Deze morgen zijn we uit Pakse vertrokken naar Wat Phu. Dat is een overblijfsel van een tempel uit de tijd van de Khmer...de tempel is mooi gelegen tegen de berg aan. Wel veel klimwerk, tussen een bus Thaise toeristen, om er te geraken. Maar het uitzicht is erg wijds en indrukwekkend. Wat nog overblijft doet heel erg denken aan wat in het tempelcompex van Angkor Wat in Cambodja te zien is. In de namiddag zijn we doorgereden, richting zuidelijkste punt van Laos...de 4000 eilanden. Het laatste anderhalfuur hebben we met de boot op de Mekong afgelegd. De Zenne in Brussel en 't Scheld in Antwerpen...'t zijn allemaal kleine beekjes in vergelijking met de Mekong, die dit deel van het land toch wel echt beheerst. De 4000 eilanden (of het er echt 4000 zijn?) liggen verspreid in de Mekong. Sommige zijn met mekaar verbonden met een brugje. We logeren hier in een bescheiden huisje aan de oever van de stroom. Het muskietennet zullen we straks wel kunnen gebruiken. Morgen met de fiets het eiland verkennen en naar de watervallen hier in de buurt; de grootste van Zuid-Oost Azië En nu, een aperitiefje en dan lekker eten in een plaatselijk restaurantje....
De natuur is een van de grootste troeven van het zuiden van Laos. Bergen, jungle en rivieren....dat geeft hier en daar zeer mooie watervallen in het landschap. We zijn er vier gaan bezoeken vandaag. Met wat klauterwerk door het oerwoud kwamen we telkens bij zeer mooie watervallen. De eerste was een kleine versie van de Niagarafalls, maar dan zonder toeristen. De laatste kwam van meer dan 100 meter naar beneden, met een kracht waarbij men wellicht een halve provincie van elektriciteit zou kunnen voorzien. God zij dank is het daar natuurgebied, waaraan men niet mag raken. We zijn ook nog tot bij etnische minderheden geweest....een beetje toeristenbedrog...eigenlijk is dat daar Bokrijk. Men heeft families van 8 verschillende minderheden in één dorp verzameld....om de maand haalt men een andere familie uit de bergen naar het dorp. Enfin, ze betalen de mensen een loon om daar te komen "poseren". Ze houden er dan toch nog iets aan over. Verder is dit hier de provincie van de koffieplantages. De Fransen hebben de koffie hier jaren geleden geïmporteerd. Hij wordt nu pas een beetje gecommercialiseerd. In een project uitgebaat door een Franse vrouw, toont men hoe men zeer ambachtelijk van koffieplant tot lekkere koffie komt... We hebben deze middag ergens onderweg gegeten bij de locals....koeievlees (denken we toch) op de barbecue, zo uitgebakken dat het amper te bijten viel...trèèèèèèèèès bien cuit noemen ze dat denken we; maar de smaak was wel lekker
We zijn uit Luang Prabang vertrokken en zijn vandaag naar Pakse gevlogen, in het zuiden van Laos. Een mooie vlucht van 1u40' over de Mekong. We zijn een half uur te vroeg vertrokken...en aangekomen....misschien kan Cornu van de NMBS hier nog wat komen leren om openbaar vervoer op tijd te laten rijden. Pakse is een provinciestad waar weinig te beleven valt. Het is wel de uitvalsbasis voor heel veel bezienswaardigheden in het zuiden van het land. We hebben deze namiddag vooral het programma voor de volgende dagen geregeld; naar het Bolavenplateau en naar de 4000 eilanden in het zuidelijkste puntje van Laos. Ook onze vlucht naar Cambodja ligt vast voor volgende week. Had wat voeten in de aarde om dat geregeld te krijgen...de touroperator had geen kopiemachine die werkte en zijn betaalterminal deed het ook al niet. Dus...Heidi mee vanachter op de moto naar de luchtvaartmaatschappij om te boeken en te betalen. Ik heb ondertussen het kantoor van de touroperator open gehouden....moet kunnen.
Luang Prabang is vrij groot en we zijn het vandaag verder met de fiets gaan verkennen. Het is hier 33 graden overdag, regen hebben we nog niet gezien...het regenseizoen zal hier zo stilaan toch voorbij zijn....hopelijk blijft dat nog 14 dagen zo. Op de spits na is er amper verkeer. We zijn de ring rond Luang tegen de richting in, afgereden en zijn bijna geen verkeer tegen gekomen. 's Avonds op de terugweg was 't wat anders...we zijn gewoon met de stroom mee Luang binnengereden. Een tempel gaan kijken, een artgallery die eigenlijk niet meer dan een winkeltje is, een fairtrade winkel met opdringerige verkoopster, wat onderhandelt over de prijs op de markt en een paar terrasjes om de dorst te lessen....jammer dat we hier morgen weggaan....
Deze morgen gaan ontbijten in de plaatselijke "bakery" Aan de deur hangen heel wat reglementen. Ondermeer de volgende (vrij vertaald): Iets meenemen van de tafels mag niet. dieven worden in de Mekongrivier gegooid.... Men weze gewaarschuwd: wie een suikertje of een melkje meeneemt riskeert in het water terecht te komen. 't Ontbijt was lekker: salami, kaas en eieren. Na 't ontbijt zijn we naar Phu Si getrokken; een berg(je) midden in de stad waar bovenop een klooster staat. Meer dan 300 trappen steil naar boven...we zijn ooit meer gewoon geweest. Boven liep een verwaande man rond die niet naar het verhaal van de gids luisterde maar hem vertelde over de waterproblemen in Duitsland...bei uns in Dresden... Boven staat een Stupa en een aantal budhabeelden, waaronder de slapende budha (zie foto) Na de middag zijn we wat gaan fietsen door de stad en hebben ondermeer een tempel bezocht. Vanavond hadden we kaarten gekocht voor een Latioaans "dansdrama" in een bijgebouw van het koninklijk paleis...klonk op de affiche redelijk goed en een beetje opsnuiven van de plaatselijke cultuur is toch ook een must... Dat het geen Anna Theresa Dekeersmaeker zou worden, wisten we wel....maar het was zo amateuristisch en zo saai...dat ik in slaap gevallen ben. Maar bon...de acteurs deden hun best, de stoelen waren niet te ongemakkelijk, het koste maar 10 dollar en het heeft ook maar een uur geduurd, er zat maar 25 man in de zaal, waar er zeker 200 inkunnen, dus lucht genoeg.....als er ooit eens Latioaanse dans naar Kaai of KVS komt...voel u niet verplicht...
We zijn deze morgen gaan ontbijten bij een Belg die een guesthouse uitbaat een paar straten verder dan waar wij verblijven. Om er te geraken zijn we door de "morning market" gewandeld. De plaatselijke bevolking komt er groenten en andere eigen teelt verkopen. Bij de plaatselijke beenhouwer liggen de dieren al in stukken gesneden. Daarnaast liggen plastiek zakjes bloed te koop....niks gaat verloren. Het heeft ons niet belet om te genieten van een heerlijk ontbijt met pannenkoeken. Klinkt wel een beetje eigenaardig om bediend te worden in 't Nederlands. En verder hebben we er nog kennis gemaakt met een perfect Nederlands sprekende Waal van Charleroi...is voor één jaar op wereldreis. In de voormiddag naar het etnisch museum. In Laos wonen heel veel minderheden.....het is hier een paradijs voor antropologen. In de namiddag hebben we het koninklijk paleis bezocht....tot 1975 was het land een koninkrijk...nu is het een volksrepubliek, met een communistische president. Het paleis staat in het midden van de stad, was redelijk vervallen, maar is nu met financiële middelen van Unesco mooi gerestaureerd. Alles is open gesteld voor het publiek....en van dichtbij te bekijken....een pareltje in de stad.
Het internet in Vangvieng was niet echt goed...hopelijk hier in het noorden beter. Vangvieng was toch wel een aangename verpozing in een idyllisch kader...bootje varen op de Namsong, avondeten aan de rivier...het had zelfs nog wat langer mogen duren. Na nog een dagje luieren in Vanvieng zijn we deze morgen de bus opgestapt naar Luang Prabang. Het gezelschap: 4 Koreanen, 2 Nederlandse meisjes en wij; een rustig gezelschap Een hele onderneming....zes uren bus over een weg die de verbinding maakt tussen Laos en China. Zeer lang geleden werd de weg geasfalteerd, maar ondertussen zit die vol putten en is al een goed deel van het asfalt weggereden. Een geluk dat het goed weer was en er niet zo veel verkeer was. Zes uur haarspeldbochten...dat werkt op je verteringssysteem. De Laotianen zijn bang dat de Chinezen uit de andere richting komen (China is hier dichtbij) en een vijfvaksbaan gaan trekken door alle bergen door naar Luang Prabang. Het zou de charme van een bergroute misschien wel wegnemen....maar misschien zou de plaatselijk bevolking er ook beter van worden. De dorpjes langs de weg zijn zeer armtierig; woningen amper de naam waard en de drukbereden straat is hun voortuin...met momenten zeer gevaarlijke toestanden, waarbij chauffeurs moeten uitwijken voor spelende kinderen, fietsers en koeien.... We blijven hier een paar dagen om Luang Prabang, wat Unesco-werelderfgoed is, te verkennen.
Deze morgen zijn we uit Pakse vertrokken naar Wat Phu. Dat is een overblijfsel van een tempel uit de tijd van de Khmer...de tempel is mooi gelegen tegen de berg aan. Wel veel klimwerk, tussen een bus Thaise toeristen, om er te geraken. Maar het uitzicht is erg wijds en indrukwekkend.
Deze morgen gaan ontbijten in de plaatselijke "bakery"
We zijn deze morgen gaan ontbijten bij een Belg die een guesthouse uitbaat een paar straten verder dan waar wij verblijven.
Het internet in Vangvieng was niet echt goed...hopelijk hier in het noorden beter.
