Verlangen naar jou doet pijn
ik wil zo graag bij je zijn
Verlangen naar jou is fijn
al is mijn hart vervuld van pijn
Verlangen naar jou elke dag
hopend dat ik eens bij je wezen mag
Verlangen naar jou keer op keer
ja mijn tranen stromen nu alweer
Verlangen naar jou mijn lieve schat
ik hou van jou met heel mijn hart.

12-05-2007 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

Vanacht in mijn dromen,
ben jij ineens naar mij toegekomen.
Zo teder en zacht lag je tegen mij aan,
dit gevoel wilde ik nooit meer laten gaan.

Zacht strelend over je hoofd,
heb ik jou al mijn liefde beloofd.
Beschermend met mijn armen om je heen,
wenste ik dat je nooit meer verdween.

Een droom zal het altijd blijven,
ik kan alleen maar over jou schrijven.
Een droom die voor even bestaat,
en mij een paar momenten bij jou laat.

Genietend van elk moment,
besef ik dat jij er,
als ik wakker wordt niet meer bent.

Vanacht in mijn dromen,
heb ik jou voor even meegenomen.
Vanacht in mijn dromen,
heb je mij gezegt dat alles goed gaat komen.

Brenda, mijn lieve kleine schat,
voor altijd ben jij dichtbij, diep in mijn hart.
Vanacht in mijn dromen,
is mijn droom voor even uitgekomen.
     

12-05-2007 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

Eenzaam kijk ik in de donkere nacht,
bang en alleen, zoekend naar een klein beetje kracht.
Sterren stralen hun heldere licht,
tranen rollen over mijn gezicht.

Hulpeloos sta ik voor het raam,
in mijn gedachten roep ik jou naam.
Alleen en hulpeloos verloren,
wil ik alleen maar bij je horen.


    

12-05-2007 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

Op zoek.

Ik ben nog steeds op zoek
naar iets waarin ik vrede vind
op zoek naar innerlijke bewustzijn
wat mij aan het leven bindt.

Ik heb nog niet gevonden
de rust waarnaar ik zoek
misschien staat het beschreven
in het nog onbeschreven boek.                       

Ik zoek nog naar het leven
van liefde en van rust
zonder zo opstandig te zijn
maar van het leven mij bewust.

De jaren gaan me veel te vlug
ik loop er bijna aan voorbij  
'k ben daarom dus nog steeds op zoek
naar de innerlijke rust in mij.

11-05-2007 om 11:11 geschreven door brendahouben2005  

lieve brenda
vandaag zou je twee jaar worden
wij denken nog steeds iedere dag aan jou
en we missen jou nog steeds,heel erg
rust zacht mijn engeltje+++
xxxjes stuur ik omhoog naar jou
omdat ik je heel erg mis en van je hou

26-04-2007 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

21-04-2007 om 11:59 geschreven door brendahouben2005  

Zal ik je ooit terug zien...

Is er daar een hemelpoort?waar jij straks op me wacht?

worden wij weer herenigt?zoals ik had verwacht?

Ik vraag me wel eens af,of er meer zal zijn hierna?

als mijn tijd ooit komt,of jij dan naast me staat.

Zul jij me met je liefde,dan leiden naar het licht,

dan tover ik zoals welleer, een lach op je gezicht.

Dan zijn we weer samen,even geen verdriet,

maar je zult toch even moeten wachten......

     mijn tijd is het nog niet.

15-04-2007 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

17-01-2007 om 17:37 geschreven door brendahouben2005  

17-01-2007 om 17:31 geschreven door brendahouben2005  

 
Honingzoet de geuren,
lavendelblauw de dag.
Inktzwart zijn de nachten,
waarin ik treuren mag.

Ziltig zout mijn tranen,
verward en droef mijn hoofd.
Steeds minder bij machte,
loop ik als verdoofd.

Ik ruik geen zoete geuren,
ik zie geen blauwe dag.
Verlang slechts naar de nachten,
Waarin ik treuren mag.

02-01-2007 om 15:20 geschreven door brendahouben2005  

Als ik aan jou denk,
denk ik aan een roos met morgendauw
en een hemel stralend blauw.

Ook een roos verliest eens zijn glans
en aan een blauwe lucht is wel eens een wolk.

Maar een roos bloeit steeds opnieuw
en een donkere wolk drijft weer over.

Dan straalt de roos weer in de morgen
en de lucht weer prachtig blauw.
        
Denk ik aan een roos
dan denk ik aan jou.

02-01-2007 om 15:08 geschreven door brendahouben2005  

Waarom is het soms zo moeilijk,
om weer heerlijk hard te lachen.
Waarom is het soms zo moeilijk,
om te genieten van de dag.
Waarom is het soms zo moeilijk,
om me aan de zon te warmen.

Waarom is het soms zo moeilijk,
dat ik geen rust vind in de nacht.

Waarom is het soms zo moeilijk,
om voor mezelf te kiezen.
Waarom is het soms zo moeilijk,
om mezelf weer te zijn.
Waarom is het soms zo moeilijk,
om in mijn hart weer blij te wezen.
Waarom is het soms zo moeilijk,
word ik soms verscheurd door pijn.

Waarom is het soms zo moeilijk,
om het verleden los te laten.
Waarom is het soms zo moeilijk,
nu jij niet meer bij ons bent..
Waarom is het soms zo moeilijk,
Om jouw dood te accepteren.
Waarom is het soms zo moeilijk,
Ik mis je erg mijn kleine meid.

   

02-01-2007 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

In de schaduw van de nacht,
zoek ik naar de woorden.

In het donker van de nacht,
roep ik stilletjes jouw naam.

In de schimmen van de nacht,
vraag ik steeds 'waarom'?

En zoek ik naar het antwoord,
dat er voor jou geen nieuwe dag begon.

02-01-2007 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

 

Achter mijn glimlach schuilen tranen,
tranen van verdriet,
maar door mijn glimlach is er niemand,                                      
die mijn tranen ziet.

Mijn grappen en mijn grollen,         
bedekken diepe wonden,
zodat ik door niemand,
zielig wordt bevonden.

Ik verstop me achter woorden,
zo kan ik verder leven,
ik dank U voor die gave,
die U mij heeft gegeven.

31-12-2006 om 23:21 geschreven door brendahouben2005  

Soms kan ik weer gelukkig zijn
en is mijn lachen echt
al kan ik er nog niet tegen
als men iets van je zegt.
                              
Dan draait het hevig in mijn maag
en mijn ogen stromen vol
dan sta ik trillend op mijn benen
en mijn hart slaat dan op hol.

Binnenin doet het nog zoveel pijn
maar van buiten wil ik stralen
die pijn zal ooit eens minder zijn
en dan vertel ik mijn verhalen.

31-12-2006 om 16:26 geschreven door brendahouben2005  

Als ik de zon was
kon ik mensen een beetje warmte geven.

Als ik een vogel was
kon ik de mensen in gedachten laten zweven.

Als ik een bloem was
schonk ik iedereen een lach.

Als ik de maan was
mooie dromen in de nacht.

Als ik de zee was
spoelde ik alle stranden schoon.

Maar ik ben een mens
niet zo bijzonder, slechts heel gewoon. 
 

31-12-2006 om 16:12 geschreven door brendahouben2005  

                    Hoeveel pijn kan een mens verdragen,
                    hoeveel zorgen kan men aan.
                    Om er ooit weer bovenop te komen,            
                    vloeit nog vaak, een bittere traan.                
 
                    Hoe vaak moet je het aanvaarden
                    het leven is niet suikerzoet.
                    Dat je voor geluk moet vechten,
                    met al zijn voor en tegenspoed.

                                        
                                  

31-12-2006 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

30-12-2006 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

21-12-2006 om 00:00 geschreven door brendahouben2005  

Ik kijk naar de sterren,                  
  
ik tuur over de zee

De woorden "ik mis je"
breken mijn hart in twee.

Ik huil in de regen,
ik treur op het ijs.
De woorden "ik mis je"
brengen mij van de wijs.

Ik roep naar de bomen,
ik schreeuw in de wind.
De woorden "ik mis je"
doen pijn mijn lieve kind.

Ik zoek in de mist,
ik staar in de dauw.
De woorden "ik mis je"
vertellen hoeveel ik van je hou.

16-12-2006 om 00:00 geschreven door brendahouben2005