Ik ben Catho Bostyn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Kapoenemoen.
Ik ben een vrouw en woon in Hoboken (België) en mijn beroep is studentje.
Ik ben geboren op 09/12/2004 en ben nu dus 20 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen, tekenen, kleuren, schilderen, schrijven, zingen, dansen...en me als prinses verkleden natuurlijk!.
Treed binnen in Catho's wereld ... wereldje van lach en traan, leren en groeien, vragen en spelen
26-10-2009
Bloemetjes
Toen ik vrijdag thuis kwam, waren Catho en mamie nog niet zo lang thuis, ze waren naar de winkel geweest. Ons meisje had een moeilijke keuze te maken in de winkel ...ze wou bloemetjes voor mij kopen, maar kon moeilijk kiezen.... Dus toen ik thuis kwam stonden er mooie bloemetjes te pronken... Zo lief en schattig van mijn kapoenemoentje, ze weet dat ik graag bloemen zie, maar zij ook hoor! Ze is nog steeds fier over haar keuze en zei daarnet nog tegen me: "mama, dat zijn mooie bloemetjes die ik voor jou gekozen heb hé?" Ze zijn inderdaad mooi, maar vooral omdat mijn poppeke ze gekozen heeft. Ik heb er uiteraard een fotootje van getrokken!
Toen ik vandaag net buiten mijn werk stapte, ging mijn telefoon, het was ons meisje (ze was bij Vera, aan het wachten tot ik haar kwam halen)...ze was aan het wenen, ze wou me horen en wou bij me zijn. Volgens mij is ze héél moe (ze zijn vandaag op uitstap geweest met hun klasje) en ik vermoed dat er iets aan het broeden is...ze hoest regelmatig, ook 's nachts. Toen ik toekwam zat ze op de schoot bij Vera, heel kalmpjes, maar toen ze mij opmerkte kon ze niet vlug genoeg bij me zijn. Ze heeft me heel lang en stevig geknuffeld. En al snel kwam er een glimlach tevoorschijn, deed me deugd. Eens thuis leefde ze weer wat op, maar echt aktief is ze niet meer geweest.
Nog een weekje en ons meisje is weer voor eventjes weg . Ze gaat zondag naar haar meter, een klein weekje op verlof, en dat is uiteraard weer iets om naar uit te kijken voor ons meisje! Maar niet voor haar mama, ik vind het verschrikkelijk dat ik ze enkele dagen zal moeten missen, geen knuffeltjes en kusjes, geen verhaaltjes voorlezen...
Ik weet het, het is maar voor even, maar toch... Ze zal weer veel plezier hebben en meter zal ook weer eens kunnen genieten van haar bissiemouche.
Vandaag was het slecht weer...en wat doe je dan met een meisje dat graag bezig is? Schilderen!! Vandaag hebben mijn poppeke en ik ons bezig gehouden, in de garage, met het schilderen van haar mini-kastje waar haar stiftjes, potloodjes, stempeltjes, etc... in liggen. Eerst zijn we onze slechte kleertjes gaan aandoen en dan aan de slag! Hieronder het resultaat...
jaja, nu is het lang geleden, en nee... ik ben niet van plan om vaak zo een berichtje te beginnen hoor ;-), dus maw: ik zal niet meer zo lang wachten!! Maar afgelopen periode is wat hectisch geweest, grootvader van mamie was helemaal niet goed en is vorige week overleden . Het moment dat ik het aan Catho vertelde zei ze direkt tegen me: "maar mama dat weet ik al, hij is een engeltje geworden" . Hoe kon zij dat nu weten?? Afgelopen zaterdag was het zijn begrafenis. Het is nooit leuk om iemand te moeten afgeven, maar mamie mag zich troosten met het feit dat haar grootvader hier lang heeft mogen rondlopen, dit willen we allemaal wel, denk ik. Van zodra we geboren zijn, zijn we van één ding zeker, maar dat willen we zo lang mogelijk uitstellen, dus 90 jaar is een mooie leeftijd, hij heeft een lang leven mogen hebben... Slaap zacht bompa van mamie.
Nu leukere dingen hé! Deze week is het op school grootoudersfeest. Meter en Bompa (samen met Rita) worden donderdag om 14u op het schooltje van Catho verwacht. Eneuh...mamie en ik gaan meehelpen, zo zijn we er ook een beetje bij (hihihi, goed gezien van ons hé!)! Ze kunnen op school altijd helpende handen gebruiken, en die van ons waren meer dan welkom, anders had Juf Sabine geen hulp. Oh ja, en morgen ga ik ook al eens helpen bij het grootoudersfeest van het 1ste kleuter.
Gisteren in de badkamer, probeerde ik wat info te ontfutselen bij mijn meisje, over het grootoudersfeest, en dat is deels gelukt (stout van mij hé), ik weet wat ze gemaakt hebben maar ik moest haar beloven om mijn mondje te houden, dus zelfs mamie weet het niet. ;-) Over de rest wou ze niets kwijt.
Sinds gisteren is ons poppeke in de speelgoedboekjes alles aan het aankruisen wat ze graag zou willen krijgen van Sinterklaas...en de Sint zal nogal kunnen kiezen hoor!!! En wij voor haar verjaardag uiteraard, want dat valt dicht bij elkaar. Dit jaar zal ons meisje 2 verjaardagsfeestjes krijgen, eentje voor de kindjes van haar klas, en eentje met de familie. Vorig jaar hadden we dit samen gecombineerd en ging dat in een zaaltje door, dit jaar doen we het thuis (het zweet breekt me al op voorhand uit!). 2 dagen achter elkaar...inderdaad, beetje gek hé, maar wel leuk, vooral voor ons kapoenemoentje!
Voor de rest vat er niet veel te vertellen, maar ik kom gauw terug.
Vorige week was ons meisje ziekjes. Ik had vorige week dinsdag een stressy dag achter de rug, ik keek er dus enorm naar uit naar een dagje samen met mijn meisje, daar genieten we van...zo samen! Maar daar was niet veel van in huis gekomen. 's Nachts hoorde ik haar wenen, en hoe het komt weet ik niet maar ik kreeg ineens het woordje 'overgeven' door, ik sprong uit bed, ik zag ze in mijn gedachten al op haar rug liggen terwijl ze aan het overgeven was. Ik kwam de kamer binnengestormd, zag haar gebukt zitten, liep naar bed en legde mijn hand in het bed...en ja hoor, mijn gevoel was juist...recht met mijn hand in het hoopje... . Alles opgekuist, maar de matras was wel nat, dan maar de 'logeermatras' genomen, bedje opgemaakt voor ons meisje op de grond, ondertussen kon haar matras dan drogen. Nog geen half uurtje later had ze terug overgegeven, gelukkig niet helemaal op de matras, ze had de reflex om naast het bedje over te geven. Terug opgekuist, nieuwe lakentjes en terug in haar bedje. Maar ze was veel te onrustig, voelde zich niet goed en vroeg of ze bij mij mocht slapen. Dat mocht uiteraard, alhoewel, ik hoopte echt dat ze niet nog eens ging overgeven in ons bed, want dan hadden we geen slaapplaatsen niet meer, vanaf dan is de nacht rustig verder verlopen. Woensdagmorgen leek alles terug in orde, het eerste half uur, daarna begon ze verschrikkelijk warm aan te voelen en zag ze bleekjes, ze had koorts en heb haar niet naar school laten gaan. Ze is in de zetel gaan liggen en het enige wat ze die dag gedaan heeft was slapen, haar koorts bleef hoog ondanks de junifen, ook klaagde ze over hoofdpijn... Ons meisje haar meter belde me op en was redelijk ongerust over Catho, ik wou nog tot donderdagmorgen afwachten, want in het verleden hebben we dips en plotse ups meegemaakt, na één dagje kan het al voorbij zijn. Ik heb dan toch maar haar kinderarts gebeld en om raad gevraagd, die zei dat we ze best meteen laten onderzoeken om ernstige dingen uit te kunnen sluiten. Dus ben ik met ons meisje in allerijl naar het ziekenhuis gereden met Vera, mamie is later toegkomen met de auto. En weet je wat...op dat moment, dat ze onderzocht werd, had ons meisje geen koorts meer en fleurde ze op!?!? Diagnose van de dokter was een goeie buikgriep. Dokter zei ook dat ze precies geen koorts meer ging maken...daar was hij toch mis hoor, want later op de avond was er terug koorts. Volgend nachtje was rustig verlopen, tot 's morgens héééél vroeg, ze wou bij ons komen liggen, voelde warm aan en ze had dorst. Mamie was water gaan halen, ze drinkt de hele beker leeg, gaat liggen en nog geen minuutje later was het er allemaal terug uit . Ons meisje heeft in het verleden nooit veel overgegeven, dus dit was wel veel voor haar en ze had er een hekel aan hoor. Zo heel slap en niet op haar beentjes kunnen staan, dat hadden we nog niet meegemaakt. Ach, het is nu al allemaal achter de rug, ze is helemaal genezen! Nog nooit zoveel lakentjes gewassen op zo'n korte tijd .
Zaterdag voelde ze zich veel beter, nog wel bleekjes maar koortsvrij, ze mocht met mamie mee gaan winkelen...ze had de afgelopen dagen niet veel gegeten, ze moest ook op een vetarm dieet van de dokter, dus toen ze mee ging gaan winkelen bleek het net of ze voor zichzelf een lijstje had opgemaakt van alle dingen die ze wou eten. Precies of ze had heel wat moeten missen voor een hele lange tijd . De zakken zaten vol lekkers voor ons meisje, dingen die zij gekozen had, hihi, haar winkellijstje.
Zondag zijn we naar Deinze gegaan, gaan eten met meter, nonkel John, tante Ellen, en de ouders van tante Ellen. Het was gezellig. Daarna nog mee naar het huisje van meter en daar heeft ons poppeke nootjes geraapt om mee te nemen naar huis, meter heeft een hele grote notenboon staan, en die noten vallen er nu af. Dat eet ze graag hoor! Catho blij en meter blij, want dat zijn dan weer een deel noten die ze zelf niet meer moet oprapen ;-).
Vorige week heb ik andere gordijntjes in haar kamer gehangen, echt wel hele leuke!! Ik wil die ook
Als je het licht uitdoet, dan zie je allemaal sterretje, maantjes en zonnetjes die oplichten van het gordijn, leuk! En ons poppeke is er blij mee!
Gisteren zijn Catho en mamie wat halloween spulletjes gaan kopen, en vandaag zal mijn kapoenemoen samen met mij ons huisje versieren!
Hier is zijn halloweenfotootjes van vorig jaar, schattig spookje hé!
...ze wou bloemetjes voor mij kopen, maar kon moeilijk kiezen.... Dus toen ik thuis kwam stonden er mooie bloemetjes te pronken... Zo lief en schattig van mijn kapoenemoentje, ze weet dat ik graag bloemen zie, maar zij ook hoor! Ze is nog steeds fier over haar keuze en zei daarnet nog tegen me: "mama, dat zijn mooie bloemetjes die ik voor jou gekozen heb hé?" Ze zijn inderdaad mooi, maar vooral omdat mijn poppeke ze gekozen heeft. Ik heb er uiteraard een fotootje van getrokken!
. Ze gaat zondag naar haar meter, een klein weekje op verlof, en dat is uiteraard weer iets om naar uit te kijken voor ons meisje! Maar niet voor haar mama, ik vind het verschrikkelijk dat ik ze enkele dagen zal moeten missen, geen knuffeltjes en kusjes, geen verhaaltjes voorlezen...
. Het moment dat ik het aan Catho vertelde zei ze direkt tegen me: "maar mama dat weet ik al, hij is een engeltje geworden"
. Hoe kon zij dat nu weten??
En wij voor haar verjaardag uiteraard, want dat valt dicht bij elkaar. Dit jaar zal ons meisje 2 verjaardagsfeestjes krijgen, eentje voor de kindjes van haar klas, en eentje met de familie. Vorig jaar hadden we dit samen gecombineerd en ging dat in een zaaltje door, dit jaar doen we het thuis (het zweet breekt me al op voorhand uit!). 2 dagen achter elkaar...inderdaad, beetje gek hé, maar wel leuk, vooral voor ons kapoenemoentje!
