Ik ben Catho Bostyn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Kapoenemoen.
Ik ben een vrouw en woon in Hoboken (België) en mijn beroep is studentje.
Ik ben geboren op 09/12/2004 en ben nu dus 20 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen, tekenen, kleuren, schilderen, schrijven, zingen, dansen...en me als prinses verkleden natuurlijk!.
Treed binnen in Catho's wereld ... wereldje van lach en traan, leren en groeien, vragen en spelen
24-10-2009
Schilderwerkje
Vandaag was het slecht weer...en wat doe je dan met een meisje dat graag bezig is? Schilderen!! Vandaag hebben mijn poppeke en ik ons bezig gehouden, in de garage, met het schilderen van haar mini-kastje waar haar stiftjes, potloodjes, stempeltjes, etc... in liggen. Eerst zijn we onze slechte kleertjes gaan aandoen en dan aan de slag! Hieronder het resultaat...
jaja, nu is het lang geleden, en nee... ik ben niet van plan om vaak zo een berichtje te beginnen hoor ;-), dus maw: ik zal niet meer zo lang wachten!! Maar afgelopen periode is wat hectisch geweest, grootvader van mamie was helemaal niet goed en is vorige week overleden . Het moment dat ik het aan Catho vertelde zei ze direkt tegen me: "maar mama dat weet ik al, hij is een engeltje geworden" . Hoe kon zij dat nu weten?? Afgelopen zaterdag was het zijn begrafenis. Het is nooit leuk om iemand te moeten afgeven, maar mamie mag zich troosten met het feit dat haar grootvader hier lang heeft mogen rondlopen, dit willen we allemaal wel, denk ik. Van zodra we geboren zijn, zijn we van één ding zeker, maar dat willen we zo lang mogelijk uitstellen, dus 90 jaar is een mooie leeftijd, hij heeft een lang leven mogen hebben... Slaap zacht bompa van mamie.
Nu leukere dingen hé! Deze week is het op school grootoudersfeest. Meter en Bompa (samen met Rita) worden donderdag om 14u op het schooltje van Catho verwacht. Eneuh...mamie en ik gaan meehelpen, zo zijn we er ook een beetje bij (hihihi, goed gezien van ons hé!)! Ze kunnen op school altijd helpende handen gebruiken, en die van ons waren meer dan welkom, anders had Juf Sabine geen hulp. Oh ja, en morgen ga ik ook al eens helpen bij het grootoudersfeest van het 1ste kleuter.
Gisteren in de badkamer, probeerde ik wat info te ontfutselen bij mijn meisje, over het grootoudersfeest, en dat is deels gelukt (stout van mij hé), ik weet wat ze gemaakt hebben maar ik moest haar beloven om mijn mondje te houden, dus zelfs mamie weet het niet. ;-) Over de rest wou ze niets kwijt.
Sinds gisteren is ons poppeke in de speelgoedboekjes alles aan het aankruisen wat ze graag zou willen krijgen van Sinterklaas...en de Sint zal nogal kunnen kiezen hoor!!! En wij voor haar verjaardag uiteraard, want dat valt dicht bij elkaar. Dit jaar zal ons meisje 2 verjaardagsfeestjes krijgen, eentje voor de kindjes van haar klas, en eentje met de familie. Vorig jaar hadden we dit samen gecombineerd en ging dat in een zaaltje door, dit jaar doen we het thuis (het zweet breekt me al op voorhand uit!). 2 dagen achter elkaar...inderdaad, beetje gek hé, maar wel leuk, vooral voor ons kapoenemoentje!
Voor de rest vat er niet veel te vertellen, maar ik kom gauw terug.
Vorige week was ons meisje ziekjes. Ik had vorige week dinsdag een stressy dag achter de rug, ik keek er dus enorm naar uit naar een dagje samen met mijn meisje, daar genieten we van...zo samen! Maar daar was niet veel van in huis gekomen. 's Nachts hoorde ik haar wenen, en hoe het komt weet ik niet maar ik kreeg ineens het woordje 'overgeven' door, ik sprong uit bed, ik zag ze in mijn gedachten al op haar rug liggen terwijl ze aan het overgeven was. Ik kwam de kamer binnengestormd, zag haar gebukt zitten, liep naar bed en legde mijn hand in het bed...en ja hoor, mijn gevoel was juist...recht met mijn hand in het hoopje... . Alles opgekuist, maar de matras was wel nat, dan maar de 'logeermatras' genomen, bedje opgemaakt voor ons meisje op de grond, ondertussen kon haar matras dan drogen. Nog geen half uurtje later had ze terug overgegeven, gelukkig niet helemaal op de matras, ze had de reflex om naast het bedje over te geven. Terug opgekuist, nieuwe lakentjes en terug in haar bedje. Maar ze was veel te onrustig, voelde zich niet goed en vroeg of ze bij mij mocht slapen. Dat mocht uiteraard, alhoewel, ik hoopte echt dat ze niet nog eens ging overgeven in ons bed, want dan hadden we geen slaapplaatsen niet meer, vanaf dan is de nacht rustig verder verlopen. Woensdagmorgen leek alles terug in orde, het eerste half uur, daarna begon ze verschrikkelijk warm aan te voelen en zag ze bleekjes, ze had koorts en heb haar niet naar school laten gaan. Ze is in de zetel gaan liggen en het enige wat ze die dag gedaan heeft was slapen, haar koorts bleef hoog ondanks de junifen, ook klaagde ze over hoofdpijn... Ons meisje haar meter belde me op en was redelijk ongerust over Catho, ik wou nog tot donderdagmorgen afwachten, want in het verleden hebben we dips en plotse ups meegemaakt, na één dagje kan het al voorbij zijn. Ik heb dan toch maar haar kinderarts gebeld en om raad gevraagd, die zei dat we ze best meteen laten onderzoeken om ernstige dingen uit te kunnen sluiten. Dus ben ik met ons meisje in allerijl naar het ziekenhuis gereden met Vera, mamie is later toegkomen met de auto. En weet je wat...op dat moment, dat ze onderzocht werd, had ons meisje geen koorts meer en fleurde ze op!?!? Diagnose van de dokter was een goeie buikgriep. Dokter zei ook dat ze precies geen koorts meer ging maken...daar was hij toch mis hoor, want later op de avond was er terug koorts. Volgend nachtje was rustig verlopen, tot 's morgens héééél vroeg, ze wou bij ons komen liggen, voelde warm aan en ze had dorst. Mamie was water gaan halen, ze drinkt de hele beker leeg, gaat liggen en nog geen minuutje later was het er allemaal terug uit . Ons meisje heeft in het verleden nooit veel overgegeven, dus dit was wel veel voor haar en ze had er een hekel aan hoor. Zo heel slap en niet op haar beentjes kunnen staan, dat hadden we nog niet meegemaakt. Ach, het is nu al allemaal achter de rug, ze is helemaal genezen! Nog nooit zoveel lakentjes gewassen op zo'n korte tijd .
Zaterdag voelde ze zich veel beter, nog wel bleekjes maar koortsvrij, ze mocht met mamie mee gaan winkelen...ze had de afgelopen dagen niet veel gegeten, ze moest ook op een vetarm dieet van de dokter, dus toen ze mee ging gaan winkelen bleek het net of ze voor zichzelf een lijstje had opgemaakt van alle dingen die ze wou eten. Precies of ze had heel wat moeten missen voor een hele lange tijd . De zakken zaten vol lekkers voor ons meisje, dingen die zij gekozen had, hihi, haar winkellijstje.
Zondag zijn we naar Deinze gegaan, gaan eten met meter, nonkel John, tante Ellen, en de ouders van tante Ellen. Het was gezellig. Daarna nog mee naar het huisje van meter en daar heeft ons poppeke nootjes geraapt om mee te nemen naar huis, meter heeft een hele grote notenboon staan, en die noten vallen er nu af. Dat eet ze graag hoor! Catho blij en meter blij, want dat zijn dan weer een deel noten die ze zelf niet meer moet oprapen ;-).
Vorige week heb ik andere gordijntjes in haar kamer gehangen, echt wel hele leuke!! Ik wil die ook
Als je het licht uitdoet, dan zie je allemaal sterretje, maantjes en zonnetjes die oplichten van het gordijn, leuk! En ons poppeke is er blij mee!
Gisteren zijn Catho en mamie wat halloween spulletjes gaan kopen, en vandaag zal mijn kapoenemoen samen met mij ons huisje versieren!
Hier is zijn halloweenfotootjes van vorig jaar, schattig spookje hé!
jaja, het ziet ernaar uit dat er wekelijks een update komt , dat is een goei ritme om ons meisje haar belevenissen neer te pennen, alhoewel...mijn teksten zijn altijd langer dan oorspronkelijk de bedoeling was, dit wanneer ik mezelf voorneem om snel iets te komen plaatsen. Dan is er ook nog mamie die telkens mij de oren van mijne kop aan het zagen is om de blog te kunnen gaan lezen, dus vandaag probeer ik het kort te houden, ben benieuwd!
Afgelopen woensdag is ons meisje dus naar het verjaardagsfeestje van Shauny geweest, oorspronkelijk was het van 13u30 tot 17u, Catho was om kwart voor zeven thuis!! Hihi, jaja, ze begint al wat op haar mama te lijken, die kan het ook altijd wat langer trekken dan oorspronkelijk de bedoeling was. De kindjes waren naar het Wijnegem shopping center geweest, naar het ballenbad. Daar moesten de jongens zich al Piraat verkleden en de meisjes als een Lillifee, en als ze dat goed gedaan hadden kregen ze een diploma! Leuk hé! Hoe kwam het nu dat ze zo laat thuis was? Mamie ging Catho gaan halen, maar daar kregen de mama's, de papa's en de mamie's nog wat bubbeltjes en hapjes...en mamie zegt daar geen nee tegen (mama ook niet hoor!), nog wat blijven praten en praten en drinken en praten en drinken (hihi) en Catho was nog volop aan het spelen, die wou nog niet naar huis, en als Catho (uiteindelijk) naar huis ging, wou Shauny mee komen, want die wou nog eens komen slapen, maar dat zal nog even moeten wachten tot de volgende vakantie.
Donderdagavond is Michelleke komen logeren, voor één nachtje. We hadden voor de kindjes kleine ronde pizza'tjes, Michelle en Catho hadden daar zin in, dus hadden we die dan maar gekocht. Daarna hebben ze samen naar een filmpje gekeken, dan samen in de douche en bed in, het was al 21u voorbij, dus dachten we:"aha, die gaan morgen goed lang slapen!" Maar dat was FOUT gedacht ! Om iets voor 6u 's morgens horen we een stemmetje roepen...Ons meisje was klaarwakker, en ik vrees dat zij hierdoor Michelleke heeft wakker gemaakt. Ineens horen we haar deurtje opengaan (dit heeft ze nog nooit gedaan, zelf uit bed en zomaar uit haar kamer stappen, ze wacht anders alijd op één van ons 2), dan horen we voetstapjes richting onze kamer...en ineens gaat onze deur open "wij zijn wakker"! We hebben ze terug naar hun kamer gestuurd in de hoop dat ze daar wat zouden spelen, maar dat heeft niet lang geduurd...dan maar uit bed!
Ze hebben samen naar een filmpje gekeken tijdens hun ontbijt, daarna kleertjes aangedaan...geknutseld, verstoppertje gespeeld, met waterballontjes gespeeld, tikkertje, ketting gemaakt, geschommeld, op de trampoline gesprongen, van de shuif af en om af te sluiten zijn we naar de speeltuin gegaan. Ze hebben samen veel plezier gehad hoor.
Zaterdag was een rustig dagje, want zondag moesten we fit zijn om naar Bobbejaanland te kunnen gaan!!!!
Daar hebben we ons meisje zo zien genieten, echt een plezier, ze vond het superleuk! Ze heeft in zoveel dingen meer kunnen zitten dan dat ze gewoon was. Hoe wilder hoe liever, hoe sneller hoe beter! Ze kon er niet genoeg van krijgen, en mama...die was regelmatig misselijk, haha. En mamie...die heeft nu een stijve nek, hihi. We zijn samen met Vera, Maxime en Vincent gegaan, dus we hebben ook wilde dingen gedaan zonder ons meisje. Het was voor ons ook al jaren geleden dat wij dit nog gedaan hadden, maar ik heb mijn portie 'schudden' wel gehad voor het komende jaar , ons poppeke daarentegen... Het was een 'wilde' dag voor haar en dat hebben we vannacht dan ook gemerkt, ze had slechte droompjes, was onrustig en wou niet alleen in haar kamer slapen. Dan hebben we een bedje in onze kamer gemaakt en heeft ze bij ons geslapen (voor één nachtje).
Mamie, stop maar met zeuren, je kan het nu lezen...
Afgelopen week was er niet veel aan de hand, daarom dat ik nu pas iets neerpen.
Vorige week is ons meisje elke dag heel flink geweest 's morgens aan school, geen traantjes meer! En wat zijn wij en haar juf fier op haar, ze heeft zelfs een stempeltje gekregen van de juf omdat ze 's morgen zo'n flinke meid is!
Ze gaat graag naar school, alleen was die eerste periode weer een gewenning voor haar, zoals ik eerder al vertelde...ons Catho'ke is een gewoontebeestje, ze heeft wel altijd een periode nodig om ergens (terug) aan te wennen.
Toen ik vrijdag ons poppeke van school ging halen was zij weer eens het laatste kindje in de nabewaking . Elke dag krijg ik de vraag waarom ik zo laat ben? Mijn hartje doet pijn als ik haar daar zo alleen zie en zeker als ze aan me vraagt om niet zo lang in de nabewaking te moeten blijven. Vorig jaar zat ze even lang in de nabewaking, maar toen zaten er meerdere kindjes van het derde kleuterklasje, die zijn nu allemaal weg, en daarom misschien dat het voor haar en voor ons geen goed gevoel geeft. Dus zijn we beginnen puzzelen en gingen we onze gewoontes omgooien. Mama brengt ze 's morgens naar school en mamie gaat haar 's avonds halen, dat is dan wel bijna een half uur eerder, niet slecht hé, maar dit is een regeling die we maar om de 2 weken moeten toepassen want....onze buurvriendin heeft voorgesteld om ons meisje (om de 2 weken, als zij een vroege shift heeft) van' t school te gaan halen van zodra de school gedaan is!!!!!! Dus geen nabewaking dan! JOEPIE!!!! Super hé, en dat ziet Catho ook wel zitten! Toch wel een opluchting. Ben benieuwd wat die 2 allemaal samen gaan uitspoken .
Afgelopen weekend hebben we in de tuin gewerkt, ook zijn we begonnen om ons zwembad 'winterklaar' te maken ...leeg laten lopen, opkuisen en opbergen (moeten we nog doen)! En dat in redelijk warm weer....
Ondertussen liep ons meisje rond in de tuin en ging ze bij elk plantje staan, en bij elk plantje of boompje dat groter was geworden zei ze: "amai, wat ben jij groot geworden, ik ben fier op jou plantje! Ja hé mama, wij zijn fier op dat plantje hé?" Ze heeft zelfs een boompje geknuffeld, hihi. Ons meisje ziet alles graag hoor!
Zondag is ze naar het verjaardagsfeestje van haar 'vriendje' Jonas geweest, ze had een groot geschenk mee, een grote auto, want daar is Jonas gek van. Moet héél leuk en hevig geweest zijn, want de ouders van Jonas waren wel blij dat dit feestje achter de rug was! Ik ken hun gevoel . Nog een kleine 3 maanden en het is weer aan ons meisje, ai ai ai...stress op zo'n feestje, ach... als de kinderen maar plezier hebben! Onze meid is er al volop over aan' t praten, over haar feestje, ze kijkt er alleszins naar uit.
Aanstaande woensdag heeft ze weer een verjaardagsfeestje, van haar beste vriendinnetje Shauny, daar kijkt ze ook naar uit. Daar gaan ze met z'n allen weg, naar een groot ballenbad. Vandaag is ze samen met mamie het kadootje van Shauny gaan kopen, die hebben Catho en ik daarnet samen ingepakt.
Donderdagavond komt Michelle voor 1 nachtje logeren, van veel slapen zal er voor die 2 niet veel van in huis komen, vermoed ik , vrijdag blijft ze de hele dag spelen, want dan is het geen school.
Met dit gesprekje tussen Catho en mij ga ik afsluiten:
afgelopen weekend zijn we lekker thuis gebleven, en het was een leuk weekend, druk in huis maar wel leuk.
Ons poppeke zeurde al even voor een opstapje, voor in de keuken, want telkens ze mee wou helpen in de keuken moesten we een stoel naar de keuken verhuizen, en dat vond ze niet zo leuk. Dus hadden we beloof dat we afgelopen weekend eindelijk een opstapje gingen kopen. Daar waren we wel al even naar op zoek en deze hebben we uiteindelijk in de Ikea gevonden, eentje die we in een leuk kleurtje kunnen schilderen, maar dat zullen we pas doen als hij wat vuil is, al vermoed ik dat dit niet zooo lang zal duren ;-). Dus ons meisje is zaterdag samen met mamie naar de winkel geweest voor een opstapje. Daar hebben ze ook samen meegespeeld aan een zoektocht...op zoek naar bordjes met lettertjes op om zo een woord te kunnen vormen, en dat heeft ons meisje goed gedaan, want ze kwam ook naar huis met grote dikke stiften en stempeltjes! Het woordje was boekentas.
Dadelijk hebben we de grote tekenbladen bovengehaald en heeft ze die stiften en stempeltjes uitgetest, samen met mama (nadat ik haar opstapje in elkaar had gezet), een blad vol!
Haar opstapje in elkaar zetten was een makkie ;-), alhoewel ik eerst dacht dat Ikea weer een fout had gemaakt, maar ik was wat verkeerd, hihi. Eens klaar werd die uiteraard uitgetest door ons meisje, wat is ze ineens groot daarop .
Zondag was kookdag! Mamie heeft samen met Catho koekjes gebakken, dit was ideaal om haar opstapje voor de eerste keer echt te gebruiken. Het rook hier heerlijk in huis, de geur van versgebakken koekjes geeft toch een huiselijke en gezellige sfeer. Samen hebben ze het keukenblad volgegooid met bloem en samen hebben ze het deeg uitgerold...het zag er niet uit... maar ze hadden plezier hoor! Ons meisje heeft de vormpjes van de koekjes gemaakt, mamie legde ze op de bakplaat, en die lag vol hoor, en dan de oven in. Eens uit de oven kon ons meisje en ik niet lang wachten om ze te proeven, tja...wij zijn nu éénmaal zoetebekjes, en ze waren mmmmjamie....lekker!
De bedoeling was dat ik nog verse appelsap ging maken en appelmoes. Nu vragen jullie je waarschijnlijk af wat ik toch met die appels heb de laatste tijd? Vorige week appeltaart, nu appelmoes én appelsap...Vorige week hebben we een grote zak appelen gekregen van de buren, verse appeltjes van de tuin. Die moet ik toch verwerken en gebruiken, niet? Enfin, gisteren is er niets meer van in huis gekomen, het was ineens zo laat en niet meer de moeite om er nog aan te beginnen, want het was bijna etenstijd. Dan had ik aan ons meisje beloofd dat ik vandaag eerder ging stoppen met werken, zodat we op ons gemak nog verse appelsap konden maken, en dat hebben we dan ook gedaan. Ook hier weer kwam dat opstapje goed van pas (wat een goeie aankoop seg!). Of er nog iets van de appelmoes in huis ga komen, weet ik nog niet.
Zondagavond na het avondeten heeft onze grote meid de tafel helemaal alleen afgeruimd!! Wat een schatje, ze was zo fier en zo blij dat ze dit kon en mocht, want dit is voor haar weer eens het bewijs dat ze effectief groter aan het worden is, en dat is haar grootste wens. Maar langs de andere kant wil ze ook wel een beetje klein blijven, onze (kleine) grote meid...gisterenavond in bed was ik met ons meisje aan babbelen over later...later als ze groot is...als ze verliefd wordt...als ze alleen gaat wonen...en daar moest ik stoppen want ineens rukt ze zich van me los en kijkt ze mij met droevige oogjes aan en een trillipje en zegt ze:"maar mama, ik wil niet alleen gaan wonen, ik wil voor altijd bij jou blijven en bij mamie", mijn hartje smolt... heb dan maar dadelijk gezegd dat zij mocht kiezen, en dat we dat heel fijn zouden vinden, en dat ook wij voor altijd bij haar willen blijven. Echt zo'n lief dutske, zo gevoelig en zo vol liefde, wat houden wij toch ongelooflijk veel van haar!
Gisterenavond zijn we rond 20u thuis gekomen, ons poppeke lag al in bed. Dus gisteren hadden we haar niet meer kunnen zien, stiekem hoopte we dat we ze nog konden knuffelen voor het slapen gaan, want we hebben haar gemist hoor! Maar meter had haar op tijd in bed gestoken, wat dus wel goed was van haar, want anders zou ze veel te laat gaan slapen, en dan geraakt ze de dag erna niet uit bed. Catho wou eigenlijk nog niet gaan slapen, want ze wist dat haar mamie en mama onderweg waren naar huis, dus had ze tegen meter gezegd dat ze in haar bedje met haar oogjes open ging blijven liggen, zo kon ze niet in slaap vallen en was ze wakker als wij haar nog een kusje kwamen geven, hihi...ah ja, want anders voelt en weet ze het niet!
Alles is héél goed verlopen bij meter, en Juf Sabine zei ook dat meter dat goed gedaan had 's morgens, dat de traantjes 's morgens al wat minder waren geworden op de 2de dag...
Catho was op de speelplaats gevallen en haar knietjes zagen rood, meter vroeg of ze op de koer gevallen was...dat begreep Catho niet en dat vond ze een grappig woord, elke keer meter het woordje 'koer' zei, moest ons meisje lachen . Meter vraagt dan waar ze gevallen was en Catho antwoorde: "op de stenen hé meter!" Vanmorgen begon ons meisje over haar rode knietjes en ik dacht, ik ga haar dezelfde vraag stellen, hihi... jaja, ze begon te lachen! Schattig om te zien wat een raar woord ze dat vind , maar ik kreeg ook het volgende te horen: "mama, je gaat toch niet zoals meter beginnen".
Meter vond het leuk met Catho...op een gegeven moment moet meter gezegd hebben dat ze oud was en daarop heeft ons meisje gezegd: "maar meter jij bent toch niet oud!" Lief hé, je hoort het hé meter, de waarheid komt uit een kindermond, geloof het maar!
Goh, ik ben aan het denken wat mijn mama me nog allemaal heeft verteld over die 2 dagen...ze hebben samen een badje genomen, ze hebben bijna gevochten voor de kippevleugeltjes, hihi, neen hoor...maar ik weet uit ervaring dat ik snel moet zijn of ik kan op mijn kin kloppen, dat was bij meter net hetzelfde...ze knaagt zo graag aan beentjes, zoals haar meter en haar mama .
Vanmorgen, rond half vijf, hoor ik een stemmetje roepen:"mamaaa...maaamaaa...ik ben wakker, ik wil opstaan". Tja...daar ging onze nachtrust! Ik ben naar haar kamer gegaan, ze vloog in mijn armen en ik kreeg een hele dikke knuffel en kusjes. Ze wou opstaan, maar dat zag ik zeker niet zitten, heb haar dan mee naar ons bed genomen, met haar kussentje en knuffeltje, in de hoop dat ze nog ietsje zou slapen...noppes! Wakker tot de wekker afliep. Ze was wel héél lief in bed, vele kusjes en knuffeltje aan haar mamie en aan mij...lag wel geen minuut stil...ach, we hebben niet onze slaap gehad, maar wel veel genegenheid van ons meisje, echt een lieveke!
Vandaag hebben we samen appeltaart gebakken, voor de eerste keer... het lijkt wel of we elke week wel iets nieuws uitproberen...en dit is ook weer goed gelukt, de smaak viel goed mee, mamie vond hem héél lekker (en ik ook eigenlijk)!
Oh ja, dit was ik bijna vergeten...op een gegeven moment hoor ik ons poppeke zeggen: "ge moet niet zoveel gesten verkopen", ze was aan het spelen en was volop aan het praten, maar dit trok ineens mijn aandacht, waarom? Hihi, mijn mama, haar meter, gebruikt deze woorden... Grappig hoe snel kinderen dingen overnemen.
Mamski, bedankt dat je voor ons meisje hebt willen zorgen, bij ons thuis. Dikke KNUS! <3
Vrijdag moest ons meisje niet lang in de nabewaking blijven, mamie was eerder gestopt met werken en dat vond ze super! Maar ik was wel véél later thuis...ik heb wat moeten overwerken, maar toen ik thuiskwam was ons meisje zo blij om me te zien, ze had me gemist dat ik het wel moest goedmaken, ze wou samen met mij op de WII spelen, boksen...tennis...golf...baseball... En onze grote meid kan dat allemaal heel goed, soms wat beter dan haar mama .
Gisteren namiddag zijn we naar Eke gegaan, want haar meter stond (vandaag ook nog) daar met haar schilderijen (en de zelfgemaakte juweeltjes van mij), en wat is er daar te doen? Op 4, 5 en 6 september 2009 - Brouwsels op Straat - B-Eke (Nazareth) 15° Internationaal festival voor straat- en circuskunsten met marché aux bons vivants... waaronder het Montmartre op het oude kerkplein (en daar staat haar metertje) . Is echt wel gezellig , je waant je in Frankrijk.
Wil je meer over haar schilderijen en expo's weten, dan kan je hier even een kijkje gaan nemen: http://www.redolfi-art.be/
Plots waren Nonkel John, tante Ellen, Chris en Karin (ouders van tante Ellen) daar ook, dat vond ze leuk, en wat ze nog leuker vond, was de hond van de ouders van tante Ellen, daar is ze zot van! Die hond kan ze geen minuut met rust laten, is wel leuk om aan te zien, maar zelf een hondje in huis nemen (wat ze af en toe wel eens vraagt), zien we niet zitten.
Om 18u zijn we met z'n allen vertrokken om samen te gaan eten, dit was niet voorzien maar was wel gezellig en lekker, behalve meter die moest nog in Eke blijven tot 22u . Maar vooraleer we konden gaan eten, wou ons meisje een ballon, ze wou een roze, en die heeft ze ook gekregen, zelfs 2 roze ballonnen (gelukkig dat ze die kleur hadden!).
Meter komt vanavond héél laat naar ons huisje en zal hier 2 daagjes blijven logeren omdat mamie en mama eventjes weg zullen zijn, naar Blackpool. Dinsdagavond zijn we al terug, maar dat vind ons poppeke helemaal niet erg, want haar meter is dan hier, daar keek ze al lang naar uit want ze miste haar metertje héél erg hoor. Vanmorgen, toen ik in haar kamertje kwam om ze uit bed te halen, was het eerste wat ze vroeg: "wanneer komt meter naar ons huisje mama?". Meter zal haar dan naar school brengen en ook gaan halen, en samen spelen, uiteraard!
Vandaag hebben we geen plannen, maar dat vinden we niet erg, een rustig dagje thuis kan ook leuk zijn, want de afgelopen maanden hadden we wel elk weekend iets te doen, en dat is ons meisje zo gewoon dat als we eens een dagje thuis zitten, ze dan vraagt wat we gaan doen en waar we naartoe gaan .
Vanmorgen ging het afscheid een pak moeizamer, ze wou me niet loslaten, ze wou zelfs niet in de armen van haar juf.
Het is weer aanpassen voor haar, maar dit zal wel snel overgaan. Het is ook een beetje mijn fout geweest, Catho wou zo graag haar klas aan me tonen, want dit was de klas van de derde kleuterklas, de oudste van de school, en daar is ze zo fier op! Ik ben dus mee in de klas geweest en toen wou ze mij niet meer laten gaan! Dit mogen we dus niet meer doen, ook heeft de juf me op mijn vingers getikt ...niet slecht bedoeld uiteraard. Enfin, ik heb haar klasje gezien, en ik was eerlijk gezegd ook wel nieuwsgierig...wie is dat niet, naar het klasje van jouw kind, toch? Leuk klasje, al viel het me op dat er wat minder speelgoed lag dan vorig jaar.
Ze hebben ook een computer, maar daar mochten ze nog niet aankomen van Juf Sabine, dat gaan ze nog leren.
Ook heeft mijn meisje me getoond waar ze haar jasje en schooltasje moet hangen. Bij elk haakje hangt er een prentje, gisteren mochten alle kindjes een prentje kiezen, het thema is Nemo, en zij heeft dit gekozen
De juf had me deze middag verteld dat ons meisje haar tranen snel waren opgedroogd en dat ze zich geamuseerd had, dat ik me dus zeker geen zorgen moet maken. Dat doe ik ook niet, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik dit helemaal niet had verwacht!? Als je haar traantjes zag, zou je denken dat dit haar allereerste keer was...
Er is één nieuw kindje in haar klas, en er zijn 2 vriendjes weg. Veel heeft Catho nog niet verteld, uit ervaring weet ik dat dit later nog wel komt...
Op 20 september moet ze al naar een verjaardagsfeestje, Jonas wordt 5 jaar (haar vriendje, hihi).
En op 24 september komt haar vriendinnetje Michelle slapen en spelen...jaja, dit zal vaker voorkomen, ook tijdens de zomervakantie is Shauny 3 dagen komen logeren.
Deze namiddag hebben we voor de eerste keer wafeltjes gebakken, en die zijn goed gelukt, het heeft haar alleszins gesmaakt! Ze eet dit het liefst met bloemsuiker, zoals op haar pannenkoekjes. Het ging niet snel genoeg voor ons zoetebekje, haar eerste was nog niet helemaal op en ze vroeg al achter een tweede, maar die was nog aan het bakken! Uiteindelijk zitten er 3 wafeltjes in haar buikje !!
Dit was het zowat voor vandaag, tot later bloglezertjes.
Eerder deze week had ons meisje haar nieuwe schooltas (van prinsesjes) al klaar gezet ), MET haar vriendenboekje er in, uiteraard! En mamie heeft vanmorgen haar boterhammetjes in haar nieuw brooddoosje gestoken (ook van prinsesjes! ah ja...van wat anders, hihi) .
Deze morgen heb ik ons meisje héél makkelijk uit bed gekregen . Zooo schattig, oogjes nog toe maar wel al met een grote glimlach toen ik zei dat het tijd was om op te staan, om eindelijk naar school te kunnen gaan! Toen ze haar oogjes opendeed zei ze: "mama, ik heb goed geslapen maar ik ben wel nog niet uitgeslapen hoor!"
Het ritme van 2 maanden geleden zat er nog goed in, net of er geen tussenpauze is geweest. Alles verliep vlotjes. Wij gingen met z'n allen op weg naar school, samen met mamie en mama Catho naar school brengen, vond ze super, want dit doen we héél zelden. Normaal brengt mamie ons meisje 's morgens naar school en mama haalt haar 's avonds van't school. We waren de allereerste op school (zo zie je maar hoe vlot het aankleden, tandjes poetsen en haartjes borstelen ging!!). In de verte zagen we Catho haar juf al naar de poort, naar Catho, toekomen, ons meisje glunderde en heeft dadelijk aan juf Sabine een hele dikke knuffel gegeven! Ons poppeke was precies eerst wat onwennig, stond daar te draaien met haar schooltasje, lang heeft dat niet geduurd, want er was al een 2e kindje op komst...Jonas, ook iemand van haar klasje (hij is verliefd op ons meisje , maar ssssshhhhhhtt ).
Catho heeft uitgebreid van ons afscheid genomen, Juf Sabine heeft ons meisje in de arm genomen,samen hebben ze aan het venster staan zwaaien.
Vanavond had ik mij zo gehaast, ik wou haar op de eerste schooldag echt niet te lang in de nabewaking laten, uiteraard werkt het openbaar vervoer niet altijd mee! Ik kom toe en wat ik net niet hoopte...was dus wel zo. Catho was de allerlaatste op haar schooltje. Moet je weten dat ze gisterenavond in bed tegen me zei: "mama, ik ga graag naar school, maar ik wil niet zo graag in de nabewaking blijven". Maar toen ik toekwam zei ze dadelijk dat ze het niet erg vond....om dan later op de avond toch nog wel een paar keer de vraag te krijgen waarom ik zo laat was...
Tja, vandaag de allereerste en de allerlaatste....kunnen er niet veel zeggen, na!
Ik wil ook even blijven stilstaan bij alle ouders die het vandaag héél moeilijk hebben gehad, bij ouders die hun kind(eren) zijn verloren. Zij hebben vandaag niet de vreugde kunnen voelen van hun kinderen, de vreugde om hun kinderen naar school te kunnen brengen...hun eerste schooldagverhalen...het gemis van hun kind is elke dag zwaar, maar vandaag is weer een stap die ze moeten missen...
Dikke KNUSJES voor al die ouders van alle sterretjes hierboven!
(knusje is een woordje dat Catho en ik hebben uitgevonden, in het bedritueel geven we altijd knusjes voor het slapen gaan, dat is een kusje en een knuffeltje samen)
Vandaag is het de laatste schoolvakantiedag en ons meisje is er niet rouwig om! En die brengen we samen door, met waterballonnetjes spelen, straks in het zwembad plonsen en waar ze nog allemaal zin in heeft... zien we dan wel.
Ze heeft haar mega-mindy pakje al aan, want vandaag wil ze ook een superheld(in) zijn .
Afgelopen weekend hebben we het weer héél gezellig gehad. Vrijdagavond zijn we ons poppeke bij bompa gaan halen, we zijn daar eerst blijven eten. Zowel Catho als ik hebben voor de allereerste keer bakharing op de BBQ gegeten, en dat heeft ons gesmaakt, ook Catho vond het superlekker. Dus Bompa, dat is zeker voor herhaling vatbaar!! Al weet ik niet of bompa dat wel ziet zitten, want dat bakken ging niet van een leien dakje in het begin. Op een gegeven moment hadden we met 4 de BBQ vast want alles dreigde op de grond te vallen Zaterdag BBQ met de buren en gisteren zijn Catho en ik samen met Wim en Filip (burenvrienden), Wim zijn zeilboot gaan dopen. We hoopten ook een tochtje te kunnen maken, maar dat is niet gelukt, we hadden maar 10 minuutjes meer om uit te varen en terugkomen zou dan pas om 2u 's nachts kunnen, niet dus...enfin, op een vastgelegde boot gezeten, champagne gedronken en Catho die heeft de hele boot geïnspecteerd, alle deuren en kastjes zijn open geweest, ze heeft ook elk bed en elke zetel uitgeprobeerd. Alles werd goedgekeurd en wil de volgende keer absoluut een tochtje maken!
Morgen de big-day, ben benieuwd hoe ze zal reageren om iedereen terug te zien, opgewonden zal ze alleszins zijn, dat is ze nu al
Nu gaan we ons nat maken met die waterballonnetjes!!!!
Gisteren was het hartverscheurend om ons meisje zo te horen wenen aan de telefoon. Ze was zo moe en miste ons....ze wou vanilleke en wicca en mamie en mama en haar bedje en....
Ik had gisterennamiddag even naar den bompa thuis gebeld om te horen hoe het met haar ging, of ze zich niet te ziek voelde en om te horen of ze nog koorts had. Koorts had ze helemaal niet meer gemaakt, maar hoesten deed ze nog wel. Eventjes met ons poppeke gebabbeld, ze had plezier en voelde zich niet ziek. Ik kon dus met een gerust hart verder... tot gisterenavond ineens de telefoon ging, bompa belde want Catho was vergeten aan mama (mij) te vertellen dat mamie ook eens moest bellen naar haar, dus belde ze zelf . Ineens van opgewekt keerde haar gemoed naar verdrietig en gemis naar haar omgeving, echt snikken, ze kon precies niet meer stoppen. Ik zei het al, ons meisje is een gewoontebeestje....1 dagje gaat, vanaf de 2de dag gaat dat al wat moeilijker, en dan vooral als ze onze stemmen hoort...
Ons meisje is ook een héél emotioneel kind, als ze iemand graag ziet toont ze dat ook, zowel met woorden als met daden....ineens kan ze zeggen : mama (of mamie), ik moet iets belangrijks zeggen: ik hou van jouof mamie (of mama) jij bent de liefste samen met dikke knuffeltjes. Ik vind het super dat ze haar gevoelens kan en wil tonen (ook als ze verdrietig is), dat vinden wij als ouders ook belangrijk! Dit is iets dat we haar wilden meegeven bij de opvoeding.
Kapoenemoentje, wij willen ook iets héél belangrijks zeggen: wij zijn zooooooo blij met jou, je bent een prachtdochter en houden ongelooflijk véél van jou!
Vandaag hebben Catho en ik op haar blog wat aanpassingen gedaan, vooral de kleur heeft Catho gekozen...paars! Niet verwonderlijk, want dat is één van haar lievelingskleurtjes. Ik vermoed dat nonkel John (Jr) en nonkel Kurt met deze keuze héél blij zullen zijn...tja Anderlechtsupporters hé ( hihi).
Al sinds het begin van de zomervakantie had ik beloofd om met haar samen een vriendenboekje te gaan kopen, vandaag is dit eindelijk gelukt, toch nog op tijd, oef! Want het is nog maar 6 keer slapen hoor . Ze heeft voor een elfenvriendenboekje gekozen, ze wou er zeker eentje hebben die nog niemand had, nu maar hopen ? Ze is fier over haar keuze en heeft het boekje al mee bij bompa: "om te tonen, niet om er in te schrijven hoor mama". Eens bij bompa aangekomen werd ze héél wat aktiever dan dat ze vandaag is geweest. De kapoenemoenstreekjes kwamen naar boven, zo blij dat ze was om nog eens bij bompa te kunnen slapen. Vandaag voelde ze zich niet zo 'lekker' (zo zei ze het zelf), wat keelpijn, hoesten, loopneusje...ach het was alweer lang geleden.
Ons meisje is nog maar net weg en het zijn maar 2 daagjes, maar ik mis ze al! Ik heb het altijd al moeilijk gehad om haar eventjes te 'moeten' afgeven, te moeten missen!
jajajaja....en dan is het terug school ! Wat mist onze kapoenemoen haar schooltje toch erg, en haar lieve Juf Sabine. Elke keer we voorbij haar schooltje stappen steekt ze haar vingertje uit en zegt ze: "mama, daar is mijn school hé"? Vandaag is het de laatste keer dat ons meisje naar het speelplein moet, en daar zal ze dan ook héél blij mee zijn, want speelpleinen is niets voor haar. Enfin, laten we zeggen dat ze deze plek en de juffen niet 'kent' en deze niet gewoon is, en dan moet ze er niet veel van weten. Ons meisje is een 'gewoontebeestje'. Ze weet heel goed dat ze dit jaar de oudste van de school zullen zijn, het 3de kleuterklasje...en dan zegt ze zo fier: "mama, ik ben wel al groot hé, kijk maar eens, zie eens tot waar mijn benen komen, zie je het mama?" Ook moeten we, soms, haar een paar keer per week meten. Ze wil zoooo graag groot zijn...ik noem haar dan ook 'mijn grote (kleine) meid', daar kan ze mee leven, maar O WEE als ik haar 'kleine meid' durf te noemen . Tussen ons gezwegen, laat ze maar niet té snel groot worden, ze zal altijd mijn 'kleine' meid blijven (willen of niet, hihi)!
Wij zijn op vakantie geweest, mama en mamie en ik! Naar een ver land waar het altijd zomer is en goed weer en lekker warm. Mama ziet het bruinst van ons allemaal, zoals altijd, maar ik heb toch ook goed mijn best gedaan hihi ... Ik heb gedanst met een dolfijn, een echte, he! En geknuffeld, en ook een visje gegeven, dat was heel leuk! Kijk maar eens op de facebook van mama of mamie, daar staan veel leuke foto's!
2 weken lang heb ik in het zwembad gespeeld (helaba, ik kan zwemmen he!), en schelpjes en mooie stenen gezocht op het strand! En in mijn haren had ik heel veel kleine vlechtjes, de kleuren van de kraaltjes heb ik zelf mogen kiezen
Oh ja, en ik heb ook veel coctails gedronken. Gedanst heb ik ook heel veel, elke avond was er kinderdisco!
Ik sta ook op de foto, samen met mama, met Romeo, een grote rode papegaai. Sara, een leguaan, en een babyleguaan, heb ik ook vastgehad, en kusjes gegeven!
Iedereen, maar dan ook iedereen, kwam in alle mogelijke talen tegen mijn mama en mijn mamie zeggen wat een lieve en mooie en leuke meid ik was ... op den duur vond ik dat niet meer zo leuk, maar mijn 2 grote kapoenen wel, hoor! Die blonken van fierheid
Binnenkort is het hier ook weer zomer, ik zal al een nadenken wat ik dan allemaal wil uitspoken hihi ...
Tadaaaaa! Hier is mijn verrassing!! knap he? Zo'n bed wou ik al heel lang hoor! Mamie en bompa zijn het gaan halen, en dan heeft mama dat bijna helemaal alleen in elkaar geknutseld! Ik was zoooo opgewonden dat ik geen seconde kon zwijgen hihi ...
Daarna was het weer een feestje, oudjaar, met veel lekkere hapjes, en nog meer kadootjes! Kheb weer een mooie jas gekregen, en een boek om in te lezen, en een filmpje, en ... oh ja, een nieuwe pyama zoals mama en mamie. Die hebben ook allemaal een nieuwe pyama gekregen, de mijne is van Winnie de Poeh!!! En warme sloefjes, roze!
Ik wou vroeg gaan slapen, de eerste keer in mijn groot bed!
Gelukkig Nieuwjaar allemaal!!! dikke zoen van jullie kapoen hihi!
. Het moment dat ik het aan Catho vertelde zei ze direkt tegen me: "maar mama dat weet ik al, hij is een engeltje geworden"
. Hoe kon zij dat nu weten??
En wij voor haar verjaardag uiteraard, want dat valt dicht bij elkaar. Dit jaar zal ons meisje 2 verjaardagsfeestjes krijgen, eentje voor de kindjes van haar klas, en eentje met de familie. Vorig jaar hadden we dit samen gecombineerd en ging dat in een zaaltje door, dit jaar doen we het thuis (het zweet breekt me al op voorhand uit!). 2 dagen achter elkaar...inderdaad, beetje gek hé, maar wel leuk, vooral voor ons kapoenemoentje!
.
. Nog een kleine 3 maanden en het is weer aan ons meisje, ai ai ai...stress op zo'n feestje, ach... als de kinderen maar plezier hebben! Onze meid is er al volop over aan' t praten, over haar feestje, ze kijkt er alleszins naar uit. 
Gelukkige verjaardag papie(+)!
het lijkt wel of we elke week wel iets nieuws uitproberen...en dit is ook weer goed gelukt, de smaak viel goed mee, mamie vond hem héél lekker (en ik ook eigenlijk)!
...niet slecht bedoeld uiteraard. Enfin, ik heb haar klasje gezien, en ik was eerlijk gezegd ook wel nieuwsgierig...wie is dat niet, naar het klasje van jouw kind, toch? Leuk klasje, al viel het me op dat er wat minder speelgoed lag dan vorig jaar. 
hihi). 
Tadaaaaa! Hier is mijn verrassing!! knap he? Zo'n bed wou ik al heel lang hoor! Mamie en bompa zijn het gaan halen, en dan heeft mama dat bijna helemaal alleen in elkaar geknutseld! Ik was zoooo opgewonden dat ik geen seconde kon zwijgen hihi ...
