17-01-2007 om 17:37 geschreven door brendahouben2005  

17-01-2007 om 17:31 geschreven door brendahouben2005  

 
Honingzoet de geuren,
lavendelblauw de dag.
Inktzwart zijn de nachten,
waarin ik treuren mag.

Ziltig zout mijn tranen,
verward en droef mijn hoofd.
Steeds minder bij machte,
loop ik als verdoofd.

Ik ruik geen zoete geuren,
ik zie geen blauwe dag.
Verlang slechts naar de nachten,
Waarin ik treuren mag.

02-01-2007 om 15:20 geschreven door brendahouben2005  

Als ik aan jou denk,
denk ik aan een roos met morgendauw
en een hemel stralend blauw.

Ook een roos verliest eens zijn glans
en aan een blauwe lucht is wel eens een wolk.

Maar een roos bloeit steeds opnieuw
en een donkere wolk drijft weer over.

Dan straalt de roos weer in de morgen
en de lucht weer prachtig blauw.
        
Denk ik aan een roos
dan denk ik aan jou.

02-01-2007 om 15:08 geschreven door brendahouben2005  

Waarom is het soms zo moeilijk,
om weer heerlijk hard te lachen.
Waarom is het soms zo moeilijk,
om te genieten van de dag.
Waarom is het soms zo moeilijk,
om me aan de zon te warmen.

Waarom is het soms zo moeilijk,
dat ik geen rust vind in de nacht.

Waarom is het soms zo moeilijk,
om voor mezelf te kiezen.
Waarom is het soms zo moeilijk,
om mezelf weer te zijn.
Waarom is het soms zo moeilijk,
om in mijn hart weer blij te wezen.
Waarom is het soms zo moeilijk,
word ik soms verscheurd door pijn.

Waarom is het soms zo moeilijk,
om het verleden los te laten.
Waarom is het soms zo moeilijk,
nu jij niet meer bij ons bent..
Waarom is het soms zo moeilijk,
Om jouw dood te accepteren.
Waarom is het soms zo moeilijk,
Ik mis je erg mijn kleine meid.

   

02-01-2007 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

In de schaduw van de nacht,
zoek ik naar de woorden.

In het donker van de nacht,
roep ik stilletjes jouw naam.

In de schimmen van de nacht,
vraag ik steeds 'waarom'?

En zoek ik naar het antwoord,
dat er voor jou geen nieuwe dag begon.

02-01-2007 om 00:00 geschreven door brendahouben2005