Ik ben Carine
Ik ben een vrouw en woon in Ruisbroek () en mijn beroep is Invalide.
Ik ben geboren op 05/07/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: p.c , Vrijwillegerswerk in de school.
Ga zeker ook een kijkje nemen op de website van onze zaak!
www.bloggen.be/develder
De verlof is nog maar juist achter de rug en de drukte neemt toe. Met de veranderingen die er op til zijn bij mijn man in de zaak komt er ook wat stress aan te pas en dat voel je wel. Het is ook, gelukkig maar, nog altijd druk in den bouw. Tot hier toe is de crisis nog niet voelbaar, hopelijk blijft het zo. Aangezien mijn man veel werk heeft lukt het hem niet altijd om materiaal aan te halen, die job mag ik dan doen. Het contact dat je hebt met de leveranciers vind ik ook zeer aangenaam. Ik doe dat heel erg graag maar je steekt er wel wat tijd in, gaan halen, weg doen naar de werf, nog iets weg doen........het is dan vlug tijd om Kim te gaan halen op school want een voormiddag is niks eigenlijk. Gelukkig kan ik elke woensdag rekenen op Veerle, dat is mijn lieve poetshulp. Wat zou ik zonder haar toch doen? Veerle neemt heel veel werk uit mijn handen zodat ik rustig kan doen wat nodig is voor mijn man. Het is fijn iemand te hebben die het goed met je meent, die werk ziet......... Zo is de drukte voor mij aangenaam om te dragen en dat komt iedereen ten goede.
22-04-2009
Tenerife was super!!!
Eindelijk een verslag van onze reis naar Tenerife. Zaterdagnacht om 4u zijn te ons komen ophalen. De vlucht was voorzien om 6u05 maar door het drukke verkeer in de lucht moesten we wachten tot 6u30 om te starten richting Tenerife. Na een perfecte vlucht zijn we rond 11u toegekomen in ons hotel ( in Tenerife was het dan nog maar 10u want die staan een uur achter). Onze kamer was nog niet klaar maar we konden onze valiesje veilig weg zetten en kregen een drankje aangeboden. We zijn dan maar direkt op verkenning vertrokken om zo rond 14u onze kamer te krijgen en te beginnen uitpakken. Onze Kim die wou al direkt in het zwembad wat we dan ook gedaan hebben. Het weer was er zalig, niet te warm, niet te koud, echt goed. Er waren momenten dat je dacht, amai, bewolkt maar als je buiten kwam was het echt zwoel. Het hotel was mischien een beetje verouderd maar ze waren al begonnen met de renovatie van de kamers op de 1 ste verdieping. Het feit dat ze er elke dag poetste als zot maakte dit hotel echt super, alle dagen proper handdoeken, de kamers telkens dweilen.......daar kon je echt niets van zeggen. Bij het ontbijt had je keuze in overvloed, hetzelfde bij eht avond eten! De mensen dat dat tegen spreken zijn blijkbaar niet veel gewoon, er viel werkelijk niets op aan te merken er was voor ieder keuze genoeg. Onze kim vond het super om eens met een catamaran te gaan varen.......wat ben ik ziek geweest!! Nooit meer, amai. Dat was voor mij het enige negatieve aan de hele reis. Zonnen, wandelen, eten, drinken en slapen, zo hebben we onze week gevuld en we hebben ervan genoten! De animatie in het hotel was ook goed. De spaanse " IL DIVO " echt goed , de spaanse " SUPRIMES " supergroep en de laatste avond de spaanse " TEMPTIONS" ook keitoffe mannen om naar te luisteren. Wat ons wel opviel was dat er in Tenerife heel veel nederlands word gepraat, in de winkels, in het hotel, als je iets gaat drinken.... Het was véél te vlug weer zatedag en tijd om naar huis te komen. Onze Kim wil volgend jaar zeker en vast terug gaan en wij zien het ook wel zitten!
10-04-2009
Tenerife
Hehe, eindelijk is het dan zover! Om 4u deze nacht komen ze ons halen en als alles zo blijft zullen we om 6u05 opstijgen naar Tenerife. Geen minuut te vroeg als je het mij vraagt. Zowel mijn man als ikzelf ( met de gezondheid) hebben zware weken achter de rug. De rust en hopelijk ook de zon zullen ons goed doen! Alles is gepakt dus laat maar komen die verlof. Als we de voorspellingen mogen geloven dan zal het weer meevallen, 20/21 graden zijn de voorspellingen maar ik weet uit ervaring dat daar vaak in playa de las americas, nog enkele graden bij komen dus zullen we geen klagen hebben zeker? Nu nog hopen dat we een goede keuze van hotel gedaan hebben en dan kan de week nie meer stuk. Volgende week mogen jullie een verslapg verwachten met de nodige foto's. Alvast een fijn paasweekend aan alle bloggers hier. XXX
03-04-2009
Waar gaat dit eindigen?
Vandaag ben ik weer naar de pijnkliniek geweest voor mijn, voorlopige, laatste inspuiting. Weer een zeer pijnlijke bedoening, ik hoop alleen dat het iets uithaald. Na de inspuiting heb ik een flesje extra pijnstilling gekregen, het was echt niet te doen, om al je haar uit te trekken! Ik ben daar aan de praat geraakt met een heel lieve mevrouw die me een beetje aan mezelf deed denken. Ook al 6 operatie' s gehad, ook zenuwpijnen, ook moeilijkheden met het aanvaarden, ook ijskoude voeten........alleen, bij mevrouw zijn er al tenen die blauw/zwart zien. Het is precies of die sterven af. Het was voor mij heel zwaar, het besef van, dat staat mij ook nog te wachten was WEER eens een klopje. Met het praatje deze morgen kwam het ook ter sprake hoe weinig begrip mensen hebben. Die mevrouw had eht ook zwaar met eht feit dat er zoveel achter je rug word verteld. Ik denk niet dat de mensen beseffen wat wij, als chronische pijnpatiént, alle dagen moeten doorstaan. De mommenten dat je denkt, ik kan het aan worden altijd maar minder en minder want meer en meer word je met de feiten geconfronteerd. Ik ondervind dat ook zeer goed in het huishouden. Je kan minder dan zeg maar een jaar terug. Denk dat het best is om er allemaal niet teveel bij stil te staan want dan word je zeker zot. Genieten van het goede weer wat ik deze namiddag, toen ik thuis kwam uit de kliniek, gedaan heb. Een zetel buiten en zalig in het zonnetje en aftellen naar volgende week zaterdag, dat vertekken wij met ons drie naar Tenerife voor een week, wij kijken er naar uit!
25-03-2009
Een beetje vanalles
Een week heb ik nu mijn nieuwe tanden en ik moet zeggen ze blijven super goed zitten! Van de moment dat de tandarts ze plaatsen had ik het gevoel mijn eigen tanden in te hebben en dat is nog steeds zo, gelukkig maar. Nu moet ik morgen op consultatie gaan voor een inplantaat te plaatsen-en na de middag naar de tandarts terug voor verder te beginnen werken aan de tanden links. Het zal nog even duren voor mijn mond in orde is maar dat heb ik er dubbel en dik voor over!
Vrijdag ben ik dan een dagje in de kliniek geweest voor een inspuiting in de rug. Ai wat is dat toch altijd een pijnlijk gedoe. Mijn haar komt echt recht omhoog als ik daar nog maar binnen ga. Normaal zou ik zaterdag beterachap moeten gevoeld hebben maar dat is spijitg genoeg niet het geval! De pijn is niet te doen. Mijn linkerbeen doet verschrikkelijk veel pijn, veel kracht zit er niet meer in, mere een soort verlamming. Vrijdag moet ik terug gaan voor de opwarming, wéér met die naalden in de rug, ik mag er niet aan denken!
Zondag was het palingfeest voor onze school. Petra en ikzelf hadden de verantwoordelijkheid over het dessertbuffet. Een zeer aangename bedoening moet ik zeggen. De ouders, grootouders en zelf leerlingen hebben hun lekkerste gebak voor ons gemaakt wat wij dan aan de mensen konden aanbieden. Om 11u30 gingen de deuren open en een uur later zat de zaal vol! Tot 19u konden ze genieten van onze lekkere paling. Wie het niet luste kon zich laten verwennen door een stukje lekkere kip met championesaus. Bij het sluiten was ons buffet volledig leeg dus meot ik niet zeggen dat het wederom een succes was he. Na het palingfeest zijn we nog iets gaan drinken om een evaluatie na zo een drukke dag. Het was super tof maar gelukkig gebeurd het niet al te vaak want dat zou ik echt niet kunnen. Gelukkig was het maandag geen school en konden we het rustig aandoen.
19-03-2009
Nieuwe tanden
Vandaag heb ik eindelijk mijn eerst nieuwe tanden gekregen. Er is nog een lange weg te gaan voor gans mijn mond in orde is maar het is een begin. Het zijn de 6 tanden die het ganse zicht van mijn mond is. Onze Kim die kan er niet van over, ik heb al veel naar hem moeten lachen want dan ziet hij mij zo graag! Nu moet ik zeggen, het zijn prachtig tanden! Het zijn er nog maar 6, toch voel ik mij al een heel ander mens. Ik had gedacht dat ik pijn ging hebben of dat k mij lastig zou voelen maar niks daarvan, die tanden zitten gewoon perfect!! Volgende week moet ik gaan voor inplantaten, die moeten een maand ingroeien en in die periode gaat de tandarts de anders kant van de mond al doen; De bedoeling was om de bovenste tanden in orde te hebben voor de communie van onze Kim en dat zou in orde komen. Het is allemaal wel veel geld maar het is toch gans het zicht he
15-03-2009
Aftellen naar vrijdag
Het aftellen is begonnen voor mij naar vrijdag toe. Dan moet ik terug een dag naar de kliniek voor een inspuiting in de hoop zo de pijn terug een beetje onder controle te krijgen. Eigenlijk kijk ik er weer zeer erg tegenop want het zijn inspuitingen om U tegen zeggen. Brullen van de pijn doe ik op die momenten, elke keer denk ik " het zal wel meevallen" en soms is het ook zo maar niet vaak genoeg! Het is nu 3 weken na mekaar dat ik moet komen, poeh, kijk er echt tegenop!! Niet enkel voor de inspuitingen die pijnlijk zijn maar ook het feit dat ik altijd enkele kilo's bij kom en die er zéér moeilijk weer af te krijgen zijn. Ach ja, we zien wel. Aan zo'n vreselijke pijn went een mens wel nooit. Je word er zeer moe van, dat wel. Vaak zijn er dagen dat ik weinig of niets doe en toch zo moe ben. Denk dat weinig mensen weten wat " echt " pijn hebben is. Hoe vaak hoor ik niet zeggen " ik heb het OOK in mijn rug? ", de mensen die het werkelijk hebben die weten direkt waarover ik het heb. Het is niet zomaar een rugpijn, het is een pijn die door merg en been gaat, die je al je haren doet uittrekken, zot word ik er vaak van! Toch moet je altijd weer vooruit, voor je kind, je man......voor jezelf, gemakkelijk is het niet maar het moet! Gelukkig zijn er altijd wel zaken die je er weer bovenop helpen. Het weer geeft vaak ook een beetje pijnverbetering. De zon ipv van die regenbuien maakt ook veel goed voor chronsiche pijnpatiénten Dus, hop naar vrijdag en hopen dat de inspuitingen terug hun werk doen want dat is ook vaak afwachten.
06-03-2009
De pijn neemt weer toe
Sinds een tijdje is de pijn in de rug en de benen weer zeer erg toegenomen. Zolang de nachten nog goed zijn gaat het nog maar die worden nu ook weer korter en korter en dan bereikt het zijn hoogte punt. Ik zal nog even moeten volhouden want het duurd nog veertien dag voor ik naar de pijnkliniek mag komen voor weer een nieuwe pijnbehandeling die over 3 weken loopt. Ondertussen zullen het de klassieke pijnstillers zijn die mij een beetje het comfort geven van pijnverlichting. Met de morfinepleisters wil ik niet te vlug beginnen aangezien ik er veel te ziek van ben. Dit zijn voor mij weer zo van die momenten dat ik weer besef wat gelukkige mensen het zijn die alle dagen kunnen gaan werken ZONDER pijn! Ze beseffen het niet want ook zij zijn vaak niet gelukkig maar geloof me, ik wil direkt ruilen! Mijn vrijwillegerswerk in onze school lijd er ook onder. Gisteren na de middag ben ik even geweest maar met die pijn gaat het mij niets af. Spijtig vind ik dit allemaal, zeker omdat de kinderen dan vragen wanneer ze nog eens mogen komen lezen of de kleinste wanneer we nog eens gaan puzzelen......dan doet mijn hart verschrikkelijk pijn maar ja, even gaat mijn gezondheid weer voor, hopelijk duurd de pijn deze keer niet te lang en kan ik terug genieten van onze kinderen.
01-03-2009
De zee was zalig!
Zo is onze verlof weer voorbij. In één woord, Wenduine was zalig!! Ik heb genoten van de eerste tot de laatste minuut. Dinsdag in de vooravond zijn we er toe gekomen na dat we eerst mijn schoonmoeder zijn gaan halen. Daar toegekomen hebben we naast de deur een lekkere spaghetti gaan eten, dan uitpakken en tv kijken. Elke dag zijn we buiten geweest, soms was het wat frisser maar het was droog en dat geeft veel. S'morgens rond 8u een wandeling op de dijk met ons " Beauke "...........zalig vond ik dat. Ontbijten, douche en dan een goede wandeling....iets eten, rusten.....ja ik heb ervan genoten. Donderdag met Kim schelpjes gaan zoeken op het strand, toen was er wel wat wind maar toch een zalig weer vond ik. Vrijdag zijn we naar Blankenberge geweest waar we een bezoek hebben gebracht aan vrienden die er een leuk appartement hebben. De winkels nog eens afgedaan in de Kerkstraat bij een rustig weertje was dan ook een aanrader. Vrijdagavond is mijn man dan gekomen en hebben we samen gegeten en rustig tv gekeken. De zaterdag met Kim gaan zwemmen, wéér genieten!! Een wandeling bij zalig weer en een lekker glaasje maakte de dag weer meer dan volmaakt. Zondag inpakken en op tijd vertrokken voor de file voor te zijn. Het was de eerste keer dat ik enkele dagen zonder mijn man ben weggegaan, het was even wennen maar we hebben ervan genoten. De vrijdag was dan ook een fijn weerzien tussen ons-D . Morgen begint dan weer de werkweek en kunnen we uitkijken naar naar April, dan gaan we naar Tenerife!
23-02-2009
Wij tellen af.
Gisteren moesten we naar een babbyborrel wat heel tof was. Enkele mensen terug gezien wat heel lang was geleden en dat is altijd leuk. Nadien zijn we nog iets gaan eten en heeft Kim twee van zijn vriendjes mee gebracht en zijn ze ook blijven slapen. Die kinderen hebben echt super braaf geweest.
Nu zijn Kim en ik aan het aftellen voor naar de zee te gaan. Morgen en de late namiddag gaan we eerst mijn schoonmoeder oppikken en dan rijden we naar Wenduine. Wat kijken wij er naar uit! Normaal ga ik nooit zonder mijn man weg maar hij vond het zeker geen probleem, het is schoolvakantie en Kim is al zolang aan het zagen voor naar de zee te gaan. Eignelijk kijk ook ik er ennorm naar uit. Het hebben weer zware dagen geweest en dan is het zeker geen overbodige luxe om er eens uit te zijn. Vrijdagavond komt mijn man dan ook naar daar, hopelijk zit het weer wat mee dat we extra kunnen genieten van onze kust.
18-02-2009
Mooie tekst
Enkele weken terug was ik met onze Kim naar de lichtmis geweest ter voorbereiding van zijn eerste communie. We kregen daar een boekje met verschillende gebedjes. Nu ben ik helemaal geen kerkloper of katholiek maar er was één gebed dat ik zeer mooi vond en waar veel waarheid in zit dat ik het hier met jullie wil delen.
Gebed om vergeving.
Waar kleine kinderen spelen, Waar grote mensen zijn, gebeuren wel eens fouten Soms grote, soms ook klein. Een mens kan zich vergissen, een mens is soms gemeen, maar wil hem toch vergeven en laat hem niet alleen.
Denk dan bij jezelf, ook ik ben wel eens fout. Niet steeds met opzet, maar soms echt wel fout.
Want Jezus heeft gezegd: Doe je zelf alles goed zeg dan pas wat verkeerd is in wat een ander doet.
Ik zou het niet mooier kunnen zeggen, wel kleiner T' is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
11-02-2009
De zwaarste dag!
Vandaag, 11 Februari is het 4 jaar geleden dat ons Ma is overleden. De zwaarste dag van gans het jaar. Ik kan het nog altijd niet geloven dat het al 4 jaar is. Hoe langer ze weg is, hoe meer ik ze mis! In alle kleine dingen die ik doe, bij overal waar ik ga...............altijd is ze in mijn gedachten. Het is niet eerlijk van mij, ik weet het maar mijn hart doet altijd pijn als ik en moeder en dochter samen zie winkelen, gezellig kneuvelen, een koffietje drinken........het zijn dingen die wij ook samen deden en waar ze super van genoten. Hoe vaak moest ik niet lachen als ik nog maar zei " ik ga naar de winkel ", dan was ons Ma de eerste die in de auto zat. Altijd had ik mijn chaperone bij. Ach ik kan zo uren blijven mijmeren, dat is ook het enige dat we nu nog hebben he. Ieder van ons heeft vandaag zijn dag op zijn eigen manier doorgebracht. Ikzelf ben deze namiddag naar het kerkhof geweest en dan even tot bij Ikea om zo mijn zinnen te verzetten. En ons MA? Die ging de ganse tijd met me mee! Het is wel zo dat ik blij ben dat de dag bijna voorbij is. Het enige dat ik kan zeggen is, geniet van je ouders want het doet verdomme wreed pijn als ze er niet meer zijn.
08-02-2009
Rustig weekendje
Het weekend is weer voorbij, morgen een nieuwe werkweek. Voor kim is het morgen geen school, die heeft nog een extra dagje verlof. Geen overbodige luxe voor hem want donderdag was hij weer zwaar verkouden dat de dokter terug is langsgeweest. Hopelijk, met de nodige medcijnen kan hij dinsdag terug naar school. Vrijdagavond zijn we weer naar ons weekendhuisje in St pauwels geweest, altijd gezellig. Kim vind het tof om daar dan naar het frituur frietjes te gaan eten.
Zaterdag hadden we afgesproken met mijn vriendin en haar zoontje in het shoppingcenter. Dat is altijd een leuke bedoening. De kinderen genieten evenzeer van die uitstap dan wij. Spijtig hebben we niets gevonden waar we naar op zoek gingen namelijk communiekleding voor onze Kim. Ik had het nu niet echt verwacht om het daar te vinden maar ja, je wist maar nooit. Morgen kunnen we dan nog wel eens gaan kijken want het word wel tijd, straks vinden we niets meer.
Vandaag heeft mijn man voor ons gekookt. S' zondags doet hij dat gemakkelijk de laatste tijd en eigenlijk vind ik dat wel leuk. Het is altijd lekker dat moet ik wel bekennen.
Hoewel het er deze week nog een pijnlijke dag komt met 11/2 de jaargetijde van ons Ma kijken wij toch ook hoopvol de week tegemoet. Mijn man en ik waren met iets bezig en donderdag zullen we weten of het doorgaat. Dus hopelijk brengt de week niet alleen verdriet maar ook vreugde met zich mee;
01-02-2009
zwaarste weken van het jaar.
Deze week beginnen de zwaarste weken van het jaar weer. Februari is een zéér zware maand. 4 Februari is de dag dat ons Ma haar operatie aan het hart kreeg nu 4 jaar terug, 6 Februari is haar verjaardag en 11 Februari is de dag dat ze overleden is. Elk jaar als die periode er weer aankomt ben ik zeer verdrietig, het word elk jaar zwaarder te beseffen dat ze er niet meer is. Ik kan dan ook nooit snappen dat er kinderen zijn die niet meer bij hun vader of moeder komen. Als ze blij zijn dat ze die nog hebben! Geloof me, je beseft pas goed wat je ouders je waard zijn als je ze moeten afgeven hebt. Nog elke dag zijn er dingen dat je zegt, " o ons ma zou dit of dat wel weten ". De dagen dat ik meer pijn heb zijn ook zo van die momenten, ons Ma was er altijd! Ik kon op elk uur van de dag een beroep doen op haar. Zij was het die altijd voor alles een oplossing wist, zij was het die poetste als ik niet kon, de strijk deed...............alles! En nu, bij de slechte dagen, blijft alles liggen. Mijn Pa doet wel boodschappen maar ik kan niet verlangen dat hij mijn strijk doet of kookt. Het is normaal dat je leven nooit meer is wat het geweest was, altijd is er die lege plaats. De eerste vertien dagen van Februari mogen voor mij dan ook zeer vlug voorbij zijn!
30-01-2009
Een rustige week.
Zo is de week weer voorbij. Eigenlijk een vrij rusitge week. Woensdag zijn Kim en ik gaan bowlingen, best wel zwaar voor mij met de rug maar soms meot je dat eens opzij zetten anders kan je niets meer doen. Met een extra pijnstiller is het al bij al nog goed gegaan en het belangrijkste was, Kim heeft er van genoten!
Woensdag heeft Kim ook een klein rapport gekregen op school. Een goed rapport terug, enkel met de tafels zijn er wat problemen maar dat is algemeen in de klas en niet enkel onze Kim. S'avonds is hij nog gaan trainen op de voetbal en was er niets aan de hand. Donderdag bij het opstaan had hij koorts en zwaar verkouden. Na de middag was het beter dat ik dacht, morgen kan hij naar school maar dat was niet het geval. Bij het opstaan was hij nog zwaarder verkouden, had hoofdpijn en keelpijn. Dan maar de dokter laten komen en volgens haar was het een griep. Bij kinderen blijkbaar niet zo zwaar dan bij volwassenen.
De voetbal van morgen gaat dan ook niet door voor Kim. Na de middag moet hij wel naar de " lichtmis " ter gelegenheid van zijn eerste communie op 21 Mei. Dat vind hij niet zo erg want erna zijn er pannekoeken en dat eet Kim graag. We zullen dan ook één van de dagen eens werk moeten maken van voor kleding te gaan zien voor de communie, althans voor Kim al, voor Eric en mij is er nog tijd. De feest en alles ligt al vast dus dat is al veel waard.
Alvast een prettig weekend gewenst!
23-01-2009
Wat een zware dag
Vol ongeloof verneem ik deze morgen het drama te Dendermonde. Wat bezield er iemand om zoiets te doen? Een kind, de onschuld zelve, volledig weerloos........het zijn gemakkelijke slachtoffertjes. Hoe die verzorgers alles deden voor die kindjes te redden. Voor de ouders die hun kindjes hebben verloren is zoiets een drama om nooit te boven te komen. Ze brengen s'morgens hun kindje gezond en wel naar daar en verliezen het door iemand die blijkbaar volledig gevoelloos is. Zoiets kan je echt niet begrijpen! Een onschuldig kind...... Het doet mij volledig naar adem snakken. Voor de mensen die er werken moet het verschrikkelijk zijn. Hoe kunnen zij zoiets plaatsen? Het doet me terug denken aan het drama dat Hans Van Temsche aanrichten. Het is echt niet te verstaan. Vaak kom ik in onze school als vrijwilleger, die kleutertjes zijn de onschuld zelf........hoe vaak zijn vandaag die beelden niet door mijn hoofd gegaan? Je mag er niet aan denken, dat zullen die mensen in Dendermonde ook nooit verwacht hebben. Het enige dat we nog kunnen hopen is dat die man de zwaarste straf krijgt die er is, hopelijk word hij niet ontoerekeningsvatbaar verklaard. Het brengt de slachtoffertjes en de mevrouw spijtig genoeg niet terug . Een zwarte dag of nooit of nooit te vergeten! Het doet mij ook even nadenken over alles. Tegen 2012 gaat er hier in onze buurt een gevangenis open. Een ultra moderne wat betreft de veiligheid word er gezegd, was het niet dat zelfs in de best beveiligde er nog mensen ontsnappen! Was het nu niet dat die gevangenis bijna in de tuin van onze school hier komt. Als er dan zoiets gebeurd, dan denk je wel extra na over alles. Wat als in die gevangenis zo een gestoorde ontsnapt? Je mag er niet aan denken en toch, als mama, als mens......doe je dat wel! Mijn gedachte zijn dan ook de ganse dag in Dendermonde geweest.
22-01-2009
Die verdomde rug toch
Het heeft ongeveer 4 maand goed geweest maar de pijn in de rug is terug zoals voorheen. Maandag heb ik naar de pijnkliniek gebeld en ik mag maar op 16/2 komen. Elke nacht is het weer enkele malen wakker zodat je nooit een deftige nachtrust hebt. Deze avond begin ik dan ook terug met de zwaardere pijnstilling zodat de nachten weer wat beter worden. Veel heb ik vandaag dan nog niet gedaan. Deze morgen een prijsofferte voor mijn man weggedaan en enkele boodschappen. Gewoonlijk ga ik op donderdag en vrijdag naar t' school voor met de kinderen bezig te zijn en zelfs dat gaat me niet dus dat wil al wat zeggen. Ik vrees dat het dan ook niet lang meer zal duren voor ik terug mijn kruk tevoorschijn mag halen. Zo heb ik meer steun als ik stap. Toch ben ik blij met de enkele maanden die ik redelijk goed ben geweest. Tja, wie het kleine niet eerd is het grote niet weerd he.
18-01-2009
De pijn is er weer.
De week is voor onze Kim nog goed afgelopen. Bij nazicht, vrijdag in de kliniek, moest er geen nieuwe gips meer aan. De groeischijven waren geraakt maar die moeten nu zo genezen, wel heel moeilijk voor onze Kim zenne, dan zal hij moeten het rustig aan doen en dat kent hij niet!
Verleden week heb ik, eindelijk mijn parkeerkaart voor invalide gekregen, geen dag te vroeg eigenlijk want de inspuiting is ondertussen zo goed als uitgewerkt. Deze keer heb ik er eigenlijk redelijk lang goed mee geweest, de nodige kilo's moest ik erbij nemen maar ja, dat is cortisone he. Veel keuze is er niet, wil je een beetje leven dan moet je vaak wel opofferingen brengen. Veel mensen begrijpen dat niet, sommige durven zelfs de kritiek te leveren dat je "dik " bent zonder de oorzaak ervan te weten. Gelukkig is dat iets waar ik mijn slaap niet meer voor laat! S' nachts word ik terug enkele malen wakker van de pijn, na een beetje woelen val ik dan wel terug in slaap maar hoelang nog? Morgen zal dan ook mijn eerste telefoontje naar de pijnkliniek zijn.
14-01-2009
Kim in de gips
Onze Kim is maandag in t'school uitgegleden en gevallen. Toen ik hem s'middags ging halen deed zijn voet vreselijk pijn maar kon hij er nog op staan. Dinsdag bij het ontwaken was het veel erger, de pijn was niet te doen en Kim kon niet op de voet staan. We zijn dan dadelijk naar de spoed gereden waar ze direkt foto's hebben genomen. De dokter kon niet direkt iets zien omdat de voet dik was en er vocht in zat. Ze hebben de voet in een open gips gedaan tot vrijdag, dan moeten we terug en zullen ze opnieuw foto's nemen, dan zullen we mischien ook meer weten wat er aan de hand is. De dokter sprak niet direkt van een gewoon breuk maar meer van een breuk in de groeischijven, iets wat blijkaar moeilijk te zien is. Kim heeft blijkbaar zeer fijne botten, het is nog niet zolang geleden dat hij dezelfde voet op 2 plaatsen gebroken heeft. Onze meneer gaat nu naar school in de rolstoel, gelukkig heb ik mijn eigen rolstoel die nu goed van pas komt. Wat een week weeral he. Gelukkig bestond deze week niet alleen uit ongeluk. Maandag hebben we gelukkig ook goed nieuws gehad, wat onze week toch nog goed heeft gemaakt.
12-01-2009
Eerste week van 2009
Ondertussen zijn we al met een week van het nieuwe jaar weg. Voor veel mensen denk ik moet de eerste werkdag van het nieuwe jaar nog komen. Door de weersomstandigheden is het nog niet ideaal geweest om te werken. Ook mijn man is nog niet echt ' gestart " dit jaar, hoewel, ik denk dat hij er verleden week niet kwaad voor was. Eric heeft drie dagen met een ferme griep op de zetel gelegen en als die thuis blijft dan wil het al wat zeggen. Het is ondertussen 9 jaar geleden dat die een dag thuis is geweest, dat kunnen niet veel mensen zeggen denk ik. Gelukkig liet het weer werken niet toe want anders was het voor hem nog lastiger geweest. Deze morgen is hij al wat bezig geweest thuis maar echt goed gaat het hem allemaal nog niet af. Denk dat je echt de griep hebt dat het niet voor te lachen is. Kim is vrijdag ook thuis geweest maar die was enkel zwaar verkouden en kon gelukkig vandaag al weer naar school. Zo zag onze start van 2009 eruit, niet echt goed maar och, een slechte dag is zeker en vast geen slecht jaar hoor.
