Het weer heeft eindelijk door dat de kalender 21 maart al lang gepasseerd is. De aprilse grillen hebben plaats gemaakt voor het lentezonnetje en alles wat daarbij hoort: dagen die steeds langer worden, bloemknoppen die ontspruiten,  en natuurlijk broeken die plaats ruimen voor rokjes. Laat die sappen maar stromen zeggen ze in de plantkunde ;)  

Ja het is heerlijk om te zien hoe het leven opnieuw aan een opmars bezig is en ik moet bekennen, ook ik ben niet ongevoelig voor de lentekriebels. Mijn goed humeur is niet alleen aangenamer voor mijn kotgenootjes, maar ook voor mijn collega’s in Höxter.
 

Nu ik toch aan het hoofdstuk “werk” ben gekomen. Even vreesde ik dat ik slecht bezig was omdat vertalen steeds moeilijker en moeizamer lijkt te gaan. Dit was tot ik erachter kwam dat ik in de laatste 2 weken meer vertaald had dan dat ik mezelf toe in staat achtte. Deze vertalingen dan weer nakijken alvorens ik ze op de website post kost dan weer heel veel tijd aangezien er af en toe iets niet blijkt te kloppen en het niet altijd evident is om hier een oplossing voor te vinden, maar dat maakt niet uit want mijn collega’s blijven mij ein sehr fleiβiger Mitarbeiter vinden.
Hoe dan ook, zo bescheiden als ik ben melde ik mijn prestaties aan mijn collega’s tijdens de wekelijkse teambespreking. Tegelijkertijd kwam dan mijn eindwerk ten sprake en ik heb eerlijk toegegeven dat dit minder vlot dan ik gedacht had. Ik vroeg dus of ik tijdens mijn werkuren hieraan zou mogen werken zodat mijn weekend eens een echt weekend was. Mijn collega’s waren redelijk verbaasd te horen dat ik tijdens mijn werkuren niet regelmatig hieraan gewerkt had dus hebben ze gezegd dat ik de komende weken elke namiddag voor mijn Praktikumbericht mag uittrekken. Opzet meer dan geslaagd!

Dit weekend dan heb ik eens niets voor school gedaan en ben ik naar het Frühlingsfest, ditmaal in Paderborn zelf, gegaan. Buiten dat dit, naar Duitse normen, duur was, heb ik me daar perfect geamuseerd. Ook al duurde het niet lang omdat hier blijkbaar alles om 23.00 uur al sluit. Geen probleem dan vinden we wel andere manieren om ons bezig te houden! Voor Davy was het niet moeilijk om zich te amuseren omdat hij zijn kameraden van Tongeren op bezoek had. Jens en ik moesten tevreden zijn dat we niet slaags geraakt zijn met Britse soldaten, die even verderop gelegerd zijn.    

Tot slot de verassing van deze week. Dit was toen één van mijn collega’s mij vroeg om EVENTJES iets uit een bestelwagen te laden. Bleek het te gaan om 10.000 prospekten. Niet dat dit zo erg was, want het was weer een aangename afwisseling. Zeker als er aan teamwerk, waar ik steeds minder moeite mee heb, gedaan wordt.  

06-05-2012, 18:51 geschreven door Brambi