Het nieuwe jaar is amper gestart en we zitten alweer in het UZ. Voor de tweede keer 4 dagen binnen voor een stevige chemokuur. Hierna nog 2 te gaan. Hopelijk reageert hij evengoed op de chemo als 2 weken geleden. Toen heeft hij helemaal geen last ondervonden, dus duimen maar zeker.
En weer wachten, wachten, wachten! Dan kom je vroeg, omdat ze ons er vorige keer op gewezen hadden dat hoe vroeger we starten hoe sneller hij ontslagen wordt op zondag. Dus vandaag ons wekkertje gezet om hier stipt om negen uur te zijn en wat blijkt de kamer is nog niet vrij en moet dan daarna nog gekuist worden! Zitten we hier schoon! En zolang we niet in de kamer belanden, kan de behandeling niet starten, dus hoe later we zondag naar huis kunnen.
Voor de eerste maal sinds Cas zijn diagnose hebben we als gezin deel kunnen uitmaken van een gezelschap. Geen enkele verkoudheid of snottebel heeft roet in het eten gegooid! De feestdagen waren echt genieten zowel voor de kindjes als voor ons. Eindelijk nog eens met ons viertjes onder de mensen kunnen komen. We hebben het einde van het jaar samen met onze familie kunnen vieren en daar zijn we heel blij om. Cas en Sem hebben met veel enthousiasme voor de eerste keer hun nieuwjaarsbrief opgezegd en ook dat was een succes. Hehe toch eens even kunnen genieten! Ik ben blij dat mijn wens voor 2013 uitgekomen is.
Voor de eerste maal sinds Cas zijn diagnose hebben we als gezin deel kunnen uitmaken van een gezelschap. Geen enkele verkoudheid of snottebel heeft roet in het eten gegooid! De feestdagen waren echt genieten zowel voor de kindjes als voor ons. Eindelijk nog eens met ons viertjes onder de mensen kunnen komen. We hebben het einde van het jaar samen met onze familie kunnen vieren en daar zijn we heel blij om. Cas en Sem hebben met veel enthousiasme voor de eerste keer hun nieuwjaarsbrief opgezegd en ook dat was een succes. Hehe toch eens even kunnen genieten! Ik ben blij dat mijn wens voor 2013 uitgekomen is.
