Dag zusje, Ben hier even niet geweest, was een verwarrende tijd maar je weet: "zielenspraak behoeft geen materie". Denk aan jou, onze broer en zelfs ouders, daar. Hou van jullie, ook van onze andere zus, hier. Echter, soms draag je mensen beter mee in je hart dan ze toe te laten in je leven.
Beloof ik me daar geen bittere dingen meer te schrijven.
Moeilijk hoor, als een wurgnet rond de ME-patiënten wordt gelegd en zeer langzaam aangetrokken. Het is duidelijk dat de strijd om erkenning, biomedisch dan, nog lang zal duren. Ik dacht me er te hebben bij neergelegd dat voor mij geen genezing meer inzit maar op dagen als vandaag, n.a.v. een brief van één van de artsen die ons biomedisch behandelen, komt het weer erg pijnlijk aan. Men is volop bezig artsen als zij te isoleren ...
