Ik ben Catho Bostyn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Kapoenemoen.
Ik ben een vrouw en woon in Hoboken (België) en mijn beroep is studentje.
Ik ben geboren op 09/12/2004 en ben nu dus 20 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen, tekenen, kleuren, schilderen, schrijven, zingen, dansen...en me als prinses verkleden natuurlijk!.
Treed binnen in Catho's wereld ... wereldje van lach en traan, leren en groeien, vragen en spelen
31-08-2009
Laatste dagje
Vandaag is het de laatste schoolvakantiedag en ons meisje is er niet rouwig om! En die brengen we samen door, met waterballonnetjes spelen, straks in het zwembad plonsen en waar ze nog allemaal zin in heeft... zien we dan wel.
Ze heeft haar mega-mindy pakje al aan, want vandaag wil ze ook een superheld(in) zijn .
Afgelopen weekend hebben we het weer héél gezellig gehad. Vrijdagavond zijn we ons poppeke bij bompa gaan halen, we zijn daar eerst blijven eten. Zowel Catho als ik hebben voor de allereerste keer bakharing op de BBQ gegeten, en dat heeft ons gesmaakt, ook Catho vond het superlekker. Dus Bompa, dat is zeker voor herhaling vatbaar!! Al weet ik niet of bompa dat wel ziet zitten, want dat bakken ging niet van een leien dakje in het begin. Op een gegeven moment hadden we met 4 de BBQ vast want alles dreigde op de grond te vallen Zaterdag BBQ met de buren en gisteren zijn Catho en ik samen met Wim en Filip (burenvrienden), Wim zijn zeilboot gaan dopen. We hoopten ook een tochtje te kunnen maken, maar dat is niet gelukt, we hadden maar 10 minuutjes meer om uit te varen en terugkomen zou dan pas om 2u 's nachts kunnen, niet dus...enfin, op een vastgelegde boot gezeten, champagne gedronken en Catho die heeft de hele boot geïnspecteerd, alle deuren en kastjes zijn open geweest, ze heeft ook elk bed en elke zetel uitgeprobeerd. Alles werd goedgekeurd en wil de volgende keer absoluut een tochtje maken!
Morgen de big-day, ben benieuwd hoe ze zal reageren om iedereen terug te zien, opgewonden zal ze alleszins zijn, dat is ze nu al
Nu gaan we ons nat maken met die waterballonnetjes!!!!
Gisteren was het hartverscheurend om ons meisje zo te horen wenen aan de telefoon. Ze was zo moe en miste ons....ze wou vanilleke en wicca en mamie en mama en haar bedje en....
Ik had gisterennamiddag even naar den bompa thuis gebeld om te horen hoe het met haar ging, of ze zich niet te ziek voelde en om te horen of ze nog koorts had. Koorts had ze helemaal niet meer gemaakt, maar hoesten deed ze nog wel. Eventjes met ons poppeke gebabbeld, ze had plezier en voelde zich niet ziek. Ik kon dus met een gerust hart verder... tot gisterenavond ineens de telefoon ging, bompa belde want Catho was vergeten aan mama (mij) te vertellen dat mamie ook eens moest bellen naar haar, dus belde ze zelf . Ineens van opgewekt keerde haar gemoed naar verdrietig en gemis naar haar omgeving, echt snikken, ze kon precies niet meer stoppen. Ik zei het al, ons meisje is een gewoontebeestje....1 dagje gaat, vanaf de 2de dag gaat dat al wat moeilijker, en dan vooral als ze onze stemmen hoort...
Ons meisje is ook een héél emotioneel kind, als ze iemand graag ziet toont ze dat ook, zowel met woorden als met daden....ineens kan ze zeggen : mama (of mamie), ik moet iets belangrijks zeggen: ik hou van jouof mamie (of mama) jij bent de liefste samen met dikke knuffeltjes. Ik vind het super dat ze haar gevoelens kan en wil tonen (ook als ze verdrietig is), dat vinden wij als ouders ook belangrijk! Dit is iets dat we haar wilden meegeven bij de opvoeding.
Kapoenemoentje, wij willen ook iets héél belangrijks zeggen: wij zijn zooooooo blij met jou, je bent een prachtdochter en houden ongelooflijk véél van jou!
Vandaag hebben Catho en ik op haar blog wat aanpassingen gedaan, vooral de kleur heeft Catho gekozen...paars! Niet verwonderlijk, want dat is één van haar lievelingskleurtjes. Ik vermoed dat nonkel John (Jr) en nonkel Kurt met deze keuze héél blij zullen zijn...tja Anderlechtsupporters hé ( hihi).
Al sinds het begin van de zomervakantie had ik beloofd om met haar samen een vriendenboekje te gaan kopen, vandaag is dit eindelijk gelukt, toch nog op tijd, oef! Want het is nog maar 6 keer slapen hoor . Ze heeft voor een elfenvriendenboekje gekozen, ze wou er zeker eentje hebben die nog niemand had, nu maar hopen ? Ze is fier over haar keuze en heeft het boekje al mee bij bompa: "om te tonen, niet om er in te schrijven hoor mama". Eens bij bompa aangekomen werd ze héél wat aktiever dan dat ze vandaag is geweest. De kapoenemoenstreekjes kwamen naar boven, zo blij dat ze was om nog eens bij bompa te kunnen slapen. Vandaag voelde ze zich niet zo 'lekker' (zo zei ze het zelf), wat keelpijn, hoesten, loopneusje...ach het was alweer lang geleden.
Ons meisje is nog maar net weg en het zijn maar 2 daagjes, maar ik mis ze al! Ik heb het altijd al moeilijk gehad om haar eventjes te 'moeten' afgeven, te moeten missen!
jajajaja....en dan is het terug school ! Wat mist onze kapoenemoen haar schooltje toch erg, en haar lieve Juf Sabine. Elke keer we voorbij haar schooltje stappen steekt ze haar vingertje uit en zegt ze: "mama, daar is mijn school hé"? Vandaag is het de laatste keer dat ons meisje naar het speelplein moet, en daar zal ze dan ook héél blij mee zijn, want speelpleinen is niets voor haar. Enfin, laten we zeggen dat ze deze plek en de juffen niet 'kent' en deze niet gewoon is, en dan moet ze er niet veel van weten. Ons meisje is een 'gewoontebeestje'. Ze weet heel goed dat ze dit jaar de oudste van de school zullen zijn, het 3de kleuterklasje...en dan zegt ze zo fier: "mama, ik ben wel al groot hé, kijk maar eens, zie eens tot waar mijn benen komen, zie je het mama?" Ook moeten we, soms, haar een paar keer per week meten. Ze wil zoooo graag groot zijn...ik noem haar dan ook 'mijn grote (kleine) meid', daar kan ze mee leven, maar O WEE als ik haar 'kleine meid' durf te noemen . Tussen ons gezwegen, laat ze maar niet té snel groot worden, ze zal altijd mijn 'kleine' meid blijven (willen of niet, hihi)!
.
hihi). 
! Wat mist onze kapoenemoen haar schooltje toch erg, en haar lieve Juf Sabine. Elke keer we voorbij haar schooltje stappen steekt ze haar vingertje uit en zegt ze: "mama, daar is mijn school hé"? 
