Hopelijk lukt het bij jullie een beetje. Hier is het niet zo geweldig. Daarstraks las ik na school in de krant de namen van het koppeltje dat gisteren is omgekomen tijdens een ongeval met de mobile home. En schrok toen ik de foto van het koppeltje zag, want ik kende die jongen heel goed. Weeral iemand weg op 10 dagen 2 mensen verloren. Hoop dat het niet weer hetzelfde gaat zijn als in 2011 toen ben ik op een jaar tijd een hoop mensen verloren. Toen kon ik me er doorslaan, maar dat kan ik niet nog eens aan. Wanneer kan ik eindelijk beginnen met al die verliezen te verwerken? Het wordt echt eens tijd dat me dat lukt, want zo houd ik het niet lang meer vol . Pfff vraag me echt af waarom alles soms toch zo moeilijk moet zijn. Nu dit en dan daar nog eens een groot dilemma erbij van wat en hoe ik nu verder moet met de andere problemen. Of ik de gegeven raad opvolg of niet.. Ik weet het niet meer. Wat is de juiste beslissing en wat niet? Of wat is het beste? Ik heb gewoon te veel schrik om de keuze te maken. Als ik ze opvolg raak ik misschien vrienden, toffe klas, familie kwijt. Als ik ze niet opvolg is raakt het nooit opgelost. Waarom zijn keuzes toch zo moeilijk? Ik wil gewoon niemand verliezen.