Ik ben Guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Samoerai.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ESA snorrenclub, motorrijden, PC.
Over Judo, JuJitsu, Budo, Kendo, Iaido, Ninjitsu en Taichi,... ik heb er overal een beetje kunnen van 'proeven'...
Zoeken in blog
Budoka
Enkel indrukken van mijn gevechtssportloopbaan, besprekingen van bekende en onbekende gevechtssporten en krijgskunsten, technische fiches en een uitgebreide bibliotheek.
30-09-2000
H.A.H. goes Slekke,Slekke,Tuutuut / Falaën 2000
Een 'clubuitstap' met de leden van H.A.H. Ingelmunster
Ja, beste vrienden... ik heb iets met beestjes en spoorwegen... Dit zal je allicht al opgemerkt hebben op voorgaande survivals en andere uitstappen en vandaag is dat niet anders. Onze verrassingsuitstap bestaat namelijk uit vier delen : - een bezoek aan de ruïne van het kasteel van Montaigle : deze indrukwekkende burcht (13-16e) die de vallei van Molignee overheerst, illustreert het dagelijkse leven in de middeleeuwen. De restanten zijn een geklasseert monument en een belangrijk patrimonium in Wallonie. Deze kasteelruines die hoog boven de Flavion uittornen, getuigen van de 'grandeur' van de Graven van Namen. Het huisvest een archiologisch museum, er zijn videovoorstellingen, er staan maquettes ten toon en er is het educatief dossier op de internetwebsite http://www.skene.be/montaigle. We kunnen onze pichnick verorberen op de voorziene overdekte plek op het kasteel zelf.
- we rijden naar Warnant voor een tocht met de 'draisines' of spoorwegfietsen, vanuit Villa les lapins naar Falaen en terug (ca 7km). Ieder trapt op eigen tempo over deze ouden spoorweglijn door de pitoreske vallei van Molignee. We rijden/fietsen door een mooi natuurlandschap en ook enkele tunnels.
- terug in Warnant bezoeken we een slakkenkwekerij waar alles je over die specifieke teelt wordt getoond. De kweker zelf legt alles haarfijn uit over de voortplanting, de eitjes, het uitkomen van die eieren, het voederen van de slakken en ook waarom ze zo nodig beschermd moeten worden. Op het einde van ons bezoek kun je er zelfs eentje proeven !
- voor 17.00u moeten we in Purnode zijn voor een bezoek aan de familiale brouwerij 'du Bocq' (sinds 1854). Omdat het die dag toevallig 'opendeurdagen' zijn, mogen er gratis binnen, echter zonder rondgang met gids. Eens de 3000 genodigden binnen zijn, gaan de deuren om 17.00u dicht ! Voor de bierproevers : deze brouwerij produceert een groot aantal varieteiten. De bekendste is de Saison Regal, een sterk seizoenbiertje met een lichte en smakelijke body, gedomineerd door een fruitige nasmaak en een aroma van hop. En daarnaast hebben we de Gauloise met zijn drie versies : blond, amber en bruin. Daarbuiten zijn er nog enkele streekbieren zoals de Magnonette uit Comblain-la-Tour, de Trappisten van Chimay, de trappisten van Rochefort, de LaChouffe en de McChouffe (een idee van een Schotse vriend) uit Achouffe-Wibrin.
We verzamelden omstreeks 07.00u op de parking van het Sportcentrum te Ingelmunster en zouden met drie auto's richting Ardennen trekken. Het moest een vierdelige verrassingsreis worden vervat in een ééndagstrip : een bezoek aan een kasteelruine met middagmaal 'au chateau', we zouden zelf eens treintje spelen, er was nog iets te doen met slakken en tenslotte een bezoek aan een bierbrouwerij.
Zoals gewoonlijk stopten we nog eens - na enkele omzwervingen op de plaatselijke parking - aan een wegrestaurant voor een versneld ontbijt, want de timing van deze georganiseerde uitstap mocht niet verbroken worden.
Desondanks arriveerden we dan toch met 15 minuten vertraging op onze eerste bestemming, de ruïnes van het kasteel van Montaigle in Falaen. Ee bouwwerk uit de 14de eeuw, opgetrokken destijds door de familie Dampière, de toenmalige heersers van het Graafschap Namen. De resten van deze burcht staan bovenop een steile rots aan de samenvloeiing van de Molignee en de Flavion. Deze grafelijke vestiging werd echter in 1554 door het leger van de Franse Koning Henri II platgebrand. Volgens de legende zou hier nog steeds de geest van Midone ronddwalen, een meisje dat hier in de 10de eeuw leefde.
De mannen onder ons voelden onmiddellijk het ridderbloed opborrelen en Dirk was al meteen gereed om een middeleeuws steekspel op te voeren (jammer dat de foto's daarvan mislukt zijn).
'sMiddags mochten we daar in een ondergrondse taverne onze pichnick verorberen en daarna nog een bezoek aan het kasteelmuseum met de weinige maar daarom niet minder interessante voorwerpen van vroegere en hedendaagse opgravingen (waaronder ook stukken uit een nabijgelegen Romeinse site).
En dan naar de railbikes van Falaen !
Afspraak aan het sprookjesachtige 'Villa des Lapins'.
Een verlaten spoorlijn en een ondernemende vijftiger, meer was er niet nodig om het dorpje Falaen toeristisch helemaal op de kaart te zetten. De railbikes namen, na een aarzelende start zes jaar geleden, met succes de plaats in van de trein die er vroeger reed. Inmiddels zoeken steeds meer toeristen sportief vertier in en rond dit dorpje tussen het natuurschoon. Falaen was tot voor zes jaar een van de lieflijke dorpjes tussen Samber en Maas dat toeristen wel eens voorbijreden. Als ze al eens in Falaen kwamen was dat enkel om de ruines van Montaigle te bezoeken en door de Abdij van Maredsous in de onmiddellijke omgeving. Paul Arnaud bracht daar met zijn railbikes verandering in. Railbikes zijn een soort 'billekarren' van aan de zee, maar dan op treinrails. In 1994 begon hij met de uitbating van enkele van die rijtuigen, maar het succes groeide zo snel dat hij er op dit ogenblik een 70-tal heeft rijden. Deze attractie weten vooral Vlamingen en Hollanders te inspireren : zij vormen zo'n 80% van de bezoekers.
Het traject bestaat uit één spoor, drie kilometer in elke richting : dat betekend dat je pas kunt terugkeren als het laatste karretje is aangekomen. Maar daar hadden wij geen last van, want we waren (bij het starten althans) helemaal alleen op het traject en daarenboven was er bij start en aankomst gelegenheid om iets te drinken (wat we dan ook deden, want het was nodig). Het spoor dat wij namen was in de richting Maredsous : een piste voor de echte Flandriens die zich niet lieten afleiden door aards vertier en het helemaal niet erg vonden dat er geen cafe was onderweg (alhoewel we constant dorst hadden, nietwaar ?). Om 12.00u was het vertreksein en er werd nog wat gediscussieerd over wie nu het eerst zou trappen en daarna zou rusten en omgekeerd. Roberta (die tussen haakjes al van vroeger wist hoe de vork op de steel zat) keek de kat uit de boom en "zou het trappen op de terugtocht voor haar rekening nemen..." goed wetende dat het dan gezellig bergafwaarts ging ! Toen we wilden starten begon het wel iets te 'druppelen' en het leek erop alsof onze verrassingsuitstap een tweede 'overlevingstocht' zou worden. Maar de zon kwam er gelukkig door en voor railbiken heb je niet echt stralende zon nodig. Guy en co kregen het eerste rijtuig toegewezen, de anderen verdeelden zich over de andere railbikes.
Die plaats op de kop van de groepe lijkt op zich misschien wel leuk, maar een rustig tochtje door de natuur kan je dan wel vergeten, vooral als je trappers als Dirk en Chantal in je kielzog hebt : de drie teams achter mij zagen er uit alsof ze aan de race van hun leven begonnen, maar het werd tenslotte toch een min of meer ontspannen doortocht en deden het noodgedwongen iets rustiger aan op de hellende vlakken. Op die manier zijn die railbikes goed geschikt voor tieners, op voorwaarde dat ze elkaar regelmatig aflossen. En wie niet moet trappen weet zich helemaal verwend en kan languit in het zeteltje achteraan genieten van wat de omgeving te bieden heeft. Toeristische folders doen nogal lyrisch over die Vallei van de Molignee, maar als je er doorrijdt, is het allerminst overdreven.
Na een goed glas in het Grand Hotel de la Molignee ( een paar snoepers onder ons moesten dan persè nog een reuzen-ijscoupe bestellen) begonnen we aan de terugtocht, met (zoals beloofd) Dirk en Roberta op kop.
Ze namen zich voor zich niet te laten opjutten, maar met de warme adem van de achterliggers in hun nek, zetten die heethoofden vooraan zo'n tempo aan, dat we de drie kilometer (weliswaar ietsje bergaf) in een rotvaart van zomaar eventjes 8 minuten aflegden (2 minuten onder het record van een stel Hollanders eerder dit jaar) : het natuurschoon vloog zo in een flits voorbij !
Maar al met al waren we dan nog ruim op tijd voor het bezoek aan de slakkenkwekerij iets verderop.
Een misverstand van hunnentwege (hoewel de reservatie gemaakt was) maakte dat we daar toch nog een rondleiding kregen door een charmante dame, die achteraf maar al tevreden was met het mooie aandenken (een stukje die ikzelf had gemaakt) en daarbij de 'leader' trakteerde op een dikke smakkerd achter zijn snor en we een slakkenbiertje kado kregen.
Het is hier ook het vermelden waard dat NIET IEDEREEN van de geserveerde slakkenhapjes hebben geproefd. Des te beter voor diegenen die het wel lustten, zij hadden dan een dubbele portie. Het was een kortstondige, maar leerrijke ervaring.
Van daaruit trokken we naar het dorp Purnode alwaar de brouwerij Du Bocq haar deuren open zette ter gelegenheid van Open Bedrijvendag in Wallonie.
Een interessante rondleiding(vooral voor de bierdrinkers in ons gezelschap), deels in het nederlands, deels in het frans, waarbij de kennis van Dario (de brouwer in ons gezelschap) goed van pas kwam : hij wist namelijk goed heo de verschillende afdelingen in een brouwerij elkaar opvolgden en hoe het productieproces van bier in mekaar zat.
Na die rondleiding nuttigden we nog een aangeboden biertje naar keuze, nog even langs het winkeltje voor 'iets voor thuis' en dan kon de terugtocht naar huis beginnen.
De noodgedwongen 'plasstop' onderweg mocht er zeker niet aan ontbreken en om die heerlijke dag af te sluiten hadden we nog een afspraakje op de Grote Markt van Tielt voor een avondeten (een idee van Chantal).
Voor iedere deelnemende familie was er een toepasselijke herinnering voorzien, een geschenk van trainer Guy.
Tenslotte mijn beste dank aan alle deelnemers en de chauffeurs voor het welslagen van deze dag vol verrassingen !
PS : - ik vergat te vermelden dat Chantal gekozen heeft voor de railbike voorzien van een 'gel-zoate'... - dat we tijdig hebben kunnen ingrijpen bij de zelfmoordpoging van Dirk... - dat we de twee 'Lintjes' niet hebben achtergelaten in de vergeetput van Montaigle (zoals in eerste instantie was overeengekomen)... - dat we Filip dan toch niet dronken hebben gekregen in Purnode... - dat carine haar prins niet is tegengekomen op het kasteel... - en Nancy, Gerrit en Lieve ? Die hebben zich biezonder koest gehouden die dag...
Elk jaar worden letterlijk honderden vrouwen op straat aangevallen. Sommigen worden beroofd, sommigen in elkaar geslagen, sommigen verkracht en sommigen zelfs vermoord. Bijna al deze vrouwen hebben één ding gemeen: ze weten niet hoe ze zichzelf moeten verdedigen. Als ze iets van zelfverdediging hadden afgeweten, zouden de meeste van deze vrouwen niet hulpeloos zijn geweest toen ze aangevallen werden. Dan zouden ze misschien niet verkracht zijn, of vermoord. Met de eenvoudige maar uiterst effectieve technieken uit deze korte verhandeling hadden ze in ieder geval meer kans gehad.
Deze voorstelling behandelt alleen zelfverdedigingstechnieken die in de praktijk hebben bewezen effectief te zijn. Als je vandaag begint met iedere dag één les goed te bestuderen, heb je over precies een week voldoende geleerd om jezelf in een noodsituatie afdoend en definitief te kunnen verdedigen.
De behandelde technieken stoppen een aanvaller, ongeacht hoe groot hij is. Met de minder schade toebrengende technieken maak je hem alleen tijdelijk even hulpeloos, zodat je voldoende tijd hebt om weg te rennen. Veel technieken brengen de aanvaller echter ernstige schade toe - zoveel schade, dat hij niet langer in staat is om je nog iets te doen. Dus hij zal je niet nog meer pijn doen, want dat kan hij niet meer. Denk er om dat je niet bang te hoeft te zijn om hem kwaad te maken: niets doen is zinloos en daar beschadig je alleen jezelf mee. Bestrijd hem zo goed je kunt en weiger om op te geven. Je hoeft maar één keer raak te slaan of te schoppen om hem te stoppen!
De vrouw op de foto's heeft nog nooit van haar leven iets aan zelfverdediging gedaan. Op een aantal foto's is dat ook duidelijk te zien (bovendien kon ze op enkele foto's haar lachen niet houden). We hebben er voor gekozen om dergelijke foto's gewoon in deze beknopte cursus op te nemen, omdat daar duidelijk uit blijkt dat het er bij deze technieken niet om gaat dat alles met uiterste precisie wordt uitgevoerd. Het gaat er om DAT ze worden uitgevoerd. En dan zal blijken dat het gevaar na die ene keer raak slaan of schoppen echt op een verbluffend gemakkelijke manier bezworen werd.
Nog één laatste opmerking: vrouwen aarzelen vaak om iemand pijn te doen. Het aanvallen en mogelijk verkrachten van een vrouw is echter een ernstige, verachtelijke misdaad, die zo krachtig en effectief mogelijk bestreden moet worden. Als voldoende vrouwen dit lezen en de erin behandelde technieken gaan gebruiken, komen meer en meer aanvallers er hopelijk achter dat vrouwen geen gemakkelijk slachtoffer vormen en zichzelf wel degelijk kunnen verdedigen.
Liever passief
Veel vrouwen betwijfelen of ze in staat zijn om zichzelf adequaat te verdedigen. Ze twijfelen niet aan de technieken of zo, maar meer aan hun vermogen om die daadwerkelijk toe te passen, zelfs als ze met de dood bedreigd worden. De redenen verschillen per individu, maar een vaak gehoorde reden is dat ze zich er niet toe kunnen brengen om iemand anders ernstig te beschadigen.
Hoe sympathiek dit uitgangspunt ook is, ik wil graag benadrukken dat je verantwoordelijkheid vaak verder gaat dan alleen maar het prijs geven of juist beschermen van je eigen persoonlijke rechten. Je komt uit een gezin, of je hebt een gezin. Je bent aan dat gezin verplicht om jezelf niet door een aanvaller te laten molesteren of zelfs vermoorden - omdat je hem geen pijn wil doen.
Stel je eens een vrouw voor die thuis komt en tot haar schrik ontdekt dat haar kind wordt gemolesteerd. Die vrouw heeft de plicht om meer te doen dan zichzelf overgeven of weg te rennen om hulp te halen. Er zijn voldoende wapens beschikbaar om haarzelf en haar kind te kunnen verdedigen, en ik vind dat ze dat dan ook moet doen.
In sommige omstandigheden is het echter beter om je passief te verdedigen. Denk hierbij aan een uit de hand lopend afspraakje, een dronken vriend, of een patiënt die in de war is. Voor dergelijk passief verzet kun je het plan met de vijf O's gebruiken.
Opmerking 1: als hij een mes of pistool heeft is het ook verstandiger om NIET voor actieve zelfverdediging te kiezen, behalve als je er zeker van bent dat hij je toch zal vermoorden en dan heb je niets te verliezen.
Opmerking 2: als je aanvaller je (tijdens je passieve verzet) in je gezicht probeert te slaan, kun je jezelf heel goed verdedigen door je handen bovenop je hoofd te leggen en met je ellebogen je gezicht te "sluiten". Alle slagen naar je gezicht komen op je armen terecht. Hij kan je handen niet omhoog trekken, want dan moet hij je optillen, en als hij je armen naar beneden trekt, kun je je hoofd gewoon mee naar beneden buigen. Het enige wat hij kan doen is je handen van je hoofd afrukken. Hij kan dan niet gelijk slaan, zodat je voldoende tijd hebt om deze verdedigende positie weer aan te nemen (tot je het besluit neemt om je actief te gaan verdedigen, want in dezelfde tijd die je nodig hebt om je handen bovenop je hoofd te leggen, kun je hem ook met je voet of je knie in zijn kruis schoppen of stoten. Maar dat wordt in de volgende hoofdstukken behandeld).
Het plan met de 5 O's
1. "Overhalen". Dit betekent dat je alle mogelijke redeneringen gebruikt om te proberen de aanvaller te stoppen. Je kunt proberen om met hem in discussie te gaan, om logische argumenten te gebruiken, om te appelleren aan zijn gevoel voor fatsoen, om hem te begrijpen of om hem te helpen zichzelf te begrijpen. 2. "Om genade smeken". Hier werk je meer in op zijn gevoel dan op zijn logica. Leg in duidelijke bewoordingen uit dat dit iets afschuwelijks is, en dat het niet alleen jouw leven zal verwoesten maar ook zijn leven - huil, jammer en smeek (letterlijk!) om genade. 3. "Onze Lieve Heer aanroepen". Roep God aan om hulp, bid luidkeels voor de ziel van je aanvaller en voor zijn vergiffenis. Roep het herstel van de christelijke waarden van je aanvaller af (ook al heeft hij die waarschijnlijk nooit gehad) en verzoek om Goddelijk ingrijpen in de vorm van een wonder. Misschien denkt hij wel dat je gek wordt en trekt hij zich terug. 4. "Overgeven". Als de drie andere O's niet werken, gebruik dan je laatste restje kracht om je vinger achterin je keel te steken om over te geven. Zorg dat je er alles uitkotst en dat er zoveel mogelijk op zowel hem als jezelf terecht komt. Dit maakt je meestal onaantrekkelijk of in ieder geval minder begerenswaardig, maar heeft het nadeel dat het hem kwaad kan maken omdat je zijn plezier verpest hebt. 5. "Ontzettend hard slaan of schoppen". En daarmee eindigt je passieve verzet en begint de actieve vorm van zelfverdediging.
Je moet altijd de situatie inschatten voor je jezelf gaat verdedigen en kiest welke vorm je gaat toepassen. Als je de persoon kent en denkt dat je jezelf "er uit" kunt praten: ga alsjeblieft je gang. Doe dat. En breek ook niet onmiddellijk de neus van degene die je in de parkeergarage op je schouder tikt om de weg te vragen.
Slaan
Met je handpalm slaan
Hou je arm recht en zet je elleboog op slot (dan kun je harder slaan dan met een gebogen elleboog). Buig de pols recht naar achteren en buig de vingers iets. De onderkant van de handpalm vormt het gebied waarmee geslagen wordt.
Ook al gebruik ik het woord "slaan": in feite wordt de slag gevormd door de onverzettelijkheid van je arm (doordat je je elleboog op slot hebt staan) in combinatie met (1) de snelheid waarmee je op je aanvaller toestapt en (2) de snelheid waarmee je met je heupen met je "slag" meedraait. Probeer het maar een paar keer: je voelt het vanzelf wanneer je deze slag goed uitvoert.
Met deze slag mik je op zijn gezicht, op zijn middenrif, of op zijn kruis.
In zijn gezicht:
Als je aanvaller je probeert te grijpen, stap je met je rechtervoet naar voren.
Breng je hand dan snel omhoog, gebruik zoveel mogelijk kracht, en mep je open palm tegen de neus van je aanvaller.
N.B. Je moet dit echt zelf proberen om te begrijpen hoe snel, hoe onverwacht en hoe hard je op deze manier kunt slaan!
Als je dit op de juiste manier doet, kun je je aanvaller een gebroken neus en wat losse tanden bezorgen. Als je bovendien met je vingers in zijn ogen weet te prikken, is het effect nog vernietigender.
In zijn middenrif:
Hier zit de solar plexus, vlak onder zijn ribbenkast. Als je aanvaller een overhemd aanheeft, is dit ongeveer ter hoogte van de derde knoop van boven.
Als hij je probeert te pakken, stap je met je rechtervoet naar voren terwijl je hem met een stijve arm recht in zijn solar plexus slaat.
Als deze klap met voldoende kracht wordt uitgevoerd, zal hij geen lucht meer krijgen en op de grond vallen, waardoor je kunt ontsnappen.
In zijn kruis:
Als je aanvaller je al heeft vastgepakt, heb je vaak niet meer genoeg ruimte om naar het gezicht of het middenrif te kunnen slaan.
Zwaai in dat geval je arm langs je lichaam, versterk deze zwaai door je heupen iets naar voren te draaien, en mep hem rechtstreeks in zijn kruis.
Voer deze klap bij voorkeur uit met je vingers naar beneden, want daarmee maak je het oppervlakte waarmee je je aanvaller raakt groter. Als je deze klap goed uitvoert, zelfs met niet al teveel kracht, zal je aanvaller op de grond vallen, waardoor je kunt ontsnappen.
Hou je vingers strak tegen elkaar aan, vouw je duim en hou je pols zo recht mogelijk.
Het "slaan" is hierbij een hakbeweging: de slag wordt gevormd door eerst je hele arm in de richting van je doel te bewegen en daarna met de onderarm een zwiep na te geven. Ook bij deze slag kun je extra kracht aanbrengen door met je lichaam of je heupen me de beweging mee te draaien.
Met deze slag mik je op zijn hals of op zijn nek.
In zijn hals:
Je mikt op de adamsappel, een doelwit dat met weinig kracht al behoorlijk beschadigd kan worden.
Als je aanvaller je van opzij probeert te pakken, zwaai je arm dan snel en hard omhoog, en mik met de zijkant van je hand naar het midden van zijn keel.
Let op: de adamsappel is een dodelijk doelwit. Als je hem daar hard genoeg raakt, zal hij kunnen overlijden als hij niet snel medische zorg krijgt. Dus misschien toch even de politie bellen nadat je bent weggerend.
In zijn nek:
Om hem in zijn nek te kunnen slaan, moet je eerst zo hard mogelijke rukken aan het haar van je aanvaller geven om hem voorover te laten buigen.
Zodra hij voorover buigt (hij zal wel moeten, als je ECHT hard aan zijn haar trekt), zwaai je je arm omhoog om hem in zijn nek te kunnen hakken.
Als deze klap met voldoende kracht wordt uitgevoerd, kun je gemakkelijk zijn wervelkolom ontwrichten. Je kunt zelfs zijn nek breken op deze manier.
Je elleboog is een geducht wapen: er is geen gedeelte van je lichaam waar je zo hard mee kunt slaan zonder jezelf pijn te doen. Daarnaast is je elleboog heel flexibel: oefen er maar eens mee, want je kunt je elleboog niet alleen naar achteren stoten, je kunt er ook mee naar opzij slaan of zelf recht vooruit. Door je heupen iets mee te bewegen voeg je kracht aan de slag of stoot toe.
Naar achteren:
Als je van achteren vastgegrepen wordt, zwaai je elleboog dan zo hard mogelijk langs je zij naar achteren.
Probeer de punt van je elleboog in zijn ribben, zijn maag, of zijn kruis terecht te laten komen.
Let op: snelheid is direct gerelateerd aan kracht, dus hoe sneller je je elleboog zwaait, hoe harder de klap zal aankomen. Gebruik dus altijd alle kracht en snelheid die je hebt.
In alle gevallen breng je behoorlijk wat schade toe, waardoor je voldoende tijd hebt om weg te komen.
Naar opzij:
Als hij je van opzij probeert vast te pakken, zwaai je elleboog dan gewoon opzij en iets naar achteren.
Mik daarbij op zijn gezicht of op zijn middenrif.
Naar voren:
Als je aanvaller zijn armen om je lichaam probeert te slaan, doe dan een stap naar voren en zwaai je elleboog omhoog in zijn gezicht.
Je kunt je elleboog op zijn neus mikken, op zijn tanden, of tussen zijn ogen.
Je kunt je elleboog zelfs naar voren toe in zijn maag slaan, of in zijn ribben als hij iets zijdelings inkomt. Ook dan zal hij dubbelslaan, waardoor je kunt ontsnappen.
Er zijn twee goede manieren om iemand in zijn ogen te raken: met je vingers en met je duim. Als je je vingers gebruikt, moet je je vingers iets buigen. Zodra je vingers zijn ogen raken, moet je eerst zijn oogleden naar beneden trekken en daarna je vingers strekken, waardoor je zijn ogen uit hun kassen drukt. Als je je duim gebruikt, hou je je hand aan de zijkant van zijn hoofd, waardoor je de duim als haak kunt gebruiken om zijn oog uit zijn kas te drukken. Opmerking: deze technieken komen misschien gruwelijk en afschuwwekkend op je over omdat je zelf bepaalde ethische en morele normen hebt. Vergeet niet, vergeet NOOIT, dat een verkrachter geen ethische en morele normen heeft. Jouw gezin zal hem een zorg zijn. Zoals het hem ook een zorg zal zijn of hij je bloedend, met gebroken ribben of zelfs stervend op straat laat liggen. Je hebt het recht om jezelf te verdedigen en met deze technieken zorg je ervoor dat hij zijn gruwelijke plannen niet kan uitvoeren.
Met je vingers:
Als je aanvaller je probeert vast te pakken, mik dan zo hard als je kan op zijn ogen, met je hand omhoog en je vingers gespreid.
Zodra je vingers zijn ogen raken moet je proberen je vingers te strekken, waardoor zijn ogen uit hun kassen kunnen komen.
Let op: dit werkt alleen als het met voldoende kracht wordt uitgevoerd - het werkt niet als je het te timide doet. Gebruik deze techniek dus alleen in extreme noodgevallen en dan met alle kracht die je hebt.
Met je duim:
Als je maar bij één oog in de buurt kunt komen, omdat hij je al vast heeft of zo, sla hem dan tegen de zijkant van zijn hoofd.
Op het moment dat je hem raakt, kun je je duim in de hoek van zijn oog prikken.
Als je hard doorduwt, kan het oog er zelfs uitgeduwd worden.
Een met de juiste snelheid en kracht gegeven schop vormt een bijzonder krachtig en effectief wapen, waarmee een aanvaller behoorlijk wat schade kan worden toegebracht. Hoge of ingewikkelde schoppen zijn onnodig en voor beginnelingen veel te gevaarlijk om uit te voeren. Het is daarbij wel nodig om met voldoende snelheid en kracht te schoppen en je doelwit te raken. Je moet je dus concentreren en goed mikken en oefenen, zodat je raakt wat je wilt raken. Let er op dat je geen moment aarzelt, anders waarschuw je hem alleen maar dat je wilt gaan schoppen.
Met je voet schoppen
De voorwaartse schop:
De voorwaartse schop moet in vier gedeelten worden uitgevoerd om zoveel kracht en snelheid op te bouwen dat je been niet kan worden vastgepakt.
ga staan met je voeten een schouderbreedte uit elkaar;
til je been op en buig je knie;
schop je voet naar voren toe met je tenen naar beneden, zodat je je aanvaller met je wreef raakt; en
zet je voet snel op de grond zodat je gelijk weer kunt schoppen.
In zijn kruis:
Dit is waarschijnlijk de manier van zelfverdediging die de meeste vrouwen uit zichzelf al kennen, behalve dat ze het me een stijf gehouden been doen, wat bijna geen effect heeft. Op de juiste manier uitgevoerd trap je je aanvaller tussen zijn benen met een voet die omhoog gaat.
Probeer niet ergens op te mikken of zo, probeer gewoon zo'n groot mogelijk gedeelte van je voet tussen zijn benen en in de richting van zijn kruis te krijgen.
Nadat je hem geraakt hebt, moet je je voet zo snel mogelijk weer op de grond zetten en terugtrekken, zodat hij je voet niet kan pakken.
Tegen zijn knie:
Als je aanvaller naar je toeloopt, schop je je voet of de hak van je schoen regelrecht tegen zijn knie.
Met deze schop maak je hem onschadelijk, als je het hard genoeg doet.
Zijn knie kan hierdoor knikken, en zelfs als je zijn knie mist en zijn scheenbeen raakt, bezorg je hem zoveel pijn dat je hem afstopt.
Met de knie kan bijzonder effectief naar voren op opzij gestoten worden. Voor zoveel mogelijk kracht moet je de knie zo hoog en zo snel mogelijk bewegen.
In zijn kruis:
Als je aanvaller je op zo'n manier beetpakt dat je hem niet in zijn kruis kunt schoppen, beweeg dan je heupen iets opzij, wring je knie tussen zijn benen, en til je knie zo hard en snel mogelijk omhoog.
In zijn gezicht:
Pak zijn haar met twee handen vast en geef een zo hard mogelijke ruk naar beneden.
Daardoor moet hij zich voorover buigen; hij kan dat niet voorkomen.
Stoot vervolgens je knie zo hard mogelijk midden in zijn gezicht.
Je gebruikt deze trap als je van te dichtbij wordt vastgepakt om met je voet of je knie te kunnen schoppen of stoten. Til je knie zo hoog mogelijk op, en stamp dan je hiel zo hard en snel mogelijk op de wreef van je aanvaller. Dat doet ongelofelijk veel pijn, waardoor hij bijna niet meer zal kunnen lopen.
Naar voren toe:
Als je omarmd wordt, draai je voet dan naar buiten en til je knie zo hoog mogelijk op.
Stamp je hiel dan zo hard en snel mogelijk langs de voorkant van zijn benen op zijn wreef.
Als je dit goed uitvoert, schraap je tegelijkertijd een lap vel van zijn scheenbeen.
Naar opzij:
Als je van opzij wordt vastgehouden, draai je voet dan een beetje schuin, in de richting van je aanvaller.
Stamp vervolgens zo hard en snel mogelijk op zijn wreef.
Naar achteren:
Als je van achteren omarmd wordt, probeer dan tussen je benen door, of over je schouder te kijken waar zijn voet is.
Zodra je weet waar zijn voet staat moet je snel handelen, voor hij hem verplaatst.
Til dus zo snel mogelijk je knie omhoog en stamp hem recht op zijn tenen.
Doe precies wat hier wordt aangeraden als je wordt vastgepakt, of dreigt te worden vastgepakt, of op diverse manieren wordt vastgehouden. Deze ontsnappingstechnieken zijn gemakkelijk en effectief, waardoor je met zo weinig mogelijk moeite loskomt.
Als je met één hand wordt vastgehouden
Je moet nu enkele dingen tegelijkertijd doen.
Kijk onmiddellijk naar de richting waar zijn duim naar toewijst.
Tegelijkertijd open je vingers zo wijd mogelijk. Daardoor span je je spieren, zodat zijn greep straks wat gemakkelijker verslapt.
Terwijl je je vingers zo weid mogelijk gespreid houdt, draai je je arm zo snel en zo hard als je kunt in een grote cirkel rond.
Je draait je arm in dezelfde richting waar de duim van je aanvaller naar toewijst.
Het meisje op de foto draait haar arm dus linksom (voor de kijkers rechtsom) in een grote cirkel.
Je aanvaller zal proberen je arm vast te blijven houden, maar als je deze cirkel snel, hard en in de juiste richting uitvoert, zal hij vanzelf moeten loslaten.
Hiervoor geldt hetzelde: ook nu heb je maar een paar seconden de tijd om te ontsnappen. Als je te lang wacht, kom je in ademnood. Snelheid is essentieel.
Zodra hij je nek aanraakt, maak je je nek zo kort mogelijk door hem zover mogelijk in te trekken (met je kin op je borst).
Span je nekspieren zoveel mogelijk aan: daardoor kun je je luchtwegen langer blijven gebruiken.
Til je knie op en stamp hem op zijn wreef.
Door de manier waarop hij je beetheeft, is het moeilijk om te kijken waar zijn voet zich precies bevindt. Stamp daarom zo vaak mogelijk zo snel en zo hard als je kunt naar waar je denkt dat zijn voet ergens staat.
Je hoeft maar één keer raak te stampen om hem los te doen laten!
Stoot vervolgens je elleboog in zijn ribben, of (als je je om hebt kunnen draaien) schop hem in zijn kruis.
Zelfs als je hem niet eerst met je voet geraakt hebt, zal hij zo druk zijn met het proberen jouw voet te ontwijken, dat je evengoed deze stoot kunt uitdelen.
Als je op tijd merkt dat je van achteren omarmd wordt, lukt het soms om je armen nog net voor je te kruisen, zodat je adem niet uit je longen geperst kan worden. Meestal zal je echter niet op zo'n aanval van achteren bedacht zijn, en dan lukt dit niet meer.
Zodra je zijn armen om je heen voelt, kijk je waar zijn voet staat en stamp je hem zo hard als je kunt op zijn wreef.
Stoot dan je elleboog zo dicht mogelijk langs je lichaam naar achteren, in zijn ribben.
Hij zou je nu los moeten laten.
Draai door met je lichaam, en sla hem met je andere elleboog in zijn gezicht.
Als je op tijd merkt dat je van achteren omarmd wordt, lukt het soms om je armen nog net voor je te kruisen, zodat je adem niet uit je longen geperst kan worden. Meestal zal je echter niet op zo'n aanval van achteren bedacht zijn, en dan lukt dit niet meer.
Stamp hem hard op zijn tenen en haal gelijk uit om hem...
... tegelijkertijd (of zo goed als) met je handpalm hard en snel in zijn kruis te slaan.
Je kunt hem nu met je andere hand aan zijn haar naar achteren trekken en...
Draag je tasje altijd over je schouder met je hand op de sluiting.
Zodra je voelt dat er aan getrokken wordt, trek je niet terug maar laat je jezelf naar hem toetrekken, zodat hij zijn evenwicht verliest en je dichterbij kunt komen.
Dan kun je hem met je voet of je knie in zijn kruis schoppen of stoten.
Als hij je probeert vast te pakken, kun je je tasje ook eerst in zijn gezicht slaan en hem daarna in zijn kruis of tegen zijn knie schoppen.
Waar je ook naar toe gaat, en wat je ook aan het doen bent, je hebt altijd wel een wapen bij je.
In het gemiddelde damestasje zitten talloze wapens als autosleutels, pen, potlood, kam, borstel, nagelvijltje, veiligheidsspeld en andere scherpe voorwerpen die bijzonder goede en effectieve wapens vormen.
Dit is de manier waarop je ze het beste kunt gebruiken:
Dit is een bijzonder effectief wapen met een vernietigend effect op de aanvaller.
Hou de pen vast met je wijsvinger langs de pen, in de richting van de punt. Je kunt de pen nu heel precies op je doelwit mikken, omdat je alleen maar met je vinger hoeft te wijzen.
Mik op zijn ogen, op zijn gezicht, of op zijn keel.
Op zijn oog:
Als hij je probeert vast te pakken, pak je snel je pen en je prikt met je vinger in zijn oog. Je vinger zal buigen, maar de pen zal in zijn oog terecht komen en hij zal weerloos zijn.
Dit is de meest effectieve manier om een pen te gebruiken, waarmee je je aanvaller bijzonder veel schade toebrengt.
Op zijn gezicht of zijn keel:
Je kunt de pen op diverse plaatsen in zijn gezicht steken. Daarbij hebben een steek op het oor, de wang en de keel het meeste effect.
Als je deze met voldoende snelheid en kracht raakt, heeft een pen daar hetzelfde effect als een mes.
In zijn hand:
Als je pols wordt vastgepakt en je jezelf niet los wilt of kunt draaien, pak de pen dan andersom vast, met de punt naar beneden, en steek hem in de hand van je aanvaller.
Als je 's avonds naar je auto loopt, zorg er dan voor dat je altijd je sleutels in je hand hebt: daardoor kun je niet alleen snel instappen en wegrijden - je kunt jezelf er als het nodig is ook snel en adequaat mee verdedigen.
Met sleutels kun je je aanvaller zowel markeren als onschadelijk maken.
Hou de sleutel zo met je vuist vast dat ongeveer de helft van de sleutel er aan de kant van je duim uitsteekt.
Klem de sleutel nu met je duim vast.
Belangrijk: controleer dat de sleutel stevig vastzit en niet kan bewegen. Want anders kun je jezelf beschadigen.
Nu is je sleutel klaar om tegen je aanvaller gebruikt te worden.
Je kunt hem in zijn gezicht krassen of snijden door de sleutel hard en snel langs zijn gezicht te trekken. Dit is een hele goede manier om je aanvaller te markeren zodat hij later geïdentificeerd kan worden.
Of je kunt hem met je sleutel in zijn hand snijden als hij je probeert vast te pakken.
Of je kunt hem net als een pen op zijn ogen mikken, maar dan kun je de langste sleutel van je sleutelbos het beste net zo vasthouden als je de pen moest vasthouden: met je wijsvinger langs de sleutel, in de richting van de punt. Maar als je geen tijd hebt om je sleutels anders beet te pakken, lukt het ook prima op de manier waarop je je sleutels al beet had. Je kunt alleen minder goed mikken.
Ook harde (plastic of metalen) kammen en haarborstels vormen bijzonder effectieve wapens.
De kam: hou de kam met je vuist vast, met je duim aan de rugkant en de tanden naar je vingers toe. Zorg ervoor dat er een stuk uitsteekt. Nu kan de kam gebruikt worden om in de ogen of het gezicht van je aanvaller te snijden. En als het een puntkam is, kan hij in een oog gestoken worden, net als een pen.
De platte borstel: hou de rug van de borstel vast met de palm van je hand, zodat de (bij voorkeur scherpe, harde) borstelharen naar buiten steken. Sla of stoot de borstel naar de ogen van je aanvaller. Als de borstel een punt heeft, kan hij net zo gebruikt worden als een pen, maar als hij een dikke steel heeft, kan daar ook mee tegen tanden, maag of kruis gestoten worden.
Deze kunnen zonder op te vallen over straat worden meegenomen en zijn daarom bijzonder geschikt om altijd bij je te hebben. Mik op zijn kruis, zijn maag, of zijn hoofd.
In zijn kruis:
Steek de paraplu rechtstreeks in zijn kruis, of zwaai hem als een golfclub tussen zijn benen omhoog.
In zijn maag:
Hou de paraplu met twee handen vast en stoot je aanvaller heel hard en snel in zijn maag. Als de paraplu een kleine punt heeft, kun je hem zelfs doorsteken, maar ook als dat niet gebeurt zal hij even zonder lucht komen te zitten.
Je kunt hem ook in zijn ribben stoten.
Op zijn hoofd:
Zwaai de paraplu niet tegen zijn hoofd aan. Zo'n slag is veel te gemakkelijk af te weren, waardoor je zelfs ontwapend kunt worden.
Je kunt beter steken: steek met de punt naar zijn ogen of naar zijn mond.
Of, als je een paraplu of wandelstok met een handvat hebt, trek met het handvat zijn hoofd naar je toe zodat je hem een kniestoot kunt geven.
Zoals al eerder werd aangegeven: als hij een mes of pistool heeft is het verstandiger om jezelf NIET (al dan niet gewapend) te verdedigen, behalve als je er zeker van bent dat hij je toch zal vermoorden, want dan heb je niets te verliezen. Om dezelfde reden is het onverstandig om zelf een "echt" wapen te hanteren. Het is wettelijk niet toegestaan en kan bovendien door hem tegen jou gebruikt worden.
Als middelen als pepperspray en traangas in Nederland zouden zijn toegestaan, zou dat een overweging waard zijn. Als je zo'n spuitbus in Amerika zou willen kopen (daar zijn ze namelijk WEL toegestaan), komt je dat door de verzendkosten toch al snel op zo'n 20 Euro te staan. Maar zoals ik al aangaf is dat in Nederland jammer genoeg niet toegestaan.
Als je door drie of meer mannen wordt aangevallen, kun je misschien maar het beste opgeven of om hulp roepen. Als je geen alternatieven hebt, moet je proberen om zonder gevecht weg te komen:
Kijk snel wie het kleinste is, ren naar hem toe, grijp zijn schouders en draai hem om. Dat lijkt moeilijk maar gaat vrij gemakkelijk.
Ren de groep uit.
Pak een wapen, al is het "maar" een pen. Als ze naderen, steek dan degene die het eerst bij je is je pen in zijn oog.
Dan ren je weer weg. Misschien rennen ze weer op je af.
Blijf rennen tot er weer eentje aanvalt: dan steek je de pen in zijn oog, zijn keel of zijn hand.
De kans is vrij groot dat de groep afdruipt nadat ze er eentje op de grond hebben zien vallen. Ze zien dat er allemaal bloed uit zijn ogen druipt, maar ze hebben geen idee waar je het mee gedaan hebt. Grote kans dat ze je verder met rust laten. Maar als ze toch weer achter je aankomen, zien ze al snel de tweede op de grond vallen terwijl er allemaal bloed uit zijn keel komt...
Elke keer dat je raak steekt wordt de ontmoedigingsfactor groter, evenals de kans dat je het er levend van af brengt.
Er zijn weinig handelingen zo vernederend en onterend als verkrachtingen. Waarschijnlijk is het dan ook goed om te weten dat, als je op het punt staat om verkracht te worden, het nog steeds mogelijk is om jezelf te verdedigen, zowel vooraf als tijdens de daad.
Vroeger of later kom je bij dit soort aanvallen op je rug of op de grond terecht.
Zodra je op de grond ligt, rol je jezelf op tot een zo klein mogelijke bal. Sla je armen om je knieën en buig je hoofd zo ver mogelijk naar je knieën.
Je bent redelijk beschermd in deze balhouding, en meestal loop je daarmee alleen schoppen tegen je rug op. Maar dat is beter dan verkracht te worden.
Je aanvaller moet je nu uit de knoop zien te krijgen.
Op het moment dat hij in slaagt om je armen los te krijgen, kun je hem recht omhoog in zijn kruis schoppen.
En als hij zijn best doet om eerst één van je armen los te trekken, kun je hem met je andere hand in zijn ogen steken.
Onthou dat hij je uit elkaar moet proberen te vouwen en daar allebei zijn handen voor nodig heeft, zodat jij dan kunt schoppen of slaan.
Zelfs als het zo ver komt dat hij bovenop je gaat liggen en je benen probeert te spreiden, kun je hem nog steeds zo hard en snel mogelijk een knietje in zijn kruis geven - iets wat soms zelfs tijdens de daad nog lukt! Of je steekt hem alsnog in zijn ogen zodra hij je armen loslaat.
Belangrijk: bij de meeste verkrachtingen is er altijd wel een kort moment waarop je iets kunt doen. Prik hem dan zo hard mogelijk in zijn ogen. Of ram je voet, je knie, je elleboog of je hand in zijn kruis. Als je er in slaagt om hem ook maar een kleine verwonding toe te brengen waardoor hij even stopt, sla hem dan (voor hij zich herstelt!) zo hard mogelijk in zijn keel, steek met je vingers in zijn ogen, en trap hem in zijn kruis. Herhaal dit zo vaak en zo snel als je kunt, tot hij kronkelt van de pijn en hij je niet meer achterna kan gaan.
Probeer je altijd te blijven realiseren dat je niet bang te hoeft te zijn om hem kwaad te maken: niets doen is zinloos en daar beschadig je alleen jezelf mee. Bestrijd hem zo goed je kunt en weiger om op te geven. Eén knie in zijn kruis is al genoeg om hem te stoppen!
Je kent nu de technieken die je kunt gebruiken om iemand van je af te houden. Het enige wat je nu nog nodig hebt is de noodzakelijke houding om kalm te kunnen blijven als het gevaarlijk wordt. Die innerlijke rust bereik je met de volgende twee oefeningen. Het is het beste om deze oefeningen iedere dag uit te voeren.
Tot besluit een voorbeeld van hoe je jezelf mentaal kunt voorbereiden op bijvoorbeeld een inbraak.
Het tijgeroog: de oefening van het tijgeroog bevordert je zintuiglijke waarnemingen, waardoor je alles om je heen beter kunt zien, horen en voelen.
Ga in de lotushouding op een zacht kussen op de vloer zitten, met je gezicht naar een muur toe (het is niet erg als je je rechtervoet niet op je linkerdijbeen krijgt of je linkervoet niet op je rechterdijbeen - het gaat er om dat je zo ontspannen mogelijk gaat zitten). Hou je knieën zo vlak en je rug en nek zo recht mogelijk, maar hou het comfortabel voor jezelf. Hou je ogen tijdens deze oefening half open en beweeg ze niet. Adem in cirkels: adem in door je buik met lucht te vullen, en adem dan door naar je borstkas. Hou je adem een paar seconden in en concentreer je volledig op je adem. Adem langzaam uit, eerst uit je borstkas en daarna uit je buik. Ontspan een paar seconden en begin dan opnieuw. Je moet langzaam en regelmatig ademen, terwijl je jezelf concentreert op het in cirkels ademen. Als je dit een paar minuten hebt gedaan, kun je aan de oefening van het tijgeroog beginnen. Kijk naar een bepaald punt op de muur voor je en beweeg je ogen niet. HERHALING: beweeg je ogen niet! Probeer nu alles in de kamer op te merken zonder je ogen te bewegen. Je ziet de muur voor je. En misschien wat stoelen die vlak bij of tegen de muur staan. Je kunt posters of schilderijen aan de muur zien hangen en je ziet de structuur van de muur. Je ziet de vloer voor je, naar de muur toe, en je ziet het plafond met de lamp boven je. Je ziet de stoelen die in de kamer staan, naast je en voor je. Ze ziet de muren aan weerskanten van je, en je ziet de lampen, de tafels en de kussens in de kamer. In feite zie je alles in de kamer. Zonder je ogen te hoeven bewegen. Luister goed. Je hoort jezelf adem halen, je hoort het verkeer op straat. Je hoort de TV of de radio in een andere kamer of bij de buren, je kunt mensen horen lopen of praten. Je hoort ieder geluid in de kamer en in het huis. Dit is het tijgeroog. Je bent je volledig van je omgeving bewust. Je bent zo alert dat je nu niet verrast kan worden. Niemand kan je nu besluipen, niemand kan zomaar ergens uit een donkere hoek komen springen, want je ziet alles. En je hoort alles. Omdat mensen geluid maken als ze zich bewegen, hoor je het direct als iemand zich in de kamer voor je verstopt.
Je bent nu volledig ontspannen maar volledig alert.
Je kunt deze oefening overal uitvoeren, op elk tijdstip en in elke omgeving. Bijvoorbeeld terwijl je in de parkeergarage naar je auto loopt. In plaats van schichtig om je heen te kijken en voor ieder geluid te schrikken, hoef je alleen maar je ogen op je auto te fixeren, of een ander punt voor je, en de oefening van het tijgeroog te doen. Je ziet dan iedere beweging van iedereen in de parkeergarage. Je hoort dan alle geluiden van iedereen in de parkeergarage. Je bent dus volledig op de hoogte van alles wat er in de parkeergarage gebeurt, terwijl je toch ontspannen bent en dus ook kalm en ontspannen kunt reageren in plaats van nerveus of zelfs bang.
De kaars: deze oefening gebruikt een kaars om je aandacht te leren richten.
Ga op de vloer zitten, voor een brandende kaars die ongeveer twee meter verderop staat, en staar in het onderste gedeelte van de vlam. Ontspan je, haal een paar keer diep adem, en begin in cirkels te ademen terwijl je naar de vlam kijkt. De kaars valt niet door woorden te beïnvloeden: hij gaat niet beter branden omdat iemand het een mooie kaars vindt, maar ook niet minder branden omdat iemand de kaars niet mooi vindt. Meningen hebben geen invloed op deze kaars. Hij heeft maar één doelstelling en dat is te branden. Zonder last te hebben van woorden of kritiek. En toch kan hij zich prima verdedigen, want als je je hand in zijn vlam steekt, brand je je hand. Zo zou het ook met jou moeten zijn. Jij hebt ook maar één doelstelling en dat is te leven. Zonder last te hebben van de mening van anderen. En ook jij kunt je prima verdedigen: degene die jouw vlam probeert te doven, zal ook zijn handen branden. Om in staat te zijn om jezelf te verdedigen, moet je jezelf er op voorbereiden dat je het ook daadwerkelijk zal doen... dat je jezelf zult verdedigen tegen een aanval. Je moet voor jezelf besluiten dat je in dergelijke situaties inderdaad geen keuze hebt: dat je jezelf MOET verdedigen. Hoeveel je ook traint, als je plotseling bang wordt of gaat twijfelen kun je niet meer adequaat reageren. Daarom moet je er jezelf geestelijk op voorbereiden dat je op een gegeven moment in een gevechtssituatie terechtkomt. Tijdens de oefening met de kaars kun je in gedachten bedenken wat je zou doen als je werkelijk wordt aangevallen. Probeer jezelf daar een reële voorstelling van te maken: probeer voor je te zien wat er zou kunnen gebeuren en hoe je daarop zou moeten reageren. Oefen dit in gedachten: stap voor stap, gedeelte voor gedeelte, zodat je erop voorbereid bent als het je ooit echt overkomt. Besluit voor jezelf welke in dit e-book beschreven technieken je in een crisissituatie zou willen uitvoeren. Want misschien ben je wel niet het soort mens dat in staat is om een pen in het oog van zijn aanvaller te steken (om maar eens wat te noemen). Of zou je dat wel kunnen als je kind wordt aangevallen? Het is voor je kind misschien nog wel erger om jou kwijt te raken! Denk hier goed over na en wijs geen technieken bij voorbaat af omdat je ze in eerste instantie te gruwelijk vindt. Besluit nu, op het moment dat je er nog rustig over kunt nadenken, tot hoever je bereid bent te gaan. Pas die technieken in gedachten alvast toe.
Zorg ervoor dat je mentaal bent voorbereid. Dan ben je er straks klaar voor, als het echt nodig is omdat jij of iemand uit je gezin wordt aangevallen.
Een inbraak:
Veel aanvallen en verkrachtingen vinden plaats in het huis van het slachtoffer. Je moet je realiseren dat, als je 's nachts opeens iemand in je huis hoort, hij misschien wel jou wil hebben in plaats van je sieraden. Professionele inbrekers werken niet in bewoonde huizen, omdat de risico's dan veel te groot zijn. Bovendien weten professionals hoe ze geluidloos te werk moeten gaan. Er is dus een kans dat je een potentiële verkrachter hoort. Daarom moet je jezelf eerst voorbereiden op een gevecht (want de politie is er waarschijnlijk toch pas over een kwartier - veel te laat om je nog te kunnen helpen). Als je daarna nog voldoende tijd hebt om de politie te bellen is dat prima, maar zorg er eerst voor dat je een wapen hebt. Ga dan bij de deur staan, wacht tot hij je kamer binnenkomt, en raak hem onmiddellijk op dat moment. Het is geen goed idee om je in je kamer te verstoppen als je alleen thuis bent, of alleen met de kinderen. Zorg er voor dat je in staat bent om actief te reageren.
Dus: allereerst geldt dat je van tevoren moet weten wat je gaat doen. Het is niet verstandig om te wachten tot je in een leven-of-dood situatie terecht komt voordat je besluit of je voor een passieve of een actieve zelfverdediging kiest!
Gefeliciteerd! Je hebt de laatste dagen veel over zelfverdediging geleerd. Laten we hopen dat je het nooit nodig zult hebben.
Om zoveel mogelijk profijt van deze mini-cursus te hebben, is het verstandig om de beschreven technieken af en toe eens te oefenen. Met je vriend, je man, je broer, je vader, je zoon - het liefst met een man, omdat mannen in dit soort situaties nu eenmaal andere dingen doen dan vrouwen. Oefenen met een man is dus veel realistischer. En nog beter : sluit je aan bij een club die zelfverdediging aanleert (judo, jujitsu, karate,...) Wen jezelf ook aan om regelmatig de beschreven alertheidsoefeningen te doen. Dat voorkomt mogelijke paniekreacties als het er een keer echt toe doet.
Spinnen in Terraria 2001
