ten voordele van onze school. Heerlijke pannenkoeken, lekkere chocolademelk, soep en de nodige jevers zorgen voor een toffe sfeer. De opkomst was dan ook niet slecht. De ouders, grootouders......... waren alle van de partij om de mooie werkjes van hun kinderen te komen kopen. Onze kerstman zorgde voor de nodige sfeer evenals onze vertelelf die met haar verhalen de kinderen een fijne avond bezorgde. Het weer was ideaal, goed koud zodat de jenevers rijkelijk konden vloeien. Ik denk dat ozne directeur en leerkrachten wel tevreden zullen zijn met de resultaten.
Zaterdagavond zijn wij met ons gezinnetje naar de kerstmarkt in Opdorp geweest. Volgens vele de grootste kerstmarkt van omstreken, naar onze mening hebben we er al betere gehad. Met de vele snoep en kledingkramen leek het niet echt op een kerstmarkt maar meer een gewone fesstmarkt. Enkel de kraampjes met jenever en gluwhein deden ons in de sfeer wat brengen.
Zo is het dan weer zondag, een rustige voor ons. Deze middag gaan we bij vrienden op bezoek voor een lekkere tas koffie en een leuke babbel en zo is ons weekend ook weer voorbij. Morgen gaat dan weer de laatste schoolweek van 2008 in.
06-12-2008
Druk weekend.
Het weekend is eignelijk goed begonnen. Gisteravond was ik uitgenodigd door een oud collega die 50 jaar werd. Die had net beter gevonden dan oud collega's en collega' uit te nodigen voor een drink en taart. Het was een keitoffe avond! We hebben gelachen, herinneringen opgehaald, serieuze gesprekken gevoerd.........de avond was veel te vlug voorbij. Het deed me deugd om die mensen terug te zien. Wij hebben inderdaad toen zéér hard gewerkt maar zeker zoveel plezier gemaakt. We hebben dan ook de afspraak gemaakt van toch 1 maal per jaar eens bij elkaar te komen.
Vandaag dan de grote dag voor onze Kim, de sint komt! Thuis is alles al gedaan, bij vake is hij ook al langs geweest. Om 14 u is het sinterklaasfeest op de voetbal, deze avond moet hij dan naar de meter gaan en zo zal de dag weer snel voorbij zijn.
Morgen stopt de drukte dan ook niet. S'morgens ontbijt van de gezinsbond en daarna is het naar de bomma voor de sint. S'middags worden we dan allen verwacht op het etentje van onze vriend Danny. Zo zal het weer vlug maandag zijn maag ach, we genieten daar samen ook wel van hoor zolang het maar niet TE word. Fijn weekend aan de lezers.
02-12-2008
Een tijd van bezinning?
Zo is de laatste maand weer begonnen. Zaterdag de sint en dan tellen we af naar het einde van het jaar. Een jaar dat toch redelijk zwaar geweest is voor ons gezin en mezelf. De slapeloze nachten, de weken in de kliniek, de ingreep......... het is niet in onze koude kleren gekropen maar zoals steeds hebben we ons ook hier weer netjes doorgeslagen. Het brengt allemaal veel spanning mee in een gezin maar als je weet wat je aan elkaar hebt komt alles dik in orde.
Gisteren was eigenlijk voor mij ook een positieve dag. Door bepaalde zaken te zeggen, door beide, was er een kloof ontstaan die eigenlijk moeilijk te dichten was. Aangezien we beide grote mensen zijn hebben we na een goed gesprek het heuvel verholpen. Gelukkig zijn er nog van die mensen waar je mee kan praten, die niet met wraakgevoelens blijven rondlopen maar als volwassen praten. Dat kan je niet van iedereen zeggen. Vaak heb je van die mensen die denken dat ze nooit iets misdoen, nooit iets verkeerd zeggen..........je zou dan denken, ze worden wel slimmer als ze ouder worden maar dat blijkt dan niet het geval te zijn. Het zijn dan ook mensen die al veel vrienden gehad hebben maar waar het nooit bij blijft duren. Wel, de vrienden waar ik persoonlijk al een meningsverschil mee heb gehad zijn gelukkig NIET zo. Die gedragen zich als grote mensen en niet als kleine kinderen en daar ben ik zeer blij om. Laat die " rotte appels " maar aan de kant liggen, daar ben je toch niets mee vooruit. Wat nut heeft het van onze tijd dat we hier hebben te gaan verdoen met ruzie maken?
27-11-2008
Een slechte week
Maandag was het precies 4 jaar geleden dat ons ma haar hartinfarct gehad heeft. Het was wéér een zware dag! Hoe langer het is, hoe zwaarder het word. De ganse dag is gelijk een film door mijn hoofd gegaan, elke seconde, elke minuut kan ik mij herinneren. Dat zijt in mijn geheugen gegrift. Hetzelfde met 16 augustus, de dag dat mijn schoonpa is overleden. Vanaf de moment dat mijn schoonma belde tot de begrafenis staat ik mijn geheugen gegrift. Het uur dat onze pa belde, het uur dat mijn schoonma belde.......... het is en blijft verder bestaan. Ik wil het ook niet vergeten maar had niet gedacht dat het , na 4 jaar, nog zo zwaar zou zijn! Gelukkig is er altijd weer Kim en Eric waar ik toch vooruit voor ga, ook deze week weer.
Verder gaat hier alles zo een beetje zijn gangetje. Kim is zwaar verkouden geweest maar aan de beterhand. Die is natuurlijk volop aan het aftellen naar de Sint. Zaterdag is het jaarmarkt dus zal het ook wel weer naar de kermis gaan worden vrees ik. Kim moet eerst in de voormiddag voetballen in boom. Hopelijk blijft het droog buiten, tegen de kou kleden we ons warm aan he.
22-11-2008
Koud weekend
Vrijdag zijn we met de ouderraad van onze school gaan eten. Heel gezellig om zo eens met allemaal samen te zijn. Bij een lekker etentje en een glaasje wijn was het dan ook vlug tijd om weer naar huis te rijden.
Zaterdag moest onze Kim voetballen. Ik had hem liever thuis gezien omdat hij een zéér zware verkoudeid heeft maar ja, doe jongens he, die willen niet luisteren en ZEKER niet thuis blijfen! Ze hebben dan ook regelmatig met dit slechte weer, felle buien over zich heen gehad. Ze hebben verloren tegen Heindonk maar als je hoord dat die jongens al het 3 de seizoen spelen en de onze maar paar maanden dna weet je al genoeg. Winnen zal er dit jaar niet inzitten maar ach, ze spelen wekenlijks en de kinderen genieten ervan, dat hetgeen dat telt!
Normaal hadden we vandaag een receptie van een huwelijk tegen Menen. Aangezien de slechte weersomstandigheden hebben we, met pijn in het hart, afgezien om zover te rijden. Ik vind het spijtig want Daisy is een een meisje dat ik al heel lang ken en ik wil ze doodgraag nog eens zien. Bij het naar huis komen zouden we dan stoppen in Kalken bij mensen die we leren kennen hebben aan zee en war we direct een goede bandmee hadden. Ik hoop dan ook van die mensen dat ze het ns niet kwalijk zullen.
Morgen gaan we met vake naar een wielerfeestje van een wielrenner. ZO is Pa ook weer een
