Vandaag met de bus van Siem Reap naar Phom Penh; een hele onderneming. Je zou zo denken dat de weg naar de hoofdstad een van de betere wegen is, maar niet dus.... De weg is slecht, met grote putten, hele stukken asfalt zijn weg, soms zijn grote stukken van de weg alleen maar aarde, bovendien is het nog regenseizoen ... Meer dan 6 uren zijn we onderweg geweest....de highway to Phom Penh...er is hier nog veel werk aan winkel wat wegeninfrastructuur betreft. Op de bus waarmee we reisden zaten een paar westerlingen, maar het merendeel van de reizigers waren Aziaten. Bij een van de tussenstops waren er naast fruit enz ook nog andere delicatessen te koop. Onze overbuur op de bus heeft er zijn voorraad ingeslagen en zat er na de stop op zijn gemak een grote zak gefrituurde spinnen te eten....onze honger is vanzelfs over gegaan!
En verder is er in het land nog heel veel schade door de waterlast van de laatste dagen.....tussen Siem Reap en Phom Penh staan hele grote stukken land onder water....de kranten staan er vol van. De orkanen en typhoons die India en Vietnam getroffen hebben, hebben hier hun uitlopers gehad en goed huis gehouden.
Voor onze laatste dag in Siem Reap hebben we gekozen voor een dagje koken. Met de tuktuk naar het platteland, zo'n 20 minuten rijden. We kregen bij een plaatselijke familie, een introductie over de ingrediënten en kruiden die nodig zijn in de Cambodjaanse keuken...toch nogal wat kruiden die bij ons niet te vinden zijn, tenzij in de sunwah... We zijn terecht gekomen in een groepje met een paar Australiërs, een paar Schotten en een paar Engelsen...een aangenaam gezelschap. Een greep uit het menu...amok(=vis), kipcurry, lenterolletjes, mangosalade en een paar exotische desserten. De kooksessie vond plaats in open lucht in een goed uitgeruste keuken met een paar uitstekende Cambodjaanse lesgevers. Verder zijn we vanavond nog wat gaan wandelen langs de markt en zijn met een tuktuk naar het hotel gekomen...onderhandelen met de tuktukrijders is een heel gedoe...sommigen weten amper de weg en vragen het vierdubbele van de gangbare prijs. Maar na vijf dagen Siem Reap weten we ondertussen dat we voor 1 dollar thuis moeten geraken... Morgen rijden we met de bus door naar Phom Peng.
Nu we hier toch voor wat langer in Siem Reap zijn, zijn we nog eens naar Angkor getrokken. We hebben eerst de obligate bekende tempels gedaan...die nog altijd even mooi zijn, en zijn dan naar de minder bekende gegaan die we vier jaar geleden niet deden...veel minder toeristen daar en zeer mooie tempels en natuur. En bovendien, onverwacht en niet voorspeld... zonnig weer. In 't terug keren zijn we aan de uitgang van een school voorbij gekomen, langs een zeer drukke weg. De school was net uit. Ze hebben daar een geweldig systeem om de kinderen veilig over de straat te zetten: De kinderen stappen met nadarafsluiting de straat op, met daarop een verbodsteken en vormen zo een dubbele haag waar geen auto's doorkunnen en waartussen de kinderen naar de andere kant van de weg kunnen. Alle auto's, fietsers, tuktuk's enz wachten tot alle schoolkinderen veilig aan de overkant zijn en dan zetten diezelfde kinderen alle nadarafsluitingen terug binnen...geen politie of wegbrigadiers nodig...
Gisterenavond en vannacht heeft het hier bijna de ganse avond water gegoten...en voor vandaag voorspelde men niet veel beter...wij hebben deze morgen dan maar van de nood een deugd gemaakt... naar het nationaal museum waar men een goed beeld krijgt van de geschiedenis van Cambodja. We hebben er drie uren rondgelopen...zeker de moeite waard. Mooie collectie en mooi gepresenteerd. Nadien hebben we nog een paar tempels in de stad bezocht...niet veel bijzonders; maar ja...ze zijn hier in Siem Reap verwend met een site als Angkor Watt...da's voor een van de volgende dagen. Ondertussen is het gestopt met regenen en schijnt de zon zelfs af en toe...toch veel aangenamer. De tuktuk's hebben hun zeilen weer opgebonden, het water trekt weg en de ondergelopen wegen droger stilaan weer op. Uiteindelijk zijn we beland bij les Artisans d' Angkor. Dat is een sociaal economieproject waarbij mensen met een beperking, arme mensen enz - die anders wellicht nooit aan werk geraken -tewerk gesteld worden. Ze maken artisanale producten, die ze verkopen in hun winkel. Er zit een hele merchandising achter het project...mooie winkel, mooi gepresenteerd...de duurdere niche. Terwijl ik dit schrijf geniet Heidi ondertussen van een massage...
Deze nacht en deze morgen heeft het pijpenstelen geregend in Pakse..het regenseizoen is hier nog niet gedaan. Op de luchthaven van Pakse hebben ze geen overdekte toegang tot vliegtuigen, noch busjes om passagiers naar het vliegtuig te brengen....dus over de tarmac, in de gietende regen. Ze zijn er evenwel zeer attentvol. Er staan paraplu's klaar, zoveel als er passagiers op het vliegtuig moeten...en een hostess om ze aan te geven in het luchthavengebouw en eentje om ze terug dicht te doen aan de trap van het vliegtuig....Aziaten vinden voor alles een oplossing... In Siem Reap was de hemel uitgeklaard, maar niet voor lang...ook hier is het terug aan het regenen. We waren hier al eerder vier jaar geleden op doortocht naar Vietnam. Op die vier jaar is de stad fel gegroeid. Men investeert er volop in toerisme...de weg van de luchthaven naar de stad staat ondertussen vol met splinternieuwe hotels en resorts. We logeren niet ver van de oude markt en daar zijn we deze namiddag gaan slenteren. you wan't a tuktuk madame...you wanne buy something madame...ze zingen het daar in koor... Ondertussen kan je hier ook in dollars betalen...dat is ons tot nu toe in ieder geval al gelukt. Waar we verblijven is een zwembad...dat zorgt voor een aangename verfrissing. Want ondanks de regen, blijft het hier wel warm....maar paraplu''s doen ook hier wel overal hun dienst...om het eten van de keuken naar de tafels in 't restaurant te brengen... Met al die regen gaan we nog eens de planning van de volgende dagen herbekijken..naar de kust gaan in de regen zien we niet zo zitten...waarschijnlijk blijven we hier nog wat langer.
Deze morgen vroeg uit de veren. Gaan ontbijten en nog snel bediend door een meisje voor ze naar school vertrok... We zijn een fiets gaan huren en zijn door het eiland gefietst...met fietsen op maat van Aziaten...dus een veel te laag zadel voor ons en echt niet makkelijk om ermee vooruit te komen..., net kikkers ....vermoeiend maar toch gelukt...zo'n 14 km op de teller langs hobbelige modder- en zand wegen. De watervallen die we gezien hebben zijn een apart natuurverschijnsel. Het is water van de Mekong dat met grote snelheid in lagere gebieden terecht komt...en iets verder terug in diezelfde Mekong stroomt. Op sommige plekken is de kracht van het water zo sterk dat het doet denken aan de beelden van de grote tsunami van een aantal jaren geleden in Azië. Mooi om zien.... Verder zijn we ook dolfijnen gaan spotten...met maar weinig succes....hier en daar een vin gezien, meer niet...we begrijpen ook niet goed wat die dieren in de Mekong doen...zouden volgens ons toch in de oceaan moeten zwemmen...misschien de weg kwijt geraakt. En dan terug naar Pakse met de auto. De rand van de weg is eigenlijk een grote boerderij...buffalo's, koeien, honden, geiten, kippen...al dat vee loopt langs de weg en steekt zonder kijken de straat over... kamikaze ;-) Hier eindigt onze trip door Laos...morgen vliegen we door naar Cambodja
Voor onze laatste dag in Siem Reap hebben we gekozen voor een dagje koken.
Deze nacht en deze morgen heeft het pijpenstelen geregend in Pakse..het regenseizoen is hier nog niet gedaan.
Deze morgen vroeg uit de veren. Gaan ontbijten en nog snel bediend door een meisje voor ze naar school vertrok...
