Het einde komt in zicht, deze morgen vertrokken om 6:30H vanuit Melide in het gedacht 29Km te stappen, daar ik later vertrokken was dan andere dagen, kon je opmerken dat niet de nacht veranderde voor de dageraad, maar gewoon, dat het een bewolkte hemel was die boven je hoofd hangde, dit beloofde om te stappen vandaag, tegen 9:00H stak de zon even door de bewolkte hemel, maar echt warm werd het niet, vandaag ging het richting Santa Irene, waar ik zou halt houden, dit omdat het dan nog 22Km naar Santiago was, spaghettitje gegeten op de middag en terug verder, hoe traag ik ook stapte, na al die kilometers word een mens zoals een machine en stap je toch door zonder na te denken, om 13:15H werd de Albergue in Santa Irene bereikt, nog drie kwart uur om binnen te kunnen voor een bed, dan krijgt men een adrenalinestoot, de machine komt terug op gang, en denk je, drie kwart uur verder stappen is op dit parcours een drietal kilometers dit dichter bij uw doel, en ja om 14:30H stond ik voor de Albergue, 3Km verder in Arca Pedrouzo op nog 19Km van Santiago
5:50H was het uur om te vertrekken deze morgen, de kamer van 6 was voor mij alleen vannacht, zo kon ik niemand storen en de rugzak klaarmaken voor aan te zetten.Santiago komt dichterbij en de moed word groter, normaal zou ik de laatste 101Km in vier dagen verdelen, maar vandaag zat alles een beetje mee, als je heel vroeg vertrekt is het stikke donker en kan je niet voorspellen wat voor een weer het gaat worden, in eerste instantie, bij het opklaren, was het bewolkt, tegen 8:20H kwam de zon haar neus voor het venster steken, er stond een felle wind, iets voor de middag werd het zonnetje verstoord door stapelwolken, nog steeds met felle windstoten, het parcours was een paar keren steil klimmend deze morgen, maar ging al vlug neerwaarts over naar bijna vlak, na 47,3Km en dik 9:40H stappen kwam ik binnen in Melide
De Albergue Communal was wel ouderwets, maar slapen doe je hier wel goed, de kamers waren inggedeeld met 2 stapelbedden, en dit voor maar 5 geen snurkers. Ben heel vroeg gaan slapen 19:15H: Dus vanmorgenheel goed uitgerust en om 6:00H al op pad, 39,4Km richting Mercadoiro, het parcours was minder zwaar dan gisteren, hier in Galicië is heel weinig plat te stappen, tot z'on uur of tien half elf, redelijk te doen, daarna begint de zon haar werk weer te doen, vandaag alweer 32C, dit is tijdens bergritjes wel vermoeiend, toch hoop ik op vrijdag in Santiago binnen te lopen,zoals het boekje me probeert wijs te maken, nog 101Km te stappen
Goed geslapen, deze morgen om 6:30H vertrokken richting Triacastella, 40,1Km die nogal zwaar verteerdwerden, het ging de ganse voormiddag redelijk steil omhoog tot 1351m boven de zeespiegel, zo dicht bij Santiago, en wie denkt dat het makkelijk zal verlopen, vergeet het, zoals het spreekwoord zegt, de laatste loodjes wegen het zwaarst, of misschien toch wat verzwakt na die buikloop, het bleek over te zijn, maar steekt terug de kop op, waarschijnlijk een combinatie van de hitte hier, en de koude frisdranken die men hier verslind onderweg. Volgens het boekje staat er morgen terug een zwaar parcours op het programma, iets vroeger vertrekken of het aantal kilometers beperken, we zien wel wat en hoe, nog 139Km naar Santiago.
Even aan de trouwe bloglezers, de meesten zullen wel aan de verslagen gelezen hebben dat ik alleen loop, na de split met Jean-Pierre sinds Pamplona, het is hier niet de bedoeling om met bloemen te smijten waar de bloempotten nog aanhangen, elke pelgrim heeft een idee, elke pelgrim heeft een reden, maar vooral elke pelgrim loopt zijn eigen Camino, dit zijn de drie gouden tips die collega pelgrims me hebben mee gegeven voor mijn vertrek, nu, dit geschreven zijnde gaan we verder met het verhaal tot in Santiago
Hier verandert het weer van dag op dag. Gisteren zaten we met stormweer en herfsttemperaturen, vandaag werd het bloedheet. Niet gemakkelijk met een parcours waar heel steile stukken in voorkwamen. Anderzijds was er genoegdoening van de grillige natuur hier. Was het lastig, het was toch genieten en na 37,5 km werd TRABADELO bereikt.
Ole spanje, wat was me dat zeg, toen ik deze morgen vertrok om 5u30. Het waren wintertemperaturen, en waaien, randje storm. Je zou op de duur denken dat je kleren van je lijf gingen scheuren. Alle moed samengeraapt,want deze nacht weinig slaap genoten. Niet van de snurkers deze keer, maar geplaagd van diarree. Gisterenavond iets gegeten die waarschijnlijk niet heel frisjes meer was. Ja dit is ook spanje en de camino zeker? Ortzi, de bask, had me enkele dagen geleden verteld dat het voorbij ASTURGA een beetje bergop zou gaan, niet zo erg als de pyreneeën. Wablieft, was me dat klimmen, daarna was het dalen op rolkeien,. Goed dat het niet regende, zou serieus gevaarlijk geweest zijn Allee na alle tegenslagen sinds vannacht toch PONFERRADA bereikt na 44,3km
17 juin 2011 vandaag 64ste stapdag,effectieve dagen gestapt sinds 4 april
Dit kan weeral tellen. Hoe dichter je bij SANTIAGO komt, des te beter de conditie, hmhmhm, Het stapdagje zou gaan tot MURIAS DE RECHIVALDO. Vlot kunnen stappen, tot juist voor ASTORGA. Daar begon het parcours weer grillig op en neer te gaan. Niet vergelijkbaar met de pyreneeën, maar toch kuitenbijtertjes. Een 20 min na twaalf s'middags aangekomen in ASTORGA, wie zat daar op zijn dooie gemakje een colaatje te drinken? ja Harry, krijg nou tieten zeg. Na ook een broodje en een cola te hebben genuttigd, zijn we samen verdergestapt tot in SANTA CATALINA DE SOMOZA na 46,1km was het welletjes voor vandaag. Hospederia san blas. Uitrusten en pelgrimsmenu voor 13,5, een klein maar gezellige albergue.
Deze morgen om 5u50 vertrokken, Alweer een kilometertje of 6 verder gestapt dan wat gisteren voorzien was, was RELIEGOS het ideale dorpje om te overnachten. Wel een stuk voor LEON, maar LEON is een grootstad en niet zo aangenaam om er in te verblijven, dus uitkijken naar iets verder te stappen. Het begon echt niet zo goed deze morgen, er was wat bewolking te bespeuren en heel veel wind. Dit is wel ideaal weer om te stappen. Rond half elf LEON bereikt. Wat inkopen gedaan en bij de kapper geweest. Mijn haar was na 2 maand al flink bijgegroeid en onder mijn pet werd het iets te warm, met een zon die tegen de middag haar stralen al weer flink naar de aarde stuurde. Omdat alles op schema zat werd er doorgestapt en na 40,7km werd VALVERDE DE LA VIRGIN bereikt
Deze nacht geen oog dicht gedaan in TERRADILLOS DE TEMPLARIOS. De kamer te klein om met tien personen in te slapen, en daar was daar nog een groep italianen die zich aan niks stoorden, la forza italia, maar manieren, o nee. Liggen snurken als varkens en bij het wakker worden scheten laten om ter meest. Dan maar gauw vertrokken. Goed, want de plannen zouden richting EL BURGO RANERO gaan. Heb tweemaal gestopt om te ontbijten en een keer om wat fruit en drinken aan te schaffen. Toen ik in de albergue in EL BURGO RANERO aankwam, stond la forza italia, aan te schuiven om zich voor vannacht ook in te schrijven O NEE, twee nachten na elkaar zonder slaap, dan maar verder stappen naar RELIEGOS, Het werd een lange wandeling 47,2km, om te kunnen slapen. Het was wel schitterend weer, veel zon, maar een koele wind die wel verfrissend werkte.
Goed geslapen, 6u10 alweer op weg, richting TERRADILLOS DE TEMPLARIUS, 39,3km. Vlak parcours. Vandaag mag ik met bevestiging schrijven dat er HEEL wat caminolopers zichzelf bedriegen, gewoon niet stappen, maar af en toe de taxi bellen om hun naar een volgend dorp te brengen en zo zijn er HEEL wat. Het parcours was redelijk vlak, dus afstand lopen zou geen probleem zijn. Maar wat werd het terug warm.Rond 10u30 prikte de zon los door huid en kleren. Geen enkele boom om even wat schaduw op te zoeken. Er stond wel heel veel wind, maar die leek hoe meer hoe warmer te blazen. Na 39,3km werd TERRADILLOS DE TEMPLARIOS bereikt. Het idee van deze morgen om 5 a 6km verder te stappen werd al gauw opgedoekt..........te warm pf pf
Vanmorgen heel vroeg wakker geschoten, 5u10, De snurkertjes, Dan maar opstaan. De rugzak stond toch al klaar van gisteravond,ontbijt en om 5u50 richting FROMISTA. Er was één klimmetje, hmhm, 1050 meter lang, aan een steigingspercentage van 12%. Dit was even doorbijten.Goed dat ik al een kilometertje of 7 gestapt had en de benen opgewarmd waren. Daarna ging het maar neerwaarts en werd het parcours platter en platter. In FROMISTA aangekomen op de middag viel al vlug de beslissing om wat kilometertjes meer te bollen. De reis werd verder gezet en na 45,2km aangekomen in VILLARMENTERO DE CAMPOS NOG 430 KM TE GAAN NAAR SANTIAGO
Burgos achter ons laten, is een hele karwei. Het was gisteren al 2,5km om erin te geraken en ik denk dat het wel 3km was om er buiten te geraken.In elk geval, Burgos laat een impossante indruk na. Geweldig groot, zoals haar kathedraal, waar een trouwpartij plaats had in één van de kapellen. Na een tiental foto's te hebben genomen binnenin,werd ik wel weggejaagd door één van de pastoors. No turista's, ne mens gaat dan eens te voet naar SANTIAGO. Je word als pelgrim beschouwd als toerist ,misschien was het binnen te donker om te zien dat ik de sint- jacobsschelp droeg. Nu genoeg van BURGOS, HUNTANAS is wat er vandaag voor de voeten geschoven word. Lichtjes bewolkt,maar na een paar uurtjes steekt de zon opalles wat niet onder de kleren zit. Nog goed ook, want als je na 3 maand terugkeert als bleekscheet, zou niemand nog geloven dat je een aantal weken in spanje hebt gelopen. Na 33,4km werd HONTANAS bereikt. Over een parcours die toch lichtgolvend was.Albergue el puntido is de plaats om te overnachten. Vriendelijke ontvangst voor 4, 8 bedden per kamer, 9 voor drie gangen menuutje inclusief water en wijn, en dan nog steak op het menu.........
PFFFT, Om half zeven vertrokken. Voor de zoveelste dag op rij bewolkt, maar nu regent het niet. In VILLAFRANCA kon ik gisteren opmerken dat de start deze morgen berg op ging zijn, maar berg op om U tegen te zeggen. Op een hoogte van 570m boven de zeespiegel was het begin. Na drie kwart uur klimmen bereikte men de maximum hoogte 1146m. Zo juist na het ontbijt, dat kan tellen. Eenmaal daarboven begon de zon haar werk te doen. De wolken dreven weg en ik voelde me herbronnen. Dus niet naar OLMO DE ATAPUERCO maar BURGOS was het doel vandaag. Goede benen en voeten brachten ons na 41,5km in het centrum van BURGOS. De eerste refuge was al volzet. Dan maar naar de albergue communal. Wat een meevaller, heel modern. Acht bedden per slaapplaats, wel maar vier lockers, alles in inox. Waar je ook maar komt de lichten gaan automatisch aan voor een aantal minuten, en gaan die uit, een fractie van een beweging en je staat weer in het licht.Wat een luxe. 4 om te slapen en voor 5 is je was gedaan en zo droog als poeder. BURGOS onthouden pelgrims.
Een mens stelt zich spanje toch anders voor, costa's en heel veel zon. Hier is het een ander verhaal. Heel veel regen vandaag,berg op, berg af en een heel pak modder op de baan. In de verte niks dan mist, spijtig, want zo gaan er een pak mooie vergezichten onder de bijl, alhoewel, de mist heeft ook zijn charmes. De bergtoppen met de mistslierten daarrond geven iets mysterieus op de camino. Wat me ook opvalt sinds PAMPLONA, is dat je regelmatig onderweg verwittigd word dat je een stempel kan krijgen in de casa's. Dit zoals ik gelezen had in een boek voor mijn vertrek naar SANTIAGO DE COMPOSTELLA . De eerste in CIRAUQUI, een passage onder een kerk, huis, dit is moeilijk te beschrijven. De tweede iets voor LOGRONO, daar stond een oude casa, met een oude vrouw, die koffie en brood gratis serveerde. De derde, deze morgen in REDECILLA DEL CAMINO telkens voor of na dat je een grote stad binnenloopt. Dit is ook een manier om je credenciales vol te krijgen, zodat je er nog een ander moet aanschaffen voor je in SANTIAGO komt, ofwel zijn het tussentijdse tellingen om te zien hoeveel pelgrims er op de weg zijn. In alle geval vandaag waren het maar 28,7km, maar wel met heel zware schoenen, vol modder.
Een wandelingetje van 31km naar GRANON, een beetje minder dan de vorige dagen. SANTO DOMINGO DE LA CALZADO was één van de belangrijkse dingen die vandaag op het programma stond. Naar een bekende legende zit er in een kathedraal al sinds mensenheugenis een LEVENDE HAAN boven een portaal in een verlichte kooi. Een duitse pelgrim wees me aan waar ik de kooi kon aantreffen, hij zei dat de haan niet te zien was, en inderdaad, een fel verlichte kooi en dat was het voor 20 minuutjes. Er was een tentoonstelling gaande, over pracht en praal van het kerkelijk instituut. Dan maar daar wat rondlopen en de camera zijn werk laten doen. Opeens hoor ik daar een GEKRAAI van jewelste, daar ik al wist waar de kooi zich bevond, vlug daarheen, een mooie witte haan met rode kam, borst vooruit, half uit het ingebouwde hok in de kooi, stond daar te kraaien, zodat geen mens er wat tussen zou krijgen..... De foto volgt na thuiskomst. Het parcours vandaag was gevarieerd. Platte stukken, opgevolgd door serieuze klimmetjes en af en toe golvend parcours. Wat het weer betreft, ik had meer verwacht, in de zin van goed weer dan. De pelgrimsrefuge in GRANON is uniek. Slapen doe je in een voorziene ruimte onder het dak van de kerk en haar toren.
Vanmorgen nog steeds bewolkt, veel wind, 39km te gaan naar NAJERA. Tegen een uur of tien kwam de zon door de dikke wolken haar straaltjes geven. Veel bracht het niet op, door de felle wind bleef het frisjes. Een paar kilometers voor LOGRONO stond een klein vervallen huisje. Daar woont een oude vrouw die" pelgrims op hun weg" voorziet van koffie en een boterhammetje. Ook krijg je een stempel op uw credencial. Minder klimwerk vandaag. Het spaanse landschap blijft wel mooi om door te lopen. NOG 606km TE GAAN NAAR SANTIAGO.
Het wil hier maar niet beteren met het weer. Om 6u30 aangezet richting VIANA, goed voor 40,3km. Het heeft de ganse dag gesijpeld, ja echt regenen kan je dat niet noemen, er stond wel een felle wind vandaag. Droog blijf je er wel niet van onder de poncho, aangezien het niet koud is, zweet je u daar een breuk in, ja 8u met zo'n ding om je nek In VIANA zijn er 3 refuges, goed om weten want de eerste was compleet vol. Bij de tweede aan de ruïnes, meer geluk. Na een half uurtje reeds gedouched en op zoek naar eten. Dit is hier wel een klein probleempje,er is hier ergens een grote carrefour, dus geen winkeltjes waar je aan deftig voedsel geraakt, dicht bij de refuge.Alee ik heb toch nieuwe tandenborstel kunnen kopen, geen getreur en op 50m van de refuge kan men om half acht een pelgrimsmenu verorberen en dit voor een luttele 12
Vandaag PAMPLONA verlaten. Geen stier gezien in de straten. Het gedacht buiten de pyreneeén te lopen voelde goed, toch moest er wel weer wat geklimd worden. Het landschap was er niet minder mooi om. Typische hellingen met de kleine dorpjes her en der. Bijna zoals ze daar in het wilde weg zijn gegooid. Deze plekjes geven een goed gevoel, zodat het fototoestel vandaag weer al eens roodgloeiend stond. Een regenbui kort na de middag werd een beetje spelbreker van de dag. Lang heeeft het niet geduurd, regenvest moest wel worden bovengehaald. Het bleef wel warm in de lucht en de donkere wolken bleven dreigen. Gelukkig brak dit maar uit op het moment dat de slaapplaats geregeld was. Een auberge van de broeders, met alles er op en er aan. LA ESTELLA was bereikt na 45,1KM
