Ik ben miranda
Ik ben een vrouw en woon in landgraaf (nederland) en mijn beroep is interieurverzorgster .
Ik ben geboren op 15/07/1976 en ben nu dus 47 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn kinderen en deze site voor brenda.
ik heb deze site gemaakt voor mijn nichtje brenda.
ze is 19 augustus 2005 overleden door mishandeling en ik mis haar no
brenda geb 26april 2005 +++19 augustus 2005 LIEVE BRENDA
IK HOU VAN JE EN MIS JE HEEL ERG,STEEDS MEER MIJN HART HUILT OM JOU,KON IK NOG MAAR EVEN BIJ JE ZIJN EN JE VASTPAKKEN EN KNUFFELEN,SORRY MIJN ENGELTJE DAT IK DIT NIET HEB ZIEN AANKOMEN.
DAT DOET MIJ HEEL VEEL VERDRIET.
DAN HADDEN WE JE NU NOG GEHAD.
RUST ZACHT+++ENGELTJE
HEEL VEEL KUSJES BLAAS IK OMHOOG NAAR JOU,OMDAT IK HEEL VEEL VAN JE HOU.
OMA PETERS,OPA EN OME ROLAND HEBBEN OOK HEEL VEEL PIJN OM JOUWN VERLIES,HET IS ZWAAR HIER MEE TE MOETEN LEVEN,MAAR OOIT EEN KEER ZIEN WE ONS WEER TERUG EN DAN GEEF IK JOU EEN HELE DIKKE KNUFFEL EN EEN KUS.
DUS IK WACHT......
15-12-2006
ik dans??????
Ik dans mijn dans, ik speel mijn spel, ik wil geen verdriet, al heb ik dat wel.
Ik zing mijn lied, ik lach mijn lach, ik wil geen duister, al heb ik de nacht.
Door spelend te lachen, en dansend te zingen, laat ik het duister verdwijnen, kan ik verdriet verdringen.
Ik kijk naar het strand ik tuur naar de zee en mis je mijn hart breekt in twee ik huil in de regen en ook in de sneeuw en zou willen roepen maar niks zelfs geen schreeuw ik spreek een macht aan het doet soms zo'n pijn waarom heeft alles zo moeten zijn toch voel ik je steeds weer in sterren in dauw en mijn stem fluistert zacht ik hou zo van jou!
lieve brenda er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk iedere dag vraag ik me af , hoe je er nu uit zou zien en hoe jouwn , stemmetje zou klinken, en dat doet pijn.
rust zacht mijn engel +++ tante miranda houd van je
je ging lief kind als een wolkje op de wind mee naar het onbekende wij bleven en keken sprakeloos we hebben het niet begrepen het verdriet,lief kind zal ooit wel slijten?? maar we zullen altijd naar jouwn wolkje blijven kijken rust zacht mijn engeltje en weet dat ik van je hou
is het moeilijk de dingen te nemen zoals ze zijn??? omdat het nu eenmaal zo is gegaan omdat er geen weg terug is omdat het geen zin heeft stil te blijven staan
blijven zitten met de vragen in je hoofd omdat je sommige dingen niet kunt weten omdat er geen antwoord is omdat het onmogelijk is het te vergeten
kwaad worden op de hele wereld om je heen omdat niemand kan weten wat jij voelt omdat anderen gewoon verder leven omdat ze toch niet snappen wat jij bedoelt.
en toch verder gaan in het leven omdat je leert leven met de pijn omdat je het achter moet laten
waarom al dat vechten? waarom al die pijn? je wilde hier niet weg je wilde bij ons zijn de strijd was oneerlijk en geheel NIET terecht je wilde nog graag verder maar verloor dit gevecht