Waarschijnlijk ben ik niet het type persoon waarvan jullie verwachten dat een blog schrijft, laat staan dat ik hier een wekelijkse gewoon van zou maken. In de eerste plaats al omdat ik normaal gesproken niet het geduld zou hebben om zoiets te doen, maar dit eerste bericht, een samenvatting van mijn eerste 2 weken, belooft een hele boterham te worden.

Eigenlijk voel ik me hier al volledig thuis. Allereerst zit ik hier met 2 fijne mensen, Jens en Davy, die samen met mij hier hun stage doen. Ten tweede is de natuur, de stad, de houding van de mensen en ja zelfs het weer volledig anders dan in België. Wie had dat gedacht van een stad die op amper 3,5 uur rijden ligt van België.

Nu heb ik eigenlijk nog altijd niet gezegd wat er allemaal gebeurd is in de tijd dat ik hier zit. Wel eigenlijk is het niet van een leien dakje gelopen in het begin. In de eerste 3 dagen dat ik hier zat heb ik evenveel keer moeten verhuizen en voor mijn tweede nacht had ik eerst niet eens een slaapplaats wegens een “foutje in communicatie”, bleek achteraf…
Maar hey, nu is alles goed en wel en ben ik al volledig gesetteld. Als alles van het begin af aan al vlotjes verloopt is er toch geen lol meer aan J

Het eten is hier ook verschrikkelijk goed en een stuk goedkoper dan in België. Donderdag zijn we (dat zijn ik, Jens en Davy gedurende mijn hele blogperiode) gaan eten bij Toni, onze favoriete Italiaan en vaste eetgelegenheid, en heb ik daar gnocchi gegeten met roomsaus. Man dat was het lekkerste wat ik ooit in mijn hele leven gegeten heb.
Wonderbaarlijk genoeg slaag ik er in om, tot nu toe, hier heel gezond te eten. Al kennen Duitsers het woord groenten en aardappelen blijkbaar niet. Als aanvulling op je vlees kun je altijd kiezen uit rijst of pommes frites met Salat enzo. Dus voor mijn dagelijkse portie aan groenten en fruit zorg ik dus gewoon zelf.

Nu we het toch over gezondheid hebben ik sport hier nog steeds. Ik heb mij net een zwem-en-fitnessabonnement aangeschaft.
Het zwembad hier is bijzonder sjiek, een 50 meterbad nog wel. Tamelijk zwaar en niet wat ik gewend ben. Het plan was om mee te trainen met de sprintersgroep maar die gasten zijn gewoon veel te snel voor mij. Nu zwem ik dus gewoon 2 keer een uur en 15 minuten mee met de volwassenen waarvan er toch 3 zijn die mij gewoon los uitzwemmen. Best raar is dat want die mensen zijn soms 2 tot 3 keer zo oud als ik. Het belangrijkste is toch dat ik aan sport doe en voor de mensen die er iets van kennen: 3,5 kilometer op dat dik uur is helemaal niet slecht.
Ik ben hier ook begonnen met 2 keer 2 uur te fitnessen. Mijn coach heet Michael, een beer van 2 meter groot en armen die mij gewoon dood zouden kunnen nijpen. Hij zegt dat hij een “speciaal programma” voor mij heeft aangezien hij vrij onder de indruk was toen ik de eerste keer langskwam.

Bijna vergeet ik de reden waarom ik naar hier ben gekomen, mijn werk. Ik werk voor de Gesellschaft für Wirtschaftsförderung in Höxter dat mij veel afwisseling geeft in mijn werk. Dit gaat van rondleidingen in kastelen en flyeren tot uitstapjes naar Hannover en zelfs als model poseren. Dit is het vele uren pendelen zeker waard.
De collega’s zijn ook vriendelijk en heel geduldig met mij en geven mij heel veel verantwoordelijkheden. Dit motiveert mij enorm om het beste van mezelf te geven tijdens mijn werkuren.

Dus voor de mensen die zeggen dat studeren de mooiste tijd is van je leven, mispoes! Gewoon van 9 tot 5 werken en dan doe je gewoon wat je wil. Zelfs als je wat kookt en schoonmaakt heb je de hele avond nog vrij. Niet dat ik daar echt van kan genieten want mijn dag begint om 6 uur ’s morgens, maar de weekends zijn hier fenomenaal. Je kan ook niet alles hebben he.

Vanzelfsprekend zijn we hier al eens op stap geweest. Niet echt wat we gedacht hebben, maar het was zeker fijn. Niet iedereen kon immers de dag nadien goed zijn bed uit en niet iedereen is ook effectief zijn bed uitgekomen die dag.
Pokémon monopoly heb ik meegebracht van huis. Jens en Davy zijn er helemaal weg van … en terecht! Het is gewoon een tof spel. Een minder tof spel is risk, dat ik voor de eerste keer gespeeld heb. Laten we het er op houden dat ik dit nooit of te nimmer nog zal spelen.

Hoogtepunt van de week: ik heb voor het eerst in mijn leven de was gedaan. Zomaar dingen bij elkaar gegooid op 30°, waarvan ik later te horen kreeg dat dit niet echt verstandig was, en het is allemaal goed gekomen!

Volgende week komt er een megaverlengd weekend aan. Goede Vrijdag is hier net als Paasmaandag een feestdag. Dus als er iemand langs wil komen is dat zeker een goede gelegenheid. Je bent van harte welkom. Denk eraan: wie eerst komt, eerst maalt!