Ik ben miranda
Ik ben een vrouw en woon in landgraaf (nederland) en mijn beroep is interieurverzorgster .
Ik ben geboren op 15/07/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn kinderen en deze site voor brenda.
ik heb deze site gemaakt voor mijn nichtje brenda.
ze is 19 augustus 2005 overleden door mishandeling en ik mis haar no
brenda geb 26april 2005 +++19 augustus 2005 LIEVE BRENDA
IK HOU VAN JE EN MIS JE HEEL ERG,STEEDS MEER MIJN HART HUILT OM JOU,KON IK NOG MAAR EVEN BIJ JE ZIJN EN JE VASTPAKKEN EN KNUFFELEN,SORRY MIJN ENGELTJE DAT IK DIT NIET HEB ZIEN AANKOMEN.
DAT DOET MIJ HEEL VEEL VERDRIET.
DAN HADDEN WE JE NU NOG GEHAD.
RUST ZACHT+++ENGELTJE
HEEL VEEL KUSJES BLAAS IK OMHOOG NAAR JOU,OMDAT IK HEEL VEEL VAN JE HOU.
OMA PETERS,OPA EN OME ROLAND HEBBEN OOK HEEL VEEL PIJN OM JOUWN VERLIES,HET IS ZWAAR HIER MEE TE MOETEN LEVEN,MAAR OOIT EEN KEER ZIEN WE ONS WEER TERUG EN DAN GEEF IK JOU EEN HELE DIKKE KNUFFEL EN EEN KUS.
DUS IK WACHT......
19-07-2007
dichtbij
dichtbij
Ik staar omhoog en denk aan jou, in het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij daar bent. En gewoon tegen me lacht.
Ik zie je niet, ik hoor je niet. Maar doordat ik je zo mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat daarboven mij iets is.
Ik sluit mijn ogen en beleef. een intens moment ik weet gewoon, ik voel gewoon dat jij er bent.
Voor altijd herinnerd in liefde en viendschap. Voor altijd aanwezig in woord en in geest. Voor altijd verbonden door onzichtbare banden. Gekoesterd door velen. Gemist nog het meest.
Verlangen naar jou doet pijn ik wil zo graag bij je zijn Verlangen naar jou is fijn al is mijn hart vervuld van pijn Verlangen naar jou elke dag hopend dat ik eens bij je wezen mag Verlangen naar jou keer op keer ja mijn tranen stromen nu alweer Verlangen naar jou mijn lieve schat ik hou van jou met heel mijn hart.
Eenzaam kijk ik in de donkere nacht, bang en alleen, zoekend naar een klein beetje kracht. Sterren stralen hun heldere licht, tranen rollen over mijn gezicht.
Hulpeloos sta ik voor het raam, in mijn gedachten roep ik jou naam. Alleen en hulpeloos verloren, wil ik alleen maar bij je horen.
lieve brenda vandaag zou je twee jaar worden wij denken nog steeds iedere dag aan jou en we missen jou nog steeds,heel erg rust zacht mijn engeltje+++ xxxjes stuur ik omhoog naar jou omdat ik je heel erg mis en van je hou
ik zit hier nu achter de pc alweer een keer naar jouwn muziek te luisteren(r kelly if y could turn back the hands of time) ik luister dat liedje sowieso elke dag wel een paar keer of ik nou in de auto zit of thuis,ik moet het elke dag wel 1 keer horen maar nu is het weer anders over een paar dagen zou je 2 jaar zijn geworden en het doet me zoveel pijn dat je die niet bent geworden ik denk elke dag aan jou maar op zo een dagen word ik weer helemaal depressief dan denk ik alleen nog maar aan jou. hoe zou je eruit zien hoe zou jouwn lieve stemmetje nu klinken,maar ook denk ik eraan als je er nog zou zijn geweest wat voor een leventje je dan zou hebben gehad het klinkt misschien hard maar ik denk dat je nog heel veel pijn had mee gemaakt mijn poppetje. want jouwn papa en mama waren helemaal niet in staat om jou goed te verzorgen en voelde zich te hoog om bij ons aan te kloppen ik had jou ook wel groot gekregen samen met je neefje en nichtje,ik heb jouwn mama al zo vaak gevraagd hoe het thuis ging(en ze zei altijd ja gaat wel goed)ik heb haar ook al aangeboden als er wat was moest ze naar mij komen. had ik dit maar geweten mijn schat dan had ik jou al die ellende bespaard,maar helaas het heeft niet zo mogen zijn. sorry mijn engeltje,ik leef hier elke dag mee schuld schuld en nog eens schuld. iedereen zegt daar kan jij niks aan doen maar toch het doet pijn,pijn dat ik het niet heb kunnen voorkomen. opa,oma,ome roland en tiffany en sidney missen jou ook. wij kijken elke dag naar buiten naar 1 ster en dat ben jij daar zoek ik mijn troost in,mijn gedachten dat jij daar bent. bij de lieve vader die van alle kindjes houd
lieve brenda rust zacht mijn engel kusjes blaas ik omhoog naar jou,omdat ik je heel erg mis en van je hou
Waarom is het soms zo moeilijk, om weer heerlijk hard te lachen. Waarom is het soms zo moeilijk, om te genieten van de dag. Waarom is het soms zo moeilijk, om me aan de zon te warmen.
Waarom is het soms zo moeilijk, dat ik geen rust vind in de nacht.
Waarom is het soms zo moeilijk, om voor mezelf te kiezen. Waarom is het soms zo moeilijk, om mezelf weer te zijn. Waarom is het soms zo moeilijk, om in mijn hart weer blij te wezen. Waarom is het soms zo moeilijk, word ik soms verscheurd door pijn.
Waarom is het soms zo moeilijk, om het verleden los te laten. Waarom is het soms zo moeilijk, nu jij niet meer bij ons bent.. Waarom is het soms zo moeilijk, Om jouw dood te accepteren. Waarom is het soms zo moeilijk, Ik mis je erg mijn kleine meid.
Achter mijn glimlach schuilen tranen, tranen van verdriet, maar door mijn glimlach is er niemand, die mijn tranen ziet. Mijn grappen en mijn grollen, bedekken diepe wonden, zodat ik door niemand, zielig wordt bevonden. Ik verstop me achter woorden, zo kan ik verder leven, ik dank U voor die gave, die U mij heeft gegeven.
Soms kan ik weer gelukkig zijn en is mijn lachen echt al kan ik er nog niet tegen als men iets van je zegt. Dan draait het hevig in mijn maag en mijn ogen stromen vol dan sta ik trillend op mijn benen en mijn hart slaat dan op hol.
Binnenin doet het nog zoveel pijn maar van buiten wil ik stralen die pijn zal ooit eens minder zijn en dan vertel ik mijn verhalen.