Can't you see that this heart of mine has some sharp edges? Torn apart between the mind and the heart.
Two worlds and no choice, the one I can not be and the other I don't want to be. I prefer to be me!
It kills me in the heart that almost everyone prefers steak, while I'm only "Pizza"...
But there are no tears I cry, there's only the pain I die... for this lonely heart is left torn apart!
But I do not cast them a shadow... For happiness is the heartbeat of life! No words, no hurt, no whispers... Just rumours in the dark about a heart that's torn apart!
Ik omhelsde jou, jij lachte naar mij... Een bliksem sloeg in en bevrijde mij! Weg zijn de tranen, weg het verdriet, vergaan en gestorven, verdwenen in 't niet... Ik lachte terug en voelde me vrij Het kind, ooit verloren, herleefde in mij! De bomen zullen bloeien en dromen zullen groeien... Het kind herleefd in mij, want echte liefde zet je vrij!
I know there is beauty in this world, for I have seen it... I have seen it in places that were not corrupted by the hands of mankind... I have seen it in the faces of children playing...
But I have never seen in the face cruelty I have never seen in the eyes of murder and I will never see it in the hart of greed!
But I have seen it, even in the words of the dying, while they were crying... But let me speak of love like there is nothing else above...
Let us wipe our tears away, although we can't forget the sorrow...
Let us seek the beauty in life and start thinking about tomorrow... For tomorrow is another day, so close and yet so far away!
Alles hebt gij mij gegeven de kracht, de liefde en het leven. In uw onschuld hebt gij bemind uw enig overblijvend zorgenkind.
De dood heeft ons zoveel ontnomen het beroofde ons van mooie dromen
De bloemen bloeien en de sterren stralen terwijl onze tranen ons verdriet verhalen Maar toch stond jij steeds aan mijn zijde niet wetend hoe jij mijn wereld verblijde
Ik kan het niet zeggen maar ik kan het wel schrijven dat ik echt hoop dat dit geluk mag blijven!
Tranen van vreugde huilde ik door jou, dus laat ik je weten dat ik van je hou!
Hier sta ik dan, mijn hart bloed, mijn ogen huilen want jij staat aan de overkant...
We kunnen je nog zien... maar niet meer aanraken, We kunnen je herinneren... maar nooit meer omhelzen!
Zoals de zee het zandkasteel uitvaagt, zo heeft de dood zich tot jou geroepen... De leegte die nu achterblijft... zij toont ons hoe groot de plaats is die jij in ons hart inneemt...
De bladeren vallen van de bomen en worden weggevaagd door de wind... In dit herfstmoment dat ik voel in mijn hart blijf jij mij nabij, we staan nog steeds zij aan zij...
Alleen staat tussen ons een muur... Zoals de nacht nooit de dag zal zijn, zo zal de dood nooit leven zijn...
Wij gaan nu verder zonder jou en ik wandel door een laan van oude eikenbomen, de wind waait de bladeren weg en ik denk aan alles wat nooit zal komen...
Maar de herinnering blijft mij nabij, je bent gestorven maar leeft verder in mij!
Door het lijden kan men de bewustwording vinden, in de bewustwording ligt het vermogen tot verandering... Door de verandering kan men, ondanks het lijden, dingen veranderen... waar we niet tevreden over zijn... Door de dingen te veranderen waar we niet tevreden over zijn, werken we aan ons geluk!
Door de dingen te veranderen waar we niet tevreden over zijn, verschuift de balans van onze innerlijke gevoelswereld. Hoe meer we dingen veranderen waar we niet tevreden over zijn, des te meer werken we aan ons geluk. Door sommige dingen waar we niet tevreden over zijn te veranderen of te verwijderen, maken we meer plaats voor het geluk. Maar vergeet niet; het lijden die deze verandering als gevolg geeft.
Hebt u dan niet het gevoel gekend om na het overlijden van een dierbare bewuster te gaan leven. Dat overlijden heeft u doen inzien hoe breekbaar en dus ook hoe kostbaar het leven is!
Begrijpt gij dan niet dat in het lijden de verlossing kan liggen, want door het lijden kwam de bewustwording en na de bewustwording de verandering... De verandering die kan lijden tot het nemen van de weg naar geluk.
De wereld was maar bevrijd van zijn zonden na het overlijden van Christus. Christus heeft voor ons geleden, na zijn lijden kwam voor ons de bewustwording en door de bewustwording kwam de verandering... Waardoor we nu bewuster gaan leven.
Vrees het lijden niet.
Maar niet ieder mens wordt zich bewust van de kostbaarheid van het leven, velen zullen nooit de verandering ervaren. De weg naar het geluk ligt voor uw voeten, maar sommigen zijn blind gemaakt door de pijn, het verdriet en de haat... Wie vrij is van zonde werpe de eerste steen. Net zoals Jesus de mens voorging, zo kan ook jij anderen leiden naar het geluk. Open hen de ogen, laat hen bewust worden en als zij willen zullen zij veranderen. Maar laat ons geloof nooit een verplichting zijn... Het geloof kan men niet leren, alleen waanneer men de kracht van het geloof ervaart kan men het begrijpen.
In het geloof ligt de vrijheid.
Maar niet ieder is oprecht in zijn geloof, teveel wordt het geloof gebruikt als een instituut om macht uit te oefenen over anderen. Daar waar geloof als macht wordt uitgeoefend, daar gaan de waarden van het Christendom verloren! Geloof dat gebruikt wordt om macht uit te oefenen over anderen is niet Goddelijk maar dierlijk.
De nadruk ligt niet altijd op het lijden, het geloof schuilt in wat je er met doet!
Ik sta niet graag aan de top omdat ik in de kennis verblijf dat ik er alleen maar weer vanaf kan vallen... --- Ook ben ik niet met geheel mijn hart een winnaar omdat ik weet dat daar waar er één winnaar is, dat er daar nog veel meer verliezers zijn!
Ik ben Bothuyne Carl
Ik ben een man en woon in Kruishoutem (België) en mijn beroep is Autist.
Ik ben geboren op 10/08/1981 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, wijn, muziek, film, lezen, bijleren.
Bij deze wil ik u mijn wondere wereld laten ervaren, een wereld van anders zijn en denken, waar we elkaars ervaring dele
