Dag 2 - zaterdag 19.08.17

La Robla - Poladura de la Tercia

24,3 km - totaal onderweg : 06u45.  /   stappen : 05u45   /   rusten :  01u00

Gemiddeld staptempo : 4,3 km/u

Vertrek om : 07u15 / Aankomst om : 14u00

Temperatuur  : morgen 15°- middag 30° - avond 24°

Stappen, en beter gezegd pelgrimeren, is niet van punt A naar punt B gaan om er snel en liefst eerst te zijn... t Is ook een kwestie van wat te zien onderweg, kerken (al dan niet open), oude kloosters, kapelletjes, andere mooie gebouwen, en hier vooral de natuur, met alles wat er in leeft en groeit.

Maar ook hier hebben we de indruk dat men steeds vroeger wil vertrekken, om steeds vroeger aan te komen, om 'niets' gezien te hebben !

Hoe kun je anders verklaren dat men voor een etappe van 22,8 km (vlgs de boekjes), om 5u opstaat ! Iedereen wakker houdt door t vullen en hertasten van de rugzakken ! Vertrekken dan om 5u30 met lamp op de kop om de weg te zoeken, want t is pas klaar om 7u00 hier. Anderhalf uur in t donker lopen, en 'niets' zien.

Maar ja, t zal wel om die slaapplaats in de volgende albergue te doen zijn... Nochtans zijn er (juist) bedden genoeg in de albergues, 1 of 2 op overschot, maar t gaat sommigen vooral om n 'gelijkvloers' bed te hebben, waar ze dan gans de namiddag inkruipen, en 's avonds natuurlijk om stilte vragen vanaf 20u30, om 's anderendaags vroeg te kunnen opstaan... en de cirkel is rond natuurlijk.

Awel, wij hebben veel gezien vandaag, om 7u15 vertrokken, rustig (soms noodgedwongen) gestapt, en genoten van het Cantabrisch gebergte. Te vergelijken met de Pyreneeën. Ze verrasten ons wel die bergen, want ineens stonden ze daar vlak voor ons (de boekjes kondigden n lichtere etappe aan!), en we moeten erover, met pak en zak dan nog wel. Na 13 km hebben we op de laatst mogelijk plaats onze café largo gedronken, en daar begon de Spaanse col dan, eigenlijk noemen ze t hier n 'alto'.. 5 km lang om van 1060 naar 1462 m (de Alto Focades de San Anton) te gaan, niet via de geasfalteerde weg, maar wel langs, met keien bezaaide wegeltjes. hoeveel % stijgingsgraad dat is, dat kan k zo snel hier niet uitrekenen, maar dat n zware brok was, dat hebben we geweten. Maar we kregen er ook zoveel voor terug. Zeer mooie uitzichten, rotsmassa's, en denk al de rest van het hooggebergte er maar bij... Lastige afdaling, losliggende stenen, Malou had het er erg moeilijk mee.

Onderweg waren de pinda's en krenten van n jong Spaans koppel erg welkom.

Bij aankomst in Poladura waren natuurlijk de 'beste' bedden ingenomen, 1e verdiepingsbedden werd t voor ons allebei (à propos, we zijn veruit de oudste pelgrims hier).. n jong Spaans meisje kreeg het ineens door, en bood haar gelijkvloers-bed aan, aan Malou.. we zijn er maar niet op ingegaan, maar haar toch wel bedankt voor haar lief gebaar.

We zitten hier in n godverlaten boerendorp, waar we straks in n hostal iets kunnen gaan eten, maar dat wel dankzij n sympathiek Spaans koppel dat gisteren al voor ons mee reserveerden.

Morgen zondag wordt het een relatief korte etappe +-15km volgens de boekjes, en daar zullen we het hoogste punt van deze camino bereiken, de Canto la Tusa 1562m.

Hopelijk vinden we vandaag hier nog ergens wifi, zodat we jullie hopelijk kunnen laten meegenieten van deze prachtige streek.