Hoe hoog ook de bergen zo diep haar verdriet en de rivier zwelde aan door de tranen die zij liet...
Ik voel haar nog steeds in de woorden die zij sprak; "Het leven is een twijgje!" en ik zag hoe het brak!
Maar vertel mij over zoete dromen, nog even voor het slapen gaan, laat mij weer lachen, zodat ik morgen mijn leed kan doorstaan!
"Over weidse vlakten en hemelse heiden, daar waar de sterren staan en zo schoonheid brengen over ons bestaan, daar waar het geluk bloeit en tot de lach van een kind groeit, maar laat mij weer leven en ik zal je de wereld geven!"
You don't know me! But I do know this and this is not a lie; hold on to the dream!
Hold on to the dream for when the silver horse passes by to take us beyond the sky to a place you've never seen... Hold on to the dream!
And stand tall when your castle's about to fall...
Your life is your kingdom, it's the place where you should rule through love and wisdom!
But most of all and when you're about to fall; hold on to the dream don't live to wake up and scream!
Your dream is the heart of your castle and life, when you're under attack, it's as sharp as a knife! Take up the sword and live by the word and let the silence, for once, be disturbed...
"Write down your name in history, by becoming the man you've dreamed to be."
Waar sterren ontstaan, daar laat ik een traan het paard van de dromen zal straks tot mij komen, het brengt me tot de heuvels en de hoogste bergen, daar waar ik mij voel als de kleinste dwergen...
Heb ik ooit dank gezegd tegen de nacht omwille van de schoonheid die zij mij bracht... Het paard vervoert mij in mijn stoutste dromen, en het is haast niet in te tomen...
Maar eens de nacht voorbij, dan verdwijnt zij... aan de horizont!
Een nieuwe wereld en de zonden voorbij, een nieuwe wereld wachtte op mij... Want zij lachte naar mij...
Het sterven der angst en het verlies van de pijn vanaf nu zal de wereld een speelterrein zijn!
De onschuld herboren want zij was ooit verloren, gestorven, vergaan in een zinloos bestaan...
Het geluk gaat herboren in de vorm van een zwaan, het eenvoudige geluk en het geluk van het bestaan ... Een vijver en wat bloemen, een lach en een traan...
Wanneer de trieste onwetendheid aan de voordeur staat doordrongen van zijn eigen trieste onschuld, geslagen door de zweep van de onrechtvaardigheid en gij weigert de deur te openen of slaat ze voor zijn ogen dicht... Wat is er dan van u geworden?
Het groene landschap van uw persoonlijkheid is als een dorre vlakte geworden... De heuvels van de vooroordelen zijn als bergen groot geworden en het groene van de heerlijkheid is uitgerukt door de koude handen van de staalharde industrie van de welvaart!
Dan zal ik u komen vragen; wat is er toch van u geworden?
Alsof de menselijke bezieling chirurgisch verwijdert werd door de werktuigen van de hebzucht!
Dan zal ik voor uw deur staan met een rouwboeket, want alles wat mens was, is in u gestorven...
Gij zult dan de deur dichtslaan en ik zal mijn weg gaan in de hoop dat het ongeluk uw dromen nooit in de weg zal staan, laat staan in scherven slaan, want dan zult gij verloren zijn... Dan zult gij aan de deuren van uw vrienden staan, tot zij de deur voor uw ogen dichtslaan en jij niet meer anders kan dan uw eigenste lot te ondergaan!
Can't you see that this heart of mine has some sharp edges? Torn apart between the mind and the heart.
Two worlds and no choice, the one I can not be and the other I don't want to be. I prefer to be me!
It kills me in the heart that almost everyone prefers steak, while I'm only "Pizza"...
But there are no tears I cry, there's only the pain I die... for this lonely heart is left torn apart!
But I do not cast them a shadow... For happiness is the heartbeat of life! No words, no hurt, no whispers... Just rumours in the dark about a heart that's torn apart!
Ik omhelsde jou, jij lachte naar mij... Een bliksem sloeg in en bevrijde mij! Weg zijn de tranen, weg het verdriet, vergaan en gestorven, verdwenen in 't niet... Ik lachte terug en voelde me vrij Het kind, ooit verloren, herleefde in mij! De bomen zullen bloeien en dromen zullen groeien... Het kind herleefd in mij, want echte liefde zet je vrij!
I know there is beauty in this world, for I have seen it... I have seen it in places that were not corrupted by the hands of mankind... I have seen it in the faces of children playing...
But I have never seen in the face cruelty I have never seen in the eyes of murder and I will never see it in the hart of greed!
But I have seen it, even in the words of the dying, while they were crying... But let me speak of love like there is nothing else above...
Let us wipe our tears away, although we can't forget the sorrow...
Let us seek the beauty in life and start thinking about tomorrow... For tomorrow is another day, so close and yet so far away!
Alles hebt gij mij gegeven de kracht, de liefde en het leven. In uw onschuld hebt gij bemind uw enig overblijvend zorgenkind.
De dood heeft ons zoveel ontnomen het beroofde ons van mooie dromen
De bloemen bloeien en de sterren stralen terwijl onze tranen ons verdriet verhalen Maar toch stond jij steeds aan mijn zijde niet wetend hoe jij mijn wereld verblijde
Ik kan het niet zeggen maar ik kan het wel schrijven dat ik echt hoop dat dit geluk mag blijven!
Tranen van vreugde huilde ik door jou, dus laat ik je weten dat ik van je hou!
Hier sta ik dan, mijn hart bloed, mijn ogen huilen want jij staat aan de overkant...
We kunnen je nog zien... maar niet meer aanraken, We kunnen je herinneren... maar nooit meer omhelzen!
Zoals de zee het zandkasteel uitvaagt, zo heeft de dood zich tot jou geroepen... De leegte die nu achterblijft... zij toont ons hoe groot de plaats is die jij in ons hart inneemt...
De bladeren vallen van de bomen en worden weggevaagd door de wind... In dit herfstmoment dat ik voel in mijn hart blijf jij mij nabij, we staan nog steeds zij aan zij...
Alleen staat tussen ons een muur... Zoals de nacht nooit de dag zal zijn, zo zal de dood nooit leven zijn...
Wij gaan nu verder zonder jou en ik wandel door een laan van oude eikenbomen, de wind waait de bladeren weg en ik denk aan alles wat nooit zal komen...
Maar de herinnering blijft mij nabij, je bent gestorven maar leeft verder in mij!
Ik ben Bothuyne Carl
Ik ben een man en woon in Kruishoutem (België) en mijn beroep is Autist.
Ik ben geboren op 10/08/1981 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, wijn, muziek, film, lezen, bijleren.
Bij deze wil ik u mijn wondere wereld laten ervaren, een wereld van anders zijn en denken, waar we elkaars ervaring dele
