Zuid-Lapland
Ik had een weekje vrij zodoende trok ik hier 400 km westelijker naar Zuid-Lapland om te gaan trekken door de bergen van Zweden en Noorwegen.
Ik had mijn auto ergens geparkeerd in Zweden en met mijn rugzak, visgerief en jarenlange ervaring trok ik alleen de bergen in. Een wandeltocht van 100 km door de pure wildernis zonder paden en veel muggen en Rendieren.
De eerste dag was ik nog in Zweden en trok ik over een landschap over heuvelkes van tussen de 700m en 1000m meter om dan toe te komen in een soort aards paradijs. Allez dat zou het toch zijn indien er geen miljoenen muggen waren.... Echt zelf als je 's morgens opstaat en een kakske doet dan zijn ze er op je poep. Maar hier echt een rivier vol met vis die traag door het landschap stroomt en je hoeft maar je lijntje uit te smijten en je hebt prijs!!!
Dan dring ik verdr door naar Noorwegen en bezoek ik een Suami -dorpje het enig hier in de buurt. Weer hetzelfde muggenverhaal (ze zin alleen maar in de vallei, op de bergen blaast de wind ze weg) Niemand e zine en er zijn ook maar 3 hutjes en een twetal huizen meestal gebruikt door de Lappen die hier leven om hun rendieren te herderen. Geen makkelijk leven het is minsens een dag wandelen naar de dichtsbijzijnde weg en je kunt alleen maar wandelen.
Ik heb doo rdat ik ondertussen op de artctische Toendra zit wat ze noemen in de vogelgids... En dit is een lijstej van mijn waarnemingen hier ik zie natuurlijk niet alles : maar dit neem ik toch veel waar ook in de bokes: Ijseend, Brilduiker, Ruigpootbuizers, Giervalk, Alpensneeuwhoen, Hazelhoen, Bontbekplevier, Morinelplevier Goudplevier, Regenwulp, Bonte strandlopenr Temincks Strandloper, Kleinste Jager (echt klootzakse viel mij een paar keer aan),Drieteenspecht, Beflijster, Ijsgors, Sneeuwgors, Velduil. Een groot deel vogels hier (zoals ook rond mijn huis) die in de zomer hier verblijft en in de winter naar het Zuiden treken in onze contrijen passeert of ook verblijft.
Echt een zalig gevoel hier rondlopen en langzaam dichterkomend bij de gletsjers van de Noordse Bergen. Buiten twe evissers die hier al twee weken zaten te vissen en al even verbaasd waren me te zien kom je hier niemand tegen. Er zijn ook geen paden dus is het al met de gps en je kaart te doen.
Het licht heuvelachtig terrein laat dit ook toe. Vanaf je diep in Noorwegen bent is het een ander verhaal daar zijn de bergen echt spectaculair en wat Alpine-achtig. Doordat er geen paden zijn had ik hier echt een goede interpretatie nodig van mijn kaart om me een weg e vinden door de gebergten.
Ook een probleem hier zijn de stromen die het landschap doorkruisen. Er zijn geen paden, geen bruggen zodoende moet je over steken wat niet simpel is. Sandalen en wandelstokken zijn hiervoor en vereiste en ook al lijkt het niet zo moeilijk de stromig is zo sterk dat het vechten is om niet om te vallen en er in mee gezogen te worden.. Echt spannend...
Eenmaal in Noorwegen kom ik terug aan een mooi verzorgde berghut met Noren... Zalig om es mensen te zien! En en klapke te slaan. Dan de volgende dag naar de weg en liftend naar en Fjord. Om daarna terug te liften naar Zweden en na te genieten van een geslaagde week...
Op mijn trektocht had ik echt gehoopt om es een poolvosje waar te nemen omdat ze vrij zeldzaam zijn en ze in de streek nog veelvuldig voorkomen... Na een tijdje vruchtloos zoeken hoorde ik plots een vreemd geluid! Ik keek rond en warempel een Poolvosje! Langzaam sloop ik dichterbij... Om het beter waar te nemen en een kiekje te trekken en dan plots begin ik te denken... Een Poolvos is toch grijs???? Niet bruin? En het gezicht is toch spits? Oe tis een fucking Beertje!!!!!!!!!!!!! Eerst een gelukzalig gevoel en dan besef je plots dat je in en extreem gevaarlijke situatie zit want beren zijn pas agressief met hun jongen erbij! Vlug rond mij kijken of er gen beer komt afgestromd.. Nee en dan vlug weg... Maar een kilometer verder toch terug dat gelukzalig gevoel!
